Racistische reacties op selfie Nederlands Elftal bestraft
Drie personen kregen een boete van 360 euro.
De antropoloog Martijn de Koning, medeauteur van het rapport Eilanden in een zee van ongeloof: het verzet van activistische da'wa-netwerken in België, Nederland en Duitsland, had na de terroristische aanslag op Charlie Hebdo het verzoenende stuk kunnen schrijven dat zijn betoog "Denk even na voor je islamofobe cartoons verspreidt" in de Volkskrant van 17 januari niet is geworden. Hij bestendigt de wij-zij-tegenstelling tussen niet-moslims en moslims in plaats van die te helpen overbruggen. De Koning had kunnen laten zien dat een aantal ultrarechtse Westerse opinieleiders en autoritaire staatshoofden hebben geprobeerd het spontane protest "Je suis Charlie" te kapen. Hij had erop kunnen wijzen dat een deel van hen een jammerlijk gebrek aan zelfkritiek paart aan het gevaarlijk ophitsen van het publiek tegen "de" islam. Hij had er begrip voor kunnen kweken dat nogal wat moslims dit hypocriete element van de publieke verontwaardiging na de moordpartij uitvergroten, omdat veel islamitische landen met Westerse bedoelingen slechte ervaringen hebben. Hij had erop kunnen wijzen dat toch moslims in verschillende landen meededen met "Je suis Charlie". Samen sterk voor de vrijheid Maar helaas: van "Je suis Charlie" maakt De Koning een witte, althans in de zon van zijn intellect gebleekte stroman: zelfingenomen, racistische Westerlingen die bij wijze van machtsvertoon de islam of moslims "een lesje willen leren".
Drie personen kregen een boete van 360 euro.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Eergisteren is de directeur van de rechtse krant Libero, Maurizio Belpietro, aangeklaagd voor belediging van het staatshoofd. Artikel 278 van de Codice Penale, het Italiaanse Wetboek van Strafrecht, is geen dode letter: Wie de eer of het prestige van de President van de Republiek beledigt, wordt gestraft met een gevangenisstraf van een tot vijf jaren.
De krant opende dinsdag met een karikatuur, waarop van links naar rechts te zien zijn de President, Giorgio Napolitano; minister Roberto Calderoli (Lega Nord); President van de Kamer van Afgevaardigden Gianfranco Fini (FLI); en Pier Luigi Bersani, secretaris van de PD.
De kop luidt: “Aanval op de uitvreters* van de Staat”; de krant vindt dat wie zijn privileges niet wil opgeven, zijn zetel maar moet inleveren. (Wat vooral opvalt, is dat de pro-Silvio-krant geen enkele politicus van Berlusconi’s partij bij dit verhaal over de “kaste” betrekt.)
Toch wordt er wel vaker gegrapt over de president. De linkse komiek Maurizio Crozza imiteerde hem als een ietwat onbeholpen oude man in pyjama die door zijn lijfgarde – de Corazzieri – door de staatszaken heen wordt geholpen met de belofte dat hij na het doornemen van de stukken een koekje mag. De ietwat slobberende spreektrant van de 86-jarige Napolitano had hij goed te pakken.
Eduardo Medina Mora, Mexico’s ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk, is woedend. Niet op de Britse regering, want daar is hij dikke maatjes mee. Ook niet op een politicus van een der Britse partijen. Neen, Medina Mora is boos op Top Gear, ’s werelds populairste programma over auto’s. In een recente aflevering lieten de drie heren van het programma zich enigszins laatdunkend uit over een nieuwe Mexicaanse sportauto, om vervolgens het hele scala standaard (lompe) vooroordelen over Mexico de ether in te pompen, met een persoonlijke noot voor de ambassadeur zelf.
Zie hier het gewraakte fragment:
Volgens Medina Mora waren de grappen van de heren ‘vulgair, beledigend en xenofoob’, om maar een paar termen te noemen. Zo kwaad was de ambassadeur zelfs, dat hij een brief naar de BBC stuurde en een openbare verontschuldiging van de Britse staatsomroep eiste (.pdf).
De meeste Mexicanen kan het allemaal niet zo vreselijk veel schelen. Veel reacties op de uitzending waren lauw. Persoonlijk vind ik de reactie ook wat overdreven, al vind ik dat de nogal lompe grappen hun beoogde effect voorbij schieten. Ik vind Top Gear een leuk programma en kijk het (als absolute dimwit op het gebied van auto’s) tegenwoordig af en toe wel eens. En laten we wel zijn: kun je sociaal correcte, genuanceerde opmerkingen vol academische kennis verwachten van iemand als Richard Hammond? Niet te moeilijk over doen. Het is een autoprogramma, niet het World Economic Forum.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Behalve tegen antisemitisme is de voorgestelde wetgeving ook tegen vrouwenbesnijdenis, burkaverboden, homobelediging, polygamie, het ontkennen van genocide in het algemeen (en de Holocaust in het bijzonder). Je mag ook niet meer openlijk een totalitair regime goedkeuren. En ja, het is ook een wet tegen vrijheid van meningsuiting, want het is niet de bedoeling dat je hele groepen mensen wegzet:
The proposed legislation would also curb, in the wake of the Paris attacks, freedom of expression on grounds of tolerance and in the interests of security. (…) Tolerance is a two-way street. Members of a group who wish to benefit from tolerance must show it to society at large, as well as to members of other groups and to dissidents or other members of their own group,” says the document. (….) There is no need to be tolerant to the intolerant. This is especially important as far as freedom of expression is concerned: that freedom must not be abused to defame other groups.
Demonstranten tegen de oorlog in Vietnam die ‘Johnson moordenaar’ riepen werden eind jaren zestig beboet wegens belediging van een bevriend staatshoofd. Alternatieven als ‘Johnson moordvent’ of ‘Johnson Molenaar‘ konden ook niet door de beugel.
Aan deze geschiedenis moest ik denken bij het bericht dat Amsterdamse voetbalfans veroordeeld zijn wegens het dragen van een T-shirt met daarop het getal 1312. Dat getal, hebben de autoriteiten uitgevonden, staat in werkelijkheid voor een afkorting, namelijk ACAB. En deze afkorting, zo laten zij weten staat voor ‘All cops are bastards’. En die tekst is verboden. Belediging van het gezag. Hoe ver kun je gaan?
Twee jaar geleden werd een jongeman uit Goes die ACAB op zijn bomberjack had staan in eerste instantie nog vrijgesproken. Het OM ging echter in beroep en het hof veroordeelde hem tot 200 euro boete. Ook al wist toen vrijwel niemand wat ACAB betekende. De jongeman wist het zelf wel, gaf hij toe. En politie-agenten uitmaken voor ‘een onwettig kind, een niet raszuiver persoon, of een persoon van mindere kwaliteit’ is een belediging van een ambtenaar in functie, vond het hof.
In Leeuwarden werd later ook nog een man met een ACAB T-shirt aangehouden toen hij het politiebureau binnenliep. Zijn verklaring dat ACAB stond voor ‘acht cola, acht bier’ mocht niet baten. Ook hij kwam voor de rechter. En in de krant. Want het is een leuk verhaal, toch?
Nu een hele trits aan partijen heeft aangegeven niet met Wilders en zijn PVV te willen regeren, ziet hij de droom om premier te worden uiteenspatten. Daar is hij niet blij mee. Hij noemt het een cordon sanitaire, en hij vindt het een ‘belediging voor de kiezer’.
Laten we eens kijken naar zijn eerste typering. Wikipedia zegt over een ‘cordon sanitaire‘ het volgende:
“In de binnenlandse politiek spreekt men van een cordon sanitaire als men een groep of een initiatief consequent negeert en weigert bij zaken te betrekken.”
Sorry, consequent? Er is nog geen verkiezing geweest waarbij de PVV genegeerd kon worden, laat staan consequent. Daarnaast gaat men in de Kamer voortdurend met de PVV in discussie, wordt de partij uitgenodigd voor debatavonden en is er recentelijk nog een door de PVV ingediende motie aangenomen. Van negeren en ‘nergens bij betrekken’ is dus duidelijk geen sprake. Dat de PVV zichzelf isoleert door alleen in beperkte mate of niet aan het publieke debat mee te werken kan Wilders alleen zichzelf aanrekenen.
De tweede typering is ook erg interessant: ‘een belediging voor de kiezer’. Dus als een partij die ideologisch mijlenver weg staat van de PVV dat bevestigt door aan te geven niet met Wilders te willen regeren dan is dat een belediging voor de kiezer? Is de PVV vergeten dat het op bijna dagelijkse basis de linkse partijen de schuld geeft van alle problemen in Nederland en dat het zo zelf ook schuld heeft aan de weigering? En wil de PVV überhaupt wel regeren met GroenLinks, D66 of de PvdA?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“Ze zijn helemaal van de pot gerukt. Het is een belediging van de PVV en onze kiezers.”
Geert Wilders in reactie op het onderzoek “Monitor Racisme en Extremisme” van de Anne Frank Stichting, dat concludeert dat de PVV extreemrechts is.
“Dit is een afscheidscadeau van het Iraakse volk, hond. Dit is voor de weduwen, wezen en alle anderen die zijn gedood in Irak.”
Zei Muntazer al-Zaidi, alvorens zijn schoenen in de richting van scheidend president George Bush te gooien. De oorlog in Irak heeft er een nieuw mediamoment bij. Een moment dat hoogstwaarschijnlijk nog lang symbool zal staan voor het mislukken van de Irak-oorlog.
En Al-Zaidi is een instant volksheld, getuige de duizenden die gisteren protesteerden om hem vrij te krijgen. Zijn werkgever beroept zich – enigszins lachwekkend – op de vrijheid van meningsuiting.
Maar misschien levert dit incident nog wat structurelers op: het Iraakse volk ziet nu dat je met geweldloze(r) acties een stuk verder komt met je protest dan een bomaanslag. De wereld praat erover, en het ongenoegen van de “gewone man” wordt zo pijnlijk duidelijk, zonder dat er doden bij hoeven te vallen. En aangezien de Amerikanen een gegooide schoen niet echt kunnen zien als een belediging (eerder als een business opportunity voor Nike Air), lijkt het me een win-win situatie.
Dus Iraki’s: gooi je frustratie van je af!