De waarde van de financiële economie?

Dit is wederom een gastbijdrage van Paul Teule. Moeten banken de economie aanjagen of ondersteunen? Kort samengevat is dat de vraag die drie hoogleraren economie zich afgelopen vrijdag stellen. Is de economie het beste gebaat bij een zelfstandige financiële sector die eigenstandig groeit en innoveert? Of bij een dienstbare financiële sector, die geld beheert, ondernemingen helpt, en met betaal- en transactiediensten zorgt dat we allemaal aan de ‘echte’ economie deel kunnen nemen? Hoogleraren Beck, Boot en Degryse neigen naar het laatste, hoewel ze eigenlijk niet zeggen waarom. Ik denk dat niemand het antwoord weet. Een vergelijkbare, onmogelijke vraag die je veel hoort is: Welke financiële innovaties baten de ‘echte’ economie? Oud-Federal Reserve president Paul Volcker zei eens dat de laatste waardevolle uitvinding in het bankwezen de pinautomaat was. Toch zijn financiële producten die schommelingen van olieprijzen of wisselkoersen afdekken, wel degelijk nuttig. Bedrijven kunnen daarmee zekerheid kopen en zich met een gerust hart toeleggen op hun ‘reële’ activiteiten. Ook zijn de onbegrijpelijke derivaten die risico’s verdoezelen en klanten misleiden overduidelijk onnuttig. Over alles er tussenin…tja.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wie denken de Grieken wel niet dat ze zijn?

Protesten in Thessaloniki (Foto: Flickr/apαs)

Heel Griekenland ligt plat, resulterend in ernstige rellen en doden. De Grieken zijn boos. Boos op hun overheid die al jaren iedereen heeft voorgelogen, boos dat zij nu opdraaien voor de kosten.

Maar aan de andere kant, Griekenland is een democratie. Het Griekse volk koos deze regeringen zelf, en het volk heeft geen enkele scrupules als het om corruptie en belastingontduiking gaat. Daarnaast zijn verworvenheden zoals een 13e én 14e maand en met pensioen op je 61e, soms zelfs op je 53e niet echt de normaalste zaak van de wereld zijn. Dat maakt het voor een regering die dit alles wil aanpakken erg moeilijk omdat er onder de bevolking totaal geen draagvlak is.

De vraag is wat de Griekse vakbonden willen bereiken. Dat de maatregelen niet worden genomen? Dat de regeringsleiders alles uit eigen zak gaan betalen? Totaal onrealistisch, maar alternatieven komen er niet van de vakbonden, die hun kont tegen de krib gooien.

Landen als Nederland gooien er vele honderden euro’s per inwoner tegenaan om Griekenland niet compleet bankroet te laten gaan, maar de Grieken lijken wel niet geholpen te willen worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Klimaatverandering bedreigt voedselproductie Zuidoost-Azië


Het gerenommeerde World Resource Institute publiceerde samen met HSBC: een van de grootste financiële dienstverleners ter wereld, deze week een rapport waarin gesteld wordt dat klimaatverandering een grote impact gaat hebben op de voedselproductie in India en Zuidoost-Azië. Toenemende waterschaarste gaat de opbrengst van o.a. oliepalm en suikerriet sterk verminderen. Maar ook de in deze regio wijdverbreidde aquacultuur met tropische garnalen, meerval en tilapia zal door de temperatuurstijging klappen krijgen. Bovenstaand figuur toont de te verwachten opbrengstdaling voor gewassen per land, met name India dat nu al kampt met waterschaarste zal hard getroffen worden. Tel daarbij op de nog steeds sterk groeiende bevolking en het hoge aandeel van naar China en het Westen geëxporteerd voedsel (bijv. palmolie, garnalen) en je hebt de ingrediënten voor een héél heet gerecht… Lees hier meer of download het rapport.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mogen Amerikanen zomaar in ons bankgegevens snuffelen? Dacht het niet.

Op Sargasso bieden we ruimte aan gastbijdragen. Dit maal een bijdrage van Judith Sargentini. Judith Sargentini is lid van het Europees Parlement voor GroenLinks.

Afgelopen maandag is het SWIFT-akkoord tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten in werking getreden. Daarin staat dat de VS de banktransacties van alle Europeanen mag inzien. Het doel: terrorismebestrijding. Nu is natuurlijk niemand tegen terrorismebestrijding. Sterker nog door de internationale geldstromen in de gaten te houden zijn we inderdaad beter in staat om internationale terroristen in de gaten te houden. (En hoeven we niet allemaal in onze onderbroek in het vliegtuig te stappen.)

Pas volgende week stemt het Europees Parlement erover. Goede kans dat het akkoord over de doorgifte van bankgegevens dan weer moet worden opgezegd. De bizarre gang van zaken bewijst dat de Europese justitieministers de democratische regels van het Verdrag van Lissabon nog niet tussen de oren hebben zitten.

Waar ik echter heel teleurgesteld in ben, is de manier waarop de Europese ministers van Justitie – inclusief onze eigen Ernst Hirsch Ballin – de sluizen wagenwijd openzetten voor de Amerikanen. Zonder enig besef voor (1) de privacy van Europese burgers en (2) de democratische omgangsvormen in de Europese Unie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Overtuigder dan ooit

“De markt is overtuigder dan ooit dat de overheid zal ingrijpen als belangrijke banken moeten worden gered.”

Het Troubled Asset Relief Program (TARP) stelt in een rapport voor het Amerikaanse Congres dat de doelstellingen van de noodkredieten voor de banken niet gehaald zijn. Banken zijn niet meer gaan uitlenen, en ook zijn er niet minder mensen gedwongen uit hun huis gezet.

Sterker nog, de regeling heeft zelfs een averechts effect gehad, want bankiers denken nu nog veiliger te zitten met hun risicovolle investeringen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende