H’ART Museum viert Amsterdam 750 met 18 Rembrandts

Wie nu H’ART Museum aan de Amstel bezoekt, komt even terug in het Amsterdam van de 17de eeuw. In de jubileumtentoonstelling ‘Van Rembrandt tot Vermeer’ zijn tot eind augustus 75 werken van Rembrandt en zijn 17de -eeuwse tijdgenoten te zien. Alle werken behoren tot The Leiden Collection, een inmiddels wereldberoemde collectie van Nederlandse oude meesters. Vier de 750ste verjaardag van Amsterdam in stijl mee met Van Rembrandt tot Vermeer. ‘Een uitleenbibliotheek van Oude Meester’ Doelstelling van The Leiden Collection [caption id="attachment_358073" align="aligncenter" width="450"] Dr. Thomas Kaplan vertelt aan de pers over zijn The Leiden Collection in H'ART Museum © foto Aad Hoogendoorn.[/caption] Wat is The Leiden Collection? Deze tentoonstelling was er nooit gekomen als de Amerikaanse kunstverzamelaars Thomas Kaplan & Daphne Recanati Kaplan in 2003 niet waren begonnen met kunstverzameling. Als achtjarige jongen wordt Thomas door zijn moeder mee genomen naar het Metropolitan Museum of Art in New York. Daar ziet hij voor het eerst werken van Rembrandt (1606-1669). De indrukken die deze schilderijen op hem maken, zijn de motor achter zijn passie voor kunst. Als hij in 2003 de kans krijgt een Hollandse meester te kopen, is het zaadje gepland. Samen met zijn vrouw Daphne bezoekt hij wereldwijd veilingen en galeries. Anno 2025 heeft het echtpaar meer dan 200 werken in haar bezit. Ze zijn niet voor thuis, maar om te delen met zoveel mogelijk anderen. Dat is de hoofddoelstelling van The Leiden Collection. En ja de naam zegt het al, bij de aankoop ligt de focus op Hollandse meesters uit de 17de eeuw met een link met Leiden. [caption id="attachment_358120" align="aligncenter" width="450"] Sfeerbeeld van de expositie-opstelling Van Rembrandt tot Vermeer © foto Wilma Lankhorst.[/caption] HART Museum en Van Rembrandt tot Vermeer’ Het is niet de eerste keer dat het team van H’ART Museum bruikleen krijgt van The Leiden Collection. In 2023 werd hier de tentoonstelling Rembrandt en tijdgenoten gehouden. Na de breuk met Museum Hermitage in St. Petersburg heeft H’ART Museum warme banden aan geknoopt met nieuwe vrienden, waaronder The Leiden Collection. Amsterdam viert dit jaar haar 750ste verjaardag en doet dit mede door talrijke evenementen te organiseren. Burgemeester Halsema vond dat daar ook een Rembrandt-expositie bij hoorde. Museumdirecteur Annabelle Birnie en Thomas Kaplan waren het hier roerend mee eens. Kaplan stelde wel een eis en dat was dat de tentoonstelling voor zo veel mogelijk mensen toegankelijk moet zijn. Dus deze keer geen toeslag voor houders van de Museumkaart en gratis toegang voor de inwoners van Amsterdam die een Stadspas hebben. [caption id="attachment_358117" align="aligncenter" width="450"] Sfeerbeelden van de mode in de 17de eeuw te zien in Van Rembrandt tot Vermeer © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Dagelijks leven in de 17de eeuw Deze tentoonstelling richt zich op het dagelijks leven en de bewoners van het 17de-eeuwse Amsterdam. De expositie is opgebouwd rond tien thema’s. Je loopt binnen via een gang met wand vullende beelden van Amsterdam in de 17de eeuw, gevolgd door een kennismaking met het Amsterdam door de ogen van Rembrandt. Je ontdekt hier portretten en karakterstudies. Rembrandt had altijd een schetsboek op zak en tekende vaak de mensen die hij op straat zag. Daarna maak je kennis met tijdgenoten van de grote meester zoals Jan Lievens en Frans Hals, gevolgd door werken van enkele leerlingen zoals Govert Flinck en Gerard Dou. De 75 werken in deze tentoonstelling geven je een aardig beeld van de mensen en hun bezigheden in de 17de eeuw. [caption id="attachment_358116" align="aligncenter" width="450"] Jongen die een vrouw druiven aanbiedt (1675-1682) © Maria Schalcken © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Tijdgenoten van Rembrandt De 18 werken van Rembrandt (17 schilderijen en een tekening) uit The Leiden Collection vormen de rode draad in deze tentoonstelling. Het is ook de eerste keer dat alle Rembrandts uit deze collectie in één tentoonstelling te zien zijn. Daardoor krijg je een mooi overzicht van de ontwikkeling van Rembrandts werk en de verschillende thema’s die in de 17de eeuw favoriet waren. Deze thema’s zoals geloof, vrije tijd en mode zie je ook terug in de werken van de 26 andere meesters in deze expositie. Onder hen is één vrouwelijke schilder: Maria Schalcken (1645/50-1700). Zij schilderde vooral genrestukken en subtiele intieme scenes zoals het doek dat je hier ziet: Jongen die een vrouw druiven aanbiedt (1675-1682). De jonge vrouw selecteert uit de trossen groene en rode druiven met zorg een exemplaar. Druiven waren in die dagen een delicatesse uit het Middellandse zeegebied. Op de achtergrond verwijst Schalcken met een Italiaans landschap naar deze sfeer. De druif stond in die dagen symbool voor vrouwelijke  kuisheid. Ik sta verstelt van de manier waarop Schalcken de stoffen heeft geschilderd. Maria leerde het schildersvak van haar broer Godfried Schalken (1643-1796). Het vermoeden bestaat dat verschillende werken van haar aan hem zijn toegeschreven. Mede hierdoor bleef zij lang onbekend. [caption id="attachment_358115" align="aligncenter" width="450"] Jonge vrouw aan het virginaal (circa 1670-1675) © Johannes Vermeer © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Het slotakkoord: Vermeer Het slotakkoord in deze tentoonstelling is het enige werk van Johannes Vermeer (1632-1675) https://wilmatakesabreak.nl/archief-archive/beleef-de-vermeer-mania-in-ons-land/ dat in particuliere handen is: Jonge vrouw aan het virginaal (ca. 1670-1675). Het is een relatief klein doek van 25 bij 20 centimeter, nog een A4- groot. Wie de grote Vermeer expositie in het Rijksmuseum in 2023 heeft bezocht, kwam haar daar al eens tegen. De jonge vrouw kijkt de bezoeker aan, terwijl ze haar handen op de toetsen van het klavier rusten. Dit is een van de laatste werken die Vermeer heeft gemaakt. Röntgenonderzoek toonde aan dat de vrouw eerst een ander geel kleurig kledingstuk droeg. Vermeer heeft de ruim vallende omslagdoek later toegevoegd om de jonge vrouw een moderne uitstraling te geven, zodat het beter paste bij de mode van 1670. Dit verstilde werk is een mooi slotakkoord van de jubileumtentoonstelling. [caption id="attachment_358114" align="aligncenter" width="450"] Campagnebeeld Van Rembrandt tot Vermeer H'ART Museum © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Waan je even in de 17de eeuw Bedenk je tot slot dat het gebouw waarin je loopt ook zijn oorsprong vindt in de 17de eeuw. In 1682 is dit grote carré-vormige gebouw, dat rondom een binnentuin is ontworpen, geopend als het Diaconie Oude vrouwenhuis: huisvesting voor alleenstaande vrouwen op leeftijd. Als je buiten op de Amstel kijkt, ontdek je op de andere oever nog verschillende (koopmans)huizen uit die tijd. In Amsterdam is de geschiedenis nooit ver weg. Meer weten over de schilders en hun werken? Dat kan is de rijk geïllustreerde catalogus een optie: 160 pagina’s met verschillende verhalen zoals Amsterdam, culturele vrijhaven van de 17de eeuw Han Bakker), Mode onder de muts (Els de Baan), Muziek als burgerkunst (Leonore van Sloten), Eten in de tijd van Rembrandt (Janny van der Heijden) en Schoonheid zal de wereld redden van Thomas Kaplan. [caption id="attachment_358119" align="aligncenter" width="450"] Sfeerbeeld expositie-opstelling Van Rembrandt tot Vermeer H'ART Museum © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Van Rembrandt tot Vermeer in H’ART Museum is tot en met 24 augustus 2015. Kijk hier voor alle details. MK = geldig, geen toeslag. Gratis voor Amsterdammers met een Stadspas. © tekst en foto’s Wilma Lankhorst. © gebruik van de foto’s met dank aan en met toestemming van H’ART Museum, The Leiden Collection en fotograaf Aad Hoogendoorn. [caption id="attachment_358074" align="aligncenter" width="450"] Zaalimpressie Van Rembrandt tot Vermeer H'ART Museum -The Leiden Collection © foto Aad Hoogendoorn.[/caption] In Van Rembrandt tot Vermeer ontdek je werken van de volgende schilders: Rembrandt van Rijn, Jan Lievens, Govert Flinck, Ferdinand Bol, Isaac de Jouderville, Frans van Mieris, Jacob van Loo, Cornelis de Man, Pieter van Laer, Gerbrand van den Eeckhout, Samuel Hoogstraten, Nicolaas Maes, Pieter Lastman, Caspar Netscher, Arent de Gelder, Carel Fabritius, Gerard Dou, Johannes Vermeer, Gabriel Metsu, Frans Hals, Jan Steen, Frans van Mieris, Gerard ter Borch, Hendrik ter Brugghen, Godfried Schalcken en Maria Schalcken.

Door: Foto: Sargasso-kunstredacteur aan het werk bij Van Rembrandt tot Vermeer H'ART Museum © foto Marianne Visser van Klaarwater.
Foto: Mijn ontmoeting met Anselm Kiefer © foto Hélène Hartman.

Kunst op Zondag leest Anselm Kiefer

RECENSIE - Zaterdag 8 maart 2025 is de Duitse kunstenaar Anselm Kiefer 80 jaar geworden. Ter gelegenheid van deze mijlpaal zijn er nu twee tentoonstellingen met zijn werk in Amsterdam. Het Van Gogh Museum en de buren van het Stedelijk Museum hebben samen vele zalen vrijgemaakt voor werk van Kiefer. Bij de tentoonstelling Sag mir wo die Blumen sind is een boeiende catalogus verschenen. Hierin komt de kunstenaar zelf ook aan het woord. Voor Kunst op Zondag volgt hier een recensie van deze publicatie. Het bezoek aan de exposities wordt er nog interessanter door.

Sag mir wo die Blumen sind

De titel van de duo-tentoonstelling Sag mir wo die Blumen sind verwijst naar het anti-oorlogslied Where have all the flowers gone? Van de Amerikaanse song writer, folkzanger en activist Pete Seeger (1938). Seeger schreef het lied in 1955, in Europa werd het echt bekend toen Marlene Dietrich in 1962 er een Duitse vertaling van uitbracht: Sag mir wo die Blumen sind. In ons land heeft Jaap Fischer in 1973 een Nederlandse versie op vinyl gezet. Er bestaan anno 2025 meer dan twintig vertalingen van het lied, er is ook een versie in het Oekraïens. Speciaal voor deze dubbeltentoonstelling heeft Kiefer een nieuw werk gemaakt, gebaseerd op dit anti-oorlogslied.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Quote du Jour – ‘Den Haag’ en het lokaal bestuur

QUOTE - Uit een boeiend interview met Femke Halsema, door Binnenlands Bestuur:

De dilemma’s waarmee je worstelt in het lokaal bestuur zijn van een andere orde dan de abstracte problemen waarmee je in Den Haag worstelt. Kijk naar het demonstratierecht, het capaciteitsprobleem van de politie: men heeft vaak geen idee. Den Haag zegt heel gemakkelijk bij een demonstratie: dan moet ze maar meer politie inzetten. Maar dan heb ik geen wijkagenten meer. Als je ­bezuinigt op zorg, hebben wij met over straat zwervende mensen te maken. Dat plaatst ons voor onoplosbare problemen. Privatiseer je zorginstellingen, dan hebben wij geen controle meer op de uitvoering. We komen terecht in een warboel van regelingen en organisaties. Het is dan heel moeilijk om als lokaal bestuurder praktische oplossingen te vinden.’

Amsterdam, die vreselijk antisemitische stad

Wat een belachelijke rel nu weer over ”antisemitische incidenten” in Amsterdam. Hooligans, of misschien gewoon doorsnee Israëli’s, fans van Maccabi Tel Aviv, gaan op een nacht door de stad, trekken Palestijnse vlaggen van gevels. mishandelen een taxichauffeur (zag hij eruit als een Arabier? Of was hij wellicht inderdaad een Arabier?), zongen liederen van ”Er zijn geen scholen in Gaza want er zijn geen kinderen meer”, dansten en zongen met Israëlische vlaggen op de Dam dat het Israëlische leger onoverwinnelijk is, maakten de volgende dag lawaai toen tijdens de wedstrijd met Ajax een minuut stilte werd gehouden en gingen daarna met hun sloopwerk verder… tot een kleine menigte Amsterdammers achter hen aan kwam.

En o wee, of moeten we zeggen oi w’awoi, wat waren ze toen ineens slachtoffer. Slachtoffer van verschrikkelijke antisemitische uitwassen, En dat net toen deftig Joods Amsterdam de Kristallnacht aan het herdenken was, het begin van de Jodenvervolgingen van de nazi’s, Een herhaling van de Kristallnacht werd er geroepen! Dat dit opnieuw in Europa mogelijk was!!

Netanyahu sloeg in de vroege ochtend alarm. Dat was te verwachten, dat past bij hem. Dat de gloednieuwe minister van Buitenlande Zaken Gideon Sa’ar naar Nederland komt om erover te praten past ook in het plaatje. Israël laat geen kansen liggen om te blijven benadrukken dat Joden overal en altijd slachtoffer zijn. Zelfs al is het land volop bezig een gigantische genocide te plegen in Gaza en Libanon weer eens volop af te straffen voor het bestaan van Hezbollah, ze blijven altijd het slachtoffer. Ze moeten ook hun reputatie hooghouden dat ze ”het recht hebben zichzelf te verdedigen”, een recht dat blijkbaar het recht geeft om iedereen en alles ervan langs te geven, en eventueel te vernietigen.

Foto: ARTZUID 8ste editie ARTZUID in Amsterdam © foto Wilma Lankhorst.

Kunst op Zondag bezoekt achtste editie ARTZUID

VERSLAG - In de groene longen van Amsterdam, langs de Apollo- en Minervalaan staan 50 kunstwerken in het kader van ARTZUID. Dit is de achtste editie van het kunstinitiatief.  De werken die je hier ziet, zijn gemaakt door een mix van internationale kunstenaars en jong Nederlands talent. ARTZUID is een gratis evenement dat 7 dagen per week 24 uur per dag open is. Je hebt tot en met 24 september om de 50 beelden te verkennen.

ARTZUID Details van werken van Erik Buijs - Jasper Krabbé - Erik Buijs - Monika Dahlberg - Karel Appel © foto Wilma_Lankhorst

Details van werken van Erik Buijs , Jasper Krabbé, Erik Buijs, Monika Dahlberg en Karel Appel © foto Wilma Lankhorst.

Curator Jasper Krabbé

Voor elke editie nodigt de Stichting ArtZuid een andere curator uit om het tweejaarlijkse evenement samen te stellen. De eerste editie was in 2008 te zien. “Het idee was toen om Berlages statige lanen door middel van kunst wat vriendelijker te maken, minder afstandelijk ook, dichter bij Amsterdam als stad”, aldus Cintha van Heeswijkck-Vergeer, directeur van de Stichting ArtZuid. Voor deze editie is dat beeldend kunstenaar Jasper Krabbé (Amsterdam, 1970). Krabbé pleit voor street power, meer de straat op voor jongeren om zich te manifesteren en hun identiteit te ontwikkelen.

ARTZUID boven Ottograph en beneden Vertical Highways © Bettina Pousttchi © foto Wilma_Lankhorst

Boven Ottograph en beneden Vertical Highways © Bettina Pousttchi © foto Wilma Lankhorst.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Quote du Jour | Another record for self-victimization

Israel set another record Thursday for the self-victimization it so very much enjoys, and the media set another record for the incitement, exaggeration, fearmongering and, above all, the concealment of information that doesn’t fit the narrative, that its consumers enjoy. Amsterdam provided an unmissable opportunity: Once again, Jews are beaten in Europe.

Links geweten van Israël Gideon Levy hekelt in Haaretz naar aanleiding van de relletjes rond de Israëlische voetbalsupporters in Amsterdam de narcistische in zichzelf gekeerdheid van de Israëlische samenleving.

Foto: (foto Jona Lendering (cc))

Fietsstad Amsterdam

Het zijn niet alleen de toeristen die het historische centrum van Amsterdam onbegaanbaar maken. Iets minder erg, maar daarom nog niet verwaarloosbaar, zijn de werkzaamheden aan de bruggen en kades. De verklaring voor het groot onderhoud is vrij simpel: decennialang zijn vrachtauto’s toegelaten in de binnenstad en dus zijn de straten langs de grachten inmiddels verzakt en op andere manieren kapot.

Het zal niemand verbazen die de eerste hoofdstukken leest van Fietsstad Amsterdam. Hoe Amsterdam de fietshoofdstad van de wereld werd van Fred Feddes en Marjolein de Lange. Jarenlang definieerde het stadsbestuur de toegankelijkheid van de binnenstad als bereikbaarheid voor het autoverkeer. Midden jaren zestig droomde men openlijk van een zesbaansweg op de plaats van de huidige Singelgracht. Voor fietsers was geen ruimte. Die waren te watervlug, te ongrijpbaar voor de planologen. Daarom heeft de IJtunnel geen fietspaden en is er nog altijd geen snelle fietsverbinding tussen de twee oevers van het IJ. Wat Feddes en De Lange niet noemen is dat de rijksoverheid jarenlang het automobilisme stimuleerde door zoveel mogelijk dienstplichtigen een rijbewijs te laten halen.

Erfgoed

Toch is Amsterdam geen autostad geworden. In plaats daarvan kun je er nu alleszins prettig op de fiets rondrijden. Niet zo watervlug als mogelijk, want er blijven toeristen en opgebroken straten, maar toch. Feddes en De Lange leggen uit hoe dat zo is gekomen en dat levert een vlot boek op. Eén factor is dat de stedelijke infrastructuur zich simpelweg niet leent voor autoverkeer. De Grachtengordel zó aanpassen dat je er vlot met de auto doorheen kun, betekent grootschalig asfalteren en daarmee vernietig je een aantrekkelijk stadscentrum. De erfgoedsector kwam dus in het geweer tegen de auto.

Foto: Silvia Sala (cc)

Complimentenmeisjes en bloemengeisha’s

COLUMN - Oké, het is natuurlijk mogelijk dat het plan niet serieus was. Ik bedoel het plan van de ondernemingsvereniging Biz Leidsestraat/Koningsplein om Amsterdammers naar het stadscentrum terug te lokken door “complimentenmeisjes” en “bloemengeisha’s” te laten lopen door de Leidsestraat.

Het kan natuurlijk zijn dat dit plan, waarover ik in Het Parool las, helemaal niet serieus is, en alleen maar is bedoeld om zó veel verontwaardigde reacties uit te lokken dat en passant óók duidelijk wordt dat (a) de Leidsestraat nog bestaat en (b) men graag de Amsterdammers terug wil. Het zou niet voor het eerst zijn dat een slimme marketeer iets negatiefs doet om aandacht te genereren.

Seksisme

Want negatief is het natuurlijk. Het seksisme van de complimentenmeisjes en bloemengeisha’s doet denken aan de pizza-keten die klanten opriep “de lekkerste dozen” te nemen, het Rijksmuseum dat alleen “hertjes” in dienst wilde nemen en de bioscoop die het vrouwelijk personeel te strakke truitjes gaf. En ik denk niet dat ook maar één Amsterdammer zal zeggen “o, nu ze bloemengeisha’s hebben, nu verandert de zaak, nu ga ik weer naar het centrum!”

Maar goed, op het gevaar af dat ik de gek ben die, door zijn verbijstering te tonen, het middel vormt waarmee Biz Leidsestraat/Koningsplein de Amsterdammers wil teruglokken: je kunt ook wél positief iets doen om mensen terug te lokken. Als je Amsterdamse klanten wil in het centrum, zorg er dan eerst eens voor dat je personeel je bezoekers te woord staat in het Nederlands. Je jaagt er heus geen toeristen mee weg; kijk maar naar Frankrijk of Italië, waar ze je in de eigen taal begroeten en geen toerist minder ontvangen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Flickr ianus raadzaal Gemeenteraad Werkendam CC BY-NC-SA 2.0.

Amsterdam ontregelt Nationale dag van de Lokale Democratie

COLUMN - door P.J. Cokema

Nog zeven dagen en dan (30 maart) worden in heel het land nieuwe gemeenteraden geïnstalleerd. Heel het land? Nee, één gemeente wenst de eeuwenoude reputatie van de eigenwijste in het land in ere te houden en heeft de beëdiging van de raadsleden een weekje eerder op de agenda van de raadsvergadering van 24 maart staan.

De gemeenteraadsverkiezingen van 16 maart vallen nog onder de Tijdelijke wet verkiezingen covid-19 (Twv). Die wet is in december 2021 verlengd tot 1 juli 2022. Naast allerlei voorschriften betreffende vervroegd en veilig stemmen, is ook geregeld dat de installatie van de gemeenteraden niet acht maar veertien dagen na vaststelling van de uitslag zal plaatsvinden.

De periode tussen vaststelling van de uitslag en installatie van de gemeenteraad is verlengd om de gemeenteraden meer tijd te geven (tot en met 29 maart) voor het onderzoek van de geloofsbrieven (artikel C 4, tweede lid, Kieswet en artikel 1b Tijdelijke wet verkiezingen covid-19).

De “oude’, nu nog zittende raad moet het onderzoek ergens voor 29 maart afgerond hebben. Vervolgens moet er een raadsvergadering gepland worden waar de oude raad aftreedt.  Doorgaans zal de oude raad voor het laatst bijeenkomen op dinsdag 29 maart.

Foto: peter hessels (cc)

Wonen en de Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen 2022

Wat betreft Wonen valt er bij de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam zeker wat te kiezen, ontdekten Harry Bleeker, René Hesse en Jan Kok.  Aan de hand van verkiezingsprogramma’s, de Amsterdamse Stemwijzer en het Kieskompas voor Amsterdam hebben zij voor de tien partijen die in de peilingen het hoogst scoorden op een rijtje gezet wat de de Amsterdamse kiezer van hen mag verwachten. Conclusie: Het verschil tussen links en rechts is groot als het om wonen gaat. Hierbij hun voornaamste bevindingen op een viertal thema’: (1) Nieuwbouw, sloop en verbouw, (2) Huursector, (3) Koopsector en (4) Verdelen van de schaarste.

Nieuwbouw, sloop en verbouw

De verschillende politieke partijen bieden flink tegen elkaar op wat betreft de nieuwbouwaantallen de komende vier jaar. Hoe rechtser, hoe meer: D66 9.000, VVD 10.000, JA21 zelfs meer dan 12.000.

Een heet hangijzer bij nieuwbouw is altijd de voorgestelde verhouding tussen de drie woningsegmenten (1) sociale huur, (2) middenvrijesectorhuur/middenkoop en (3) durevrijesectorhuur/dure koop.

Niet voor niets heeft de Amsterdamse StemWijzer naar aanleiding hiervan twee stellingen geformuleerd.

De eerste stelling gaat in op het goedkopere segment: ‘Van de nieuw te bouwen woningen moet minimaal 45% een sociale huurwoning zijn.’ De partijen scoren daarop als volgt, zie onderstaande tabel.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende