Ieren boos over betalen voor kraanwater

Elk land heeft zijn eigen hot issues. Ierland beleefde deze week het hoogtepunt in een "watercrisis", de nasleep van de financieel-economische crisis van vijf jaar geleden. De Ierse regering heeft een nieuwe regeling ontworpen voor belasting op water en riolering. Heel Ierland loopt te hoop tegen de nieuwe maatregelen. Op 1 november vonden zo'n 100 demonstraties plaats verspreid over heel het land. In het centrum van Dublin verzamelden zich tienduizend demonstranten, net als in Cork. Velen riepen op niet te betalen voor deze bezuinigingsmaatregel, die het gevolg is van de steun die Ierland enkele jaren geleden kreeg om de financiële crisis te beheersen. De demonstranten weigeren te betalen voor het kraanwater dat tot nu toe gratis is en bekostigd wordt uit algemene belastingmiddelen. Vorige week verpestten anti-waterbelasting demonstranten een regeringsfeestje ter voorbereiding van de herdenking van de historische Paasmarsen van 1916 die de Ierse onafhankelijkheid inluidden. Twee dagen later zetten demonstranten vice-premier Joan Burton vast in haar auto.  Ze moest door de politie bevrijd worden. Het protest tegen de nieuwe belasting krijgt steeds meer het karakter van een algemeen protest tegen de huidige centrum-linkse regering. En het gaat er in Ierland bepaald niet zachtzinnig aan toe. Een parlementariër deinsde in reactie op de felle protesten niet terug voor een vergelijking van de tegenstanders met ISIS. Uit vrees voor gewelddadigheden heeft een hotel in Cork een besloten bijeenkomst van de regerende Fine Gael partij met premier Enda Kenny gecancelled.

Door: Foto: Glendalough, Wicklow Mountains [foto van de auteur]

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Iers Parlement [foto van de auteur]

Ierse vrouw nog geen baas in eigen buik

ELDERS - Ierland wordt nog steeds geregeerd door een conservatieve katholieke moraal.

Meer dan veertig jaar geleden reisden Ierse vrouwen naar Noord-Ierland om voorbehoedsmiddelen te kopen, met de contraceptive train. In eigen land was alles op dat gebied in die tijd verboden, in Belfast was de pil vrij verkrijgbaar. Deze week herhaalde een groep vrouwen uit Dublin de demonstratie met een abortion pill train. Uit Belfast brachten ze nu in Ierland nog steeds verboden abortuspillen mee.  Parlementslid Ruth Coppinger was een van de activisten die bij aankomst van de trein de pil demonstratief slikte. “Veiliger dan autorijden of Viagra” beweerde ze.

Abortus is in Ierland nog steeds verboden tenzij in het geval van een medische ingreep die noodzakelijk is om het leven van de moeder te redden. Bij een wetswijziging is daar het gevaar voor zelfmoord aan toegevoegd. Toch werd een 18-jarige suïcidale vrouw , die zwanger was geraakt na een verkrachting, onlangs nog het recht op abortus ontzegd. De richtlijnen voor artsen zijn zo strikt dat vrouwen volgens een bekende Ierse psychiater zijn overgeleverd “at the mercy of a local, moral and political lottery”.

De Pro Choice-beweging had de abortion pill train dinsdag georganiseerd ter herdenking van Savita Halappanavar, de vrouw die twee jaar geleden in een ziekenhuis in Galway stierf nadat haar een abortus was geweigerd ondanks de ernstige complicaties bij haar zwangerschap. Met de treinreis deze week naar Belfast vroegen de activisten opnieuw aandacht voor de problemen van Ierse vrouwen die een einde willen maken aan een ongewenste zwangerschap. Zij moeten nu voor een abortus naar Engeland of vertrouwen op niet medisch gecontroleerde pillen die via het internet verkrijgbaar zijn. Als ze die kunnen krijgen. In Ierland zijn dit jaar jaar meer dan 1000 van deze pillen in beslag genomen die vrouwen merendeels per post hadden besteld.

Foto: het parlement in Dublin [foto van de auteur]

Ierland herstelt door groene politiek

ELDERS - Ierland herstelt van de crisis. Een streng bezuinigingsbeleid wordt gecombineerd met milieumaatregelen.

Ierland is met voorzichtig gunstige berichten begonnen aan het roulerende voorzitterschap van de Europese Unie. Volgens the Economist zal het land tegen het einde van 2013 weer op eigen benen kunnen staan. Een euroland minder in crisis, als alles goed gaat. Ierland steunt zwaar op buitenlandse bedrijven. Tegenvallers in de wereldeconomie kunnen het land alsnog de das om doen.

Als Ierland er weer bovenop komt is dat een opsteker voor de Europese regeringsleiders. ‘Het kan dus wel!’ zullen ze de Zuid-Europeanen toeroepen.  En alle critici van de resultaten van achtereenvolgende eurotoppen zullen dat ook te horen krijgen, misschien niet van Rutte, maar toch wel van Merkel en Monti op hun verkiezingstournee.

Het voorbeeld van Ierland is ook interessant voor de Europese Groenen. Om de economie van het land er weer bovenop te helpen, heeft de regering namelijk een belasting op het gebruik van fossiele brandstoffen in huizen, kantoren, auto’s en fabrieken ingevoerd. Die CO2-belasting heeft de regering in de afgelopen drie jaar drie miljard euro opgeleverd. Maar dat zal waarschijnlijk niet zoveel blijven.

De prijsstijgingen van fossiele brandstoffen hebben de Ieren voor de keuze gesteld: ofwel verder gaan met vervuilen en het geld “weggooien” aan belastingen, ofwel een andere, ecologische weg inslaan. De Ieren hebben gekozen voor dit laatste en vandaag de dag kan het land niet alleen de crisis de rug toekeren, maar het presteert daarnaast in Europa het beste op het gebied van het gebruik van schone energie.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Pro Bono

Ik heb nooit iets gehad met Bono. Niet voor, niet tegen. Aardig alle inzet voor goede doelen, samen met andere celebrities, maar ergens raakte Bono me niet.

En misschien komt dat wel omdat het allemaal nep is.

Want hoe in vredesnaam kan je het voor een betere wereld opnemen, voor de verschopten van Afrika, terwijl je opkomt voor de belastingparadijzen die louter en alleen de aller-allerrijkste onder ons dienen? (en daar zelf ook gebruik van maakt?)

Vraagtekens bij Ierse babylijkjes in septische tank

Hoewel het aantal van bijna achthonderd babylijkjes niet ter discussie staat, is het zeer twijfelachtig dat deze in een septische tank zijn gedumpt.

Waarschijnlijker is dat er sprake is geweest van één of meerdere graftombes in de vorm van een schacht.

Niettemin werd er zeker niet in alle gevallen keurig begraven:

Sweeney was 10 in 1975, and the friend he was with on that day, Frannie Hopkins, was 12. They dropped down from the two-and-a-half-metre boundary wall as usual, into the part of the former grounds that Corless and local people believe is the unofficial burial place for those who died in the home. “We used to be in there playing regular. There was always this slab of concrete there,” he says. […]

Between them the boys levered up the slab. “There were skeletons thrown in there. They were all this way and that way. They weren’t wrapped in anything, and there were no coffins,” he says. “But there was no way there were 800 skeletons down that hole. Nothing like that number. I don’t know where the papers got that.” How many skeletons does he believe there were? “About 20.”

Ook vrouwen gevonden in Iers massagraf babylijkjes

Aldus nu.nl:

In het Ierse massagraf met honderden kinderlijkjes zijn ook lichamen gevonden van negen volwassen vrouwen.

Drie van hen zijn moeders die daar samen met hun hun baby’s zijn begraven, zegt de onderzoekster die het massagraf ontdekte. Wie de andere zes vrouwen zijn, is nog onbekend, schrijft The Sunday Times.

Want ach, wat maakt het uit? Het waren toch maar vuige zondaressen.

800 babylijkjes gevonden bij katholiek opvanghuis in Ierland

Wat een heerlijke combinatie toch weer: religie, misogynie en vreemde ideeën over buitenechtelijke seks en/of verkrachting. Het lijkt de Taliban wel:

Between 1925 and 1961, thousands of “fallen women” and their “illegitimate” children passed through the Home, run by the Bon Secours nuns in Tuam. […]

More than five decades after the Home was closed and destroyed — where a housing development and children’s playground now stands — what happened to nearly 800 of those abandoned children has now emerged: Their bodies were piled into a massive septic tank sitting in the back of the structure and forgotten, with neither gravestones nor coffins. […]

The grim findings, which are being investigated by police, provide a glimpse into a particularly dark time for unmarried pregnant women in Ireland, where societal and religious mores stigmatized them. Without means to support themselves, women by the hundreds wound up at the Home. “When daughters became pregnant, they were ostracized completely,” Corless said. “Families would be afraid of neighbors finding out, because to get pregnant out of marriage was the worst thing on Earth. It was the worst crime a woman could commit, even though a lot of the time it had been because of a rape.” […]

According to documents Corless provided the Irish Mail on Sunday, malnutrition and neglect killed many of the children, while others died of measles, convulsions, TB, gastroenteritis and pneumonia. Infant mortality at the Home was staggeringly high.

“If you look at the records, babies were dying two a week, but I’m still trying to figure out how they could [put the bodies in a septic tank],” Corless said. “Couldn’t they have afforded baby coffins?”

Special kinds of neglect and abuse were reserved for the Home Babies, as locals call them. Many in surrounding communities remember them. They remember how they were segregated to the fringes of classrooms, and how the local nuns accentuated the differences between them and the others. They remember how, as one local told the Irish Central, they were “usually gone by school age — either adopted or dead.”

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende