Abraham kwam uit Ethiopië en woonde lang in Amsterdam. Daar begon hij een restaurant: Ibssa. Het liep goed, maar de maaltijden waren zo spotgoedkoop dat Abraham alle zeilen moest bijzetten. Zijn broer Ephraïm en diens vrouw Maureen, die ook in Amsterdam woonden, hielpen vaak een handje in het restaurant, al zat Maureen vaak in Oeganda om daar ontwikkelingswerk te doen. Stuk voor stuk zijn ze buitengewoon gastvrij. Arne, een collega van me, die in Oeganda goed bevriend was geraakt met Maureen, kreeg direct hun zolderkamer toen hij na zijn verblijf in Oeganda terugkwam en zonder woonruimte zat. Uiteindelijk heeft Arne acht maanden bij hen op de zolder gewoond. En natuurlijk at hij geregeld in Ibssa. Abraham kon het steeds moeilijker bolwerken. Bovendien miste hij zijn vrouw, die in Londen werkte, en hun kind. In 2016 verkocht hij de zaak. Restaurant Ibssa kreeg een nieuwe naam – het heet nu Taytu, naar een Ethiopische keizerin – en Abraham vertrok naar Engeland. Met zijn vrouw Turufat en hun inmiddels vijfjarige zoon Abem bouwde hij een nieuw leven op in Londen. Het ging ze goed. Bovenal: ze waren eindelijk weer bij elkaar. Tot die vroege ochtend, nu bijna een week geleden, waarin hun flat in mum van tijd in een vuurzee veranderde.
OPROEP - Oud-Sargasso redacteur Arjen Kamphuis wordt vermist. Hij is niet verschenen op afspraken die hij na zijn vakantie had. Zijn vriendenkring is uiterst bezorgd en vraagt hulp via Facebook en diverse Twitteraars bij het zoeken naar Arjen.
Wie relevante informatie heeft kan het mailen naar [email protected]
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
COLUMN - Van het streven naar een dementievriendelijke samenleving ben ik zeer geporteerd. Duidelijker bewegwijzeringen in gebouwen, meer oplettende en behulpzame mensen (vooral doen, kassières die signaleren dat er wellicht iets aan de hand is wanneer een ouder iemand muntgeld ineens niet meer begrijpt of elke dag opnieuw een heel pond margarine koopt), vragen of iemand misschien hulp nodig heeft, de tijd nemen als iemand niet direct uit een vraag komt.
Alleen: hoe zinnig dergelijke initiatieven ook zijn, ze richten zich op de openbaarheid. Terwijl het echte drama van dementie zich thuis afspeelt, ongrijpbaar voor de betrokkenen, onzichtbaar voor de buitenwereld. En niemand met goede adviezen hoe je daarin kunt manoeuvreren.
Het erge van Alzheimer is dat je niet weet wat je niet meer snapt. Mijn moeder doet als vanouds de was, maar vergeet wasmiddel in het bakje te doen. Dat ze die stap heeft overgeslagen, heeft ze niet door. ‘Ik doe toch alles nog zelf!?’ roept ze boos, als wij haar moeten vertellen dat het heus minder wordt met haar.
Dat er geregeld bedorven eten in haar dubbele, Amerikaanse koelkast staat had ik al gemerkt. Ze snapt datums en tijdstippen niet meer zo goed, en denkt dat wat koel staat, vanzelf goed blijft: dat was vroeger immers ook zo? Alleen hield ze toen rekening met uiterste verkoopdatums en nu niet meer. Een vriendin van mijn ouders heeft van de week hun koelkast uitgemest en trof daar bij elkaar vijfenveertig kilo eten aan dat inmiddels over tijd, beschimmeld en rottend was.
Hulp aan/voor vluchtelingen.
Het Rotterdamse cultureel centrum WORM zamelt oranje spulletjes in om aan vluchtelingen ui te delen.
Twee burgers uit Emmeloord gaan maandag duizend welkomstgroeten brengen naar Ter Apel.
Fotoveiling ‘My Amsterdam, your home’. Doel: geld werven t.b.v. eten en drinken, niet alleen in de nachtopvang maar indien nodig ook voor onderweg, – toiletartikelen als shampoo, tandpasta/borstel, luiers, damesverband etc., kosten ten behoeve van openbaar vervoer/treinkaartjes, bellen naar het buitenland, kleding en schoenen (dames, heren en kinder), beltegoed, reiskostenvergoeding voor de vrijwilligers die nachtdiensten draaien in de opvang voor vluchtelingen.
Vluchtelingen bedanken met bloemen.
Initiatieven van ondernemers voor vluchtelingen.
Vrijwilligers geven taalles.
De Nederlandse tafeltennisbond draagt bij aan het verbeteren van de leefomstandigheden in de asielzoekerscentra.
Meer vrijwilligers dan vluchtelingen in Oud-Beijerland.
Vluchtelingen komen tot rust in PVV-gezinde wijk in Den Bosch.
Tilburger vliegt maandag samen met 35 andere Nederlanders naar Lesbos om daar hulp te verlenen aan de vluchtelingen.
Hulp voor betere nachtrust: In Ede hebben inwoners en bedrijven in enkele dagen tijd zeker 500 sets oordopjes geschonken aan het Leger des Heils en het Rode Kruis. De spullen, bestemd voor vluchtelingen in de noodopvang in Ede, kwamen binnen na een oproep van de organisaties.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Het lijkt meer op een medogenloze jacht naar kijkcijfers dan echt hulp bieden aan kwetsbare tieners:
De jonge, vaak minderjarige deelnemers tekenen doorgaans verregaande contracten. Zij verkeren in financieel kwetsbare situaties, en het bedrag dat tegenover deelname staat – 750 euro – is vaak doorslaggevend. In ruil daarvoor geven zij veel rechten weg. Drie van de vier deelnemers die wij spraken wilden tijdens de draaiperiode met deelname stoppen, maar konden dat niet. Op stoppen zonder „aantoonbare reden van overmacht” staat een boete van 5.000 euro, zo is contractueel vastgelegd. Praten met de pers mogen deelnemers alleen na „schriftelijke toestemming” van de producent. Daar staat tegenover dat intieme opnames – van de tieners, en hun pasgeborenen – op televisie uitgezonden mogen worden zonder dat zij die vooraf te zien krijgen. In het contract staat dat de zeggenschap over de beelden volledig ligt bij de producent. Soms gaat het om uiterst privacygevoelige informatie.
ACHTERGROND - Dat de humanitaire crisis die zich in Syrië voltrekt betrekkelijk weinig aandacht weet te trekken van de internationale gemeenschap vindt Tineke Ceelen, directeur van Stichting Vluchteling, onbegrijpelijk ‘We hebben het over zo’n twee miljoen vluchtelingen’, stelt ze. ‘Maar dit is een grove onderschatting, want hieronder vallen slechts de mensen die zich als zodanig hebben geregistreerd, het werkelijke aantal ligt waarschijnlijk veel hoger’. Ook heeft deze telling van twee miljoen slechts betrekking op de mensen die het land uit zijn gevlucht. ‘Het grootste aantal vluchtelingen zijn mensen die binnen Syrië zelf hun woonplaats zijn ontvlucht, de zogenaamde ontheemden. Hierbij praat je over minstens 4,25 miljoen mensen’, aldus Ceelen.
Gebrek aan herkenning
In totaal gaat het dus om minimaal 6,25 miljoen mensen, een zeer omvangrijk aantal. Waarom is hier niet meer discussie en berichtgeving over? ‘De herkenbaarheid is minder groot’, verklaart Ceelen. ‘Tijdens de tsunami werden er gebieden getroffen waar we veel meer feeling mee hadden, gebieden waar wij op vakantie gingen, landen en bevolkingsgroepen waar wij aansluiting mee hebben. Dat is nu veel minder het geval.’ Daarnaast lijkt het ook de aard van het conflict te zijn, die voor minder compassie zorgt. ‘Traditioneel gezien zijn we minder geneigd geld te geven aan slachtoffers van oorlog en geweld, dan bijvoorbeeld aan slachtoffers van natuurrampen. Natuurgeweld wordt gezien als iets waar niemand iets aan kan doen, en waar dus per definitie onschuldige mensen getroffen worden’, zo verklaart Ceelen. ‘Bij oorlogsgeweld mist dit aura van onschuld, met name in een onduidelijke oorlog zoals deze, waar slecht te beoordelen is wie de goede partij is en wie foute.’ Een andere oorzaak voor het gebrek aan compassie ligt in het moslimextremisme in deze oorlog. ‘Dat vinden we doodeng’, aldus Ceelen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“And you have a Haitian president saying he’s in charge and the Americans being politically correct and saying they will work under him. This is all going to lead to a situation of utter chaos. I can’t get all my trucks in from the Dominican Republic because I have no guarantee that the people driving them are not going to be macheted to death on the way down. I can’t let my doctors and nurses out on the street of Port-au-Prince.” (De medische hulpverlener John O’Shea in The Guardian).
“Aid flows must be maintained. Today’s meeting of ministers was unanimous in that regard. The World Bank has to protect the poor and vulnerable in the context of the global financial crisis.” (AP)
Wereldbankpresident Robert Zoellick en Mexicaans minister van Financiën Agustin Carstens laten horen dat de Wereldbank vastberaden is de arme landen niet de dupe te laten worden van de financiële crisis. In een gezamenlijke verklaring beloofden de ministers die het bestuur van de bank vormen (waaronder ook Bert Koenders) unaniem alle eerder toegezegde steun aan ontwikkelingslanden te voldoen. Door de teruglopende economische groei zijn dit jaar al meer dan honderd miljoen mensen onder de armoedegrens terechtgekomen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Helikopterbeelden tonen geweld tegen Israëlische soldaten bij betreden Freedom Flotilla: metalen buis, stun grenade, mob lynching, brandbom….