De conservatieve revolutie van PvdA en VVD

De verzorgingsstaat is onbetaalbaar en bedreigt onze vrijheid is de boodschap van Halbe Zijlstra in “Bolle staat moet kleiner”. Is dat zo? Samen met de PvdA werkt de VVD aan een conservatieve revolutie. Mark Rutte kwam vijf jaar geleden met een nieuwe vondst: de staat is een geluksmachine. Een grote staat is een bedreiging voor de vrijheid omdat het mensen afhankelijk maakt. Gemakkelijk geluk bestaat alleen in Luilekkerland en wie daar eenmaal van geproefd heeft, wil niet meer weg.  VVD’ers zijn creatief, want  Halbe Zijlstra heeft nu een vergelijkbare vondst: de staat is Holle Bolle Gijs. Dat suggereert althans de titel van zijn stuk in het NRC Handelsblad van 15 mei: 'Bolle overheid kleiner maken' en op Pinksterzondag mocht hij dat in Buitenhof toelichten. Een grote staat laat te weinig ruimte over aan particulier initiatief, schrijft Zijlstra. Economische groei kan alleen van het bedrijfsleven komen en daarom is een grote  staat niet alleen een bedreiging voor onze vrijheid, maar ook voor de economie. Zo luidt de inmiddels overbekende klacht van conservatieven dat de staat, de verzorgingsstaat in het bijzonder, te groot is geworden. Zijlstra pleit daarom voor  ‘zware bezuinigingen en grote hervormingen’  om de staat kleiner te maken.

Door: Foto: marie-ll (cc)

Quote du Jour | Luisteren naar de rechter

We proberen eruit te komen. We hebben het over een heel belangrijk punt voor de VVD: een streng asielbeleid voor mensen die weigeren om uitspraken van Nederlandse rechters uit te voeren. (…) Als Willem Holleeder net zo naar de rechter zou luisteren als deze mensen, zou hij nog geen dag in de gevangenis hebben gezeten.

In een halfbakken poging hier illegaal verblijvende asielzoekers te criminaliseren, verslikt Halbe Zijlstra zich in het eigen frame: want of Holleeder nu een voorbeeld zou moeten nemen aan de asielzoekers (die kennelijk heel goed naar de rechter luisteren), of die asielzoekers juist zouden moeten kijken naar Holleeder om te zien hoe het moet, in beide gevallen slaat de vergelijking dood als een glas slecht geschonken bier.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Waag Society (cc)

Feit of fabel: Groeiende overheid

ACHTERGROND - Halbe Zijlstra (VVD) zei vorige week in Buitenhof dat ‘de overheid de afgelopen jaren nog steeds gestegen [is] ondanks bezuinigingen.’

Dat is een…

 

maar…

Wij bakenen ‘groei van de overheid’ af tot groei in uitgaven en groei in aantal mensen dat voor de overheid werkt.

Kijken we naar de uitgaven van de overheid* dan lijkt de bewering van Zijlstra te kloppen. De overheidsuitgaven zijn de afgelopen tien jaar bijna ieder jaar (op 2011) na gestegen. De uitgaven stijgen de laatste drie jaar wel minder hard dan tussen 2000 en 2009. De overheid gaf in 2012 300 miljard euro uit.

Het geeft echter een beter beeld om de uitgaven per jaar af te zetten tegen het bbp, omdat dan ook rekening wordt gehouden met de groei van de economie. Dat geeft een genuanceerder beeld, tussen 2009 en 2011 dalen de overheidsuitgaven afgezet tegen het bbp. In 2012 is dit percentage weer licht gestegen. De overheidsuitgaven bedroegen in 2012 50% van het bbp, in 2002 was dit nog 46%.

Hoe zit het met het aantal mensen dat voor de overheid werkt?

Het CBS houdt bij hoeveel mensen er werken in de verschillende sectoren in Nederland. We kijken naar de sectoren: ‘openbaar bestuur en overheidsdiensten’ en ook naar de sector ‘zorg’, omdat de discussie gaat over de verzorgingsstaat.  We rekenen hier in arbeidsjaren (fte).

Foto: Kennisland (cc)

Brief aan Halbe Zijlstra

BRIEF - Het H-woord is gevallen. Nu gaat blijken of de hoofden van Teeven en Weekers meer waard zijn dan het gezicht van de VVD.

Geachte heer Zijlstra,

Vorige week schreef ik aan Frans Weekers dat ik vermoedde dat hij een motie van wantrouwen niet zou overleven. Dat vermoeden baseerde ik op het feit dat het huidige kabinet een uitruilkabinet is en dat de VVD dankzij het aanblijven van Teeven al bij de PvdA in het krijt stond. Ik dacht dat de VVD de PvdA niet opnieuw zou willen vragen een VVD-staatssecretaris in het zadel te houden.

Ik had het fout. Weekers bleef vrij probleemloos overeind in het debat en overleefde de motie. Met dank aan de PvdA. In mijn brief aan Weekers schreef ik ook dat áls Weekers zou aanblijven, we snel achter zijn politieke waarde zouden komen. Dat is dus nu het geval. U liet er geen gras over groeien en doorbrak twee dagen na het debat het taboe op de hypotheekrenteaftrek.

De manier waarop u uw toerijking deed, was nogal absurd. U stelde zich een eiland voor waar nog helemaal niets was en het belastingstelsel dus vanaf nul kon worden opgebouwd. Als liberaal zou u dit natuurlijk doen zonder allerlei toeslagen en subsidies. Toen de SP en GroenLinks vroegen wat er op uw eilandje zou gebeuren met de hypotheekrenteaftrek, antwoordde u:

Waar stond Mark Verheijen voor?

Bas Heijne:

Interessanter is de vraag waarom juist deze man als politieke belofte gold. Ambitieus, snel opgeklommen, grote toekomst binnen de partij – het is opvallend dat in de portretjes van de VVD’er die nu overal opduiken niets inhoudelijks wordt vermeld. Waar stond Mark Verheijen voor, behalve voor een nieuwe bioscoop van Piet van Pol? Wat waren zijn grootse plannen voor de partij waarin hij zo snel omhoog klom, wat wilde hij veranderen, wat was zijn – sorry, Mark – visie?

Ik ben er niet achtergekomen. Ik had Verheijen zijn dure wijn gegund wanneer dat tot een paar oorspronkelijke ideeën had geleid, maar ik heb ze niet kunnen vinden. De man van de toekomst was vooral een man van de partijlijn. Zijn bijzondere talenten waren de talenten van de zuivere carrière-politicus. Voor zo iemand is besturen ondergeschikt aan netwerken. Voor zo iemand is een dagje skûtsjesilen wel degelijk zinnige arbeid – want verder is er niet zoveel. […]

Wat de affaire-Verheijen en vooral het gedrag van Rutte en Zijlstra laten zien, is een politiek-bestuurlijke klasse die volledig op zichzelf betrokken is geraakt. Men vertegenwoordigt het volk niet, men vertegenwoordigt elkaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De (on)omkeerbaarheid van de langstudeermaatregel

Een Kamermeerderheid aan politieke partijen kan dan wel heel hard roepen dat de langstudeerboete per 1 september weer ingetrokken moet worden, maar volgens mr. Mentko Nap (RUG) verkopen deze partijen knollen voor citroenen.

Een campagnevoerende Kamermeerderheid wil af van de langstudeermaatregel, en wel nu. Studentvriendelijke daadkracht tijdens de El Cid-week en de Keiweek is echter holle retoriek. We zitten voorlopig vast aan de langstudeermaatregel.

Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden zit de langstudeermaatregel behoorlijk vast in het zadel. Ik tel ten minste drie obstakels van constitutionele aard:

1. De invoeringsdatum (start van het nieuwe collegejaar) van de maatregel staat in de wet. Die wet is al in werking getreden (op 1 september vorig jaar). In veel nieuwsberichten wordt de indruk gewekt dat de wet pas op 1 september van dit jaar in werking zal treden. Dat is echter onjuist. Wat er op 1 september aanstaande verandert, is dat het zogeheten verhoogde tarief ook daadwerkelijk een hoger tarief dan het basistarief zal worden (4735 euro in plaats van 1713 euro). Om dat terug te draaien, zal de wet moeten worden aangepast. Met de Tweede en Eerste Kamer op reces wordt dat lastig.

2. De wet machtigt de regering om de hoogte van het basistarief en het verhoogde tarief bij algemene maatregel van bestuur te bepalen (voor voltijders), dan wel om de onder- en bovengrens van het instellingstarief te bepalen (voor deeltijders). Met een beetje goede wil zou de regering het verschil tussen het basistarief en het verhoogde tarief voor 2012/13 kunnen vaststellen op 0 euro, net zoals voor het jaar 2011/12 gold. Studentenorganisaties bepleiten dat nu ook. Probleem: voor de collegejaren 2011/12 en 2012/13 zijn de bedragen in de wet zelf vastgelegd. Ook deze sluiproute loopt dus dood.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Veel hoogopgeleiden geen doel op zich

Begin deze week hoorde ik op het journaal dat Zijlstra de ambities voor het hoger onderwijs heeft bijgesteld. Het streven naar een groot aandeel hoger opgeleiden in Nederland wordt opzij gezet. Een hoog percentage hoger opgeleiden moet geen doel op zich zijn, vindt staatssecretaris van Onderwijs Halbe Zijlstra.

“Tot nu toe had Nederland zich verbonden aan Europese afspraken om het percentage jongeren dat hoger onderwijs heeft gevolgd op te krikken naar 40 procent in 2020. “Als er druk komt op de kwaliteit van het hoger onderwijs, dan moet het percentage aan de kant”, zei Zijlstra zondag tijdens een door de Volkskrant georganiseerd openbaar interview in het Amsterdamse debatcentrum De Rode Hoed.” (Bron: NRC, Zijlstra laat Europese norm los, veel hoger opgeleiden geen doel meer, 16 jan.)

Hoe doet Nederland het eigenlijk nu? In het strategische raamwerk voor “education and training”, dat in mei 2009 is overeengekomen, is één van de benchmarks voor 2020:

“the share of 30 to 34-year-olds with tertiary educational attainment should be at least 40%”

In het Eurostat 2011 jaarboek vind ik onder Education een aantal tabellen en grafieken. Daarbij ook een grafiek met de gegevens over bovenstaande indicator. Ik kan niet anders concluderen dan dat we gemiddeld al op de 40% zitten. Gemiddeld heeft in 2010 41,6% van de 30 tot 34-jarigen een tertiair diploma. In een andere weergave van Eurostat, worden de gegevens nog uitgesplitst naar regio.  In West-Nederland is dat 46,4%, in Oost-Nederland 35,7%.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Zijlstra wil lastenverlichtingen – en dan vooral voor de veelverdiener

De Volkskrant:

VVD-fractieleider Halbe Zijlstra vindt dat er al na 2015 meer lastenverlichting moet komen voor burgers als het economisch herstel doorzet. […]

‘Qua portemonnee breekt het zonnetje volgend jaar nog niet echt door.’ Maar in de loop van 2015 en 2016 kan dat keerpunt volgens hem komen. Zijlstra vindt dan dat de mensen die het meest hebben bijgedragen in de crisis ook als eersten de voordelen moeten krijgen als er ruimte voor lastenverlichting ontstaat.

Fractievoorzitters mogelijk wél geïnformeerd over telefoondata

Dat schrijft nrc.nl naar aanleiding van een uitspraak van VVD-fractievoorzitter Halbe Zijlstra. Die zei over de motie van wantrouwen tegen Ronald Plasterk, die ondertekend werd door de meeste oppositiepartijen:

De conclusie in de motie dat de Tweede Kamer niet is geïnformeerd, is een politiek oordeel. De motie kán per definitie niets zeggen over wat er wel of niet in de commissie voor de inlichtingendiensten is besproken, want dat is geheim.

Vorige Volgende