DPI of nie… Houd het internet vrij en open!

Een gastbijdrage van Jaap-Henk Hoepman, verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmgen en TNO. Het stuk is ook op zijn blog te lezen. Deep Packet Inspection (DPI) is plotseling onderwerp van een politieke discussie, nadat bekend werd dat KPN en Vodafone van DPI gebruik maken. In de discussie wordt onder andere verwezen naar het briefgeheim. De analogie met het briefgeheim gaat echter mank en legt de nadruk op privacy aspecten, terwijl de discussie moet gaan over vrije toegang tot het Internet (en niet over het al dan niet toestaan van DPI). Om een brief te bezorgen, hoef je de envelop niet te openen: het adres staat immers op de buitenkant. Internet werkt anders. Op het Internet worden berichten (een email, een Skype gesprek, of een WhatsApp bericht) in kleine pakketjes van vaste lengte verdeeld. Ieder pakketje bestaat uit een zogenaamde header, gevolgd door de payload. In de header staan de afzender en de ontvanger (beide als IP adres). De inhoud van het bericht staat in de payload. Er zit echter geen envelop om zo’n pakketje. Het is meer alsof je een lange brief verstuurd als een groot aantal briefkaarten. Dit komt doordat op het Internet berichten elektronisch worden verstuurd. Speciale computers (de routers) zorgen ervoor dat berichten bij de ontvanger terechtkomen. Deze routers zijn de distributiecentra van het Internet en staan bij Internet Service Providers (ISP’s) en telecommunicatiebedrijven.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.