het Saillant | Geen kiesdrempel van vijf procent in Nederland

Het is een slecht idee om een kiesdrempel in te voeren van vijf procent, zoals Gerd Leers betoogt. Gerd Leers, de CDA-prominent en misschien toekomstig lijsttrekker voor de verkiezingen van 9 juni, heeft een proefballonnetje opgelaten, namelijk het invoeren van een kiesdrempel. Hij is niet de eerste die met dit idee komt, maar het is en blijft een slecht idee. Het argument voor een kiesdrempel is dat er dan waarschijnlijk maar vier of vijf partijen overblijven en dat daardoor Nederland bestuurbaar blijft. Het is natuurlijk zo dat er met minder partijen ook coalities met minder partijen gevormd kunnen worden. Maar of Nederland er bestuurbaarder door wordt is natuurlijk maar de vraag. Wat ik waardeer in de Nederlandse politiek is dat er wel verschillen zijn, daardoor valt er nog wat te kiezen. Ik mag het wel niks vinden, maar ik vind het goed dat de echte gereformeerden hun eigen clubje kunnen hebben en zich vertegenwoordigd kunnen zien in de Kamers. Waar moet de ouderwetse socialist naartoe als de SP weg zou vallen? Dat is bij de huidige peilingen helemaal niet denkbeeldig. En zou D66 nog hebben bestaan met een kiesdrempel van vijf procent? Als er nog maar vier of vijf partijen overblijven dan houden we alleen de middenpartijen over. En dus minder te kiezen. Het voordeel van het hebben van deze uiteenlopende partijen is ook dat je als GroenLinks- of PVV-stemmer de oprechte hoop mag hebben dat jouw partij mee gaat regeren. Dus of je nu eindeloze windmolensubsidies of minder moslims wilt, je hebt de hoop dat jouw stem een stem in die richting is. Bij het invoeren van een dergelijke kiesdrempel zullen er partijen verdwijnen, er minder te kiezen zijn en alles naar het midden neigen. Niet doen dus.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Stop democratie voor Gaia

“Even the best democracies agree that when a major war approaches, democracy must be put on hold for the time being. I have a feeling that climate change may be an issue as severe as a war. It may be necessary to put democracy on hold for a while.” (Guardian)

James Lovelock, de schepper van de Gaia-hypothese wordt de laatste jaren steeds meer ga-ga. Zo omarmde hij al eerder kernenergie als ‘de énige oplossing voor klimaatverandering’, noemde hij een paar jaar later ‘duurzame energie klinkklare onzin en oplichterij’ maar kwam wel zelf met een geoengineering plan voor reusachtige zeepijpen om even later de mensheid op te roepen om ‘erop los te leven omdat we er toch allemaal aangaan‘. Nu poneert de 91-jarige mediacrasher het idee om de democratie tijdelijk aan de kant te schuiven om zo het klimaatprobleem te kunnen aanpakken.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

2010: Het jaar dat de RPCU uit de politiek verdween

Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Dit maal een stuk van Pieter Rietman.

Toen op 4 maart het stof neerdaalde en PVV en D66 de gemeenteraadsverkiezingen hadden gewonnen bij een belachelijk lage opkomst, had niemand oog voor Vlissingen. In de gemeente Vlissingen verdween op die dag de Rechts Protestants Christelijke Unie uit de gemeenteraad. Cock Kapaan, het laatst overgebleven orthodox-gristelijke raadslid, te herkennen aan zijn r-vormige snor, nam op 10 maart afscheid van zijn oud-collega’s. Ruim veertig jaar provinciaal fundamentalisme kwam ten einde op 10 maart 2010.

Na een laatste gesprekje met zijn vrienden van het CDA deed Cock zijn waxjas (praktisch doch voorkomend) aan, trok aan zijn pijp en stapte in zijn Volkswagen.

Ik verzin dit niet. Ik kom uit Vlissingen en vele Vlissingers kunnen de r-vormige snor, de waxjas, de pijp en de Volkswagen bevestigen. Vele provincialen met mij kunnen dit algemene beeld bevestigen. Ik ben er godzijdank nooit geweest, maar in Wymbritseradiel, Groote Keeten en Vortum-Mullem hebben ze vast ook hun eigen Cock Kapaan. “Even zwaaien jongens, daar loopt Cock met zijn Labrador!” klinkt het daar nog altijd op het marktplein, of bij de Intratuin. Al die uit klei opgetrokken buurtschappen hebben zo hun eigen dorpsraad of buurtschapoverleg en daar is Cock dan een graag geziene gast. Brrrrr.

Omdat te veel horror niet goed is voor een mens, vertrok ik een jaar of zeven geleden uit Vlissingen. In Amsterdam zit er geen RPCU in de raad. Mijn stadsdeelraad, Centrum, kent geen vertegenwoordiging van CDA of CU en is daarmee 100% seculier-progressief. Terecht. Amsterdam is een stad waar je, mocht je dat willen, verkleed als gigantische penis over straat kunt zonder al te veel problemen. Ik heb nooit die behoefte gevoeld, maar vind het een erg geruststellend gevoel dat dit wel gewoon mag. Ik hoop dat de rest van Nederland mij die vrijheid gunt, zoals ik Vlissingen een raadszetel voor Cock Kapaan gun.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het verraad van de democratie op de kandidatenlijst

Op een kandidatenlijst van een partij plaats nemen alleen om stemmen te trekken en zonder de bereidheid ook daadwerkelijk als verkozene een zetel te bezetten, staat gelijk aan een verkiezingsprogramma opstellen en dan na de verkiezingen zeggen dat je je er niet aan gehouden voelt omdat het alleen bedoelt was voor het trekken van stemmen.
Vrijwel alle politieke partijen maken zich schuldig aan het plaatsen van beroemde Nederlanders of landelijke politici op hun kandidatenlijsten, wetende dat deze mensen nooit de rol gaan vervullen waarvoor het volk op ze stemt. De verdediging van deze praktijk is meestal een eenvoudig “de mensen weten heus wel dat de lijstduwers er alleen maar op staan voor hun bekendheid”. En in een enkel geval blijkt zelfs de lijsttrekker geen zin te hebben.
Deze praktijk staat in mijn ogen gelijk aan terrorisme verraad. Het is immers een bewuste actie die de Staat (de democratie) ondermijnt.

Hoe wil je dat burgers ooit de politiek respecteren als je bij de eerste stap, de verkiezingen, al de kluit volledig belazert? Hoe kan je een politieke partij ooit nog geloven als ze een basisbeginsel van de democratie verkrachten omwille van de marketingplannen voor het winnen van zieltjes?

Uit ervaring weet ik dat het lastig is om voldoende geschikte mensen te vinden voor een kandidatenlijst. En ik heb zelf ook wel eens als “vulling” op zo’n lijst gestaan. Maar ik heb daar alleen maar ja tegen gezegd nadat ik voor mezelf had besloten ook daadwerkelijk een zetel te bezetten in het onwaarschijnlijke geval dat de partij plots heel groot werd of het iets waarschijnlijker geval dat er gedurende de zittingsduur de nodige raadsleden zouden afvallen.
Iedereen die zichzelf op een kandidatenlijst laat plaatsen wetende dat hij/zij nooit zijn/haar verantwoordelijkheid zal nemen, is een verrader.
En als er dan te weinig mensen zouden zijn om te kunnen deelnemen aan een verkiezing, is dat een duidelijk bewijs dat je als partij niet in staat bent je democratische rol te vervullen en moet je gewoon een ronde overslaan.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Versplintering

Het electoraat hunkert naar politiek leiderschap, maar dat is in ons land nauwelijks te realiseren. Een duidelijke keuze uit twee mogelijke coalities en politieke leiders wordt de kiezer vrijwel nooit voorgelegd.

Oud-minister Hoogervorst pleit voor hervorming van het politiek bestel. Gekozen burgemeesters, een gekozen premier en een kiesdrempel moeten de totale versplintering van het politieke landschap voorkomen, een tweestromenland scheppen en coalitievorming ook in de toekomst mogelijk houden. CDA’er van Rij komt met soortgelijke conclusies en concludeert tevens dat het CDA dreigt te worden afgerekend voor het feit dat ze alle democratische vernieuwingen de afgelopen 50 10 jaar hebben tegengehouden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat zien ik?

Van Pruisen – Geenstijl | Weinig verhelderende gezwets van poeha-meneer Rottenberg. Een scherper formulerende mr. Hiddema. Kletskoekfabrikant Rottenberg kreeg klop van de Amsterdamse strafpleiter en toekomstig PVV-Kamerlid. De jurist aan het ballen met de nare drampotentaat. Beau en Jort mag u wegdenken.

Geoff – Sargasso | Ontwijkend gebral van pseudo-beschaafde meneer Hiddema. Een tot de essentie rakende Rottenberg. Zwetskous Hiddema wordt in de hoek gedreven door de oud-PvdA politicus en programmamaker. De spindokter ontmaskert leegte en lafheid achter nare draaikont met manchetknopen. Beau en Jort doen er een schepje bovenop.

..en wat ziet u? DWDD Deel 1 | DWDD Deel 2

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leukste verkiezingen aller tijden?

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, met samenvatting van een reeks artikelen over de gemeenteraadsverkiezingen, eerder gepubliceerd op zijn eigen weblog.

Plakken in Alkmaar (foto:flickr/Sierag)

Met de lokale verkiezingen in zicht, zijn er altijd mensen die zich zorgen maken om de opkomstcijfers. Met wat meer tam-tam of andersoortige campagnes zou daar misschien wat aan te doen zijn. De traditioneel wat lage opkomstcijfers zouden een teken zijn van de lauwe belangstelling voor de gemeenteraadsverkiezingen. Willen politici de opkomst vergroten, dan moeten ze het consumentenvertrouwen manipuleren.

De consument, tevens burger, annex kiezer, verheft zijn democratische luie reet alleen als het vertrouwen in politici diep is gezonken. Als de burger zeer naar zijn zin consumeert, dan is dat een blijk van goedkeuring en vindt men het niet nodig massaal de stembussen te bestormen. Consumentenvertrouwen is de graadmeter.

Of de campagnevoerende kandidaten nu folderen, twitteren of verkiezingsspam in je mailbox dumpen, het maakt niet uit, Het maakt ook niet uit of de vermeende kloof tussen burger en politiek een gapend gat of slechts een stoeprand breed is. De opkomst zal op 3 maart hoe dan ook rond de 60% komen te liggen. Zo?n 1,4% hoger dan bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen.

Flauwekul, zullen deskundigen meteen roepen. De opkomstcijfers zijn, bij alle soorten verkiezingen, vanaf 1970 vooral gedaald, terwijl het consumentenvertrouwen als een jojo op en neer ging. Maar in dit exceldocument kun je zien dat mijn stelling slechts bij 13 van de laatste 36 verkiezingen niet opgaat. Laten we de verkiezingen voor het Europees Parlement buiten beschouwing dan zijn er zelfs maar 8 uitzonderingen op 32 verkiezingen. Kijk maar eens naar de historische opkomstcijfers en die van het consumentenvertrouwen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratie is geen spelletje

“Ik zie dat meer als een tactisch spel. Min of meer wel een provocatie. Maar ik denk niet dat [Wilders] dat zo echt bedoelt.”

Ik ben bang. In deze tijd volgt op zo’n opmerking vaak een tirade over de Islam. Niet voor mij. Voor mijn part komen er nog een miljoen moslims bij in Nederland. Dat is mij om het even. Ik heb nog nooit last gehad van wat voor moslim dan ook. Tevens vind ik moslima’s met hoofddoekjes, om een voorbeeld te gebruiken, geen vervuiling van het straatbeeld en ik vind dan ook niet dat ze in aanmerking komen voor een soort hondenbelasting.

Bang slaat ook niet op Geert Wilders. Wilders als individu is een triest persoon en de personificatie van de devaluatie van de vrijheid om je mening te uiten. Wilders als individu is echter ook machteloos. Hij bestaat en is groot bij de gratie van zijn achterban. En daar zit de crux. Zijn achterban, die beangstigt mij.

Neem Bob Ober. Hij mocht woensdag bij Pauw & Witteman aanschuiven als PVV- stemmer. Eerder op de dag stond hij aan de Parnassusweg. Hij demonstreerde bij het proces tegen Wilders. De quote die dit artikel opent komt uit zijn mond. Het is zijn reactie op de hoofddoekjesbelasting die Wilders propageert. Ik herhaal het graag:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant | Wie ‘dom’ zegt, is af

SaillantLOGOLinks heeft de kwetsbare sociale groepen niets meer te bieden. Was verheffing ooit een wens, nu is verheven zijn een eis om in het maatschappelijke debat serieus genomen te worden. Wie niet over minimale verbale en intellectuele kwalificaties beschikt, moet bij boosheid gewoon het bekje dicht houden, meent links, zowel als rechts. Voor domme volkse boosheid is geen plaats meer, want het wordt misbegrepen.

In de jaren negentig heb ik vijf jaar doorgebracht in het nu wereldberoemde Oosterwei. Nog jong, goede baan en wonend in één van de weinige koophuizen die toen in de wijk stonden. En in de eerste jaren ook nog licht idealistisch aan het werk voor de buurtcommissie. De problemen waren toen nauwelijks minder groot dan nu. Maar ze stonden nog niet in de krant. En als er gesproken werd over ‘investeren in de wijk’, dan werd er ergens een portiekflat nieuw in de verf gezet. Naarmate ik er langer woonde werd het steeds lastiger mijn verlichte standpunten over gelijkheid, kansen en verheffing vol te houden. Ik vertrok na vijf jaar, naar een hip appartement tussen de creatieve yuppen in de binnenstad. Daar was het als linksmensch een stuk makkelijker toeven.

Zo’n negen jaar geleden een zelfde ervaring. Ik vertrok naar Utrecht, maar kon zo snel alleen in Zuilen terecht. In de portiekflat hield ik het nog geen twee jaar vol. De volstrekte onaanachtzaamheid van medebuurtbewoners, de smerigheid, de herrie, de terreur van de buurtjongetjes en het onuitputtelijke gekanker van die enkele blanke medebuurtbewoner die niet de mogelijkheid had om weg te komen. Ook de portiekflat in Zuilen kon ik inruilen voor een plek in een fijne hippe blanke buurt. Gelukkig maar, want nu kan ik u vertellen hoe de wereld er eigenlijk uit hoort zien. Met mijn fijn spaarlampverlichte linkse idealen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spoeddebat 2.0 met virtuele wandelgangen

Afgelopen woensdagavond en nacht vond er een interessant spoeddebat plaats naar aanleiding van het rapport Davids. Het debat was niet interessant vanwege het onderwerp, want het ging niet over het onderwerp maar over een verkeerde uitspraak over het onderwerp. Het debat was ook niet interessant omdat er misschien politieke consequenties aan zouden zitten, want het was vooraf al duidelijk dat geen van de regeringspartijen belang had bij een breuk.
Waarom dan toch interessant?
Het debat was vooral interessant door wat u niet meekreeg op TV of via de live-feed van politiek24.

Stelt u zich een traditioneel debat voor. Alle kamerleden zitten in die zaal en af en toe gaan ze naar de wandelgangen. De communicatie is beperkt tot onderling gesmoes in de zaal zelf of wat uitgebreidere koehandel in de wandelgangen. Maar het is een grotendeels gesloten circuit. Er gaan wel beelden en geluiden uit, maar er komt niets in, of het moet komen via de fractiemedewerkers die af en toe elders wat informatie op doen.

Neem dan nu het debat van afgelopen woensdag. Het al vanaf het eerste moment dat het verlaat van start ging was er veel meer interactie dan gebruikelijk en dan zichtbaar.
Dat gebeurde voornamelijk, jawel, via Twitter.
De mensen die actief de kamerleden volgden, en in het bijzonder zij die door de kamerleden weer gevolgd worden, waren virtueel aanwezig in de wandelgangen. Acties en uitspraken in de kamer werden vooraf en tussentijds besproken, tussen kamerleden onderling en tussen kamerleden en hun volgers. De volgers werden ook sneller deelgenoot van informatie dan de mensen die het debat volgden.
Zo typte Boris vd Ham direct na ontvangst de brief van Balkenende over. Het duurde nog een kwartier voor die elders online stond.

Vorige Volgende