Tegen de fototrollen

Argeloze internetgebruikers zoeken een fotootje en plaatsen het op hun website of delen het op sociale media. Veel van die foto’s zijn anoniem uitgegeven en staan zonder enige beveiliging online, de foto’s zijn in twee klikken te downloaden. Gastauteur Martine Bakx over misbruik van auteursrechten. Ook Sargasso heeft daar al diverse keren mee te maken gehad. Wat zijn fototrollen? Fototrollen zijn fotografen en bureaus die achteraf, na geconstateerd gebruik, auteursrechtvergoedingen komen incasseren, niet zelden ten onrechte en altijd te hoog. Dat doen ze met druk, bluf en chantage. Ze gebruiken computerprogramma’s om het web af te speuren op ‘overtreders’. Nogal wat fototrollen beweren dat zij de auteursrechten hebben van andermans foto’s en vorderen schadevergoeding voor het mislopen van inkomsten en het ontbreken van naamsvermelding. Deze inningspraktijken zijn al meer dan 15 jaar aan de gang en veroorzaken grote financiële problemen en emotionele stress bij getroffenen. Waarom doet niemand daar iets tegen? Iedereen denkt dat de claims van fototrollen kloppen omdat rechters meegaan in de absurde vorderingen en niet controleren of de rechten van de eiser daadwerkelijk worden geschonden. Rechters kennen claims dus regelmatig ten onterechte toe. In de media worden getroffenen 'fotodieven' genoemd. Zelfs de rechter gebruikt het woord diefstal voor onopzettelijk gebruik waarbij niks is ontvreemd. Als je een jurist om hulp vraagt krijg je vrijwel altijd het advies te betalen met ‘Je mag geen foto’s jatten’ of ‘bij de rechter lopen de kosten op’. De enkeling die, overtuigt van zijn gelijk, het voor de rechter laat komen is vogelvrij omdat rechters bij auteursrechtszaken de bewijslast vaak bij gedaagden neerleggen. Zoals ik zelf ook ondervond. Getroffenen kunnen weinig beginnen: ze kunnen geen aangifte van afpersing doen, want het is niet strafbaar voor een fototrol om te dreigen met een rechtszaak en te verwijzen naar jurisprudentie. Hoe raakte ik erbij betrokken? Eind 2018 stond ik zelf voor de rechter, deelde mijn ervaring online en uit de vele reacties leidde ik af dat procederen over stockfoto’s van een paar euro schering en inslag is. Inmiddels heb ik een eigen archief met jurisprudentie. Dat gebruik ik om mensen die onredelijke fotoclaims krijgen, te helpen: mensen kunnen nergens anders terecht. Een advocaat is duur, kost fors meer dan de claim en helpt ze meestal van de regen in de drup. Hoe kunnen we dit onrecht stoppen? Goede jurisprudentie uitlokken. Helaas is procederen zeer kostbaar én risicovol omdat je een foute rechter kunt treffen. Er loopt momenteel een inzamelingsactie om een vonnis met een beruchte fototrol te herroepen. Publiciteit. Een desinfecterend zonnetje voor praktijken die het daglicht niet kunnen verdragen. Helaas zijn getroffenen huiverig voor gerechtelijke procedures. Doch waarheidsgetrouw misstanden met naam en toenaam aankaarten mag. Ik verzamel hier ervaringsverhalen. Politiek. Er loopt alweer meer dan 3 jaar een petitie. Hoogste tijd dat daar meer handtekeningen onder komen zodat ik hem kan aanbieden aan de Tweede Kamer. Teken en deel.

Door: Foto: peetiedijk (cc)

Gejatte visfoto wordt duur betaald

Een visboer in Groningen moet in totaal maar liefst €3393,- betalen vanwege misbruik van een foto op haar Facebook-pagina. Een enthousiaste vrijwilliger deelde meermaals een foto van een paar haringen met uitjes die hij via Google had opgeduikeld, en die bleek afkomstig van een culinair fotograaf.

Vishandel Sontplein kreeg daarop een rekening van €1250,- gepresenteerd. Omdat de eigenaar dat al te gek vond, stapte hij naar de rechter. Een dure grap, aangezien hij de zaak verloor. Naast de bijgekomen incassokosten van €518,- werden hem ook de proceskosten opgelegd. Of meneer maar even €1625,- bovenop het schadebedrag wilde aftikken.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Auteursrechtwetgeving gaat GroenLinks te ver

“Regels moeten met de tijd mee, maar wat op tafel ligt ondergraaft de digitale stappen die we tot nu toe hebben ondernomen. Een dergelijke ´innovatie´ maakt het internet kapot”

Zegt GroenLinks Europarlementslid Judith Sargentini. Vandaag heeft het parlement gestemd over de omstreden nieuwe regels voor het auteursrecht. Met de omstreden artikelen 11 (‘linktax’) en 13 (uploadfilter). De nieuwe richtlijn is  aangenomen met 348 tegen 278 stemmen.

“Natuurlijk moeten we ervoor zorgen dat de makers van online content, zoals artiesten en journalisten, genoeg betaald krijgen voor hun werk.” Maar de huidige plannen voor strenge regulering van het ‘recht’  om te linken, en een uploadfilter, gaan Sargentini te ver. “Staan er op Twitter straks nog memes op basis van televisiebeelden van het Wereldkampioenschap Voetbal? Of mag je nog linken naar een krantenartikel online? Dat is maar zeer de vraag.”

Sargentini: “Het risico bestaat dat de online platforms het filter veel strenger instellen dan noodzakelijk is om veilig te zijn. Daarnaast zijn uploadfilters foutgevoelig waardoor geblokkeerd kan worden wat wel wettelijk is toegestaan. En dat gaat gevolgen hebben voor memes, parodieën of content die wel legaal is maar lijkt op auteursrechtelijk materiaal.”

“Het is hoog tijd dat grote digitale platforms als Facebook en Google een licentieovereenkomst sluiten met uitgevers en artiesten. Dan komt het geld dat deze platforms met advertenties verdienen terecht daar waar het hoort: bij de makers.”
Maar Sargentini waarschuwt dat we met deze voorstellen het kind met het badwater dreigen weg te gooien. “Toen Spanje eerder strenge regels voor linken naar nieuwsberichten opstelde, besloot Google simpelweg om de Spaanse markt te verlaten en daalde de bezoekerscijfers van krantenwebsites dramatisch.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Burgerparticipatie: de EU auteursrechtenconsultatie

Tussen al het (slechte) nieuws zouden we het haast nog vergeten, maar het auteursrecht en het internet blijft een moeizame combinatie. De Europese Commissie heeft een consultatie gelanceerd met vragen hoe een eventuele auteursrechtenhervorming dit op zou kunnen lossen. Het goede nieuws is dat de Directoraten Generaal (DG) Interne Markt van de Commissie er deze keer niet voor heeft gekozen om een maximaal aantal misleidende vragen te stellen, zoals ze vorig jaar deden met een consultatie over de noodzaak om bedrijfsgeheimen te beschermen. Het minder goede nieuws is dat de termijn voor de consultatie dusdanig kort is dat het vermoeden gerechtvaardigd is dat het vooral niet de bedoeling is dat anderen dan het bekende lobbycircuit antwoorden in zullen zenden.

De consultatie sluit op 5 februari aanstaande, terwijl die pas op 5 december jl. geopend is. Ter vergelijking, een beetje consultatie heeft een doorlooptijd van drie maanden of meer, ook als het over niche-onderwerpen gaat. Voor een onderwerp als dit, dat álle burgers en bedrijven van Europa aangaat, is twee maanden, zeker over de decembermaand heen, wel erg kort. Maar geen nood, datzelfde internet wat iedere keer weer akelige verrassingen van liefhebbers van het auteursrecht in petto heeft, komt diezelfde burger die toch mee wil doen zonder een lobbykantoor in het Brusselse in te kunnen huren te hulp.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour | petitie tegen de copyrightmaffia

Het is hier niet gebruikelijk dat wij bij Sargasso allerlei petities aan de man proberen te brengen. Echter, onlangs verscheen een zeer interessante petitie: “Stop onredelijke fotoclaims“. Deze begint:

Wij, bloggers, publicisten, websitebouwers en websitebeheerders, constateren dat:

  • Foto’s met een bot opgespoord worden.
  • Juristen hiervoor sommatiebrieven sturen.
  • Er zelden sprake is van opzet.
  • Het regelmatig geen inbreuk lijkt te zijn.
  • De gevorderde schade flink opgeklopt wordt
  • […]
  • De “opbrengst” grotendeels terecht komt bij rechtenbeheerders en juristen.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The Declaration of Independence of Internet

<webwereld column>

(Orgineel uit 1776 hier. Orgineel uit 1581 dat de inspiratie is voor het orgineel uit 1776 hier)

when in the Course of human events it becomes necessary for people to dissolve the commercial, legal and moral bands which have connected them with an industry and to assume among the powers of the earth, the separate and equal station to which their most fundamental principles entitle them, a decent respect to the opinions of mankind requires that they should declare the causes which impel them to the separation.

We hold these truths to be self-evident, that all lives are enriched by the sharing of culture, that citizens are endowed by their democracies with certain unalienable rights, that among these are knowledge, true ownership of their property and the sharing of culture. That to secure these rights, laws are instituted among the people, deriving their just powers from the consent of the governed. That whenever any of these laws become destructive of these ends, it is the right of the people to alter or to abolish them, and to institute new laws, laying their foundations on such principles and organizing their powers in such form, as to them shall seem most likely to effect their safety and happiness.

Prudence, indeed, will dictate that laws long established should not be changed for light and transient causes; and accordingly all experience hath shewn that mankind are more disposed to suffer, while evils are sufferable, than to right themselves by abolishing the forms to which they are accustomed. But when a long train of abuses and usurpations, pursuing invariably the same object, evinces a design to reduce them under absolute despotism, it is their right, it is their duty, to throw off such laws, and to provide new guards for their future cultural wealth. Such has been the patient sufferance of the people of the Internet; and such is now the necessity which constrains them to alter their former systems of cultural distribution. The history of the present copyright industry is a history of repeated injuries and usurpations, all having in direct object the establishment of an absolute tyranny over the culture of the people of Earth. These are just some of the effects of the lobbying of the copyright-industry:

The destruction of our cultural heritage by forced obliteration and decay, by forbidding or hindering the reduplication and sometimes even the restoration of cultural artifacts. – The destruction of our future, by frustrating education and the sharing of knowledge, thereby condemning many to lower life standards than they could otherwise achieve, especially in developing countries. – The destruction of the creative process, by legally forcing artists and authors to steer clear of any sources of inspiration, and punishing them for accidental similarities and citations. – The destruction of free access to key, contentious pieces of political information by preventing maximum distribution of this information. – The destruction of human and natural resources, by forcing the re-creation of works that would be perfectly usable with some minor rework, but not allowing such re-use. – The destruction of social and economic order, by allowing the control of much of our heritage to end up in just a few hands. Leading to a society where a few have a lot, and a lot have little. – The destruction of innocent lives by transporting citizens of other nations beyond Seas to be tried for offences that are not even offences in their home nations.

In every stage of these oppressions we have petitioned for redress in the most humble terms: Our repeated petitions have been answered only by repeated injury. Corporations, whose character is thus marked by every act which may define tyrants, are unfit to be conduit of culture for a free people. Nor have we been wanting in attentions to our corporate cultural overlords. We have warned them from time to time of attempts by their lobbying to extend an unwarrantable jurisdiction over us. We have reminded them of the limits of our patience and the growing existence of alternatives to their wares. The most recent efforts of the copyright industry to circumvent our most fundamental democratic institutions leaves us no choice but to defend our culture by taking it out of the hands of these corporations.

We, therefore, the Pirates of the World, do, in the name, and by authority of the good people of the Internet, solemnly publish and declare, that we are free and united, and no longer recognize the legal or moral validity of the copyright claims of aforementioned corporations, that we are absolved from all legal and moral allegiance to these corporations, and that all connections between the people of the Internet and the copyright industry is and ought to be totally dissolved; and that as free and Independent people, we have full power to download, distribute, remix, broadcast, perform and to do all other acts and things which Independent people may of right do. And for the support of this declaration, with a firm reliance on strong cryptological protection, we mutually pledge to each other our lives, our fortunes, and our sacred bandwidth.

