"Het hof heeft geoordeeld dat de verdachte zich met zijn poster met daarop de tekst 'Stop het gezwel dat Islam heet' onnodig grievend heeft uitgelaten over de Islam. Het hof heeft daaraan de gevolgtrekking verbonden dat 'gezien de verbondenheid tussen de Islam en haar gelovigen' deze uitlating reeds daardoor ook beledigend is voor '?die groep mensen die de Islam belijden'. Het hof heeft daarmee een te ruime uitleg gegeven aan de in art. 137c, eerste lid, Sr voorkomende uitdrukking 'een groep mensen wegens hun godsdienst'." "Daarom heeft de Hoge Raad de uitspraak van het hof vernietigd en de verdachte van het hem tenlastegelegde vrijgesproken." De Hoge Raad vernietigt een uitspraak van het gerechtshof in Den Bosch, omdat het inmiddels beruchte artikel 137c waarop deze beoordeling berustte niet van toepassing is op deze uitlating. De Hoge Raad geeft ook expliciet aan wat de gevolgen van deze uitspraak zijn voor de zaak Wilders:
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Volgens de cijfers van Maurice de Hond staat de PVV van Wilders op dit moment op kop in de peilingen en zou deze partij, wanneer er nu verkiezingen zouden worden gehouden, ongeveer 27 zetels behalen. 27 zetels betekent dat ongeveer 18% of ruwweg één op de vijf Nederlanders op de partij van Wilders denkt te stemmen.
Verkiezingen op dit moment zouden, wanneer deze getallen kloppen, in ieder geval een totale formatiechaos veroorzaken. Elke coalitie zal al uit minimaal 4 partijen moeten bestaan, aangezien de drie grootsten samen (PVV/CDA/PvdA) slechts 74 zetels behalen. Een werkbare coalitie met een enigszins herkenbare signatuur (of dat nu links/rechts/liberaal/sociaal of anders heet) is helemaal nauwelijks maakbaar. Ja, een coalitie PVV/CDA/D66/VVD met 89 zetels zou kunnen, maar ik kan me niet voorstellen dat D66 met PVV in één kabinet wil. Een coalitie CDA/PvdA/D66/GL met 77 zetels zou ook kunnen, maar is haast even onwerkbaar en kent een zeer smalle basis.
Al met al heeft deze electorale spaghetti mij verleid om mij eens te verdiepen in de partij PVV. Eén van de eerste dingen die opvalt is dat het hier niet om een vereniging met leden gaat zoals bij zowat alle overige politieke partijen, maar om een stichting rondom de persoon Geert Wilders. Een organisatie dus die geen gereguleerde inbreng van leden kent. Het tweede wat in ieder geval mij opvalt is het ontbreken van een financieel economische paragraaf. Er is een visie met negen hoofdpunten (belastingverlaging t/m dierenwelzijn), maar nergens is te vinden op welke manier de, soms best goede plannen, gefinancierd gaan worden. Ja er worden wat zaken genoemd als bezuinigingen op ambtenaren en wegsnijden van bureaucratie, maar wanneer ik de extra’s zo eens optel (o.a. 16 miljard belastingverlaging, 1 miljard extra AOW, extra geld zorg/onderwijs/agenten, 1 miljard benzineaccijns, hypotheekaftrek gehandhaafd, naar schatting minimaal 50% meer voor criminaliteitsbestrijding, meer voor onderwijs vanwege kleinere scholen, veel extra geld voor verpleeghuizen en ouderen, investeren in wegen) dan moeten daar nogal wat extra rijksinkomsten of immense besparingen elders tegenover staan. Wat ook ontbreekt is een echte sociale paragraaf. Ja er wordt wat gezegd over ouderen en over ‘werken voor een uitkering’, maar echte informatie is niet te vinden. Wat mij tenslotte na het nalezen van de informatie op de PVV website het meest bijbleef was een gevoel van vervreemding. Vervreemding van deze beweging of de persoon Wilders met de realiteit van de hedendaagse internationale samenleving. Ja er zijn problemen met bepaalde minderheden en wie weet misschien deugt de islam wel niet. Echter we leven niet meer in de jaren 50 en we kunnen daar ook niet naar terug. Het is een illusie te denken dat we grote groepen ontspoorde 2de of 3de generatie allochtonen kunnen terugsturen, zelfs wanneer een meerderheid van de bevolking dat zou willen. Het is tevens een illusie dat wij als land onze welvarendheid zelfs maar een beetje op niveau zouden kunnen houden zonder internationale samenwerkingsverbanden als de Europese Gemeenschap. Dreigen met uittreding is dus een lachwekkende overweging.
Op Sargasso geven we af en toe ruimte aan gastbijdragen. Ook als deze gastbijdrage uit een hoek komt die u hier niet zo verwachten. Hoofdredacteur Duns Ouray van Het Vrije Volk reageert op een artikel in de Volkskrant gisteren.
Janny Groen en Annieke Kranenberg (beiden Volkskrant) bedrijven schandalige journalistiek. Of specifieker: “drive-by journalism”, een spervuur van cheap shots, zonder diepgang, steeds weer op zoek naar het volgende slachtoffer.
Moet u zich voorstellen: de PVV wordt gepeild op 25 zetels. Dat is een achterban van 2,6 miljoen Nederlanders. Het staat voor 1,5 miljoen stemmen. En Volkskrant-journalisten Janny Groen en Annieke Kranenberg willen een stukje schrijven over deze achterban. Wie zijn het? Wat beweegt hen?
Dus wat doen Janny en Annieke? Ze benaderen de afzenders van haat-mail aan Gerard Spong. Het lukt om 15 mensen te interviewen. En die 0.0006% wordt voorgesteld als representatief voor de achterban van de PVV.
En hoe verrassend, de verzenders van haat-mail drukken zich weinig genuanceerd uit. En dus slagen Janny en Annieke in hun opzet: de achterban van de PVV als kleindenkende racisten weg te zetten.
Overigens blijkt Spong’s haat-mail afkomstig van tenminste één CDA-stemmer en tenminste één Partij voor de Dieren-stemmer, maar dat mag de pret van Janny en Annieke niet drukken: het is allemaal representatief voor de PVV. Een mooi verhaal moet je niet kapot laten maken door de feiten.
Het resultaat? Eén van de meest schandalige journalistieke hit-jobs van de afgelopen jaren. Het is zó vooringenomen, zó achterbaks als je dat maar zelden ziet. Zo wordt Wilders omschreven als “een politicus die velen voor racist wordt uitgemaakt“. Tsja.
Gelooft de Volkskrant-redactie werkelijk dat hun lezers dit als interessante journalistiek beschouwen? Dan beperkt De Volkskrant zich bewust tot linkse lezers die de krant enkel kopen omdat ze hun vooroordelen bevestigd willen zien. Maar misschien heeft de redactie wel gelijk; misschien is dit wel dé groeiende target-group in het huidige Nederland.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Wat doet minister-president Wilders dan straks als hij het moeilijk krijgt? Weglopen uit het Torentje?” (Paul Hunt, alias ‘gnfti’, op Twitter)
Twitterazzi reageren heel verschillend op het weglopen van Geert Wilders uit de Tweede Kamer. Opvallend: positieve en negatieve reacties houden elkaar vrij redelijk in evenwicht. Een kleine selectie postitieve reacties:
– “Dit had het arrogante zooitje niet verwacht. Een goede zet waar lef voor nodig is. Een juiste beslissing.” (Pentabeer)
– “Met de hele fractie weglopen uit een schijndebat, ben er niet trots op, maar hulde voor Geert Wilders!” (timbloebaum)
– “Goeie zet van Wilders om weg te lopen… Tijd voor nieuwe politiek en de stemmers applaudiseren…” (Fugazi4all)
De kogel is door de kerk. De PVV doet mee aan de Europese verkiezingen. En omdat -uitgaande- van de peilingen op dit moment- het wel zeker lijkt dat de PVV zetels kan winnen in Brussel, maakt dat het extra interessant om te zien wie daar voor Geert de kar gaat trekken. De PVV zelf houdt dat nog enkele weken geheim (of weet het zelf nog niet) maar dat is natuurlijk geen belemmering voor GC om eens flink aan het speculeren te gaan. We noemen enkele potentiele kandidaten:
1. Geert zelf. Het weliswaar niet toegestaan tegelijkertijd europarlamentarier en Tweede Kamerlid te zijn, maar niets verbiedt een kamerlid zich kandidaat te stellen en campagne te voeren. En Geert weet natuurlijk donders goed dat zijn naam garant staat voor een hoop stemmen. Dat hij nooit van zijn leven naar Brussel zal gaan, waar het aantal Nederlandse televisiecamera’s aanmerkelijk kleiner is dan in Den Haag, maakt weinig verschil. Maar misschien is hij toch bang om ongeloofwaardig te lijken.
2. Een van Geerts kamerleden. Dan waarschijnlijk een van de minder bekende die ook echt zal gaan indien verkozen, want als je een bekende kop wilt kan je beter Geert zelf gebruiken. De meest voor de hand liggende keus zou dan Raymond de Roon zijn, woordvoerder Europese zaken en bepaald niet de meest heldere ster in het Wilders-firmament. Dat zou dan ook leuk zijn voor de nummer 10 op de Tweede Kamerlijst, die waarschijnlijk al drie jaar zit te wachten op LPF-toestanden die in de PVV maar niet lijken te komen.
Wie het als politicus leuk doet bij een Jakhals in De Wereld Draait Door, wint punten. Wie echter de hoofdrol speelt in zijn eigen politieke soap, zoals Geert Wilders, krijgt de Oscar. Het Britse ministerie van Binnenlandse Zaken dat Wilders de toegang tot het Verenigd Koninkrijk weigert schreef weer een prachtige aflevering in de soap van Wilders.
In de Groene van 21 december 2002 (het “pre-Wilders” tijdperk) schreef Gawie Keyzer in zijn artikel De vluchtige voldoening van vermaak: ‘Vermaak speelt in de politiek een steeds grotere rol. Daaraan ten grondslag ligt de ongelimiteerde beschikbaarheid van media in het dagelijkse leven.’
Wilders is een politiek merk met een huisstijl die zich heeft verankerd in de vaderlandse media. En die stijl zal niet snel veranderen. Zijn adagium rommelt al vijf jaar in de asgrijze lucht boven Nederland. Ooit VVD, toen Groep Wilders, nu PVV. Maar zonder enig resultaat, hooguit dat hij zijn eigen Lex Luthor creëert. In de Telegraaf van 31 oktober 2004 vertelde Wilders al over de toenemende invloed van de islamitische religie en cultuur. Na de moord op Van Gogh, enkele dagen later, zou Wilders steeds verder radicaliseren. Veel nieuws is er niet bij gekomen op zijn politieke agenda, maar sindsdien weten we waar we met onze microfoonhengel en camera moeten zijn voor een leuke soundbyte of politieke rel. Dit is zelfs andere koek dan Boer Koekoek.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
