serie

Kort

In de serie KORT schrijven Sargasten kort en scherp hun mening over een actueel onderwerp. Voor discussie op de late avond.


Foto: daisy.images (cc)

KORT | Veertig jaar geleden

Vandaag is het precies veertig jaar geleden dat in Chili de democratisch gekozen regering van Salvador Allende werd omvergeworpen door een staatsgreep van generaal Augusto Pinochet.

Pinochet is dood en Chili is ver weg.

Desondanks blijft deze verjaardag nog altijd iets actueels houden. Bijvoorbeeld omdat deze gebeurtenis laat zien wat er kan gebeuren als een kleine minderheid van haves in zijn economische belangen wordt bedreigd door een meerderheid van have-nots.

Maar ook omdat Friedrich von Hayek, die een groot voorstander was van Pinochets moord- en martelpartijen in naam van de economische vrijheid, een belangrijke inspiratiebron is voor onze bloedeigen minister-president Mark Rutte.

Bovendien wordt Pinochet in bepaalde rechtse kringen nog steeds vergoelijkt als de persoon dankzij wie Chili uit de armoede is gekomen. (Dat van die bewering weinig klopt, doet daarbij niet ter zake: feiten horen immers een mooi verhaal niet in de weg te staan.)

Daarnaast is het wellicht aardig om te herinneren wat de hoofdredactie van The Times schreef (via) direct volgend op de coup tegen Allende:

[…] whether or not the armed forces were right to do what they have done, the circumstances were such that a reasonable military man could in good faith have thought it his constitutional duty to intervene.
Foto: daisy.images (cc)

KORT | Angst voor het examen

OPINIE - De centrale eindexamens voor het voortgezet onderwijs zijn alweer voorbij. Dat leerlingen met enige stress richting het examen gaan is niet verwonderlijk. Echter, ook docenten hebben redenen om met enige angst naar het examen te kijken. De lat moet omhoog en daarom zijn de slagingseisen flink opgeschroefd.

Waar leerlingen tot voor kort een minder goed cijfer op het centraal examen konden compenseren met een goed cijfer voor het schoolexamen, is dat nu niet meer mogelijk. Gemiddeld moet een leerling nu een 5,5 halen en voor de vakken Nederlands, Wiskunde en Engels moet een leerling minimaal een 5 hebben om te slagen.

Niks mis met bepaalde minimumeisen. Toch zal menig docent een bepaald gevoel van onbehagen hebben. De examens worden namelijk genormeerd naar een gemiddelde van iets boven de zes met 15 tot 35% onvoldoendes. Wordt een examen per ongeluk goed gemaakt? Dan wordt de normering aangepast door het College voor Examens.

Bovendien mag het verschil tussen het schoolexamen en het centraal niet te groot zijn. Daar sta je dan als docent. Hoe goed je het ook doet, door een aanpassing van de normering kun je ineens het doelwit worden van de portefeuillehouder ‘examenresultaten’.

Gelukkig kun je hier als docent wat aan doen. Je normeert je eigen schoolexamens ook. Maar wie houdt nu eigenlijk wie voor de gek in dit circus?

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Ivoren toren

ACHTERGROND - Het was al langer bekend: Harvard-economen Carmen Reinhart en Kenneth Rogoff, auteurs van een economische studie waarin werd ‘aangetoond’ dat een staatsschuld hoger dan 90% van het BBP de economische groei dramatisch afremt hebben zich schuldig gemaakt aan selectief gegevensgebruik, dubieuze dataweging en ordinaire fouten. Hun openlijke pleidooi voor straffe bezuinigingen in tijden van economische crisis was zodoende gebaseerd op gebakken lucht.

Dat ‘austerity’ de economische ellende alleen maar vergroot, is inmiddels overduidelijk. Dus toen de ‘wetenschappelijke’ onderbouwing van een strak bezuinigingsbeleid door een eenvoudige gegevenscontrole volledig onderuit werd gehaald, werd dit natuurlijk breed uitgemeten door de voorstanders van een Keynesiaans stimuleringsbeleid, waaronder – uiteraard – Paul Krugman.

De resulterende negatieve aandacht voor hun broddelwerk schoot Reinhart en Rogoff echter zodanig in het verkeerde keelgat dat ze een open brief aan Paul Krugman publiceerden. En wat is het allereerste verwijt dat Krugman voor zijn kiezen krijgt? Hij was niet beleefd genoeg:

We admire your past scholarly work, which influences us to this day. So it has been with deep disappointment that we have experienced your spectacularly uncivil behavior the past few weeks. You have attacked us in very personal terms, virtually non-stop, in your New York Times column and blog posts.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Banaliteit van het kwaad

OPINIE - Ik zag onlangs de film Hannah Arendt, over de Duits-joodse filosofe die in 1961 voor de krant The New Yorker het proces tegen Adolf Eichman versloeg. Haar conclusies beschrijft ze in het boek ‘De banaliteit van het kwaad’, dat gaat over de ordinaire eigenschap van de mens om gedachteloos voorbij te gaan aan de consequenties van zijn daden, hoe onmenselijk die ook kunnen zijn.

Bij het kijken naar de uitzending van Pauw & Witteman op 15 mei, waarin Fred Teeven aan de tand werd gevoeld over de illegalenkwestie, moest ik onwillekeurig terugdenken aan die film. Ons asielbeleid vertoont namelijk dezelfde griezelige trekken van persoonlijke ongrijpbaarheid, met betrekking tot de bedenkers en uitvoerders daarvan, waar Arendt op doelt. Griezelig ongrijpbaar omdat het asielbeleid deel is van het breed gedragen regeerakkoord, waar alle bewindslieden stuk voor stuk gerant voor staan. Zo ook Teeven, bleek in de uitzending.

Maar daarmee slaat hij door en verliest hij zichzelf, doordat hij zich vereenzelvigt met het regeerakkoord. In feite laat hij daarmee zijn ware gezicht zien. De ambitieuze pion in het spel om de partijpolitieke macht, zoals dat wordt gespeeld door de hele regeringsploeg onder leiding van Rutte en Samsom. Een machtsspel met als doel het door beide heren in elkaar getimmerde regeerakkoord, koste wat kost in tact te houden. In de P&W-uitzending is Teeven daarin cum laude geslaagd.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Toekomst?

Schaliegas en illegalen zijn op dit moment de belangrijkste onderwerpen in de Nederlandse politiek. Met de eerste omdat we al jarenlang verzuimen een alternatief voor onze energievoorziening te vinden, en we dus een gat moeten vullen. En illegalen zijn makkelijk als zwarte schapen aan te wijzen: van alle tijden en ze gaan niet weg. Door ze expliciet strafbaar te stellen, kunnen we rustig slapen.

Laten we vooral niet bezig zijn met wat werkelijk belangrijk is. Nederland en Europa bevinden zich in de ergste crisis sinds tijden. We weigeren te erkennen dat de oorzaak daarvan –een economie opblazen op basis van schuld- nog steeds niet weggenomen is. En we doen geen enkele poging om na te denken over hoe we in de nieuwe economische realiteit, waarin groei geen gegeven meer is, Nederland draaiende gaan houden zonder de ellende naar komende generaties door te schuiven.
We sluiten akkoorden die het oude bestendigen en niemand in de nabije toekomst al te veel schade berokkenen.

Ook het nadenken over hoe we onze maatschappij weer tot een open, tolerante en vrije samenleving maken, schreeuwt om aandacht. We zijn vooral bezig “fouten” te bestrijden met schijnoplossingen, niet met het goede te benoemen en tot bloei te brengen.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | No future for you

Onthutsend onderzoek uit Amerika: werkgevers nodigen sollicitanten met relevante ervaring die langer dan zes maanden werkloos zijn nog minder vaak uit voor een gesprek dan werkenden zónder relevante ervaring:

‘Once you’ve been out of work for six months, there’s little you can do to find work. Employers put you at the back of the jobs line, regardless of how strong the rest of your resume is. After all, they usually don’t even look at it.’

Als deze tendens ook onder Nederlandse werkgevers bestaat, is het volgende bericht uit het NRC wel bijzonder wrang.

Uitkeringsinstantie UWV handelde vorig jaar 50 procent meer ontslagvergunningen af, kreeg 15 procent meer werkzoekenden aan de balie, en wist 12 procent minder mensen aan een baan te helpen. […]

De werkcoaches van de uitkeringsinstantie traden volgens het UWV vorig jaar strenger op tegen mensen die niet genoeg hun best deden om een baan te vinden. In 2011 werd bijna 49 duizend keer een uitkering stopgezet of verlaagd, vorig jaar liep dat op tot ruim 62 duizend.

Ofwel: minder kans op werk, maar meer kans op straf. Hoe kan dat? Misschien wel hierom:

Komende jaren moet de instantie zelf ook duizenden banen schrappen wegens bezuinigingen.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | NRC-Nexit?

Leest u NRC-Next?

Was u verontwaardigd dat Rob Wijnberg het afgelopen najaar door Peter Vandermeersch opzij werd gezet? Hij leek er tenslotte in te slagen een krant te maken die prettig afweek, maar het moest newsier.

Dan heeft u nu de mogelijkheid – het is zelfs goedkoper dan de Next – daar een conclusie aan te verbinden.

Foto: daisy.images (cc)

Kort | Fuck Nutricia

COLUMN - Mijn dochter werd gisteren één jaar oud. Naast de kaartjes van opa’s, oma’s, tantes en ooms kregen we ook een blauw kaartje van Nutricia. ‘Gefeliciteerd met je verjaardag Nadia’, stond erop. En iets van xp34302@. Dat was de code waarmee we drie euro korting konden krijgen op een pak melkpoeder.

Beste Nutricia, ik weet het dat jullie zoals zoveel bedrijven proberen om een emotie over te brengen, proberen ‘een vriend’ van ons te worden, of misschien zelfs ‘familie’. Althans dat gevoel probeer je op te dringen.

Maar we krijgen geen warm, fuzzy gevoel bij een pak poedermelk. Je bent gewoon een bedrijf dat winst wil maken en de naam van onze dochter ergens van een datamakelaar heeft gekocht om zo lang mogelijk producten aan ons te slijten. En dat zal je vast lukken: ik verwacht dat onze kinderen nog genoeg uren blootgesteld worden aan de verzinsels van jullie marketingmiepjes. Maar laat die verjaardagskaartjes a.u.b. achterwege. Die zijn voorbehouden aan echte vrienden.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Hoe de PvdA zichzelf gijzelt

ANALYSE - In de PvdA wordt het ene denkbeeld gegijzeld door het andere. Het aan Keynes ontleende idee dat een overheid zich anticyclisch moet gedragen door in de crisis uitgaven zonodig op te voeren, wordt in de PvdA van nature welwillend bezien. Maar de vraag of dat in deze cricis een goed idee is wordt gegijzeld door de Europese 3 procentsnorm. Want de PvdA is ook pro-Europa en levert de voorzitter van de Eurogroep en dus stelt ze die norm niet ter discussie.

Dat is voor onze eigen economie niet direct een probleem – we modderen lekker voort – maar dat is het voor een land als Spanje wel. Want terwijl de Spaanse regering pogingen doet dat ene cijfertje, het begrotingstekort, omlaag te krijgen, loopt een ander cijfertje gierend uit de klauwen. De werkloosheid gaat richting 27 procent. En via onze eenheidsmunt is dat indirect ook ons probleem.

Wil het Europa van de Euro overeind blijven, dat moet de werkloosheid in de vierde economie van de Eurozone naar beneden. De fixatie op dat begrotingstekort leidt daarbij onnodig af, ook omdat Spanje in verhouding geen grote staatsschuld heeft. De economie van Spanje moet zuurstof krijgen om die werkloosheidstrend te keren, voordat de protesten ontaarden in politieke instabiliteit. Een beetje internationale solidariteit graag, al is het alleen maar in ons eigenbelang!

Foto: daisy.images (cc)

Kort | Kapot bezuinigen

Het kabinet is een aantal extra bezuinigingen overeengekomen. Volgens premier Rutte gaat het pijn doen en zijn bezuinigingen in 2014 nodig om Nederland sterker uit de crisis te krijgen. De teller staat daarmee (exclusief Rutte I) op 25 miljard aan snijwerk. Rutte belooft wel een pakket van 500 miljoen euro om de economie weer aan te jagen.

Nederland is weer te repareren’, sust de premier. De vraag is echter, wie heeft wat kapot gemaakt? Misschien kan het Centraal Plan Bureau de volgende keer berekenen wanneer precies de economie is kapot bezuinigd.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Effectief belangenverstrengelen

ANALYSE - Secretaris-Generaal Buijink wordt, na 33 dienstjaren bij het ministerie van Economische Zaken, voorzitter van de bankenlobby. Dat laat NRC Handelsblad weten in een artikel waar volkomen terecht geen enkele kritische vraag in wordt gesteld.

Want natuurlijk kun je zeggen: is het niet vreemd dat zo’n man die het ministerie als z’n broekzak kent, die kennis en kunde van de ene op de andere dag voor privaat gewin gaat inzetten? Wringt dat niet, zo’n soepele overstap van publiek dienaar naar lobbyist? Alsof hij z’n ervaring, voor z’n pensioen, nog even te gelde wil maken.

Dat lijken allemaal terechte vragen, totdat je je realiseert dat de helft van de grote Nederlandse banken al genationaliseerd is en deze stap het resultaat moet zijn van vooruitziendheid. Stilzwijgend gaat het rijk ervan uit dat die Nederlandse Vereniging van Banken, over enkele jaren een directoraat van het Ministerie van Systeembanken is, van waaruit deze sector wordt bestuurd.

Buijink is niet meer dan een effectief middel door een vooruitziende overheid ingezet, om de verdere overname van de Nederlandse banksector soepel te laten verlopen. Hij is de vooruitgestuurde verkenner. Daar moeten we alleen maar blij mee zijn. Over enkele jaren maakt hij gewoon weer onderdeel uit van een ministerie. Kritische vragen zijn hier overbodig.

Foto: daisy.images (cc)

Kort | Plagiaat

Het letterlijk overschrijven van grote stukken tekst is geen plagiaat. Zegt het College van Bestuur van de universiteit van Amsterdam. Hoogleraar algemene rechtsleer Peter Rijpkema krijgt dan ook slechts een lichte berisping.

De algemeen geldende definitie van plagiaat is: het overnemen van andermans werk zonder correcte bronvermelding, waarbij de pleger doet voorkomen alsof het zijn eigen werk is. Dat vindt de UvA trouwens ook, getuige het examenreglement van de faculteit rechtsgeleerdheid.

Aangezien een hoogleraar een voorbeeldfunctie heeft, hoeven studenten van de UvA in de toekomst niet zo meer zo nauwkeurig aan bronvermelding te doen. De jurisprudentie is er nu. Lang leve Ctrl-C + Ctrl-V. Afstuderen aan de UvA was nog nooit zo makkelijk.

Vorige Volgende