Het aantal klinische onderzoeken naar medicijnen dat in Europa plaatsvindt, daalt de afgelopen jaren behoorlijk. Maar in Oost-Europa, en vooral in Polen, vinden juist steeds meer klinische onderzoeken plaats. Dit blijkt uit een data-analyse van het register klinische onderzoeken van het Europees Medicijn Agentschap. Farmaceuten zijn verplicht hun klinische onderzoeken te registreren en voorvallen te melden. Uit de analyse blijkt dat het aantal klinische onderzoeken sinds 2008 in Europa flink daalt. In 2007 werden nog jaarlijks bijna 7000 onderzoeken geregistreerd, in 2012 waren dat er nog geen 2000. Opvallend is ook dat de daling zich niet in iedere regio in dezelfde mate voor doet. In Noordwest Europa is de terugloop van het aantal onderzoeken het sterkst, daarna volgt Zuid-Europa, terwijl Oost-Europa en met name Polen steeds populairder worden voor farmaceuten.
Mooi essay van een huisarts over de verkooptechnieken van de farmaceutische industrie. En als we dan toch met farma bezig zijn, hier een mooie linktip over het grootschalige bedrog van Ranbaxy met een generieke versie van Lipitor.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
OPROEP - Hoe ziet de Nederlandse medicijnmarkt er uit? Hoeveel betalen we precies aan medicijnen? Zijn ze hun prijs waard? Werkt het overheidsbeleid om prijzen te drukken en meer generieke medicijnen te laten voorschrijven? Hoe functioneert de farmaceutische markt eigenlijk? En slikken we wel de juiste pillen?
Dit zijn enkele vragen die we willen beantwoorden op de hackathon pharma, georganiseerd door ANP, Follow the Money en Sargasso. Tijdens de hackathon zullen we bergen farmaceutische data crunchen en proberen om in de databrij inzichten te vinden en de volgende hoofdvragen te beantwoorden.
1) Waarom blijven de totale kosten voor medicijnen in Nederland stijgen?
2) Welke farmaceutische bedrijven zijn actief op de Nederlandse markt, met welke middelen en hoe functioneert deze markt?
3) Zijn de medicijnen die wij krijgen voorgeschreven wel de juiste medicijnen?
De hackathon zal een middag en avond duren. We vragen geïnteresseerden ons mee te helpen. We zijn specifiek op zoek naar:
a) Programmeurs die kunnen scrapen. We hebben veel data tot onze beschikking, zoals de maximumprijzen van alle medicijnen, alle patenten/octrooien van medicijnen in Nederland, een overzicht van alle medicijnen die op onze markt zijn toegelaten, inclusief achterliggende rapportages, een overzicht van het aantal voorschreven doses, kosten etc. van alle medicijnklassen van 2007-2011. Maar we moeten nog een aantal lastige databases scrapen. Daarbij kunnen we hulp gebruiken. We gaan ook nog een paar databases Wobben, maar dat zal de nodige tijd vergen.
COLUMN - Afwijkingen opsporen is het devies, in medische zaken. We zijn gaan geloven dat elke meetbare waarde in ons lichaam zich aan een algemeen gemiddelde hoort te houden, en elke afwijking van dat hypothetische gemiddelde op een ziektebeeld wijst.
Het devies bij een afwijking is: ingrijpen, ook al heb je momenteel nergens last van. Afwijken van de standaard betekent dat er iets mis is: al heb je nu niks, het bewijst dat je later iets kunt krijgen, en dus dat je nu maatregelen moet nemen!
Ga statines slikken, bijvoorbeeld, want je cholesterol was wat hoog. En je weet toch dat er een verband bestaat tussen cholesterol en vaat- of hartziektes?
Wat zelden iemand hardop zegt, is dat sinds de introductie van statines de grens van wat een ‘veilig’ cholesterolgehalte wordt geacht, drastisch is verlaagd. De afgelopen twintig jaar is de risicogroep opgerekt, en worden elk jaar aan meer mensen statines voorgeschreven.
Dat noemen we preventie. Zonder statines is de kans dat deze mensen hart- en vaatziekten zouden krijgen, een stuk hoger, menen we, en voor hun eigen veiligheid definiëren we de risicogroep graag breed. Want wie wil er nou doodgaan aan hartfalen? Bovendien is voorkomen toch goedkoper dan genezen?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De farmaceutische industrie heeft het niet zo op vrije concurrentie. De consument betaalt immers toch wel.
Dat zakenbanken en kredietbeoordelaars niet deugen wisten we inmiddels wel. Nu blijkt dat ook de farmaceutische industrie er nogal merkwaardige opvattingen op nahoudt wat betreft de vrije markt en eerlijke concurrentie.
Afgelopen woensdag werden negen farmaceutische bedrijven aangeklaagd door de Europese mededingingsautoriteit. Deze negen bedrijven worden ervan beschuldigd te hebben samengespannen om goedkopere, generieke geneesmiddelen van de markt te houden.
De gebruikte tactiek werkt als volgt: een groot farmaceutisch bedrijf ontwikkelt een nieuw medicijn en vraagt daar octrooi op aan. Zo lang het octrooi loopt, mogen andere bedrijven dit geneesmiddel niet fabriceren. Na een aantal jaren loopt het octrooi af en mogen ook andere fabrikanten onder een generieke, niet door het octrooi beschermde handelsnaam ditzelfde geneesmiddel op de markt brengen. Als gevolg hiervan daalt de prijs fors en maakt de oorspronkelijke fabrikant minder winst.
Een aantal farmaceutische bedrijven besloot hier iets aan te doen door andere fabrikanten geld te bieden om juist geen generieke versie van hun merkgeneesmiddelen op de markt te brengen. Beide partijen blij: de fabrikant van generieke geneesmiddelen verdient miljoenen door geen enkele inspanning te leveren en de oorspronkelijke octrooihouder kan, wegens gebrek aan concurrentie, een hogere prijs voor zijn medicijnen blijven vragen. De consument (of diens verzekering) betaalt toch wel.
The medicalization of deviance is more Todd Krohn’s turf. However, this was widely reported and should probably raise any sociologist’s antennas and I fully agree with this:
“A new survey from the European College of Psychopharmacology, a meta-analysis of a gathered mass of earlier research, reports that a staggering 164.8 million Europeans – 38.2% of the population – suffer from a mental disorder in any year. As well as depression, this includes neural disorders such as dementia and Parkinson’s; childhood problems from ADHD to “conduct disorder”; and the leading anxiety disorders – everything from panic attacks to obsessive-compulsive disorder to shyness. Depression and anxiety, they tell us, are disproportionately women’s ailments. Men, it seems, become alcoholics (another illness category) rather than depressives, particularly in eastern Europe.
Such reports are worrying. They may draw attention to a rising toll of human suffering, but they pinpoint the imperialising tendency of the mental health sector. Our ills and unhappiness are squeezed into a package labelled “disorder” and an ever-proliferating assortment of supposedly objective diagnostic categories. A cure is somehow promised, though it rarely seems to come, certainly not for everyone or for ever.
In talking to the press or drafting press releases, researchers often extrapolate from their material in order to create good copy. The notion that women are somehow more prone to mental illness often emerges – as it did in the Daily Telegraph’s headline on this survey.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
[qvdd]
I am a little frustrated to see how many of the discoveries that do look as though they have therapeutic implications are waiting for the pharmaceutical industry to follow through with them.
Dr. Francis Collins, directeur van de National Institutes of Health, is het getreuzel van de farmaceutische industrie zat. De Amerikaanse overheid gaat zelf medicijnen helpen ontwikkelen in een nieuw op te richten National Center for Advancing Translational Sciences. Voorlopig startbudget: 1 miljard dollar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.