Nieuwe protesten in Egypte in reactie op geweld bij voetbalwedstrijd
, door
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 18-03-2022
De economische agenda van de Moslimbroeders
, door
Vandaag “viert” Egypte de verjaardag van de revolutie die leidde tot de val van Mubarak. De meningen over wat dit jaar heeft gebracht zijn verdeeld. Voor veel Egyptenaren is de revolutie pas compleet als de militaire raad komende juni ook echt plaats maakt voor een gekozen president. (Voor wat het waard is, de raad hief gisteren de “noodtoestand” al op.) Vanuit het westen wordt de verdere democratisering van Egypte met argusogen bekeken. Bij de parlementsverkiezingen haalde de politieke tak van de Moslimbroederschap maar liefst 47% van de stemmen, en samen met de radicalere Nur-partij een zeer ruime “islamitische” meerderheid. De PVV-ers in ons midden houden hun hart vast. Maar de Moslimbroeders hebben wel iets anders aan hun hoofd dan de islam: de economie. Toch?
De Egyptische economie ligt in puin. De economische groei viel het afgelopen jaar van 5% naar 1%, de werkloosheid steeg naar 12%, de jeugdwerkloosheid naar 25% (de meerderheid van de Egyptenaren is onder de 30). Aandelen van Egyptische bedrijven verloren de helft van hun waarde. Het toerisme kakte in met 30%. Egypte staat op een schaamtevolle 12e plek qua corruptie, en op de 100e plaats qua economische vrijheid. En dan heeft de Egyptische overheid ook nog eens een begrotingstekort van bijna 9%, dat opgevuld moet worden met geld dat tegen “Griekse” rentes geleend moet worden. Enfin, ellende.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De gekleurde reportages uit Egypte
, door
Reportages uit Egypte, het blijft blijkbaar moeilijk. Ik schenk meestal niet al teveel aandacht aan de missers en probeer mijn eigen gang te gaan. Ik geef er – wat sommigen misschien arrogant zullen vinden – zelfs de voorkeur aan bijna alles wat ik over Egypte schrijf in het Engels te doen – op mijn andere blog. Omdat ik denk daardoor een publiek te bereiken – onder meer in Egypte zelf – dat beter begrijpt waar ik het over heb.
Maar nu komt van twee kanten kritiek van anderen. En omdat ik me realiseer dat de impact van de foute reportages ook naklinkt, wil ik me er voor een keer wel bij aansluiten.
Professor Juan Cole (blog: Informed Comment) valt over een reportage in het Israelische YNet(=Jediot Ahronot) van een demonstratie afgelopen vrijdag bij de moskee van Al-Azhar in Cairo tegen de verjoodsing van Jeruzalem. (Het was de derde demonstratie die dag, er was er een op Tahrir tégen de militairen, één vóór de militairen in de wijk Abassiya en deze dus, van de Moslim Broederschap, tegen de bezetting en annexatie Jeruzalem). Cole ergert zich eraan dat de Israelische verslaggever die het stuk schreef het de hele tijd heeft over ‘haat tegen de Joden’ en zelfs opschrijft dat: ‘Muslim Brotherhood spokesmen, as well as Palestinian guest speakers, made explicit calls for Jihad and for liberating the whole of Palestine. Time and again, a Koran quote vowing that “one day we shall kill all the Jews” was uttered at the site.’
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Verkiezingen Egypte zijn uitermate complex
, door
De verkiezingen in Egypte zijn uitermate complex. Niet alleen vanwege de huidige onrust, maar ook vanwege het kiesstelsel. En werkende uitslag zal nog wel even op zich laten wachten.
Een deel van de Egyptenaren gaat vandaag en morgen naar de stembus voor de eerste werkelijk democratische verkiezingen voor de Maglis as-Shaab, de Tweede Kamer, van Egypte. Uitslagen hoeven we overigens niet snel te verwachten want het hele kiesproces is om de één of andere duistere reden (vraag het de militairen van de SCAF) gigantisch ingewikkeld en duurt daardoor tot januari (en als we de verkiezingen voor de Senaat, de Maglis as Shura, erbij nemen duurt het zelfs tot maart. De nieuwe Maglis as-Shaab komt ook pas op 17 maart bijeen).
Om te beginnen gaat het stemmen van de 50 miljoen kiesgerechtigden (op een bevolking van 85 miljoen) in drie fasen. Vandaag en morgen stemmen Cairo, Fayoum, Port Said, Damietta, Alexandrië, Kafr El-Sheikh, Assiut, Luxor, en het Rode Zee district. De twee andere delen van Egypte komen op respectievelijk 14-15 december en 3-4 Januari aan de beurt.
Maar het stemmen zelf is ook niet erg simpel. Als een overblijfsel uit de tijd van Nasser is er naast een stelsel van lijsten (lijstverbindingen van partijen), ook een keuze gehandhaafd tussen individuele kandidaten op een lijst van arbeiders en boeren en een andere van mensen uit andere beroepsgroepen. Iedere kiezer kiest twee individuele kandidaten en stemt ook op één van de lijsten. Een week later is er dan een tweede ronde (dat geldt voor elk van de drie fasen) waarbij wordt gekozen tussen kandidaten die niet in de eerste ronde al 50% van de stemmen of meer kregen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Weer dag met protesten en geweld in Egypte
, door
Verkiezingen in Egypte
, door
[infographic] Verkiezingen in Egypte
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.