COLUMN - De wetenschap had weinig écht nieuws te bieden, het afgelopen jaar. Er viel niet veel te vieren. Tenzij u, net als sommige astronomen, stond te juichen bij de versmelting van twee neutronensterren, wat niet alleen een zwaartekrachtgolf opleverde maar ook een mooi telescoopplaatje.
Astronomen vinden zoiets fantastisch, ‘het wetenschappelijk nieuws van de eeuw’ heb ik ergens gelezen. (Ja, de eeuw. Astronomen staan niet bekend om hun bescheidenheid.) En dat terwijl diezelfde golven nog veel meer nieuws moeten opleveren. Met behulp van zwaartekrachtgolven leren we straks enorm veel over het heelal, zo zeggen dezelfde astronomen.
Iets in mij zegt dat we inmiddels wel genoeg over het heelal weten. En dat astronomen ons ondanks vele miljarden nooit zullen kunnen vertellen hoe het allemaal begon. Gelukkig weten we sinds 2017 wél hoe het allemaal afloopt.
Dat wij, de mensheid, de aarde slechts tijdelijk in bezit hebben, dat staat wel vast. We hebben allang geen Spengler of Baudet meer nodig om te weten dat het bestaan van de mensheid eindig is. De grote vraag is: wie zal na ons de aarde erven?
Kevers, is wel eens gezegd. Omdat er zoveel keversoorten zijn. Maar op die manier gerekend is de aarde nú al van de kevers.
