Vanaf vandaag zal onderzoeksjournalist & oorlogsverslaggever Arnold Karskens bijdragen leveren aan Sargasso. Deze bijdragen verschijnen ook op zijn eigen weblog arnoldkarskens.blogspot. Karskens heeft sinds 1980 zo'n dertig conflictgebieden bezocht waaronder El Salvador, Colombia, Rwanda en voormalig Joegoslavië en hij liep langs de frontlinie in oorlogen tussen Eritrea en Ethiopië, Irak en Iran. In afgelopen jaren werkte hij mee aan radioprogramma's van de RVU, VARA, BNR, VPRO en NOS, praatprogramma's als Barend en Van Dorp en ‘De Wereld Draait Door’ en actualiteitenrubrieken als EenVandaag, Zembla en VRT-journaal. Tevens is hij voorzitter van de Stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden Vandaag trappen we af met een kritisch stuk van Karskens over de embedded journalist Arnon Grunberg dat eerder deze maand al verscheen op z'n eigen weblog Een bezoekje aan Nederland is altijd goed voor een verrassing. Zo reed ik gisteren [red: 3 juli] naar Hilversum waar een goede collega mij attendeerde op een column van Arnon Grunberg in de VPRO-gids van 23-29 juni. Onder het pseudoniem Yasha reageerde hij op uitspraken van mij in weekblad HP/De Tijd van 1 juni 2007. Afgelopen jaar bezocht Grunberg namelijk de militaire basis in Kandahar, Afghanistan. Vóór publicatie moest hij zijn werk bij de censuurafdeling van Defensievoorlichting voorleggen. De verhalen zijn later gebundeld. Ook gaf hij militairen schrijfles. Ik stel dat hij over tien jaar spijt heeft dat hij zich voor ‘het karretje van Defensie’ liet spannen. Grunberg is het niet met mij eens. ‘Zijn vermoeden dat Defensie censuur heeft toegepast op mijn stukken over Afghanistan is onwaar.’
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Mag Kazachstan in 2009 voorzitter van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OSCE) worden? De OSCE kent een roulerend voorzitterschap: dit jaar is het Spanje, volgend jaar Finland en Kazachstan ambieert al een tijd lang het voorzitterschap van 2009. Maar twee jaar geleden concludeerde de OSCE nog dat de Kazachstaanse verkiezingen waarbij meer dan 90% van de stemmen naar de zittende president Nazarbayev gingen ernstig gemanipuleerd waren?
Kan een land dat vandaag nog door de OSCE werd bekritiseerd om haar restrictieve internetbeleid wel voorzitter worden van diezelfde OSCE? Duitsland vindt van wel en hoopt op de aanleg van een gaspijpleiding naar Europa door de Kaspische Zee die Rusland omzeilt. Groot-Brittannië en de Verenigde Staten vinden van niet. De tijd dringt: One solution would be to say that Kazakhstan can be chair in 2011—but only if it first meets some elementary democratic criteria. But it may be too late for such a deal. Anything short of the chairmanship in 2009 will be seen as a severe snub. (Economist). Een afwijzing van het voorzitterschap zou een belediging zijn die in Kazachstaanse ogen wordt toegevoegd aan het rijtje van Borat’s smaadcampagne en het Tourcomplot tegen Vinokoerov. Europa is dan zeker al haar invloed in deze regio kwijt, China en Rusland kunnen ongestoord hun gang gaan. Blogger James van het Kazachstan-blog kazakhstan.neweurasia.net waarschuwt voor al te grote Europese hypocrisie en meegaandheid, maar ziet in een Kazachstaans voorzitterschap toch ook kansen voor democratisering. Having a Central Asian country chair the OSCE would have been a wonderful step forward for all involved, but compromise has to come on both sides.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Een Iraans meisje kijkt toe bij de ophanging van Majid Kavousifar en Hossein Kavousifar. Deze twee mannen hadden een rechter vermoord die politieke dissidenten had vastgezet. Twee aangrijpende foto’s.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.