De te verwachten privacyproblemen van het EPD zijn ernstig. Maar ook de private bypass van een publiek NEE en het digitaal ondergraven van het medisch beroepsgeheim zouden al reden tot afblazen moeten zijn. Afgelopen week werden de doorstartproblemen van het EPD eens flink in het zonnetje gezet. De te verwachten privacyproblemen voerden de boventoon, tot aan de Amerikaanse Patriot Act toe. De meest koddige verdediging van het systeem kwam van de uit het predigitale tijdperk stammende Wilna Wind. In De Wereld Draait Door probeerde zij de beveiliging te verdedigen met 'zo'n dokter moet zich kunnen identificeren, die moet aantonen dat hij een behandelrelatie heeft met die patiënt.' Mevrouw Wind, ik ken het systeem niet in detail, daarom vraag ik het maar aan u. Geldt dat ook voor hackers? Dat ze zo'n behandelrelatie moeten hebben, alvorens zij zichzelf toegang verschaffen tot het systeem? Die journalistieke belichting van verwachte privacyproblemen was aangenaam en nodig, maar liet twee andere kwesties in het schemerduister achter. Kwesties die op zichzelf al reden zouden moeten zijn het systeem af te blazen. De eerste gaat over het medisch beroepsgeheim. Want zelfs als patiënten aangeven mee te willen doen, is het maar de vraag of de arts met het koppelen van de gegevens niet alsnog dat beroepsgeheim schendt. De tweede is de wonderlijke opvatting over democratie die uit dit dossier spreekt, met een hoofdrol voor minister Schippers en een bijrol voor senator/zorgverzekeraar Roger Van Boxtel.
NIEUWS - Vereniging van Praktijkhoudende Huisartsen: we willen door zorgverzekeraars niet verplicht worden mee te werken aan het elektronisch patiëntendossier
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
COLUMN - Het EPD komt er toch, in private handen. De zorgverzekeraars krijgen al onze persoonlijke gegevens in handen.
Eind maart 2011 schoot de Eerste Kamer het landelijk elektronisch patiëntendossier af. De senaat was zo ongerust over de gebrekkige veiligheid plus de brakke privacybescherming van het EPD, dat ze invoering ervan uiteindelijk afwees. ‘Ach,’ dacht minister Edith Schippers, ‘als de overheid het niet mag doen, doen we het toch privaat?’
In november 2011 riep Schippers de zorgsector per brandbrief op om de handen ineen te slaan, en een maand later gaf ze Zorgverzekeraars Nederland 2,2 miljoen euro om het EPD zelf verder te ontwikkelen.
Zo legde Schippers het beheer van het landelijke EPD in handen van de private sector. Elke parlementaire controle of inspraak voor burgers in de vraag hoe het EPD zich nu ontwikkelt, is nu van tafel: het bedrijfsleven beslist zelfstandig over het EPD. Los van dat principiële democratische probleem, is er nog de kwestie van de kat op het spek binden. Patiëntengegevens onder de solitaire hoede van zorgverzekeraars brengen, is nogal discutabel. Juist verzekeraars willen graag weten welke klanten profijtelijk zijn en welke niet, welke klanten een ingreep of een medicijn ‘verdienen’ en wie mogelijk niet. Verzekeraars willen immers geen zorg bieden, maar winst maken.
COLUMN - Net als je even inkakt, prikken onze Vaste Gasten je elke werkdag om 15.30 uur weer wakker met hun scherpe pennetjes. Vandaag: Peter Buurman, over makke schapen op Facebook en leeghoofdigheid bij DWDD.
Toen het bij De Wereld Draait Door over de Top 2000 ging, vatte ik het malle idee om te gaan stemmen. Er bestaan op deze aardbol mensen voor wie deze lijst als een soort religie is: Bohemian Rhapsody niet op één zetten, is als het afbeelden van Mohamed. Ik heb eigenlijk niets met de Top 2000 en ik kwam er weer even fijn achter waarom.
Je mocht op twintig nummers stemmen, waarvan je er vijftien koos uit een voorselectie en je de ruimte had om zelf vijf suggesties te geven. Aangezien de voorselectie voornamelijk bestond uit nummers die ik niet leuk vond, waren de vijf open suggesties veel te weinig om te laten zien wat ik wél leuk vond. De oplossing was simpel: gewoon niet stemmen.
In dezelfde week stroomde mijn Facebooktimeline vol met mensen die graag hun privacy wilden claimen. Naar mijn idee is Facebook (veel privacylozer wordt het niet) een hele rare plek om dat te doen, maar blijkbaar waren mensen bang dat Zuckerberg’s concern rechten op hun foto’s en informatie had. Dit had iemand anders namelijk op het internet gezet, dus dan zou het wel waar zijn. Zonder het kritisch te bekijken werd het klakkeloos van elkaar gekopieerd. ‘Nee Zuckerberg, je mag niet aan mijn spullen zitten.’ In de verwachting dat dat dan ook niet zou gebeuren. (Want zo werkt recht toch!? Gelukkig legt CollegeHumor kort uit waarom dit zo achterlijk is).
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De makers van het EPD willen later om toestemming vragen van de patient. Veel minder mensen dan verwacht hebben toestemming gegeven en daardoor dreigt het systeem veel dossiers te moeten sluiten. Dat levert ‘gezondheidsrisico’s’ op, aldus de verantwoordelijke. Ah, daar hebben we het gezondheidsrisico-argument weer….
OPINIE - Op 1 januari gaat een nieuw elektronisch patiënt dossier (EPD) van start, dit keer gedragen door private partijen. Dit EPD nieuwe stijl is niets minder dan een grote schande.
NRC Handelsblad meldt vanochtend dat huisartsen door de zorgverzekeraars betaald zullen worden als ze veel patiënten op het nieuwe EPD aangesloten krijgen. Behalve dat dit een naargeestige incentive is, is het ook een zoveelste teken dat in het ellenlange debat over het EPD niets, maar dan ook niets is geleerd.
Voor de goede orde, ik ben geen tegenstander van elektronische dossiervorming. Zowel mijn tandartsdossier als huisartsdossier zijn zoekgeraakt en het is niet meer dan normaal dat in deze tijden gegevens makkelijk opgeslagen en verzonden kan worden.
Maar dan moet zo’n dossier wel aan een aantal voorwaarden voldoen.
Ten eerste moet het veilig zijn. Medische gegevens zijn zeer gevoelig en je wilt niet dat die in de verkeerde handen vallen.
Ten tweede moet de bewerking en verspreiding van die gegevens transparant gebeuren. Het is wel zo prettig dat je inzage krijgt als patiënt wie er in jouw dossier zit te neuzen.
Ten derde mogen die gegevens nooit in handen komen van de zorgverzekeraars die er vervolgens mee kunnen profilen en klanten kunnen gaan weigeren.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Handig!
Eerste knieval gemaakt. Volgt er nog eentje?
Zo wordt u langzaam iets door de strot geduwd.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
