Was ’t nou een staatsgreep of niet?

Dit is een gastbijdrage van Pablo Eppelin van Noticias.nl. Het stuk en de video staan ook op Noticias.nl. Is de politieopstand in Ecuador een staatsgreep geweest of niet? Noticias vroeg het de voorbijgangers tegenover het presidentieel paleis in Quito. Bekijk de video hieronder. 30 september 2010 werd een zwarte dag in Ecuador. De politie legde het werk neer en bezette het presidentieel paleis in Quito. Overal in het land werden de doorgangswegen gebarricadeerd en de luchtmacht bezette de vliegvelden. Er ontstonden gevechten tussen politie en het leger waarbij 7 doden en veel gewonden vielen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een politieke kloof of juist niet?

Net na de verkiezingen werd de Schaduwkamer gelanceerd. Een interessant experiment waar mensen zelf kunnen stemmen op moties die in de Tweede Kamer komen. En aangezien je bij inschrijving ook nog aangeeft op welke partij je de laatste verkiezingen gestemd hebt, is het heel boeiend om het werkelijke stemgedrag te vergelijken met die van een grote groep burgers die achter de partijen staan.
Nu was er na de verkiezingen even weinig om op te stemmen. Dus het experiment kwam niet echt van de grond. Maar vorige week kwam het weer op gang. En gelijk met een stevige motie van de PVV. Daarin vroeg die partij ervoor te zorgen dat asielzoekers alleen nog spoedeisende zorg zouden krijgen.
De stemming bij de schaduwkamer viel al gelijk op. Er was een meerderheid voor (zie rechts). Maar de dag erna stemden alle partijen behalve de PVV tegen. Kloof?


Of is de kloof er misschien toch niet. De kiezers van met name VVD en CDA acteren namelijk al in lijn met het akkoord met de PVV dat komen gaat. Je zou kunnen zeggen dat de kiezer de partijdiscipline voor is.

En mocht u denken dat dit een incident is, bekijk dan even de uitslag van de stemming bij “Motie Niet bezuinigen op inburgering”. Ook hier gaat men al geheel in lijn met de nieuwe coalitie te werk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Aankondiging: burgerschapsles en verhuftering?

Dit is een aankondiging van Studium Generale van de Universiteit Utrecht. Studium Generale organiseert interessante publiekslezingen die live (en achteraf) te bekijken zijn.

boekomslag wat een hufterAnderhalf jaar cel: dat is de straf voor de hoofdverdachte van rellen die rond Oud en Nieuw Culemborg teisterden. Een ruzie die maanden duurde en leidde tot een noodverordening, waarbij de politie een hele wijk afsloot. Om dit soort problemen te helpen aanpakken, trekken gemeenten zoals Culemborg wetenschappers aan.

Eén van de disciplines die daarbij betrokken is, is die van de vredespedagogiek. De opkomst van brede scholen bijvoorbeeld, waar wijkbewoners elkaar makkelijk treffen en met elkaar gebruik maken van voorzieningen als kinderopvang en de bibliotheek, steunt op het idee dat betrokkenheid gestimuleerd en aangeleerd kan worden. Op school krijgen kinderen, soms zelfs kleuters, lessen in burgerschap. Ze leren democratische principes zoals compromissen sluiten en oog hebben voor de minderheid. Zal dit op den duur ongeregeldheden zoals in Culemborg helpen voorkomen?

Volgens professor Micha de Winter (Universiteit Utrecht) is het belangrijk om de vorming lang vol te houden. Kinderen die op de basisschool leren discussiëren en bemiddelen in ruzies, kunnen op een nieuwe middelbare school zomaar worden aangezien voor betweterige types die vragen om tegenspraak.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Geen Algemene Beschouwingen

SaillantLOGOSkippen Alg. Pol. Beschouwingen logisch: nieuw kabinet komt hoe dan ook met nwe plannen en/of bezuinigingen voor 2011. #regeringsverklaring
about 1 hour ago via Twitter for BlackBerry®

Demissionair Minister voor Jeugd en Gezin én Vice-premier andre_rouvoet vindt het logisch dat er dit jaar geen Algemene Beschouwingen zijn. Premier Balkenende, die op 9 juni zijn vertrek als politiek leider van het CDA aankondigde heeft er waarschijnlijk de kracht niet meer voor. In het parlement is er bovendien een meerderheid die zegt geen behoefte te hebben om zich over het beleid uit te spreken. Met het nieuwe (zeer) rechtse kabinet Wrok I wordt het toch allemaal anders. Maar in die Miljoenennota staan wel 3,2 miljard euro aan bezuinigingen? Bezuinigingen op de zorg, de ambtenarensalarissen, extra belasting op sigaretten én 15% verhoging van de verkeersboetes. Het verdedigen van deze maatregelen wordt nu overgelaten aan ministerieel boekhouder Jan Kees de Jager in de financiële beschouwingen. Zijn we technocratisch technisch gesproken nog wel een democratie, als het parlement zichzelf vrijwillig uitschakelt?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hubris, Tjeenk Willink en het regeren

Het Griekse woord voor overmoed dringt zich op, bij het aanzien van het gespartel in de formatie. Er is een rechtse meerderheid, vindt rechts. De politiek is gepolariseerd, zegt men ook. Maar je moet wel goed kijken en tellen. De 76 zetels van de rechtse combinatie bleken ineens niet genoeg toen Klink zijn brief schreef: 76-3= 73. Maar toen hij uittrad weer wel: 76-2= 76. Of telt men inmiddels 2 SGP zetels mee?

Zoals ik hier eerder schreef (“Kromme tenen, Majesteit”) zullen individuele leden van CDA en VVD andere standpunten hebben, dan de ondersteunende PVV, vooral op principiële terreinen als mensenrechten, internationale betrekkingen en rechtsstaat. Omgekeerd ook: de PVV toont zich sociaal economisch eerder een natuurlijke bondgenoot van de SP, waarmee veel leden van de VVD en het CDA moeite zullen hebben. Maar over welke standpunten hebben we het dan? De Bloem der Natie heeft zich onder leiding van de heer Opstelten gebogen over een regeerakkoord, waar Rutte blij mee is, namens “rechts Nederland”. Maar waar gaat het echt over? Wat te doen met de woningmarkt? Met de arbeidsmarkt? Met de overheidsfinanciën? Met de hervorming van het openbaar bestuur? Met de pensioenen?

Rutte heeft zich veel veroorloofd, jegens de Koningin en zijn politieke collega’s. Beatrix had voor de afrekening maar drie uur nodig, maar Rutte had haar goed begrepen zo bleek bij de uitgang van het paleis. Misschien moet Thomas Ross over dit gesprek eens wat fantaseren en een leuke eenakter schrijven. Maar ook minder actieve partijen verdienen ons hoongelach. De sociaal-democraten, met wie sedert 1925 “alleen in uiterste noodzaak” mag worden geregeerd, begrijpen nog steeds niet hoe de weerzin tegen hen te vermijden. Sterker: die wordt aangemoedigd. De Telegraaf vindt bij een kopieermachine een strategienota van de PvdA over de komende oppositie. Een driedubbel fout:
– polarisatie en een rechtse combinatie ontstaan niet als natuurverschijnsel, maar pas als de twijfelaars bij VVD en CDA zijn geharnast in een strakke fractiediscipline;
– de mogelijke bondgenoten in de oppositie wegzetten als ouderwets (SP) of neoliberaal (D66 en GL) en in een adem de leiding claimen, is domme en arrogante politiek.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wilders en wij

‘Politiek is antwoord geven op de vraag wie bij ons hoort en wie bij hen.’ Dat schijnt de fascistische filosoof Carl Schmitt ooit gezegd te hebben. Ik behoor tot degenen die menen dat je een enkele uitspraak kunt onderschrijven, zonder iemands gehele filosofie te steunen. Daarom mag ik ook graag uiteenlopende denkers citeren als – ik noem er maar een paar – Friedrich Nietzsche, Johan Cruijff en Ronald Reagan. Zei ik denkers?

Ik vind het dus belangrijk om vast te stellen bij wie ik hoor. En bij wie vooral niet. Laat me nog één andere grote denker aanhalen. Marx, Groucho Marx wel te verstaan. Die sprak ooit de gedenkwaardige woorden: ‘Ik zou nooit lid worden van een club die iemand zoals ik als lid zou accepteren.’ Daarom zou ik ook zo graag lid worden van de PVV. Die accepteert helemaal geen leden, op de Grote Blonde Leider na dan.

Op de PVV ga ik ook niet snel stemmen, trouwens. Bij Wilders bekruipen mij dezelfde twijfels als destijds bij Fortuyn. Heeft hij nu echt zo’n monomane hekel aan moslims, of denkt hij hiermee een gat te hebben gevonden in de electorale markt? Het eerste zou hysterisch zijn, het tweede cynisch, de combinatie van beide schizofreen. Wat niet wil zeggen dat ik me bij het koor van mensen wil voegen die Wilders en zijn partij liever vandaag dan morgen nog In Therapie zouden willen sturen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Landelijk opsporingsbericht: uw kenteken gezocht

Als het aan de politie ligt, wordt uw kenteken straks overal gescand. Niet alleen kijkt de politie of u iets op uw kerfstok heeft, maar ook of u op basis van uw reisprofiel van plan bent om rottigheid uit te halen: een soort Minority Report op de weg dus. Daarbij worden kentekenscans mogelijk centraal opgeslagen en informatie en camerabeelden uitgewisseld tussen politie en de private sector.

Dit scenario destilleer ik uit een aantal stukken dat ik met een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) van het KLPD heb ontvangen. Nu al maken verschillende korpsen gebruik van Automated Number Plate Recognition (ANPR), oftewel kentekenherkenning. ANPR wordt op dit moment vooral toegepast voor handhaving, bijvoorbeeld om mensen met openstaande boetes uit het verkeer te plukken. Maar ANPR kan veel meer, zeker als er een landelijk dekkend systeem is.

De registraties geven een rijk beeld van waar auto’s zijn geweest. Die informatie kan toegepast worden in opsporingsonderzoeken en gebruikt worden voor intelligencedoeleinden. Een centrale stuurgroep onderzoekt de mogelijkheid van van zo’n landelijke toepassing en komt binnenkort – onbekend is wanneer – waarschijnlijk met een voorstel.

Waarom is dit belangrijk?

Uit een aantal openbaargemaakte stukken (waaronder een basisdocument van de landelijke werkgroep, Implementatie en Doorontwikkeling ANPR, IDA) blijkt wel waar de voorkeur van de politie naar uit gaat. Ook wordt gewerkt aan een communicatiestrategie. Uiteraard is het niet de bedoeling dat de burger nu al meepraat. Om te voorkomen dat we voor voldongen feiten worden gesteld, nu alvast een bijdrage aan de discussie. Hieronder vindt u enkele tekstfragmenten. Gezamenlijk geven ze een duidelijk beeld van de koers die men dreigt in te slaan. Alle openbare documenten staan onderaan. Een eerder, wat beperkter verhaal, staat hier.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende