De democratie in het oude Athene was in onze moderne ogen niet zo democratisch. Vrouwen, slaven en mensen zonder burgerrechten mochten hun stem niet uitbrengen. Dat was niet zo aardig van die Atheners. Maar hoe zouden de vrije Atheners eigenlijk kijken naar onze democratie? Wij stemmen eens in de 4 jaar op iemand die ons gaat vertegenwoordigen. De Athener stemde zelf: over iedere belangrijke kwestie, ongeveer eens per 10 dagen. Als een Athener het ergens niet mee eens was dan liet hij dat weten in het parlement. Wij sturen een email naar een Kamerlid, sturen een boze brief naar de krant of, in het meest waarschijnlijke geval, doen niets behalve mopperen op de Haagse boevenbende. Verder vervulden de meeste Atheners in hun leven een politieke functie. Wij niet. Kortom: Atheners participeerden, kenden directe democratie en de kloof tussen burger en politiek bestond niet. Dus hoe zou de Athener met zijn antieke ogen kijken naar onze moderne democratie? Ik weet het wel: hij zou de Nederlandse democratie een farce vinden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Vandaag al drie keer dit postje begonnen en al twee keer gestopt. Moet je het aandacht geven (helpt verspreiding) of moet je het negeren?
Uiteindelijk kon ik het toch niet negeren omdat de associatie met het verleden te sterk was. En het was ook weer die associatie met het verleden die me mede weerhield bij de eerste twee pogingen, u snapt straks wel waarom.
Het begint met deze kamervragen van de PVV met als titel “Kamervragen over linkse asielterroristen“.
De kamervragen zijn vooral gesteld naar aanleiding van een stuk van afgelopen zaterdag in de Telegraaf (pag 36). Dat is helaas niet gratis opvraagbaar. Dit stuk komt er het meest in de buurt van.
Waar te beginnen in dit verhaal?
Eerst maar even er op wijzen dat, weinig subtiel, de titel en intro van de kamervragen wel het woord “linkse” bevatten, maar de feitelijke vragen niet. De associatie is echter gemaakt en zal nog veel vaker gemaakt worden.
Er zijn verschillende manieren om mensen te winnen voor je denkbeelden. Kracht van de rede is eentje van. Het scheppen van een vijandbeeld is een andere. En dat is wat hier gaande is, in twee dimensies. De PVV heeft als hoofdvijand de moslimmigranten aangewezen. Zij zouden de oorzaak van alle problemen zijn. Maar kennelijk is dat niet voldoende. Ook de mensen die zogenaamd heulen met de moslimmigranten zijn de vijand. En omdat eenvoudige labels het beste werken, noemt de PVV dat voor het gemak “links”. Feiten en historie zijn in deze context niet belangrijk. Het aanspreken van mensen wel.
In de langzame serie vooruitblikken kwam enige maanden geleden het onderwerp bevolking voorbij. In de reacties werd de mogelijke rol van techniek genoemd, vooral in de context van de vergrijzing.
Maar de technologische ontwikkelingen kunnen natuurlijk op alle aspecten van onze maatschappij effect hebben zo leert ons de geschiedenis. Het tempo van ontwikkelingen gaat volgens enkelen nog steeds omhoog.
Daarom kunnen ook op de relatieve korte termijn van 15 jaar stevige veranderingen plaatsvinden. Denk maar eens 15 jaar terug, een tijd waarin bijna niemand van internet gehoord had, laat staan tot zijn beschikking had.
De vraag is dan ook welke technologische ontwikkelingen waarschijnlijk zijn en op welke wijze daarop ingespeeld moet worden. Hier een reeks kreten die mogelijk in het rijtje thuis horen: Domotica, Nanotechnologie, robots, Augmented Reality, biotechnologie en genetica.
De aspecten waar dan bijvoorbeeld naar gekeken kan worden:
– Hoe verandert het ons persoonlijk leven
– Hoe verandert het onze interactie
– Hoe verandert het de machtsverhoudingen
– Hoe verandert het de economische verhoudingen
– Hoe verandert het de maatschappelijke verhoudingen
En u weet er vast nog wel een paar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
The Great War – Caricature Map by Keith Thompson
Darwinists, Clankers and Neutrals
PvdA Kamerlid Diederik Samsom geeft geschiedenisles naar aanleiding van het voorstel van Geert Wilders voor de invoering van een ‘kopvoddentax’. Samsom laat zien dat een dapper democraat een Godwin niet hoeft te schuwen als hij weer eens de geschiedenis aan zijn kant heeft. Bravo Samsom!
• Hier als extra nog de missing link tussen de kopvoddentax en de sharia. • Zelfs de vertegenwoordiger van Playboy’s Playmates [mirror] protesteert tegen de kopvoddentax! • Internetarcheologie: oorsprong woord ‘kopvod’ ligt bij Stormfront. Eat this Geert!
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
![[mirror]](2009/09/kopvoddentakskontje.jpg){kind=link}