Crossing Border 2011

Afgelopen weekend vond in Den Haag het Crossing Border-festival plaats. Op zaterdag was ik er met vrienden. Ik heb het al eerder kort over dit festival gehad, daarom bij deze een verslag. Een van de openingsacts was Spinvis. Ik voel altijd met Spinvis mee, want hij komt uit Nieuwegein en daar heb ik zelf ook ooit een paar jaren doorgebracht, dus ik weet hoe dat is. Hij kwam met zijn band het podium op en begon direct te spelen. Veel nummers van de nieuwste plaat “Tot ziens Justine Keller” uiteraard, maar ook andere stukken. Veel tekst, leuke tekst ook.  Een tekst die begint met “Als het goed is, moet ik hier ergens op de gastenlijst staan…”, bevalt me wel.

Door: Foto: Foto Flickr - Mich Leenmans
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Crossing Border – het verhaal in de muziek

Is het boek beter of de film, wij hebben er allemaal een uitgesproken mening over, zeker sinds Kyra dit onderwerp onlangs op Sargasso aan de orde heeft gesteld. Een ding is duidelijk: het zijn twee heel verschillende manieren van verhalen vertellen. Daarnaast zijn er ook nog weer andere manieren en een daarvan heeft tot nu toe weinig aandacht gekregen, namelijk het verhaal in een heel ander genre, de muziek. Het wordt tijd om daar verandering in te brengen, zeker nu  van 16 tot 19 november weer het Crossing Border-festival in Den Haag plaatsvindt, een festival dat zich tot doel stelt de grenzen tussen de verschillende genres te overschrijden.

Veel muziek heeft helemaal geen tekst nodig en vaak is de tekst ook niet zo belangrijk, maar soms wordt in een muziekstuk een heel verhaal verteld dat wel de moeite waard is. Het verschil met een boek of film is volgens mij hoe het wordt geconsumeerd. Bij boeken en films mist de herhaling. Wie een boek of film goed vindt, zal misschien alles meerdere malen lezen of kijken, maar na, laten we zeggen, maximaal zo’n tien keer heb je het dan wel gehad. Bij een verhaal in een muziekstuk is dat anders. Daar moet het verhaal blijven boeien, ook al wordt er 100 keer of vaker naar geluisterd. Het verhaal moet een soort mysterie behouden, een mysterie dat iemand al na de eerste keer luisteren aanvoelt en dat later niet meer gaat verdwijnen. Anders is het zonde van de muziek.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.