 

printable version for those ink-based-real-life signing parties here

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-03-2022

Belgische Brein Buma/Stemra maakt zich belachelijk

In Nederland hebben we Brein Buma/Stemra dat z’n best doet om de steun voor het verouderde auteursrechtstelsel om zeep te helpen. Maar baas boven baas, in België pakt Sabam dat nog net iets eh… professioneler aan. De Belgische evenknie van Brein Buma/Stemra kwam in opspraak omdat ze 250 euro op jaarbasis van een bibliotheek hadden geëist voor de door vrijwilligers georganiseerde voorleesmiddagen.

De hele Belgische pers viel over de organisatie heen en ook de politiek liet haar afkeuren horen. Sabam kwam vervolgens met een persbericht. Er klopte volgens de organisatie niets van het bericht. Je zou verwachten dat er in dat persbericht zou staan dat bibliotheken uiteraard niet hoefden te betalen voor zo’n voorleesuurtje.

Niets was echter minder waar. Volgens Sabam was de heffing helemaal niet voor het voorleesuurtje, maar voor het gebruik van muziek in de bibliotheek (muziek? In een bieb?). De wereldvreemde organisatie gaat verder en meldt in het persbericht verder dat het voorleesuurtje geen 250 euro per jaar kost, maar ongeveer 15 euro per kéér. Met een wekelijks voorleesuurtje zou een bibliotheek dus ongeveer 750 euro op jaarbasis kwijt zijn. Het staat er echt! En oh ja, je mag wel gewoon dingen voorlezen van auteurs die niet bij Sabam zijn aangesloten, of werken die al meer dan 75 jaar oud zijn. Waarvan akte.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

ACTA; war over. We win. Again

<eerder op Webwereld>

Volgens Maxime Verhagen heeft de ‘gewone’ Nederlander niks van ACTA te vrezen. Dit verdrag is namelijk bedoeld om kinderporno sites uit de lucht te halen. Ga naar de link en luister het nog eens terug want hij zei het echt!

En da’s mooi want hoewel ik best graag een downloadje mag draaien beperk ik mij tot films en boeken die in het wat meer geaccepteerde deel van het mediaspectrum vallen. De uitspraak is echter we een boeiende blik in het hoofd van onze Minister-van-alles. Kennelijk maakt deze zich bij distributie van fotografisch bewijs van kindermisbruik in de eerste plaats druk over mogelijk auteursrechtelijke aspecten. Is dit beroepsdeformatie of gewoon sterke taakgerichtheid? Daar zou een journalist eens in moeten duiken. For the lulz.

Maar zelfs uit de surrealistische farce die modern westers copyright is komen mooie dingen. Nee ik heb het niet over meer muziek, films of boeken. Want er is geen enkel bewijs dat er meer cultuur wordt gemaakt als we 14-jarige downloaders harder aanpakken. Wel is de laatste weken weer heel duidelijk is gebleken wat het nut is van een gemeenschappelijke vijand. Dankzij ACTA zijn meer Europeanen dan ooit actief betrokken bij een kritische discussie over modern auteursrecht en de balans met burgerlijke vrijheden. Dat is pure winst. Verder lijkt ACTA stervende nu zelfs Eurocommissaris Viviane Reding terugtrekkende bewegingen maakt (ze ziet de politieke bui al hangen) en het ene na het andere Europese land ondertekening opschort. Burgers hebben na ruim 3 jaar ‘crisis’ een vrij scherp bullshit filter ontwikkeld voor het soort neo-liberale onzin waar ACTA vol mee staat en men pikt het gewoon niet meer. Net als bij Software Patenten duurt het altijd even voor de protesten op gang komen maar als ze eenmaal los gaan kiezen volksvertegenwoordigers toch voor de mensen die hen weer op een zetel kunnen stemmen over een paar jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende