In Amsterdam bestaat een groep illegalen die zich "wij zijn hier" noemt. Ze zijn in het nieuws omdat ze woningen gekraakt hebben. Mensen zijn daar boos over. Boeroepers van Pegida hebben zich voorgenomen de groep te gaan vertellen dat ze hier niet welkom zijn. Dat lijkt me een overbodige actie. De illegalen weten al lang dat ze hier niet welkom zijn. Hun punt is dat ze nietttemin hier zijn. Toch kijk ik uit naar een confrontatie tussen beide groepen, gewoon omdat ik van absurdistisch theater houd. Wij zijn hier. Jullie moeten hier niet zijn. Toch zijn we hier. Ga weg dan. Willen we niet. Wij willen het wel. Waarom? We willen dat jullie er niet zijn. Maar we zijn er toch. Urenlange patstelling gegarandeerd, mits iedereen zijn handjes thuishoudt.
Welkom in Trumps Amerika, waar de vreemdelingenpolitie op illegalen jaagt en Canadese moslims van Marokkaanse komaf bij de grens worden teruggestuurd.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
COLUMN - Het is tijd voor echte oplossingen voor het illegalenprobleem.
Afgelopen maandag oordeelde het Europees Comité voor Sociale Rechten, het orgaan dat controleert of Europese lidstaten de mensenrechtenverdragen wel naleven, dat de Nederlandse overheid uitgeprocedeerde asielzoekers, illegalen en daklozen beter moet opvangen.
Teeven reageert arrogant: hij zal het nog wel even aankijken. Onder zijn beleid worden uitgeprocedeerde asielzoekers opgejaagd. Het idee is dat die mensen zo wanhopig worden, dat ze actief mee gaan werken aan hun uitzetting.
Maar los van de vraag of dit wel menselijk is, we zien allemaal dat dit niet werkt. Er zijn in ons land veel mensen die niet uitzetbaar zijn. Zij leven van het illegale circuit, vallen terug op familie, belanden op straat, of zwerven rond in groepen van tijdelijke opvang naar tijdelijke opvang. Dit is natuurlijk niet alleen schadelijk voor deze mensen zelf, maar ook voor onze samenleving.
Ondertussen wordt het beleid van Teeven door een groot deel van de bevolking gesteund. Stand.nl peilde dat 65% van de burgers van het land van de dierenambulance en de caviapolitie het kennelijk niet erg vindt dat mensen in onze straten verhongeren, en is het met Teeven eens.
En dat is op zich nog niet eens zo gek. De rechtse propagandamachine vol leugens en verdraaiingen over asielzoekers draait immers overuren, en de pers luistert kritiekloos mee. Veel mensen geloven dan ook echt dat in ons land de grenzen wagenwijd open staan, en dat dit de grootste bedreiging is van onze verzorgingsstaat.
ACHTERGROND - Het strafbaar stellen van illegalen leidt misschien tot een coalitiecrisis, maar dat is niets nieuws onder de zon. Voor een andere uitkomst zal het waarschijnlijk niet zorgen.
Nadat het PvdA-congres het strafbaar stellen van illegaal verblijf nogmaals afwees, reisde fractievoorzitter Samsom afgelopen week stad en land af om het compromis dat hij met de VVD sloot te verdedigen. Het was toch wel pijnlijk dat op hetzelfde congres als waar over partijdemocratie en beginselen werd gesproken een principiële congresafspraak door de politiek leider expliciet naast zich neer werd gelegd. Het lijkt er daarom op dat deze kwestie niet in stilte van de politieke agenda zal verdwijnen. Hoe uitzonderlijk is een openlijk conflict tussen coalitiepartijen is over afspraken uit het regeerakkoord eigenlijk? En als zo’n conflict ontstaat, hoe wordt dit dan opgelost?
Arco Timmermans en Catherine Moury onderzochten (paywall) de houdbaarheid van regeerakkoorden in België en Nederland en concludeerden dat conflicten tussen coalitiepartijen vaak gaan over onderwerpen die in het regeerakkoord stonden: in Nederland in 23 van de 26 onderzochte gevallen uit de periode 1989-2002. Dat de in het regeerakkoord uitgeruilde kwestie van illegaliteit dus alsnog tot politieke problemen leidt, is dus niet zo uitzonderlijk. Wat wel bijzonder is, dat het conflict voortkomt vanuit de achterban (in plaats van bijvoorbeeld de fractie of het kabinet). Slechts in één geval vonden Timmermans en Moury dat in de periode 1989-2002 in Nederland. Dit is zeker opvallend, omdat ook de ophef bij de VVD over de zorgpremies vooral voortkwam uit de buitenparlementaire partij. Wellicht is dit het gevolg van de relatief snelle uitruilformatie van 2012.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Aangezien het kabinet afhankelijk is van de steun van de ChristenUnie in de Eerste Kamer, heeft Rutte-II nu een groot probleem:
De ChristenUnie is met D66 en de SGP de stut onder het kabinet Rutte-Asscher. De coalitie van VVD en PvdA heeft steun van deze drie parijen nodig om het sociaal-economische motorblok van het regeerakkoord aan een meerderheid in de Eerste Kamer te helpen. Dat leidde het afgelopen jaar tot een reeks politieke akkoord over de woningmarkt, de pensioenen, de arbeidsmarkt en de sociale zekerheid. Minister Jeroen Dijsselbloem kondigde in de herfst al aan dat ook voor de begroting 2015 gesprekken met ‘de meest geliefde oppositie’ zullen worden gevoerd. […]
Formeel heeft het kabinet D66, CU en SGP bij het strafbaar stellen van illegaliteit niet nodig voor een meerderheid omdat het daarvoor ook kan terugvallen op Geert Wilders’ PVV. Maar als Slob er zijn steun aan andere plannen aan verbindt, ontstaat wel een groot probleem. Een jaar geleden, het sluiten van het Woonakkoord, kondigde Slob iets vergelijkbaars aan over de kabinetsplannen met de zogenoemde kindregelingen zoals kinderbijslag en kindgebondenbudget. Die vond Slob toen ook onacceptabel. In het Herfstakkoord zijn die plannen zo bijgesteld dat de ChristenUnie akkoord kon gaan.
