Op dit moment is net bekend hoe het is afgelopen met de vloot van zes tot acht schepen met hulpgoederen onderweg naar Gaza: in ieder geval één schip is geënterd door het Israëlische leger, ook zijn er doden gevallen. Deze tocht had vooral een symbolische betekenis omdat men maar een erg beperkte hoeveelheid goederen mee kan nemen. Israël was echter nooit van plan om de vloot door te laten. Als het aan Israël ligt, blijven de grenzen van Gaza gesloten. Ook via de zee is de Gazastrip geblokkeerd, niet alleen voor hulpgoederen maar ook voor de visserij. Het is verboden om meer dan vijf kilometer uit de kust te varen. Dit is bijzonder schrijnend omdat er door de blokkade een groot tekort is aan vers voedsel. De Gazastrook is sinds 2007 volledig afgesloten van de buitenwereld nadat Hamas door een staatsgreep aan de macht kwam. Israël beweert dat de afsluiting nodig is om te voorkomen dat Hamas wapens aan kan schaffen. De blokkade is niet alleen weinig effectief ? Hamas komt toch wel aan wapens door smokkel ? het is ook contraproductief omdat de bevolking er onder lijdt. Vooral kinderen lijden aan ondervoeding omdat er te weinig (vers) voedsel is.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Amazing discoveries: een grijze walvis voor de kust van Tel Aviv. Afgelopen zaterdag voeren onderzoekers van het Israel Marine Mammal Research and Assistance Center (IMMRAC) uit om een walvis te bekijken. In eerste instantie dachten ze te maken te hebben met een potvis. Maar na nadere bestudering stelden ze vast dat het om een grijze walvis ging. De enige twee populaties grijze walvissen bevinden zich echter in de Stille Oceaan? In de Atlantische Oceaan zijn de grijze walvissen door de walvisjacht al sinds de achttiende eeuw uitgestorven. Een hypothese voor deze unieke verschijning is dat dankzij klimaatverandering de Noordwest Passage bij Canada steeds vaker ijsvrij is en dat de grijze walvis hiervan gebruik maakt om haar verloren leefgebied terug te koloniseren. (bron: Discovery News)
Cynisch redenerend kan je stellen dat Europeanen voor lampolie de grijze walvis in hun zee over de kling joegen om vervolgens over te schakelen op aardolie en nu de emmissies van deze fossiele brandstoffen het poolijs doen smelten de grijze walvis net op tijd terugkeert om in het post peakoil tijdperk de Europeanen weer te voorzien van een sprankje licht in de komende duisternis…
Telkens als ik door het weidse heuvellandschap van de Westelijke Jordaanoever rijd – meestal tussen Ramallah en het even buiten Nablus gelegen vluchtelingenkamp Askar, mijn huidige verblijfplaats ? word ik overvallen door een gevoel van ergernis.
Op bijna elke heuveltop ligt wel een Joodse nederzetting, soms een compleet ommuurde, op een Vinexwijk lijkende stad, soms niet meer dan een paar lukraak geplaatste caravans. De ongeneerde provocatie, al zijn het maar de tientallen Israëlische vlaggen die de toegangswegen opsieren, is tergend. Een welgemikte klap in het gezicht van voorstanders van een twee-statenoplossing.
Maar telkens als ik in een servicetaxi over die weg tussen Ramallah en Nablus raas, word ik vooral ook overvallen door verbazing. Hoe kan het dat Israël al zo lang ongestraft wegkomt met het negeren van internationale regelgeving en verdragen, het ondermijnen van vredesbesprekingen, en het continu inperken van de speelruimte van de onderhandelingen die daarbij horen? Recent werd een nieuwe legerorder van kracht, waardoor de weg is vrijgemaakt voor de deportatie van vele duizenden Palestijnen uit de Westelijke Jordaanoever ? een maatregel die overduidelijk in strijd is met het Internationaal Recht en daarnaast met de eerder gemaakte afspraken tussen de partijen. Ik zou niet willen zeggen dat het de druppel is die de emmer doet overlopen. Het is, om de analogie nog wat voort te zetten, al tijden dweilen met de kraan open. Dat neemt echter niet weg dat de wereldwijde verontwaardiging die nu is ontstaan eindelijk eens aangegrepen kan worden voor echte maatregelen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Mogelijk 10 doden bij aanval Israëlische commando’s op hulpkonvooi Freedom Flotilla voor Gaza. Schip Turkse hulporganisatie voer nog in internationale wateren. Poging tot bestorming Israëlisch consulaat in Ankara voorkomen. Abbas noemt aanval op konvooi “bloedbad”. Ook aan boord: Nederlandse antropologe Anne de Jong, drie leden Europees parlement, evenals Nobelprijswinnares Mairead Corrigan Maguire en Holocaust survivor Hedy Esptein.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.