Een nieuwe rubriek op Sargasso: het Saillant. In de krijgskunde is het saillant een vooruitgeschoven stelling, een uitstulping in de frontlijn. De soldaten in het saillant bevinden zich in een kwetsbare positie omdat ze van drie kanten kunnen worden aangevallen. Zo is het ook met het Sailliant op Sargasso, een blogger neemt een stelling in en u reaguurder kunt van alle kanten schieten. Maar als de stelling u bevalt kunt u ook over de linie heenspringen en helpen het Sailliant te verdedigen. Het Sailliant verschijnt dagelijks op werkdagen om klokslag 13.00 Moslimlanden willen een verbod op godslastering. In april 2010 willen ze een verdrag door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties loodsen dat religieuze symbolen en geloofsovertuigingen moet beschermen tegen spot. In essentie zou dat een verbod op godslastering betekenen. (DeStandaard) Het moet niet gekker worden met die gelovigen?! Vrijheid van godsdienst, allah... maar laat mij ook in vrijheid atheïst zijn, in voor- en tegenspot? Het Saillant van vandaag luidt: "In het handvest van de rechten van de mens zou moeten opgenomen worden dat niemand het recht heeft een ander mens aan te spreken in naam van een boven- of onderaardse macht".
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Een meerderheid van de Nederlandse media noemt Obama een ‘zwarte’ president. Dat doet geen recht aan zijn zeer witte moeder, de uit Kansas afkomstige, in 1995 overleden Anne Dunham. Hoe moet de Nederlandse pers Obama dan noemen? Halfbloed? Kleurling? Lijkt me niet. Het klinkt behoorlijk ouderwets en neigt naar racisme. Mulat dan? Klinkt al iets beter. De term is neutraler, maar klinkt mij persoonlijk te ‘koloniaal’ in de oren. Laten we op de dag na Martin Luther King Day de woorden van de dominee serieus nemen. We zijn allemaal mensen en hebben allemaal dezelfde rechten, ongeacht sekse, geloof of ras. Eenvoudige, krachtige en ware woorden. En helaas nog steeds actueel. Het is tijd deze boodschap serieus te nemen en te spreken over president Obama. Zonder toevoeging van het woordje zwart, mulat, of welke overbodige karakterisering dan ook.
De Cijfers
Het is opmerkelijk dat de Amerikanen zó gecharmeerd waren van Obama en zó de pest hadden aan Bush, dat ze kozen voor de niet-blanke kandidaat. Waar de Amerikaanse kiezer echt een hekel heeft is aan atheïsten. Wat cijfers op een rij: Voor 56 % is religie zéér belangrijk, 70% gelooft in de duivel, 75% in engelen, 81% in de hemel en maar liefst 86% in God. Nu zeggen deze cijfers op zichzelf niet zo veel. In ieder Europees land zijn atheïsten in de minderheid. Waar Amerikanen en Nederlanders wel in verschillen is de (impliciete) betekenis van het woord atheïst. In Nederland kan een atheïst best minister-president worden, al hebben we er niet zo gek veel gehad. In Amerika is dat vooralsnog uitgesloten. Een meerderheid van 53% zal nooit op een niet-gelovige kandidaat stemmen.
2009 is het Darwinjaar. Er zal dus gegarandeerd veel over Darwin verschijnen. Wat zeker zal verschijnen is een huis-aan-huis boekje over creationisme of intelligent design, althans dat hoorde ik laatst op tv. Goed getimed. Met al die aandacht voor Darwin moet je als gelovige wel wat tegengas geven. Nu zijn niet alle gelovigen zo dom dat ze het scheppingsverhaal letterlijk nemen. Onder verlichte geesten uit de gelovige hoek hoor je wel de volgende stelling. De evolutieleer vertelt ons welke weg de mens heeft afgelegd, de religie vertelt ons waarom die weg is afgelegd. Maar met die Waaromvraag moet je toch erg oppassen. Om uit te leggen wat er mis is bekijk ik de Waaromvraag eerst vanuit atheïstisch en daarna vanuit theïstisch perspectief.
Wijzelf en de wereld waarin wij leven zijn door blind toeval tot stand gekomen. Of als blind toeval je te gortig is zou je kunnen zeggen (met Stuart Kauffman) dat er hogere natuurwetten zijn die een ordening aanbrengen in onze werkelijkheid (“order for free”). Maar het zijn en blijven natuurwetten, er zit niemand aan touwtjes te trekken en de wetten zijn ook niet teleologisch, d.w.z. er zit geen doel achter. Je kunt je dus een heleboel vragen stellen over de werkelijkheid die je om je heen aantreft, maar niet Waarom iets is zoals het is. Want Waarom verwijst naar motieven, afwegingen en beslissingen en die zitten er nu eenmaal niet achter. In de natuurwetenschappen die de wereld onderzoeken is de Waaromvraag daarom een verboden vraag. Je kunt hem niet stellen en je mag hem niet stellen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Vandaag plaatsen wij een gastbijdrage van Perik.
Minister Ella Vogelaar van Wonen, Wijken en Integratie krijgt volgend jaar zeventig miljoen extra op haar begroting voor de aanpak van veertig Dawkins-wijken. Met het geld wil zij de kloof dichten die bewoners uit wijken van overwegend seculier-atheïstische signatuur ervaren in de christelijk-joods-islamitische samenleving.
Volgens Vogelaar is er sprake van een spiritueel faillissement in veel Dawkins-wijken. “Men mist de aansluiting bij het hogere. Wij gaan de integratie bevorderen door bewoners kennis te laten maken met een brede waaier aan hoopgevende religieuze kansen. Wij zullen daarbij respect hebben voor de cultureel bepaalde dogmatische opvattingen van sommige atheïsten, bijvoorbeeld rond het ontstaan van deze wereld.”
Directe aanleiding voor de aanpak van Dawkins-wijken is het rapport van de Taskforce Handen Samen dat eerder dit jaar werd gepresenteerd. Deze werkgroep constateert dat kinderen uit Dawkins-wijken slecht toegang hebben tot het VMBO en dat bewoners zwaar ondervertegenwoordigd zijn in beroepsgroepen als productiemedewerker, chauffeur en goeroe. Religieuze instellingen merken dat voor veel atheïsten de drempel te hoog is.
Onderwijsminister Ronald Plasterk, zelf van atheïstische afkomst, zal een deel van de aanpak in de Dawkins-wijken faciliteren. Ondermeer met Operatie Zoete Koek, een onderwijsprogramma waarin leerlingen in aanraking komen met alternatieven voor kennis.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.