serie

Closing Time

Foto: Ted (cc)

De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders


Closing Time | Dominique

Soeur Sourire, dat betekent De Glimlachende Zuster. Onthoudt u dat even.

Van de week was ik bij mijn dementerende moeder en de communicatie tussen ons verloopt nu anders dan vroeger. De ziekte heeft veel uitgebeten, weggewist, aangetast. En woorden schijnen in willekeurige volgorde in mijn moeders brein gevormd te worden, en schijnbaar zonder onderling verband. En zo komen ze ook in de wereld. En in mijn oren. Onnavolgbaar. Jazz met woorden zeg maar, een grote improvisatie. Maar ik probeer er altijd wat van te maken. Ik bedoel, ik deins niet terug voor Lucebert, Van Ostaijen of Apollinaire, dus hier maak ik ook wel wat van.

Closing Time | The Flowers Of Romance

 Zo hoor je tijden, misschien wel jaren, niets van John Lydon, en zo lees/hoor je in korte tijd drie keer over/van hem. De eerste van die drie was de publiciteit rondom de miniserie die gemaakt is over The Sex Pistols. John was het er niet mee eens. De serie was ‘bollocks’, om hem te quoten.

De tweede keer was de ophef vanwege zijn deelname aan het amusementsprogramma The Masked Singer. Waar hij Schools Out van Alice Cooper zong. Dat kwam de punkicoon, de rebel, natuurlijk op een bak kritiek te staan: sell out, beetje aan die commerciële burgermanprogramma’s meedoen, boe!

Closing Time | Mijn generatie

Dat hele generaties zich niet begrepen, zich misplaatst of in de steek gelaten voelen…. Dat is van alle leeftijden. Dus pubers, kop op… Mocht je vergeten zijn wanneer je voor het laatst bent aangesproken als een baby, er ligt nog een mooie toekomst voor je.

De ‘senioren’band The Zimmers werd opgericht om te figureren in de BBC documentaire ‘Power to the People’. Gepensioneerden doen hun beklag over bejaardentehuizen, waarin ze zich ‘opgesloten’ voelem, geïsoleerd van de samenleving.

Closing Time | Funk de viool

Je staat als solist op het programma, dan wil je ook solo. Dat er een heel orkest zit te wachten tot je klaar bent, ach, het orkest wordt toch wel betaald.

Maar violist Josef Špaček speelde ‘Funk the string’ niet zomaar. Om te beginnen natuurlijk om zijn virtuositeit even alle ruimte te geven. Maar ook om duidelijk te maken dat er aardig wat overeenkomsten zijn met het ‘grotere werk’ dat hij diezelfde avond moest spelen: het eerste vioolconcert van componist Bohuslav Martinů.

https://www.youtube.com/watch?v=aZpyg3iYDfQ

Closing Time | Dj Iche’s Nairobe Vol. 1 Mix

Hij was er dit jaar weer,  na twee jaar afwezigheid, de Canal Parade door de grachten van Amsterdam. Een bonte stoet van LHBTIQ+ schippers en matrozen, feest. En bij een feest hoort muziek, en die wordt onder andere verzorgd door de Keniaanse – Tanzaniaanse dj ICHE, dat je uitspreekt als íetsje.

ICHE omschrijft zichzelf als ‘romantisch lesbienne’ en qua gender is hen non-binair. Helaas is het in Kenia illegaal om queer te zijn en daar openlijk voor uit te komen.

Clsoing Time | Van twee kanten

Als je iets van twee kanten bekijkt, kom je erachter dat je het eigenlijk niet goed kent. Een ‘tegeltjeswijsheid’ die maar weinig mensen in praktijk weten te brengen. Jammer…

Maar Joni Mitchell is ‘back in town’!  Althans, dat was ze 24 juli op het Newport Folk Festival. Het festival waar zoveel singer -songwriters en folkartiesten groot zijn geworden. Onder andere Joni Mitchell zelf, die in 1967 voor het eerst op het festival optrad.

Closing Time | Placebo

Vanuit het niets rende Kate Bush niet alleen meer de heuvel op, maar ook de hitparades weer in. Een nieuwe generatie ontdekte haar nummer dankzij de hitserie Stranger Things. Maar ik ben niet die nieuwe generatie. Ik ben van een tussengeneratie die kennis maakte met het nummer door de cover van Placebo. Een cover die ik stiekem dus beter vind dan het origineel. Change my mind.

Closing Time | Goldband

Wij zijn er klaar voor
Nee dat ben je niet
Ik wil een junior
Nee zo werkt het niet
Dit is mijn kinderwens
Nee dat wens je niet
Een eigen mini mens
Mini blijft ze niet

Mooi zoetsappig liedje over een man die er klaar mee, eh voor, is. Het is niet duidelijk of hij zich moed probeert in te praten, of dat zijn zaadleiders daadwerkelijk rammelen. Maar in ieder geval: laat de koters maar komen! Met precies genoeg ruimte tussen de zinnen om er heel hard dingen tussendoor te schreeuwen. Wat ik dan ook maar doe.

Closing Time | Tegh & Adel Poursamadi

Tegh (de artiestennaam van Shahin Entezami) werkte voor het album Ima samen met violist Adel Poursamadi om experimentele noise en soundscapes te mixen met traditionele Iraanse muziek. De muziek klinkt zo indringend en onheilspellend als de voorkant van het album doet vermoeden.

Closing Time | Barbie Bertisch

Multidisciplinair artiest Barbie Bertisch vond tijdens de pandemie de rust – omdat ze niet meer kon DJ’en – om door haar eigen archieven te struinen en het album Prelude te maken. Over de lange periode dat als DJ in New York City haar plek moest vinden vertelt ze: “I felt like I was surrounded by men who ruled every space. I constantly felt like I had to ask permission to enter, always around bands but never the girl in the band.” Misschien was dat een onverwacht positief effect van de pandemie: niet steeds geconfronteerd worden met de dominante normen en niet steeds drie keer in de spiegel hoeven kijken voor je de deur uitgaat. Het nummer ‘Is This What You Wanted?’ is “a pointed provocation to domineering figures from her past.” 

Closing Time | Sam Prekop en John McEntire

Sam Prekop en John McEntire zijn bekend van en werkten samen in andere hoedanigheden (o.a. Tortoise, The Sea and Cake) en maakten met Sons Of hun eerste album samen. Prekop maakt normaal experimentele elektronische muziek, terwijl McEntire (onder meer) drumt, en het resultaat is heel aangenaam: als je niet goed oplet klinkt het bijna te makkelijk. En ook fijn: het duo liet zich niet verleiden om nummers in te korten – want lange nummer zijn het best, als het goede nummers zijn.

Vorige Volgende