COLUMN - Deze week gaat Klokwerk op jacht naar illegalen.
De worsteling van de PvdA met het strafbaar stellen van illegalen gaat door. Volgens Samsom is strafbaarheid van illegalen de prijs voor het “humaner” maken van het beleid op justitie en migratie. De minimumstraffen, het boerkaverbod en het strafbaar stellen van hulp geven aan illegalen zijn teruggedraaid. Daarbij is er een kinderpardon gekomen.
Een goede koop dus? Welnee. Samsoms winst is slechts een paar kleine correcties op de keiharde lijn die het kabinet op justitie juist trekt. Een lijn van repressie, bezuinigen op preventie, en meer mensen opsluiten. Een doodlopende weg.
Wie per se iets wil doen tegen illegaal verblijf moet kijken naar hoe illegalen hier komen en zich financieren.
Door overheidsoptreden lijkt het aantal illegale werknemers in de tuinbouw de laatste jaren al met meer dan de helft te zijn afgenomen. Toch blijkt bij controle dat 14 procent van de bedrijven nog steeds illegale arbeiders in dienst te hebben. En zo zijn er nog andere sectoren. Illegaal werk en illegaal verblijf is natuurlijk niet hetzelfde, maar de samenhang is er wel degelijk. Zolang illegalen hier een boterham kunnen verdienen blijven ze wel komen. En illegaal werk kost werkgelegenheid. Meer controle daarop is dus dubbel winst.
COLUMN - Deze week realiseert Klokwerk zich dat het Nederlandse polderbeleid eigenlijk precies zo in elkaar steekt als het koningslied.
Goed, PvdA en VVD zijn dan niet mijn partijen, maar eerlijk gezegd had ik vorig jaar nog wel zin in deze regering. Het hele idee om het politieke debat nu eens niet met een regeerakkoord voor vier jaar dicht te rammen leek me… verfrissend. Een kabinet dat naar draagvlak zoekt, dat betekent kansen voor goede ideeën uit de samenleving. En omdat we in een crisis zitten en moeten (of willen) bezuinigen is de tijd rijp voor slimme hervormingen. Dacht ik.
Naïef natuurlijk. Onder druk wordt alles vloeibaar, behalve in het land dat het water als grootste vijand heeft. De resultaten vallen na een half jaar polderen dan ook behoorlijk tegen. Oppositiepartijen en sociale partners blijken net zo visieloos als ze het kabinet vinden. In plaats van met slimme alternatieven te komen blijken ze slechts meesters in de kunst van het afzwakken. Het huurakkoord, het sociaal akkoord, het zorgakkoord… allemaal plannen die wat geld uit die sectoren melken, maar de zaken feitelijk laten zoals ze zijn.
Terwijl er nogal wat problemen zijn op te lossen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Uit een bericht op nu.nl:
De politie voert, nu en in de toekomst, geen ‘jacht’ op illegale vreemdelingen. Dat schrijft staatssecretaris Fred Teeven maandagavond aan de Tweede Kamer.
De Kamer stemde recent tegen het hanteren van het zogenoemde illegalenquotum, het aantal illegalen dat de politie per jaar zou moeten aanhouden en wilde een brief hoe de bewindsman er gehoor aan zou geven.
Teeven houdt nu vol dat de uitkomst van de stemming ondersteuning van zijn beleid betekent.
In het Verenigd Koninkrijk kregen 58.800 mensen de afgelopen tijd een smsje met de vraag of ze illegaal in het land verbleven, en als dat het geval was, de boodschap dat ze moesten vertrekken. Het leidde tot grote verontwaardiging, onder andere bij de Labour partij. Maar Cameron liet afgelopen weekend weten achter het beleid te staan. Een woordvoerder zei: ‘The prime minister agrees with the principle of the texts. It is one of various means the Home Office contacts people who may not have the right to remain in the UK.’