Omar de malicieuze mullah

Er zijn mensen, aan de linkerkant van het politieke spectrum, die meenden een kat in de zak gekocht te hebben toen Barack Obama onlangs aankondigde de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Afghanistan op te schroeven. Op het gevaar af een open deur in te trappen kan ik zeggen dat ze zich beter hadden moeten informeren. Henry Kissinger, traditioneel gezien een bete noire van progressief links, liet zich in een interview ooit ontvallen dat hij zich wel kon identificeren met de figuur van de eenzame cowboy, de stereotiepe held uit western-films. Obama heeft een vergelijkbare passie. Hij heeft zijn 'fascinatie' uitgesproken voor het personage Omar uit de serie The Wire. Hij formuleerde het weliswaar voorzichtig, maar hij heeft gezegd dat het zijn lievelingspersonage is.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Maakt AI een eind aan de Verlichting?

The Enlightenment started with essentially philosophical insights spread by a new technology. Our period is moving in the opposite direction. It has generated a potentially dominating technology in search of a guiding philosophy.

Vooropgesteld dat Henry Kissinger in een rechtvaardige wereld inmiddels achter de tralies had gezeten vanwege de bombardementen op Cambodja en wat dies meer zij – hij heeft wel een punt dat zelflerende algoritmen de komende decennia steeds meer ons leven gaan bepalen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | Bismarck de grote vereniger

“Bismarck was a rationalist, Hitler a romantic nihilist. Bismarck’s essence was his sense of limits and equilibrium; Hitler’s was the absence of measure and rejection of restraint. The idea of conquering Europe would never have come to Bismarck; it was always part of Hitler’s vision. Hitler could never have pronounced Bismarck’s famous dictum that statesmanship consisted of listening carefully to the footsteps of God through history and walking with him a few steps of the way. ”
(Henry Kissinger in zijn recensie van Bismarck: A Life)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.