Bernie mania

Het linkse alternatief voor Hillary Clinton wordt in de Nederlandse media ten onrechte genegeerd, vindt Hans van Zon. Bernie Sanders, onafhankelijk senator voor Vermont, heeft zich april 2015 kandidaat gesteld voor de Democratische nominatie voor het Amerikaanse presidentschap (2016). Aanvankelijk gaf vrijwel niemand hem een kans, niet omdat hij 73 jaar is maar omdat hij zich presenteert als een socialist. Hij is voor het inperken van de macht van Wall Street, voor een CO2 belasting, tegen excessieve ongelijkheid, tegen vrijhandelsakkoorden en voor een algemene publieke gezondheidskostenverzekering. Hij is ook de enige kandidaat die geen donaties krijgt van de superrijken. De gemiddelde donatie is 43 dollar en hij heeft een groter aantal donateurs (35 000) dan welke andere kandidaat. Hij trekt ook de grootste menigten, zelfs volle stadions. Zoals de 28 000 in Portland (Oregon) en 27 500 in Los Angeles. Clinton daarentegen heeft tot nu toe niet meer dan 5 500 mensen gehad. Daarom spreekt men in de VS over Bernie-manie. Daarom kunnen de Amerikaanse toonaangevende media hem niet meer doodzwijgen alhoewel zijn campagne nog steeds erg weinig aandacht trekt. Alleen de online krant Huffington Post volgt zijn campagne intensief.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Quote du Jour | Dwindling individualism

There is a demographic lag at play here, but individualism will only dwindle from here on in. Political upheavals from Occupy to Corbymania, and the success of the SNP, all show how the millennial generation understand themselves using a fundamentally different model to those raised in the 20th century, and who still unconsciously use individualism as the basis of their thought. It may take a few more “inexplicable” political shocks before the Westminster consensus grasps what has happened, but the “historical throwbacks” are not those who support Jeremy Corbyn. It is those that are bewildered.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Bernie Sanders over Griekenland

De volgende president van de Verenigde Staten Bernie Sanders sprak in juli over Griekenland en Puerto Rico, hun schuldenbergen en het hun opgedrongen beleid van bezuinigen. Alleen al vanwege dat geweldige accent (Brooklyn) een genot om naar te luisteren. Jammer dat het fragment niet opent met het muziekje van Curb Your Enthusiasm.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Bernie Sanders: geld vergiftigt de politiek

Morgen zijn er tussentijdse verkiezingen in de Verenigde Staten van Amerika, en er is nog nooit zoveel geld vanuit het bedrijfsleven en miljardairs gestopt in de campagnes van ‘hun’ kandidaten.

In 2010 bepaalde het Amerikaanse Hooggerechtshof dat het geven van campagnegeld het equivalent is van je mening uiten. Allerlei beperkingen op het geven van campagnegeld konden daarmee de prullenbak in.

Gevolg? Bedrijven als Chevron kunnen nu via zogenaamde super-PACs hele gemeenteraden ‘kopen’. Handig, als je af wil van een lastige gemeenteraad, die je processen aandoet en dwarsligt bij het verlenen van milieuvergunningen over twee van je grootste olieraffinaderijen.

Bernie Sanders is een van de weinige écht progressieve stemmen in de Amerikaanse Senaat. Hij spreekt met Bill Moyers over de corrumperende werking van campagnegelden in de Amerikaanse politiek, en wat de mogelijkheden zijn om een in toenemende mate lethargisch electoraat politiek actief te krijgen.

Quote du Jour: Als een bailout noodzakelijk is…

“If a bailout is needed, if taxpayer money must be placed at risk, if we are going to bail out Wall Street, it should be those people who have caused the problem, those people who have benefited from President Bush’s tax breaks for millionaires and billionaires” (Bernie Sanders, senator)

Een vos in het kippenhok: in de Amerikaanse politiek kom je die bijna niet tegen. Senator Bernie Sanders is echter zo’n vos. Sanders zou zo mee kunnen draaien in de SP-fractie van de Tweede Kamer. Op zijn wiki-pagina wordt hij omschreven als een “democratisch socialist”. Zelf omschrijft hij zichzelf als “eerste socialist die ooit in de Amerikaanse Senaat werd gekozen”. Iemand dus die tijdens Happy Hour over enorme politieke taboes begint, zoals de groeiende kloof tussen rijke en arme Amerikanen of het feit dat de vierhonderd rijkste Amerikaanse stinkerds samen 1,5 biljoen dollars op de bank hebben staan. En dat die rijke stinkerds daarom voor de kredietcrisis moeten opdraaien…

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige