Laat de beste bestuurders wethouder worden

Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor een gastbijdrage. Vandaag een stuk van Paul Smeulders. Het niveau van gemeentebestuurders is vaak bedroevend. Indien wethouders voortaan benoemd worden op basis van hun kwaliteiten als bestuurder in plaats van op basis van het lidmaatschap van een bepaalde politieke partij, kan dat een zegen zijn voor de lokale democratie. Ik beschouw gemeentepolitiek aan de hand van het werk van de Amsterdamse universitair docent Reinder Rustema. 30 augustus 2006 publiceerde Rustema het artikel 'Laat de beste bestuurders minister worden' in het NRC Handelsblad. Waar Rustema zich richt op het landelijke systeem, spits ik zijn ideeën in dit artikel toe op de lokale politiek. Op lokaal niveau is de problematiek van het vinden van geschikte bestuurders zo mogelijk nog groter dan dat landelijk het geval is. De selectiecriteria voor een wethouderschap zijn beduidend minder zwaar dan die voor een ministerschap. Nu is het toch vaak zo dat een langzittend raadslid wethouder wordt. Althans, indien zijn huidige inkomen lager is dan het salaris van de wethouderspost. Komt bij dat de lokale politiek te maken heeft met problemen die landelijk niet spelen. Lokale verkiezingen worden gedomineerd door landelijke peilingen en kopstukken. Zo kan het zijn dat een capabele bestuurder na de verkiezingen niet als wethouder terug kan komen omdat zijn partij het landelijk slecht doet.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

En weer een democratische vernieuwing om zeep geholpen

, door

Met niet veel meer dan een korte verklaring na het kabinetsberaad vandaag, is alweer één van de resterende voorstellen tot democratische vernieuwing om zeep geholpen. Het advies van het Burgerforum voor een nieuw kiesstelsel is van tafel geveegd als zijnde onwenselijk.
Ik zou er nog vrede mee hebben als er goede argumenten op tafel kwamen. Maar eigenlijk komt het er op neer dat niet de politiek moet veranderen, maar de burger:
“Actief burgerschap is meer dan een stem uitbrengen, vindt ook het kabinet. Daarom wordt gewerkt aan een Handvest verantwoordelijk burgerschap en wil het kabinet de Grondwet meer onder de aandacht van de burger brengen.“.
Dat is dus geheel in lijn met wat ik afgelopen week al schreef.

En tot overmaat van ramp doet staatssecretaris Bijleveld er nog een schepje bovenop:
“Bijleveld vindt niet dat het Burgerforum Kiesstelsel een verspilling van tijd en geld is geweest, omdat volgens haar is aangetoond dat burgerfora op zich goed kunnen werken. Dergelijke fora zouden in de toekomst alleen nog moeten worden ingezet om zich uit te spreken over ‘onderwerpen die door de samenleving als probleem worden gezien’.”

Het moge duidelijk zijn dat men onder de Haagse kaasstolp ziende blind is en horende doof, gegeven de laatste zin.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Autistisch parlement vraagt om revolutie

, door

Als ik het in dit stuk heb over het parlement, bedoel ik eigenlijk de gehele landelijke politieke top, dus regering, eerste en tweede Kamer. Ze zijn allemaal direct danwel indirect product van een landelijk “democratisch” proces.
En het is nu juist het “democratische” aan het proces waar het begint te knellen. Alleen leeft het parlement in staat van ontkenning.

In 2002 was er de Fortuyn revolte. Het leek er even op dat het parlement daarna inzag dat hun houding en aanpak niet meer aansloot bij hoe een groot deel van Nederland het op dat moment wilde.
Maar na een paar obligate bestuurlijke vernieuwingsinitiatieven onder D66, werd het al heel snel stil. De adviezen van het burgerforum zijn nooit serieus besproken, laat staan de aanbevelingen van de Nationale Conventie.
Het referendum over de Europese Grondwet dat in 2005 voor behoorlijk wat reuring zorgde in de samenleving kreeg geen opvolging na herziening van die grondwet, zeer waarschijnlijk vanwege de ongewenste uitkomst van de eerste.
De Raad van Economisch Adviseurs is door het parlement terzijde geschoven omdat men er toch niet naar wilde luisteren.
En deze week krijgt de Nationale Ombudsman het zwaar te verduren in het parlement omdat hij kritiek heeft op het functioneren van de overheid.

Uit de eigen evaluatie van de Tweede Kamer door de Raad voor Openbaar Bestuur bleek dat ze allerlei oorzaken voor het wantrouwen in hun functioneren zagen, maar dat het altijd buiten henzelf lag.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige