Tweestatenoplossing? Wélke tweestatenoplossing?

In New York applaudisseerden diplomaten vorige week voor de “New York Declaration on the two-State solution”. De secretaris-generaal van de VN omschreef het als volgt: “De kernvraag voor vrede in het Midden-Oosten is de uitvoering van de tweestatenoplossing, waarbij twee onafhankelijke, soevereine en democratische staten - Israël en Palestina - naast elkaar leven in vrede en veiligheid”. Een glas, een plas en iedereen veinsde dat er iets substantieels was gebeurd. De raad bevestigde nog maar eens haar toewijding, maar vierde vooral de kunst van het wegkijken. Het ritueel van zelfbedrog De VN doet al decennia hetzelfde toneelstuk. Iedere zoveel jaar is er een verklaring. De tweestatenoplossing wordt plechtig bevestigd, alsof een dode patiënt nog steeds gereanimeerd kan worden door nog een keer de handen op de borst te drukken. Ministers in Den Haag roepen dat vrede op basis van dit plan “het enige alternatief” is, alsof er nog iets te kiezen valt. De realiteit ligt intussen buiten de zaal: de Westoever is versnipperd tot enclaves waar Baarle een puntje aan kan zuigen, Oost-Jeruzalem is opgeslokt, Gaza is een belegerde ruïne. Maar laat dat het ritueel in New York niet bederven. Wij zijn de morele boekhouders Europa speelt graag de rol van keurige boekhouder van het internationaal recht. We hebben tribunalen in Den Haag, we hebben mooie toespraken over mensenrechten. Maar wanneer Israël nederzettingen uitbreidt of burgers bombardeert, blijft het bij bezorgde verklaringen. Weinig tot geen sancties, geen stop op wapenhandel, geen diplomatieke consequenties. We verkopen Israël nog steeds high-tech surveillancesystemen en wapens, terwijl we tegelijkertijd geld overmaken voor humanitaire hulp aan Palestijnen. De ene hand plakt verbandjes op de wonden, de andere voedt de onderdrukking of koopt wapens die 'slagveldbeproefd' zijn. Lees: uitgeprobeerd op Palestijnen. Het nieuwe Amerika: zelfs de façade van principes achterwege En dan Washington. Zolang de VS miljarden aan militaire steun levert en elke poging tot veroordeling in de VN blokkeert, is de tweestatenoplossing niet meer dan een slechte grap, helemaal nu het nieuwe regime niet onder stoelen en banken steekt dat mensenrechten haar geen zak interesseert. Dus: wélke tweestatenoplossing? De vraag stellen is hem beantwoorden. Er is geen tweestatenoplossing meer en eigenlijk is deze er nooit geweest. Er is één staat die de hele ruimte controleert, en binnen die staat bestaat een systeem dat de Palestijnen zonder rechten houdt en een regering die geen millimeter bereidheid toont om dat te veranderen. Het Westen kent daar een woord voor: apartheid. Maar in Brussel en Den Haag klinkt dat te ongemakkelijk, dus noemt men het liever een “complex conflict”. En terwijl men nog druk bezig is diplomatiek te struikelen over dat woord, is Israël inmiddels al weer een tijd begonnen aan de overtreffende trap: een genocide. De VN-verklaring in New York verandert daar niets aan. Ze is een schaamlap voor diplomaten, een rookgordijn voor politici, en een belediging voor wie de werkelijkheid onder ogen ziet. De klank van lege handen, luid klappend in New York, om een luchtspiegeling: dat is wat de tweestatenoplossing vandaag nog betekent.

Door: Foto: tacowitte (cc)

Amsterdam, die vreselijk antisemitische stad

, door

Wat een belachelijke rel nu weer over ”antisemitische incidenten” in Amsterdam. Hooligans, of misschien gewoon doorsnee Israëli’s, fans van Maccabi Tel Aviv, gaan op een nacht door de stad, trekken Palestijnse vlaggen van gevels. mishandelen een taxichauffeur (zag hij eruit als een Arabier? Of was hij wellicht inderdaad een Arabier?), zongen liederen van ”Er zijn geen scholen in Gaza want er zijn geen kinderen meer”, dansten en zongen met Israëlische vlaggen op de Dam dat het Israëlische leger onoverwinnelijk is, maakten de volgende dag lawaai toen tijdens de wedstrijd met Ajax een minuut stilte werd gehouden en gingen daarna met hun sloopwerk verder… tot een kleine menigte Amsterdammers achter hen aan kwam.

En o wee, of moeten we zeggen oi w’awoi, wat waren ze toen ineens slachtoffer. Slachtoffer van verschrikkelijke antisemitische uitwassen, En dat net toen deftig Joods Amsterdam de Kristallnacht aan het herdenken was, het begin van de Jodenvervolgingen van de nazi’s, Een herhaling van de Kristallnacht werd er geroepen! Dat dit opnieuw in Europa mogelijk was!!

Netanyahu sloeg in de vroege ochtend alarm. Dat was te verwachten, dat past bij hem. Dat de gloednieuwe minister van Buitenlande Zaken Gideon Sa’ar naar Nederland komt om erover te praten past ook in het plaatje. Israël laat geen kansen liggen om te blijven benadrukken dat Joden overal en altijd slachtoffer zijn. Zelfs al is het land volop bezig een gigantische genocide te plegen in Gaza en Libanon weer eens volop af te straffen voor het bestaan van Hezbollah, ze blijven altijd het slachtoffer. Ze moeten ook hun reputatie hooghouden dat ze ”het recht hebben zichzelf te verdedigen”, een recht dat blijkbaar het recht geeft om iedereen en alles ervan langs te geven, en eventueel te vernietigen.

Closing Time | Gimme Hope Jo’anna

, door

Ik wist dat dit nummer over Apartheid ging, maar pas nul jaar geleden kwam ik erachter dat de Jo’anna hier niet een (al dan niet bestaande) vrouw was, maar een verwijzing naar Johannesburg. Het nummer stond op het allereerste cassettebandje wat ik ooit kreeg: Don’t worry be happy, en het was een van mijn favoriete nummers, ook al had ik toen nog geen idee waar het over ging.

Vandaag werd ik eraan herinnerd door de dood van Desmond Tutu, die in dit nummer bezongen wordt:

Foto: Patrick Rasenberg (cc)

‘Europa faciliteert apartheid in Israël’

, door

OPINIE - Een ander geluid uit Israël, dat hier ook wel een keer gehoord mag worden.

Voor de derde achtereenvolgende maal is Likoed-leider Netanyahu er niet in geslaagd een meerderheid te verwerven in het Israëlische parlement voor zijn ultrarechtse blok. Met opnieuw moeizame coalitieonderhandelingen in het vooruitzicht. De meest voor de hand liggende oplossing, een grote coalitie van Netanyahu met zijn concurrent Gantz van de iets minder rechtse Blauw&Wit-formatie lijkt onmogelijk. Netanyahu zou op papier met de ultrarechtse partij Yisrael Beytenu van Liebermann zaken kunnen doen. Maar Liebermann en het religieuze deel van het rechtse blok kunnen niet door één deur. Blauw&Wit gokt op een minderheidsregering met Liebermann. Die zou echter moeite hebben met de steun die daarvoor nodig is van de oorspronkelijk Arabische Joint List, die voor het eerst ook joodse stemmen trok en twee zetels won.

Voor de Palestijnen is het ‘lood om oud ijzer’. Met uitzondering van de Joint List heeft geen van de partijen afstand genomen van de annexatiepolitiek, het inpikken van steeds meer stukken land op de Westoever en de voortdurende apartheidspolitiek. Een eerste reactie van Abu Pessoptimist op de verkiezingsuitslag eindigde vorige week met de vraag: Gaat het ooit nog een keer goed komen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Apartheid invoeren

, door

OPINIE - Ik maak bij deze een compliment aan Geert Wilders en zijn PVV: het is de enige partij die de goede reactie gaf op de uitspraken van VVD minister Blok. De Kamervragen die Wilders stelde raken de kern van de zaak.

We nemen de belangrijkste stukken erbij.

Minister Blok stelde dat het tegen onze genen in gaat om vreedzaam samen te leven. Volgens hem hangt gedrag samen met je eigen en andermans etnische afkomst. Ongeacht waar je geboren bent. Mensen in Oost-Europese landen laten dat ook merken: volgens Blok slaan ze gekleurde mensen in elkaar.

De conclusie is duidelijk: er kan simpelweg niet vreedzaam samengeleefd worden. Dat is wat Blok zei en dat is waar Wilders op door gaat: multiculturalisme moet bestreden worden vanwege het inherente gevaar voor onze samenleving.

Wilders stelt het hier overduidelijk: als Blok meent dat een vreedzame multi-etnische samenleving onmogelijk is, is het enige logische regeringsbeleid dat er Apartheid wordt ingevoerd. Nederland “van multiculturaliteit ontdoen”. Oftewel segregatie, oftewel deportatie.

En dat is de kern van de zaak.

De woorden van Blok zijn niet ‘lomp’, niet ‘onzorgvuldig’ en ook niet ‘prikkelend’. Dit gaat verder dan overlast door hangroepjongeren, dit gaat letterlijk over het onvermogen om samen te leven zodra je van etnische achtergrond verschilt. Als je bovenstaande ideeën minder ‘lomp’ verwoord, maakt het de denkbeelden niet plots minder racistisch.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zwarte Piet en de witte koloniaal

, door

cc commons.wikimedia.org Equestrian portrait of Catherine I

OPINIE – Hans Beerends, oprichter van de Wereldwinkels en auteur van verschillende boeken over de geschiedenis van de mondiale solidariteit in Nederland, mengt zich op Vice Versa met dit opiniestuk in de Zwarte Pieten discussie.  Door ‘wij wit’ tegenover ‘zij zwart’ te stellen, doorkruis je volgens hem datgene waar het werkelijk om gaat, namelijk de strijd tussen onderdrukkers en onderdrukten. De anti-Zwarte Piet activisten kunnen bovendien  wel eens precies het tegenovergestelde teweegbrengen als ze nastreven door racisme te koppelen aan een kinderfeest.

Nu de goede Sint alweer terug is naar Spanje met achterlating van de vele Pieten in vele kleuren, lijkt het zinvol om die hele alsmaar doorgaande discussie van enige afstand te bekijken.

Het welles-nietes debat kreeg een paar weken terug weer een nieuw wending door de vertoning van de documentaire ‘Zo zwart als roet ‘ van de succesvolle documentairemaakster Sunny Bergman. Bergman, een verklaard tegenstander van zwarte Piet, kreeg kritiek van vier prominente zwarte vrouwen die in een artikel in de NRC aangaven dat Bergman als witte deze film helemaal niet had mogen maken. Ze moest verzet tegen zwarte Piet overlaten aan de slachtoffers, namelijk de zwarte mensen.

Wit privilege

Foto: Ingmar Zahorsky (cc)

Welkom aan boord van Israëls ‘apartheidsbus’

, door

NIEUWS - De Israëlische minister van Defensie Moshe Ya’alon heeft onder druk van de kolonisten op de Westoever een order uitgevaardigd die tot effect heeft dat Palestijnse arbeiders die in Israël werken, geweerd worden uit de bussen waarmee kolonisten naar de bezette gebieden reizen.

Ya’alon kwam met zijn order ondanks het feit dat de opperbevelhebber van het Centrale Commando van het Israëlische leger (waaronder de Westoever ressorteert), generaal Nitzan Alon, van mening is dat de Palestijnen op die bussen geen veiligheidsrisico vormen. Het is veeleer zo dat de kolonisten er genoeg van hebben dat ze op die bussen niet meer onder elkaar zijn en dat er mensen in zitten die Arabisch spreken.

Om een van hen te citeren: ‘Met deze bussen rijden is niet te doen. Ze zitten vol Arabieren,’ aldus Moti Yogev, die tevens lid is van het parlement voor de rechtse Bayit Hayehudi partij.

De maatregel van Ya’alon gaat volgende maand in.

Om het segregerende karakter van de maatregel te verhullen, wordt het niet expliciet verboden dat Palestijnen met dezelfde bussen meerijden als de Israëlische kolonisten. Het gebeurt op een wat subtielere manier.

Nu is het al zo dat Palestijnen die in Israël gaan werken, zich ’s ochtends door het zogenoemde Eyal checkpoint moeten wurmen. Daar worden ze uitgebreid gecontroleerd en er zijn lange wachttijden. Ook moeten ze er met apart transport naar toe, want de kolonisten op de Westoever die in Israël werken, gaan met de bus door andere checkpoints, waar Palestijnen niet doorheen mogen. De Palestijnen dienen dus vroeg op te staan.

Waan van de dag

Doodstraf? Niet als je Joods bent

, door

Het voorgestelde invoeren van de doodstraf voor terroristen gaat, als het aan de nieuwe minister van Defensie van Israël ligt, alleen gelden voor militaire rechtbanken. En laten Joodse inwoners van Israël daar nou nét nooit worden berecht. Een mooie illustratie van de apartheidsstaat die Israël op dit moment is.

Overigens hier nog een lezenswaardig artikel over hoe het aanstellen van deze nieuwe minister als onderdeel gezien kan worden van een machtsstrijd tussen leger en politiek, waarbij het leger de gematigde partij is.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende