In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Volgende president VS een atheïst?
Een meerderheid van de Nederlandse media noemt Obama een ‘zwarte’ president. Dat doet geen recht aan zijn zeer witte moeder, de uit Kansas afkomstige, in 1995 overleden Anne Dunham. Hoe moet de Nederlandse pers Obama dan noemen? Halfbloed? Kleurling? Lijkt me niet. Het klinkt behoorlijk ouderwets en neigt naar racisme. Mulat dan? Klinkt al iets beter. De term is neutraler, maar klinkt mij persoonlijk te ‘koloniaal’ in de oren. Laten we op de dag na Martin Luther King Day de woorden van de dominee serieus nemen. We zijn allemaal mensen en hebben allemaal dezelfde rechten, ongeacht sekse, geloof of ras. Eenvoudige, krachtige en ware woorden. En helaas nog steeds actueel. Het is tijd deze boodschap serieus te nemen en te spreken over president Obama. Zonder toevoeging van het woordje zwart, mulat, of welke overbodige karakterisering dan ook.
De Cijfers
Het is opmerkelijk dat de Amerikanen zó gecharmeerd waren van Obama en zó de pest hadden aan Bush, dat ze kozen voor de niet-blanke kandidaat. Waar de Amerikaanse kiezer echt een hekel heeft is aan atheïsten. Wat cijfers op een rij: Voor 56 % is religie zéér belangrijk, 70% gelooft in de duivel, 75% in engelen, 81% in de hemel en maar liefst 86% in God. Nu zeggen deze cijfers op zichzelf niet zo veel. In ieder Europees land zijn atheïsten in de minderheid. Waar Amerikanen en Nederlanders wel in verschillen is de (impliciete) betekenis van het woord atheïst. In Nederland kan een atheïst best minister-president worden, al hebben we er niet zo gek veel gehad. In Amerika is dat vooralsnog uitgesloten. Een meerderheid van 53% zal nooit op een niet-gelovige kandidaat stemmen.
Darwinjaar | Waarom? De verboden vraag!
2009 is het Darwinjaar. Er zal dus gegarandeerd veel over Darwin verschijnen. Wat zeker zal verschijnen is een huis-aan-huis boekje over creationisme of intelligent design, althans dat hoorde ik laatst op tv. Goed getimed. Met al die aandacht voor Darwin moet je als gelovige wel wat tegengas geven. Nu zijn niet alle gelovigen zo dom dat ze het scheppingsverhaal letterlijk nemen. Onder verlichte geesten uit de gelovige hoek hoor je wel de volgende stelling. De evolutieleer vertelt ons welke weg de mens heeft afgelegd, de religie vertelt ons waarom die weg is afgelegd. Maar met die Waaromvraag moet je toch erg oppassen. Om uit te leggen wat er mis is bekijk ik de Waaromvraag eerst vanuit atheïstisch en daarna vanuit theïstisch perspectief.
Wijzelf en de wereld waarin wij leven zijn door blind toeval tot stand gekomen. Of als blind toeval je te gortig is zou je kunnen zeggen (met Stuart Kauffman) dat er hogere natuurwetten zijn die een ordening aanbrengen in onze werkelijkheid (“order for free”). Maar het zijn en blijven natuurwetten, er zit niemand aan touwtjes te trekken en de wetten zijn ook niet teleologisch, d.w.z. er zit geen doel achter. Je kunt je dus een heleboel vragen stellen over de werkelijkheid die je om je heen aantreft, maar niet Waarom iets is zoals het is. Want Waarom verwijst naar motieven, afwegingen en beslissingen en die zitten er nu eenmaal niet achter. In de natuurwetenschappen die de wereld onderzoeken is de Waaromvraag daarom een verboden vraag. Je kunt hem niet stellen en je mag hem niet stellen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Kabinet trekt extra geld uit voor Dawkins-wijken
Vandaag plaatsen wij een gastbijdrage van Perik.
Minister Ella Vogelaar van Wonen, Wijken en Integratie krijgt volgend jaar zeventig miljoen extra op haar begroting voor de aanpak van veertig Dawkins-wijken. Met het geld wil zij de kloof dichten die bewoners uit wijken van overwegend seculier-atheïstische signatuur ervaren in de christelijk-joods-islamitische samenleving.
Volgens Vogelaar is er sprake van een spiritueel faillissement in veel Dawkins-wijken. “Men mist de aansluiting bij het hogere. Wij gaan de integratie bevorderen door bewoners kennis te laten maken met een brede waaier aan hoopgevende religieuze kansen. Wij zullen daarbij respect hebben voor de cultureel bepaalde dogmatische opvattingen van sommige atheïsten, bijvoorbeeld rond het ontstaan van deze wereld.”
Directe aanleiding voor de aanpak van Dawkins-wijken is het rapport van de Taskforce Handen Samen dat eerder dit jaar werd gepresenteerd. Deze werkgroep constateert dat kinderen uit Dawkins-wijken slecht toegang hebben tot het VMBO en dat bewoners zwaar ondervertegenwoordigd zijn in beroepsgroepen als productiemedewerker, chauffeur en goeroe. Religieuze instellingen merken dat voor veel atheïsten de drempel te hoog is.
Onderwijsminister Ronald Plasterk, zelf van atheïstische afkomst, zal een deel van de aanpak in de Dawkins-wijken faciliteren. Ondermeer met Operatie Zoete Koek, een onderwijsprogramma waarin leerlingen in aanraking komen met alternatieven voor kennis.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Infographic: opmars van het atheïsme in de VS
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.