Griekenland: feitenvoer

Ook in de laatste weken liep her en der de discussie over wat nou de werkelijke problemen waren van Griekenland hoog op. Echter, niet alle voorbij vliegende argumenten werden gestaafd door feiten. Deze post is bedoeld om de wel verzamelde feiten op een rijtje te zetten. Deze post is levend en wordt dus regelmatig van updates en aanvullingen voorzien. U kunt er aan bijdragen via de reacties. Pensioenleeftijd Grieken gaan niet veel vroeger met pensioen dan inwoners andere landen in Europa. En ook in Griekenland stijgt de afgesproken pensioenleeftijd. Data: OECD, 2012 Andere artikelen: - Artikel over de historische problemen Grieks pensioenstelsel (2011)

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Humanitaire crisis in Griekenland

Terwijl de onderhandelingen over een nieuw “steun”pakket zijn geopend is het goed om de menselijke gevolgen van eerdere “steun” aan Griekenland onder ogen te zien. En die zijn, om een understatement te gebruiken, niet fraai.

 

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dan nog liever een Grexit?

COLUMN - De oorzaak van de vernietiging van de natiestaat binnen de EU is cynisch genoeg het nationalisme, dat de Eurolanden tegen elkaar uitspeelt. 

“Een catalogus van wreedheden”, zo omschrijft het Duitse ‘Der Spiegel’ de draconische maatregelen die Griekenland krijgt opgelegd in de ruil voor het vermijden van de gevreesde Grexit. “De lijst met eisen van de Eurogroep is waanzin.” schrijft de New York Times. “Dit is pure wraakzucht, totale verwoesting van de nationale soevereiniteit, zonder enige hoop op verbetering.”

Griekenland is aan het eind van deze week wellicht geen land meer”, schrijft Tine Peeters in de Morgen. Het opheffen van de Griekse autonomie is volgens haar totaal: ze geldt voor de politiek, de economie en de financiën van het failliete land. Wat gaat er gebeuren?

Griekenland wordt onder curatele gesteld, en gedwongen haar staatskapitaal in de uitverkoop te zetten om zo snel mogelijk geld te genereren voor de schuldeisers: havens, vliegvelden en hele eilanden zullen voor een appel en een ei in handen vallen van private ondernemers of vreemde overheden. 

Deze instanties zullen vervolgens gemakkelijk gebruik kunnen maken van het globale systeem van belastingontwijking dat het Westen voor grote bedrijven heeft opgezet. De kleine Griek mag betalen, want voor hem worden de belastingen verhoogd en het sociale stelsel verder afgebroken.

Foto: European People's Party (cc)

De eurocrisis in getallen, deel 1: stagnatie door de euro

DATA - Op het moment dat ik dit artikel schrijf wordt nog ‘onderhandeld’ met de Grieken. Vernederen is een beter woord. De boodschap is duidelijk: resistance is futile, you will be assimilated. Wie zich niet wil of kan aanpassen wordt gedwongen te vertrekken. In dit en volgende artikelen zal ik op basis van economische gegevens laten zien waarom Griekenland niet de oorzaak van de eurocrisis is, en dat een Grexit geen oplossing is.

Het lijkt de laatste tijd weer wat beter te gaan met de economie in de eurozone, als we de media mogen geloven. Maar hoe blijvend is dat? Is de eurocrisis echt voorbij? De werkloosheid is nog steeds relatief hoog en van volledig herstel van de eurocrisis is nog lang geen sprake.

Desondanks prijzen politici zichzelf omdat de pijnlijke maatregelen van de afgelopen jaren nu vrucht lijken af te werpen. Eindelijk zijn we aangekomen bij het ‘zoet na het zuur’. Maar, zo haasten zij zich toe te voegen, we zijn er nog niet: we moeten nu doorpakken om de Monetaire Unie af te maken. De eurolanden moeten beter voorbereid zijn voor de volgende crisis. Dit moet bereikt worden door meer fiscale en politieke integratie en strenge handhaving van de (begrotings-) regels. Elk land moet tekorten zo snel mogelijk afbouwen om voldoende reserve te hebben om de volgende schok op te kunnen vangen. Ook moeten we werk maken van flexibilisering van de arbeidsmarkt en moet overbodige regelgeving gestroomlijnd worden. Europa moet competitief worden zodat het klaar is voor nieuwe uitdagingen in een snel veranderende wereldeconomie.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Grexit komt gevaarlijk dichtbij

Het schuldenakkoord voor Griekenland is in de problemen. Het akkoord zou mogelijk wel standhouden in het Griekse parlement, de Noord Europese parlementen en misschien zouden de ministers van financiën wel een innovatief financieel instrument boven tafel halen waarmee noodzakelijke overbruggingsfinanciering mogelijk zou kunnen worden gemaakt. Maar niemand blijkt te hebben gerekend op het IMF.

Volgens eigen regels mag het IMF niet deelnemen aan financieringsacties als die niet als “sustainable” worden gezien.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Grexit of geen Grexit, that’s the question

Dit weekend zal het er van moeten komen, een oplossing of niet voor de Griekse schulden problematiek.

Nadat het Griekse parlement afgelopen nacht instemde met een voorstel dat verregaande bezuinigingen omhelst en het voorstel is goed bevonden door de belangrijkste crediteuren zijn sinds deze middag in Brussel de Ministers van Financiën van de Eurogroep bijeen. Het zal er om gaan spannen omdat het wantrouwen zeer groot is.

De signalen uit de vergadering zijn somber. Duitsland dat mogelijk een voorstel heeft gedaan om Griekenland voor vijf jaar uit de Eurozone te zetten, de Finse delegatie die tegen een nieuwe overeenkomst is omdat de Finse PVV gedoogpartner anders het kabinet naar huis stuurt en de Italianen die uitvaren tegen de Duitsers dat het vernederen van Griekenland maar eens moet ophouden. Oh ja, en Berlijn dat zeer kwaad was op het Elysée “hoe ze het in hun hoofd hebben gehaald de Grieken te helpen bij het formuleren van de bezuinigingsvoorstellen”.

Quote du Jour | Original sins of the Eurozone

The two people most responsible for the eurozone crisis, of which Greece is just the most extreme manifestation, are the former French president François Mitterrand and long-time Italian prime minister Giulio Andreotti. Those two old foxes were the key players who, immediately after the fall of the Berlin Wall, pinned down Helmut Kohl, the West German chancellor, to a timetable for European monetary union in return for their own grudging support for German unification – but would not accept the fiscal union needed to make it work. “Recent history, not only in Germany,” said the historically informed statesman Kohl, “teaches us that it is absurd to expect in the long run that you can maintain economic and monetary union without political union.” How right he was.

This was only one of several original sins of the eurozone.

Verhofstadt’s Griekse rolmodellen voor Tsípras nader bekeken

Gisteren sprak een zichtbaar opgewonden Guy Verhofstadt, de leider van de liberale fractie in het Europees Parlement, de Griekse premier Alexis Tsípras verwijtend toe. Verhofstadt besloot zijn speech met een historische verwijzing. Tsípras zou een ‘revolutionaire hervormer’ kunnen worden door in de voetsporen van Charilaos Trikoupis en Eleftherios Venizelos te treden.

NRC.Next (betaalmuurtje) drukte vanmorgen de volledige speech van Verhofstadt af.

]

De Correspondent (achter registratieformulier) heeft de moeite genomen uit te zoeken wie deze twee lichtende voorbeelden waren. De hoogtepunten (of moet ik zeggen dieptepunten) uit hun carrière, bezien vanuit de crediteuren:

Sancties voor Griekse journalisten met kritiek op Syriza

Journalisten die te duidelijk op de hand van een ‘Ja’-stem waren in het referendum over het aanvaarden van de voorgestelde bezuinigingsmaatregelen van EU-wege in ruil voor kredieten, moeten zich verantwoorden voor de Griekse vereniging van journalisten, een andere door de overheid ingestelde mediawaakhond en mogelijk ook de officier van justitie.

Dat bericht de Australische krant The Age.

Commerciële mediakanalen waren nogal kritisch over het advies van de regering Tsipras aan de bevolking om ‘Nee’ te stemmen, en worden nu op het matje geroepen door quasi-overheidslichamen die de integriteit van de journalistiek moeten bewaren, maar die volgens critici geleid worden door partijgetrouwen van Syriza.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende