Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bernie Sanders en Donald Trump winnen voorverkiezingen New Hampshire
, door
Sanders wist 130.000 binnen te halen en is daarmee de populairste Democratische kandidaat, zo lees ik op Twitter. Trump slaagde erin 87.000 Republikeinse kiezers achter zich te scharen, en revancheert zich daarmee voor zijn verlies van Ted Cruz in Iowa.
De geschiedenis leert dat kandidaten die de voorverkiezingen in Iowa en New Hampshire winnen, uiteindelijk vrijwel altijd de nominatie in de wacht slepen.
Vooral jongeren en niet-gebonden kiezers geven de voorkeur aan Bernie Sanders boven Hillary Clinton. We zien daarmee een vergelijkbare beweging in de VS als in Engeland, waar de stevig linkse Jeremy Corbyn schijnbaar vanuit het niets tot aanvoerder van de Labour-partij werd gekatapulteerd.
Bern Your Enthusiasm
, door
Zelfs als je de Amerikaanse verkiezingen nu al zat bent is dit filmpje pretty good. Prettyyy, prettyyy, prettyyyy, pretty good …
Bernie Sanders doorstaat ‘Rich Uncle Pennybags test’
, door
Gandhi gaf ooit een beroemd advies uit voor aspirant-wereldverbeteraars:
Recall the face of the poorest and weakest man you have seen, and ask yourself if this step you contemplate is going to be any use to him.
Schrijver/publicist Fredrik deBoer bedacht dat het omgekeerde misschien wel net zo nuttig was:
[T]hink of the most privileged person you have ever seen, and ask if your next act will be of any threat to him. I call this the Rich Uncle Pennybags test, after the guy from Monopoly.
Verkennende vooruitblik op het BuZa-beleid van de 45ste president van de VS (van A)
, door
COLUMN - Wat voor buitenlandbeleid te verwachten van de volgende president van de Verenigde Staten?
Stephen Walt werpt alvast een verkennende blik in de toekomst en gaat per ‘What If?” het rijtje af van de huidige ‘Big 5’ kandidaten (Clinton, Trump, Cruz, Sanders, Rubio).
In een notendop:
- A Clinton foreign policy will look a lot like Barack Obama’s, but with a decidedly more hawkish edge.
- high tariffs on China […] building walls to keep immigrants out […] Muslim-bashing […] The real worry is that we have no idea what Trump’s foreign policy would be.
- a Ted Cruz presidency would probably make George W. Bush-style “unilateralism” seem like a Quaker meeting. […] If it bothers you that the current U.S. president is now the most popular leader in the world, don’t worry: Cruz would almost certainly fix that problem.
- For Sanders, foreign policy is mostly an afterthought. He’s not going to squander lots of money on idealistic foreign-policy crusades, and he’s not likely to pick fights with countries that aren’t directly threatening the United States.
- a Rubio presidency would confirm that the United States has learned precisely nothing from its tragic experiment with neoconservatism.
Video: Bernie Sanders als ‘Rabbi Manny Shevitz’
, door
Dit is een fragment uit My X-Girlfriend’s Wedding Reception (1999) met Bernie Sanders.
Hillary Clinton: donaties van Wall Street zijn goed, want 9/11 (en ik ben vrouw)
, door
Wauw. Dit is echt … wauw.
Bernie Sanders vestigt de aandacht op de geldstroom van Wall Street richting de campagnekas van Clinton, vraagt zich af of de banken misschien hopen er iets voor terug te krijgen. Clinton antwoordt:
I represented New York, and I represented New York on 9/11 when we were attacked. Where were we attacked? We were attacked in downtown Manhattan, where Wall Street is.
Life imitates niet alleen art kennelijk, maar ook Family Guy …
Maar wie heeft het Democratische debat nou echt gewonnen?
, door
Als je de media moet geloven, kwam Hillary Clinton onbetwist als winnaar uit het debat rond de nominatie voor presidentskandidaat namens de Democratische Partij.
Bekijk je echter de peilingen die diverse media-outlets hebben gehouden, dan blijkt sociaal-democraat Bernie Sanders echter in elke peiling veel hogere ogen gegooid te hebben dan Clinton. In sommige peilingen kwam Clinton zelfs als derde uit de bus.
Een duidelijker waterscheiding tussen het Amerikaanse journaille en Democratische kiezers is bijna niet denkbaar.
Ook Bernie Sanders doet het niet goed onder zwarte kiezers
, door
En die moet hij wel zien te overtuigen, wil hij werkelijk een kans hebben om te winnen.
Het is niet alsof zwarte activisten niet hun best doen om Democratische politici – en vooral Sanders – te laten weten dat hij hun klachten over politiegeweld serieus moet nemen: die klimmen regelmatig bij hem op het podium om hun punt duidelijk te maken.
Maar Sanders weet daar vooralsnog niet zo goed raad mee, zo lijkt het.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.