Vandaag plaatsen wij een bijdrage van Arno Uijlenhoet beoogd kandidaat Europese verkiezingen 2009 en woordvoerder van Newropeans Nederland, een Europese politieke beweging voor meer democratie in Europa. Onlangs presenteerde Jacques Monasch zich als kandidaat voor het lijsttrekkerschap van de PvdA voor de Europese Verkiezingen van volgend jaar. Zijn boodschap: Europa moet veranderen. Dat klinkt heel mooi. Nadere beschouwing van zijn ideeën zijn in dat licht echter teleurstellend: Europa moet van het Nederlandse erf af, Europa moet weer sociaal worden en Europa moet zijn beschaving verdedigen. Wat is er nieuw aan deze voorstellen? Ondanks een aardige analyse van de onvrede van burger ten aanzien van Europa, komt Monasch niet veel verder dan op te roepen tot een grote schoonmaakactie om alle overtollige wetgeving uit Brussel aan de kant te vegen. Aardig idee, maar over de oorzaak rept hij geen moment: Het gebrek aan leiderschap van nationale politici om Europa op een eenduidige manier te besturen en het Europese parlement in positie te brengen om de ongebreidelde regeldrift van de Europese Commissie aan banden te leggen. Bovendien: Pleiten voor een socialer en sterker Europa is mooi, maar wie controleert die nieuwe Europese bevoegdheden dan? Kortom, Monasch bepleit verandering, maar zit gevangen in nationale retoriek. Voor echte verandering is meer nodig: een Europese politieke kracht die het monopoly van de nationale politiek in Europa doorbreekt en de burgers weer in positie brengt. Newropeans, grip op Europa, invloed in de wereld!
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Gisteren kopte de Telegrof: ‘Groene stroom is oplichting’. Het bewuste artikel is onsamenhangend en in feite onbegrijpelijk, maar dat doet er niet toe. Het gaat immers om de kop in chococladeletters: Groene stroom is oplichting want dat blijft hangen in de hoofden van miljoenen kiesgerechtigde consumenten.
Ondertussen is de PvdA-europarlementariër Dorette Corbey die wordt aangehaald in het artikel niet blij met de toonzetting in de Telegraaf: “Corbey vertelt Energeia aan de telefoon vanuit Brussel nooit zoiets gezegd te hebben. Inderdaad, ze heeft problemen met de manier waarop energiebedrijven nu met garanties van oorsprong groene stroom aan 2,5 mln huishoudens kunnen leveren. Maar oplichting? Nee, daarvan is geen sprake“. (DuurzaamNieuws)
Het is een oud verhaal maar komt nu in het nieuws vanwege een voorstel van het Europees Parlement voor strengere eisen aan de productie van groene stroom (Volkskrant). Het voorstel houdt in dat in de toekomst groene energie (vooral) in het land zelf geproduceerd moet worden. Tot nu toe halen met name Nederlandse energiebedrijven groene stroom uit het buitenland, o.a. uit Scandinavische waterkrachtcentrales.
Deze inkoop van groene stroom verloopt via zogenaamde (groen)certificaten dat niets anders is dan een accountingsysteem om onderscheid te maken tussen groene en grijze stroom. De Nederlandse energiebedrijven namen in 2007 rond de 20 procent van de beschikbare certificaten in Europa af (zibb.nl). Verder doet de markt zijn werk en zoeken de energiebedrijven de goedkoopste groene stroom. Omdat groene stroom nog steeds vaak iets duurder is dan grijze legt de overheid wat subsidie bij.
In de afgelopen jaren heeft Europa de helft van haar steun in de wereld verloren aan met name Rusland en China. Samen met de Verenigde Staten wordt er in de wereld steeds minder naar Europa geluisterd. Een onderzoek naar stemgedrag in de Verenigde Naties onthult nieuwe allianties en een anti-Europese as.
Dat de machtsverhoudingen in de wereld aan het schuiven zijn daarover kan iedere reaguurder op een salonblog of verjaardagsfeestje wel een partijtje meetoeteren. Maar harde cijfers overtuigen beter, want meten is weten! De European Council for Foreign Relations (ECFR) liet de invloed van Europa binnen de Verenigde Naties in kaart brengen. Ja die zieltogende vergaderclub in New York, die de afgelopen decennia zelf keihard aan invloed inboette. Maar hoe de verschillende landen in de VN stemmen is toch weer een afspiegeling van de internationale machtsverhoudingen. Dus tóch overtuigend bewijs, best wel.
De onderzoekers bekeken over een periode van ruim 15 jaar het stemgedrag van de landen in de VN aangaande mensenrechten en volkenrechtelijke aangelegenheden: een Europees stokpaardje bij uitstek. Want zeg nou zelf: van welke regio kan men iets positiefs verwachten voor de mensenrechten? De Verenigde Staten zijn nog jaren zoet met hun erfenis van Guantanamo Bay en de Patriot Act. Rusland zakt steeds verder weg in oude autoritaire reflexen, de vrije pers is er allang weer monddood gemaakt. Met een roze bril op kan men de voortrekkers van de Bolivariaanse revolutie in Zuid-Amerika nog enige compassie met mensenrechten toedichten, maar voorlopig gun je je ergste vijand nog niet één nacht in een politiecel in Caracas. China: Tibet & Darfur say no more… Afrika dan? Hou toch op… Nee Europa is best belangrijk als het gaat om het uitdragen van mensenrechten in de wereld. Maar de laatste tijd willen steeds minder landen luisteren naar Europa.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Ruim een jaar geleden kregen de vier grootste brouwerijen op de Nederlandse markt; Heineken, Grolsch, Bavaria en Inbev door de Europese Commissie onder leiding van kartel-waakhond Neelie Kroes een boete opgelegd van bijna 274 miljoen euro wegens prijsafspraken. Afnemers hadden jarenlang teveel betaald en uiteraard werden deze hoge kosten doorberekend aan de consument zodat ook wij veel te veel betaalden voor ons biertje in de kroeg en in de supermarkt. Maar, er was goed nieuws; dankzij de boete zouden de prijzen dalen en zou de consument uiteindelijk profiteren van een prijsverlaging. Ik heb er niks van gemerkt; op dit moment klaagt de horeca over de gederfde inkomsten door de invoering van het rookverbod dus die prijzen zullen alleen maar stijgen. Of het is de slechte zomer. Vanuit mijn werk heb ik veel te maken met één van die grootste brouwerijen en jaarlijks krijg ik netjes een bericht dat de prijzen helaas weer omhoog zijn gegaan. Er lijkt dus niets te zijn veranderd.
En zo zag ik enkele weken geleden op het journaal dat we ook jaarlijks zo’n € 130,- te veel voor onze energiekosten betalen. Ook hier hebben we te maken met prijsafspraken, maar ik voorzie nu al dat de stijgende olieprijs of de mondiale financiële crisis als mooi excuus kan worden gebruikt om de hoge prijs te handhaven. En zo worden we telkens weer een loer gedraaid. En dan vraag ik me dus af hoe dat maar door kan blijven gaan.
Twee kleine kamerstukken deze keer. Ze roepen allebei vragen op. Het eerste is een overzicht van vragen en antwoorden aangaande de inzet van Nederlandse onderzeeërs. De insteek lijkt met name geld te zijn. Maar in het antwoord van de eerste vraag komt naar voren dat er sprake is geweest van operationele inzet van minimaal twee onderzeeërs. Die informatie is “geclassificeerd”. Mooi woord voor geheim volgens mij.
Maar dat roept dan wel vragen op. Bij welke operaties zet Nederland onderzeeërs in? In het nieuws ben ik het in ieder geval niet tegen gekomen. U een idee?
En dan een lijst met verdragen waar nog aan gewerkt wordt. Indrukwekkend. En ik moet eens nazoeken wat dat terrorismeverdrag van de VN precies behelst. Voor je het weet worden er weer wetten ingevoerd waar we niet op zitten te wachten.
Maar het meest bijzondere rijtje vond ik die over de privileges en immuniteiten van de mensen van diverse Europese instellingen. Waar hebben die nou specifieke privileges voor nodig in Nederland.
Gaan we dus ook opzoeken (staan in ieder geval nog niet bij de kamerstukken zelf).
Dit alles ter illustratie dat kamerstukken snuffelen best leuk is. Maar wel erg stoffig soms. Hatsjoe!
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Overigens ben ik van mening dat altijd bekend moet zijn hoe de individuele kamerleden gestemd hebben en dat alle stemmingen direct online beschikbaar moeten zijn.
En mocht u uw ei kwijt willen bij de politiek naar aanleiding van bovenstaand stuk, gebruik dan de site van Mail de politiek.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.