In Brussel heerst opluchting dat er ter elfde ure toch een omvangrijk en veelomvattend akkoord is gesloten. Er is echter weinig reden voor opluchting. Europa is, in navolging van de VS, geconfronteerd met een harde realiteit. Opvallend aan het akkoord is dat de Griekse staatsschuld is gehalveerd. Normaal gesproken spreek je dan van een faillisement, maar omdat banken 'vrijwillig' hun verlies pakken, mag het niet zo heten. Opvallend vond ik ook het bedelrondje dat de EU-landen bij Brazilië, China en het IMF maken. De Britse filosoof John Gray sprak net na de bankenval in 2008 zijn verwondering uit over de grote val de Verenigde Staten. Ja, het is al langer bekend dat de VS hun hegemonie verliezen, maar dat het zo snel kan gaan, had hij in ieder geval niet verwacht. De afgelopen drie jaar heeft deze opvatting gesteund. Je hoeft geen Otto von Bismarck te heten om te zien dat de strategische positie van de VS in de wereld een paar flinke klappen heeft gekregen. Europa is al honderd jaar in verval, tenminste op internationaal-politiek gebied.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Een gastbijdrage van David Nederlof, onderzoeker aan de UvA. Het stuk is ook te lezen bij het Montesquieu Instituut.
Het Kamerdebat voorafgaand aan de Europese Raad van 24 en 25 maart over het zogeheten europact, dat verdergaande coördinatie en samenhang van economisch beleid beoogt, ging vooral over soevereiniteit.
Premier Mark Rutte benadrukte dat Nederland wel soevereiniteit aan Europa overdraagt voor de versterking van het Stabiliteit- en Groeipact, maar niet in het kader van het europact. Daarnaast hadden Rutte en Jan-Kees de Jager moeite hun dédain voor het europact te verhullen.
Volgens Rutte staat daar inhoudelijk weinig in en al helemaal niet voor Nederland, dat immers een van de voorbeeldlanden in de Unie is. Al eerder, vlak voor de bijeenkomst van de regeringsleiders van de eurolanden op 11 maart, waar het europact werd overeengekomen, bestempelde hij het voorstel al als ‘een prima stuk papier’.
Inderdaad is het uiteindelijke europact ogenschijnlijk een stevig verwaterde versie van het oorspronkelijke ‘Pact for Competitiveness’ waarmee Merkel op 4 februari de Europese Raad verraste. In tegenstelling tot het voorstel van Merkel bevat het europact geen concrete maatregelen maar slechts algemene doelstellingen, namelijk het stimuleren van concurrentievermogen en werkgelegenheid, het bevorderen van duurzame overheidsfinanciën en het versterken van financiële stabiliteit. Het wordt in beginsel aan de lidstaten zelf overgelaten hoe deze doelstellingen te bereiken.
Hoewel ongetwijfeld ingegeven door rattus catholicus Verhagen deed Rutte vandaag een meesterzet. Met de aangekondigde politionele acties trainingsmissie zaait hij uiterste verdeeldheid in de oppositie. Het Kabinet gebruikt een D66/Groenlinks-motie van voor Cablegate om weer iets te gaan doen in Afghanistan zodat Nederland “internationaal op groot respect kan bogen” om de Minister van Buitenlandse Zaken maar te citeren.
Met een Europees sausje wordt er een artikel 100 brief naar de Kamer gestuurd. PvdA, SP en PVV laten meteen weten mordicus tegen te zijn en GroenLinks en D66 laten tezamen weten vooral te willen letten op het proces, daarnaast willen ze een hoorzitting vooraleer er een standpunt komt. Ondertussen heeft heel de wereld dankzij WikiLeaks kunnen lezen dat Van Rompuy stelt dat niemand meer in Afghanistan gelooft. Enkel en alleen om Amerika te paaien wil het Kabinet Henk en Ingrid gaan naaien zou zomaar een slogan kunnen zijn waarmee de PVV de Statenverkiezingen Senaatsverkiezingen wil gaan winnen. Ironisch genoeg kost de trainingsmissie ongeveer evenveel als de BTW-verhoging op concert- en theaterkaartjes jaarlijks moet gaan opbrengen.
Daarmee heeft het Kabinet Rutte-Verhagen de inzet voor de verkiezingscampagne knap gekaapt. Over de aangekondigde bezuingingen zal het niet meer gaan. Om over echte provinciale items nog maar te zwijgen. De inzet van #PS2011 wordt het wel of niet opleiden van mogelijke overlopers naar de Taliban. Of van mensen die snel geneigd zijn hun AK-47 op de Afghaanse variant van marktpaats.nl aan te bieden. Terwijl WikiLeaks aantoont dat de oorlog tegen het terrorisme een grote leugenmachine is weet Bruin I het zo te manouvreren dat de ontevreden rechtsmens gewoon achter het PVV-geluid kan blijven aanlopen terwijl van de progressieve oppositie (en ook de ChristenUnie en silent partner de SGP) verwacht wordt dat ze uiteindelijk wel voor zullen stemmen. Zonder die verwachting had het Kabinet namelijk nooit een dergelijk voorstel gedaan.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
[qvdd]
We staan voor een existentiële crisis. Iedereen moet nu samenwerken om de eurozone te redden. Want als de eurozone niet overleeft, dan de Europese Unie ook niet.
De Europese president Herman Van Rompuy waarschuwt dat de eurozone in een ‘overlevingscrisis’ zit. Portugal maakte afgelopen weekend bekend dat het misschien de euro verlaat, terwijl ook de situatie in Ierland problematisch blijft. Ierland heeft een ultimatum gekregen van de Europese Unie om een reddingsplan van de EU of het IMF te aanvaarden, volgens de Britse krant The Guardian.
Na het nieuws van gisteravond stroomden de reacties op de verkiezing van Van Rompuy snel binnen. In Engeland is de BBC ervan overtuigd dat Barones Ashton haar nieuwe baan te danken heeft aan de afwijzing van Tony Blair. De zender waarschuwt echter dat zowel zij als Van Rompuy nauwelijks ervaring hebben op buitenlands gebied. De Times had blijkbaar nog hoop dat Blair uiteindelijk als eerste president van Europa zou mogen komen opdraven en lijkt het als een lichte vernedering voor de Labourregering van Gordon Blair te beschouwen dat de voorkeur uitging naar de Belg.
Aan de overzijde van de oceaan is men nog minder enthousiast. CNN klaagt over het ondemocratische proces dat tot de verkiezing van Van Rompuy heeft geleid en citeert een Indiase ambtsbekleder die weinig over de kersverse president te spreken is. Volgens de New York Times is zijn benoeming tekenend voor de problemen waarmee Europa worstelt en zal het de Unie ervan weerhouden om een krachtigere plaats in de wereld in te nemen. De Wall Street Journal deelt deze mening en benadrukt nog eens hoe onbekend ook Ashton is. Desalniettemin noemt de krant de keuze voor Van Rompuy een bescheiden overwinning voor Europese federalisten.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
“U hebt het charisma van een dweil en het uitzicht van een bankbediende” ‘Euro’-‘parlements’lid Nigel Farage tegen onze president. Zo gaat het wanneer je gefrustreerde provinciaaltjes die ooit de wereldzeeën bevoeren laat doen. Uiteraard heeft de man niets persoonlijks tegen Van Rompuy. Wat later komt er al heel wat inhoudelijkers naar boven: “U bent de sluipmoordenaar van de Europese democratie en de nationale staten.” Nu nog de eer aan zichzelf houden, want als Europa dan toch zo slecht is, waarom ga je dan niet ergens anders wonen, Nigel? [Bron: De Standaard]
