INTERVIEW - Geert Wilders, de sterke man van de PVV, opende in een gesprek met Frits Wester de aanval op de SP. Nu deze partij eerste in de peilingen staat voelt de rechts-populist Wilders zich duidelijk bedreigd door de populisten op links en zet hij vol de aanval in. Wilders noemde vijf punten waarvoor de SP zou strijden, maar waar de SP-achterban niet voor zou zijn: “De SP wil de grenzen verder openen.” “De SP wil meer ontwikkelingshulp.” “De SP wil uiteindelijk een federaal Europa.” “De SP is tegen minimumstraffen.” “De SP wil af van de hypotheekrenteaftrek.” Maar klopt dit wel? Vooralsnog hoeft Emile Roemer alleen maar achterover te leunen, de poort voor Henk & Ingrid staat wagenwijd open.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
DATA - 
Een gastbijdrage van Maurits Denekamp van de Nederlandse Nieuwsmonitor.
Gister kwam Geert Wilders in het nieuws met een tweet waarin hij op niet mis te verstane wijze aangeeft hoe hij over hypotheekrenteaftrek denkt. Mochten VVD en CDA denken aan versobering van hypotheekrenteaftrek en aflossingsvrije hypotheken, zo dreigt Wilders, dan zal hij aansturen op nieuwe verkiezingen. Het is exemplarisch voor de wijze waarop Wilders zijn Twitter-account gebruikt. Wilders laat via Twitter regelmatig weten hoe hij over relevante thema’s denkt, al verzendt hij geen grote hoeveelheden tweets. Bovendien reageert hij niet op andere gebruikers van Twitter en volgt hij niemand. Het is éénrichtingsverkeer voor de PVV-leider: Een vorm van politiek 2.0 als nieuwe strategie voor de PVV leider.
Nederlandse media zijn zeer geïnteresseerd in de tweets van Wilders. Van de 335 tweets die Wilders het afgelopen jaar de wereld in stuurde, komen in totaal 52 tweets terug in de Nederlandse dagbladen. In totaal besteden zij in 142 artikelen aandacht aan de tweets. In de onderstaande tabel hebben we het aantal artikelen weergegeven per dagblad dat een tweet van Wilders letterlijk heeft overgenomen. We presenteren de resultaten in absolute aantallen en in percentages.
DATA - De parlementaire pers heeft Rutte wederom verkozen tot de politicus van het jaar. Sargasso kijkt liever naar de harde data en komt de komende dagen met Fitties: interrupties in de Tweede Kamer. Vandaag: de grote monden, het opgejaagde wild en de kemphanen.
Tofik Dibi (GroenLinks) heeft de grootste mond in de Kamer, Geert Wilders (PVV) wordt het meest in de rede gevallen en twee liberalen, Boris van der Ham (D66) en Ton Elias (VVD) liggen het meest met elkaar overhoop.
Dit blijkt uit cijfers over de interrupties in de Tweede Kamer, dus wie wie in de rede valt. Dat hebben we automagisch laten turven. De cijfers zijn van het eerste parlementaire jaar onder dit kabinet (zie over methode onderaan) en afkomstig van de PoliticalMashup groep van Maarten Marx aan het Informatica Instituut van de Universiteit van Amsterdam.
Laten we de resultaten nader bekijken in de volgende infographics en overzichten, te beginnen met de grootste monden. Het beeldwerk is van Crachat.
Tofik Dibi (GroenLinks) valt zijn collega’s dus het meest in de rede, 293 keer. Niet zo verrassend. Boris van der Ham (D66) volgt met 285 op korte afstand. Opvallend is de nummer drie: André Rouvoet (ChristenUnie). Hij verliet de Kamer in april, maar presteerde het toch om 251 keer iemand in de rede te vallen. Het enige Kamerlid in de top tien van de coalitiepartijen is Ger Koopmans (CDA). Hij werd overigens nog vaker geïnterrumpeerd.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De Wet van Godwin is nooit bedoeld om te voorkomen dat politici in de extreemrechtse hoek worden gezet. De nuchtere vaststelling van Mike Godwin dat er altijd wel iemand is die Hitler of de nazi’s bij een discussie betrekt, is niet meer dan dat. Niet de idioten die pak ‘m beet Bill Gates met Joseph Goebbels vergelijken, maar die linkse types die alles ter rechterzijde van D66 als nazi of fascist betitelden, zijn er de oorzaak van dat je nu nauwelijks nog serieus genomen wordt als je vaststelt dat politici de grens tussen terechte kritiek en haatzaaierij overschrijden.
Het vervelende van islamkritiek is dat de islam een broertje is van het jodendom. Wie klaagt over onverdoofd slachten, over voorschriften rond voedselbereiding, over gescheiden gebedsruimten (tot zelfs gescheiden openbaar vervoer aan toe) voor mannen en vrouwen, over bidden in de eigen taal en over kledingvoorschriften, die klaagt ook over het orthodoxe jodendom. Wilders en de zijnen wapperen echter duchtig met Israëlische vlaggen om maar vooral niet de schijn te wekken, iets tegen Joden te hebben.
Maar juist omdat islam en jodendom zo op elkaar lijken, lijken de argumenten van Wilders en zijn aanhang sprekend op die van antisemieten. Dat is het wat de PVV in de nationaalsocialistische traditie zet. Niet de “godwinners”, niet “oudlinks” of “extreemlinks”, maar het feit dat Wilders en zijn aanhang dezelfde dingen zeggen. Het is in het antisemitische Duitse kinderboekje Der Giftpilz (1938) dat we lezen dat ‘die anderen’ dierenbeulen zijn en dat ze een heilig boek hebben vol haat en minachting jegens ons. Van ze-zitten-aan-onze-vrouwen en het-zijn-vieze-pedo’s tot taqqiya en veroveringsdrang aan toe, het staat er allemaal in. Der Giftpilz lijkt op een handleiding moderne rechtspopulistische retoriek.
Edge of Europe trapt de overzichtenmaand af met een top drie van Nederlandse taboes. Opvallend is dat ik geen incidenten heb kunnen vinden in 2011 in Nederland die wijzen op taboes rond de islam of de profeet Mohammed. Ik zal niet ontkennen dat die taboes bestaan, maar deze zorgden het afgelopen jaar niet voor vuurwerk of voor media die zich in rare bochten wringen.
Er heerst in Nederland een taboe op rechts terrorisme. Breivik was een “eenzame gek”, de naziterreuraanslagen op moslims en andere Kanacken in Duitsland heten nog altijd zuinigjes “dönermoorden” en de vele pogingen tot aanslagen op moskeeën in Nederland worden keurig onder het tapijt geveegd. Rechts terrorisme bestaat niet. Terreur is het exclusief domein van links en natuurlijk vooral van hun bloedbroeders de moslims, wier kinderen dan ook al jaren “straatterroristen” worden genoemd. Dus: kinderen die rondhangen en naar je buurmeisje sissen zijn terroristen en Duitse neonazi’s die Turken overhoop schieten uit extreemrechtse politieke motieven zijn dat niet.
Een enorm taboe is ook Geert Wilders afbeelden als dode. Dit leidde tot moralistische afkeurblogjes en een krokodillentranen huilende Hero Brinkman bij Pauw & Witteman. Een gevoelig mens, die Hero. Een kraker die een – echte – schedelfractuur is geslagen, is “mooi” want “ze staat nog“, maar zijn – getekende – vriend en politiek leider met een – getekende – keukenschaar in zijn borst is aanleiding voor minutenlang gedreig met rechters en gedramatiseer, bijgestaan door Witteman die de voormalige ME’er gedienstig een misplaatste vergelijking met Theo van Gogh aandraagt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Afgelopen nacht liep een zeiljachtje van een meter of twaalf in zware zee op de rotsen bij Brindisi, met aan boord vierenzeventig vluchtelingen; voornamelijk Koerden, Afghanen, Irakezen en Iraniërs. Er zijn drie doden geteld en nog dertig opvarenden vermist. De “gelukszoekers” vertrokken uit Turkije en vergingen na vijf dagen letterlijk in het zicht van de haven.
Zullen we deze vierenzeventig “illegalen” die vijf dagen doorbrachten op een bootje geschikt voor vier man eens anders framen? Zo moeilijk is dat niet – de hoofdmoot komt uit landen die volgens de PVV islamofascistische regimes hebben. En zeker in het geval Iran en Afghanistan is daar weinig op af te dingen.
Maar daar hoor je de politiek niet over; Geert Wilders weet maar al te goed dat medelijden met de slachtoffers van die verschrikkelijke islam geen drijfveer is voor zijn kiezers. De opgeknoopte homo’s in Teheran bungelen daar slechts om “links” mee om de oren te slaan. De vervolgde christenen in Irak lijden alleen maar omwille van het aantonen van het Grote Gevaar.
Doel is nadrukkelijk niet om deze mensen te helpen. Niet met het zenden van troepen, niet met het sturen van hulp, niet met het toelaten in onze landen. Mochten er revoluties – in de woorden van Wilders: burgeroorlogen – uitbreken in die landen, dan moet Nederland op slot en gaat de propagandamachine overuren draaien om vooral het slechte nieuws te benadrukken. Die Arabische lente – Wilders heeft er nooit in geloofd. Zegt hij.
Niet de rechtse media, maar de linkse kranten en omroepen zijn degenen die Geert Wilders en de PVV groot maakten. Ze boden een spreekbuis, zegt freelance journalist en voormalig Volkskrant-journalist Frits van Veen.
Dat er iets heel griezeligs in dit land aan de hand is, werd mij afgelopen dinsdag duidelijk toen ik naar het debatprogramma Pauw & Witteman keek. De twee topinterviewers hadden gehoord dat vier van de vijf Marokkanen en Turken “nog steeds” met andere Marokkanen respectievelijk Turken trouwen. Hoewel de tafelgasten hun best deden wat tegengas te geven (“Zou het bij autochtone Nederlanders niet veel anders zijn?”), waren de twee interviewers niet te stuiten. Het schuim stond hen bijna aan de mond. Dit kon toch niet? Dit duidde toch op een op een volstrekt gebrek aan integratie?
Het ging dus niet om importhuwelijken, waarbij de bruid of bruidegom uit het land van herkomst wordt gehaald. Dat is tegenwoordig nog maar een miniem deel van de huwelijken in deze kringen.
Dat 20 procent van de Turken en Marokkanen met iemand uit een andere bevolkingsgroep trouwt, lijkt mij eerlijk gezegd een verrassend positieve wending in de integratie. Bij autochtone Nederlanders ligt dat percentage aanmerkelijk lager. En dat terwijl van immigrantengemeenschappen, waar ook ter wereld en van welke origine ook, bekend is dat zij meestal zo dicht mogelijk tegen elkaar aan kruipen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.