Closing Time | What Goes On

https://www.youtube.com/watch?v=tYhj4701RUE The Feelies maken al meer dan dan veertig jaar muziek. Steeds dezelfde muziek eigenlijk. Er zit geen ontwikkeling in.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | The Sun Shines Down On Me

De enige keer dat ik Daniel Johnston (solo) zag optreden, was hij er niet zo best aan toe. Het was vast niet het beste optreden van hem. Hij was veel te dik, hij trilde hevig door medicatiegebruik. En door diezelfde oorzaak had hij ook last van speekselvloed en er ontbrak ook een tand ergens vooraan wat zijn uitspraak nogal beïnvloedde. Zijn teksten las hij van een standaard en zijn joggingbroek had de neiging om af te zakken. Maar wat was ik gefascineerd, wat was ik blij dat ik daar aanwezig mocht zijn.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Joan Baez 500 miles

Heel simpel: één stem, één gitaar en het publiek dat rustig meezingt. Een liedje over iemand die van huis is vertrokken, op zoek naar werk, maar niet durft terug te keren omdat er nog geen cent is verdiend.

Een werelwijd populair liedje vol weemoedige heimwee. En meervoudig toepasselijk vandaag. Alleen al om die ‘afstand’ die we geacht worden te houden en de lange weg die er nog is te gaan. Meer na de break….

Closing Time | Covers

Covers. Ik heb er een haat-liefdeverhouding mee. Meestal omdat covers ‘meer van hetzelfde’ zijn. Oninteressant, inspiratieloos. Dertien in een dozijn-bandjes die dertien in een dozijn-muziek maken en alleen kunnen kopiëren wat anderen al eerder gedaan hebben. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, waarbij de artiesten een nummer eigen maken. Iets toevoegen, of juist iets verwijderen waardoor je naar een nieuwe versie luistert die dermate anders en interessant is dat het zich kan meten met het origineel zonder te parasiteren. Wat placebo deed met ‘Running up that hill‘ van Kate Bush, bijvoorbeeld. Of Torre Florim van De Staat met ‘Fire Starter‘ van The Prodigy.

Closing time | Marc Broussard (2) – Otis cover: These arms of mine

Ik heb in deze rubriek al eerder een optreden van Marc Broussard gepromoot. Hij maakt ook eigen muziek, maar hij blinkt toch echt wel uit in zijn covers.

Mijn vriend, zelf blanke muzikant, in een band met 2 Surinamers, zanikt altijd over blanken die zwarte muziek vertolken. Die zouden de juiste snaar nooit kunnen raken, wat ik altijd een nogal racistische opvatting heb gevonden.

Marc bewijst zijn ongelijk. Die man heeft zoveel soul! En een enorme baard ja, niemand weet waarom, ooit had ie best een lekker bekkie…je vraagt je echt af…maar dat doet er ook niet toe. Als iemand graag lelijk wil zijn, dan moet ie dat lekker zelluf weten. Het doet niets af aan zijn talent.

Closing Time | Hangover

Ja mensen, alcohol is ook een drug. En zoals velen van u waarschijnlijk vandaag hebben ondervonden, ook niet altijd goed voor u. Om u te helpen de avond door te komen, deze briljante cover, door Alestorm, van het nummer Hangover van Taio Cruz. “Wie?”, denkt u wellicht. Dat dacht ik ook, maar volgens Wiki is het een best bekende liedjesschrijver. Whatever. Mocht u zich afvragen of het origineel wellicht toch beter is, wat vaak het geval is bij covers: don’t bother.

Closing Time | Grijze dag

We komen bij de zesde en dus laatste stap in de derde ronde covers kringloop. De vijfde eindigde met Madness’ cover van Jose Feliciano’s ‘Regen’. Madness (u kent ze beter van ‘One step beyond’ en ‘Nightboat to Caïro’) heeft meer eigen werk dan covers op hun repertoire staan. Aan de regenbui kunnen we hun ‘Grey Day’ wel toevoegen. Hoewel dat minder op het weer slaat….

“Grijs’ deed me denken aan ‘vaag’. Dan is de link naar de cover van Nouvelle Vague snel gelegd.

Closing Time | Een samba voor jou

In de vorige aflevering van covers kringloop deel III, eindigden we met Santana’s instrumentale cover van Adouma, een dansnummer van Angelique Kidjo. Santana is natuurlijk voral bekend van onsterfelijk goede instrumentaaltjes. Deze dans is voor jou (Samba pa ti).

Vocale muziek wordt minder vaak gecoverd met instrumentale versies dan andersom. José Feliciano kon het niet laten om Santana’s ‘Samba pa ti’ van tekst te voorzien.

Zo, dat was een lekker relaxte vierde stap in deze covers kringloop.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende