Voorpagina

Zoekresultaten voor

'privacy'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Niets misdaan, toch gestraft

, door

Principes zijn kostbaar. Maar soms is de prijs wel erg hoog.
Op deze plaats hebben we al regelmatig protest aangetekend tegen het centraal opslaan van vingerafdrukken die afgenomen worden voor paspoorten en id-kaarten. Maar protesteren is lekker vrijblijvend.

Geen nieuw paspoort of id-kaart aanvragen omdat je principieel tegen de opslag bent, is al veel sterker. Maar dan kom je er pas achter hoe Kafkaïaans dit land in elkaar zit. Want wat blijkt, zonder paspoort of id-kaart mag je namelijk geen gewone baan of uitkering hebben. Je mag geen bankrekening openen (niet dat je daar dan nog wat aan hebt) of naar een voetbalwedstrijd. En als je dan ook nog eens geen rijbewijs hebt, mag je zelfs niet meer over straat. En als straks je paspoort meer dan 5 jaar verlopen is, mag je ook al niet meer zelf stemmen bij de verkiezingen. Je kan dan dus niet eens meer je democratisch grondrecht gebruiken om de partijen die je in deze situatie hebben gebracht, weg te stemmen.
Wat rest je dan nog? De illegaliteit? Het verzet?

U denkt misschien, leuk zo’n fictief stukje. Was het maar zo. Vorige week sprak ik iemand die in deze situatie zit. Hij is mijn held.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Internationale alliantie start petitie voor landenonderzoek naar opslag biometrie

, door

Hier een gastbijdrage waarvan de boodschap belangrijker is dan de boodschapper.

Via een petitie roept een internationale alliantie van maatschappelijke organisaties de Raad van Europa op om een onderzoek te starten naar het afnemen en opslaan van biometrische gegevens door lidstaten.

Overheden eisen in toenemende mate biometrische gegevens (met name vingerafdrukken en gezichtsscans) van mensen op. Deze persoonsgegevens worden opgeslagen op contactloze RFID-chips in paspoorten en/of identiteitskaarten. Sommige landen, zoals Nederland, Frankrijk en Litouwen, gaan nog verder en slaan deze data zelfs op in databanken.

De pas gevormde Alliantie ‘Hands off biometrics’ gaat Secretaris-Generaal Jagland van de Raad van Europa dringend verzoeken om een onderzoek hiernaar te starten. Daarin dienen de betrokken landen uit te leggen of hun wetgeving rond dit onderwerp overeenstemt met het Europees Verdrag en de uitspraken van het Europees Gerechtshof. In zo’n artikel 52-procedure moeten deze lidstaten zich verantwoorden over onderwerpen als proportionaliteit, subsidiariteit (mogelijke alternatieven), effectiviteit, doelbinding, getroffen veiligheidsmaatregelen en de wettelijke basis voor de afname en opslag van biometrische gegevens.

In een democratische samenleving vormt de afname en opslag van biometrie van een hele bevolking volgens de Alliantie een onevenredige en ook om andere redenen onnodige inbreuk. Niet alleen is het een inbreuk op de privacy, maar ook op andere rechten die worden beschermd door het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Dit is één van de redenen waarom het Verenigd Koninkrijk onlangs de opname van vingerafdrukken van burgers heeft stopgezet. Toch leggen nog veel landen graag vingerafdrukken van een bevolking(sgroep) vast, terwijl die niet wordt verdacht van strafbare feiten. Intrinsiek gevaarlijke praktijken, aldus de alliantie, die bovendien de kans op identiteitsfraude vergroten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opa NRC spreekt

, door

Verontwaardiging in de blogosphere. Het heeft NRC-redacteur Raymond van den Boogaard behaagd om zijn two cents aan het online debat bij te dragen. Volgens hem bent u een mopperaar en zijn de grote opinieblogs – GeenStijl, Frontaal Naakt, Het Vrije Volk, Joop en Retecool – niet meer dan de ventielen waarin u uw gebakken stinklucht door kunt persen. Nou ja, behalve Joop natuurlijk, want daar schrijven gevestigde opiniemakers voor en zoals u weet raakt NRC altijd een beetje opgewonden van gevestigheid.

Dat Sargasso slechts terzijde wordt genoemd, zullen we hem maar vergeven. Het toont wel aan dat Van den Boogaard geen enkele poging heeft gedaan tot serieuze research: Sargasso is toevallig wel het oudste en een van de best gelezen opinieblogs van Nederland. Retecool heeft een bereik waar nrc.nl alleen nog maar van kan dromen. Als het gaat om invloed op het maatschappelijke debat weet ik nog niet wie dat gaat winnen: GeenStijl of NRC. En over de achtergrond van veel lezers ook al geen woord: veel hoogopgeleide professionals.

Het stuk van Van den Boogaard staat op pagina twee en is dus een van de belangrijke verhalen van de dag (lees het hier en hier). Opvallend is dat het stuk zo weinig zegt, tenminste de boodschap is mij na lezing niet duidelijk. Iets over dat NRC geen boze brieven meer krijgt, maar dat u bij ons uw gal komt spuwen. Eigenlijk zegt Van den Boogaard niet veel meer dan: goh, er zijn opinieblogs waar stukjes verschijnen en mensen hun menging geven. Tja, dat doen we al bijna tien jaar: knap dat Van den Boogaard dat nu al doorheeft.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The EU’s new politics of movement

, door

Een gastbijdrage van Hugo Brady, senior research fellow aan het Centre for European Reform.

The freedom enjoyed by EU citizens to live and work in each others’ countries is a unique liberty. It is the basis around which European governments have tried to build a single border, a compensatory system of co-operation between police, judges and immigration officers and a common refugee policy. But hardening attitudes towards immigration in many countries and widening policy disagreements between governments and the EU’s institutions are exposing fault-lines in this structure. As the cracks threaten to widen over the coming months, policy-makers face some tricky dilemmas.

For a start, some EU governments are struggling with the very concept of the free movement. The Dutch government – prodded by far-right politician and coalition kingmaker Geert Wilders – recently announced that it wants to renegotiate the free movement directive. At first sight, the Dutch demand does not seem that outrageous: change the law to allow governments to deport EU nationals with criminal records back to their home countries. The problem is that any re-opening of the 2004 directive risks sparking a plethora of demands from France, Italy or Britain to restrict free movement in other ways. The law was also at the centre of last year’s spectacular row between the European Commission and France over arbitrary deportations of Roma. Poorer countries like Poland, Hungary or Romania would be livid, leading to a bitter split between east and west and, possibly, north and south.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Baard en boerka zijn niet verdacht

, door

vrouwen in niqaab bij de balie op een vliegveldIn een samenleving die geobsedeerd lijkt te zijn door het voorkomen van aanslagen en criminaliteit ligt discriminatie op de loer. Er zijn alternatieven: kijk naar het individuele gedrag in plaats van afkomst of laat een objectieve computer zoeken. Maar zo simpel is dat nog niet.’In onze samenleving is er de laatste jaren de sterke neiging om problemen van een etnisch label te voorzien’

Toegegeven, Utrecht Centraal Station is een makkelijk doelwit. Maandagavond tijdens spitsuur wurmt de forensenkudde zich door de traverse van Hoog Catharijne naar de stationshal. Op een verhoging schuin onder het blauwe bord met vertrektijden zit een man met een grote, splinternieuwe koffer. Hij heeft een lichtbruine huidskleur, ik vermoed Indiaas, of Pakistaans. Zijn kleding is sjofel. Hij staart strak voor zich uit en prevelt iets. Een gebed? Of is hij verward? Waarom trekt deze man de aandacht? Is het zijn gedrag? Zijn huidskleur? De nieuwe koffer in combinatie met de versleten kleren? Kun je uit zijn uiterlijk en gedrag opmaken wat zijn intenties zijn?

Veiligheidsdiensten en beleidsmakers worstelen met deze ongemakkelijke vragen. De druk om aanslagen te voorkomen, is groot. Liever een internationale trein ontruimen omdat een passagier ‘iets verdachts’ zag, dan het risico van een aanslag lopen. De overheid is daarom hard op zoek naar voorspellers, informatie die iets zegt over de kans dat iemand de fout in gaat, of iemand in een verdacht profiel past.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tijd voor een donder- en bliksempolitie

, door

Volgens Privacy International is Nederland zo’n beetje een politiestaat. Over de gehele linie doen Europese landen het slecht, maar Nederland zit nu zo’n beetje op het niveau Engeland. En dat is geen compliment. Tja, we zijn bang, dus je moet wat he? Maar zijn we bang voor de verkeerde dingen. Voor de grap heb ik even een aantal cijfers bijeen geharkt (CBS), namelijk de doodsoorzaken van 1999-2009.

pas op voor exploderende boilers!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vinger in de dijk

, door

<webwereld column>

Je zal de komende dagen maar woordvoerder van Translink zijn. Echt balen. Maar eigenlijk zouden Translink en de verantwoordelijke bewindslieden Brenno et al heel dankbaar moeten zijn. Want door er op deze nette manier aandacht aan te geven is er in ieder geval een kans op het vermijden van heel veel toekomstige fraude. Een handvol journalisten met activistische insteek hebben wederom de rol van Hans Brinker gespeeld en hun vinger in de lekkende dijk gestopt om vervolgens heel hard te roepen ‘Help! Er is een lek!’.

Na verloop van tijd (kan soms 3 jaar duren) komt er dan iemand om het gat in de dijk te pluggen met een oude theedoek en een schroevendraaier. De onderliggende problemen worden niet besproken en dus ook zeker niet opgelost. Na verloop van tijd is er weer een ander lek waar dan hopelijk weer iemand z’n vinger in steekt. Zo hobbelen we al zeker tien jaar van drama naar drama. C2000, Walvis, EPD, Stemcomputers, OV-chip, Kind-Dossier, GOUD, P-direkt, SPEER en vele, vele andere publieke succesnummers die oplettende lezers wel zullen herkennen.

Op de Bits of Freedom borrel heb ik twee weken geleden overheden ‘kleuters met kernwapens’ genoemd. Dit was naar aanleiding van de presentatie van Ronald Prins van Fox-IT. Ronald vertelde over de ernstige cybercrime problemen waar de overheid iets aan wil doen. Daar zijn dan volgens die overheid nieuwe technische middelen en opsporingsbevoegdheden voor nodig. Die middelen inkopen en bevoegdheden regelen in nieuwe wetten wil de overheid graag maar wat zij niet doet is mensen opleiden en vrij maken om verstandig om te gaan met die middelen en bevoegdheden. Levensgevaarlijk. Ook de vraag of de middelen eigenlijk wel helpen om het gestelde probleem op te lossen is meestal niet populair. “We moeten toch iets doen!”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Are environmental activists really a spying priority?

, door

Deze gastbijdrage is met toestemming van de auteur, Annie Machon, overgenomen van The Guardian

The cascade of revelations about secret policemen, starting with PC Mark Kennedy/environmental activist “Mark Stone”, has highlighted the identity crisis afflicting the British security establishment. Private undercover police units are having their James Bond moment – cider shaken, not stirred – while MI5 has become ever more plod-like, yet without the accompanying oversight. How has this happened to our democracy without any public debate?

From the late 19th century the Metropolitan Police Special Branch investigated terrorism while MI5, established in 1909, was a counter-intelligence unit focusing on espionage and political “subversion”. The switch began in 1992 when Dame Stella Rimington, then head of MI5, effected a Whitehall coup and stole primacy for investigating Irish terrorism from the Met. As a result MI5 magically discovered that subversion was not such a threat after all – this revelation only three years after the Berlin Wall came down – and transferred all its staff over to the new, sexy counter-terrorism sections. Since then, MI5 has been eagerly building its counter-terrorism empire, despite this being more obviously evidential police work.

Special Branch was relegated to a supporting role, dabbling in organised crime and animal rights activists, but not terribly excited about either. Its prestige had been seriously tarnished. It also had a group of experienced undercover cops – known then as the Special Duties Section – with time on their hands.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Houd je mond of je bent bankroet

, door

Rechtszaal van het European Court of Human Rights (Foto: Wikimedia Commons/Djtm)

Het Europese Hof voor de Rechten de Mens in Straatsburg heeft vorige week een belangrijke uitspraak gedaan voor de persvrijheid. De Engelse ‘Daily Mirror’ kreeg weliswaar geen gelijk in de zaak over de privacyschending van Naomi Campbell. Maar het Hof vond wel dat het Engelse systeem van ‘success fees’ voor advocaten buitenproportioneel hoge kosten met zich meebrengt en daarom een onacceptabele aanslag is op de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting. In de zaak van de Daily Mirror heeft een aantal mensenrechtenorganisaties, zoals Human Rights Watch, ook een bijdrage geleverd. Zij hebben namelijk ervaren dat hun vrijheid om schendingen van mensenrechten publiek te maken door de Engelse wetgeving de afgelopen jaren aanzienlijk is ingeperkt.

De zaak van Naomi Campbell tegen de Daily Mirror begon tien jaar geleden toen de krant een artikel publiceerde onder de titel: ‘Naomi: I am a drug addict’. Campbell vervolgde de krant met succes tot de hoogste rechter voor schending van haar privacy. Zij kreeg gelijk en de krant moest haar niet alleen een schadevergoeding betalen, maar ook alle proceskosten die voortvloeiden uit een overeenkomst die Campbell met haar advocaat had afgesproken onder de condities van de ‘success fee’-wet. De krant kreeg een rekening van 1 miljoen pond.

Quote du Jour

Quote du Jour | Waarom koken, eten komt toch uit een muur?

, door

‘Anders bepaalt een kleine groep welke kunst gesubsidieerd moet worden. Kunst is voor de maatschappij. Als de maatschappij niet bereid is ernaartoe te gaan, is er iets fundamenteel verkeerd.’ [bron]

Er was ooit een tijd dat je voor een helpende hand wat betreft een kunstproject, steeds bij een liberaal terecht kon. De gristen zag meer heil in de parochie, en de socialist in de fabrieksrefter. Ook de loge, toch veel door blauwen bevolkt,  hielp met graagte dat wat een mens minder kan missen dan pakweg dit speelgoed van de he-le-maal vrij-e markt echt wel hoor! In deze tijden staat een liberaal voor lager dan een geblondgedoogde boekhouder. Met groot ongedogen ratelt deze hansworst het ene cafécliché over kunst uit zijn nek in zijn eerste interview. Hij wil doen geloven dat ‘een echte omslag’ betekent dat er méér mensen tickets betalen. Op basis van deze uitspraak zou een beschaafd land hem meteen uit zijn functie ontzetten. Of omdat meneer, voormalig boekhouder overigens, ook directeur van projectmanagementbureau Improvex is. Die houden nogal van ticketverkoop.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Transparency of European lobbying ahead?

, door

Een gastbijdrage van Corporate Europe Observatory. Het stuk is ook aldaar te lezen.

Sweden is known as a global leader in transparency, but among centre-right Swedish MEPs there’s very little enthusiasm for being open about their contacts with lobbyists, as a survey published on europaportalen.se found.

Europaportalen asked the 18 Swedish MEPs for a list of lobbyists they met with during a four-week period in October and November. Twelve MEPs responded to the survey, disclosing details of meetings, but five MEPs declined. Three of these voiced their dislike of this form of transparency, including Cecilia Wikstrom who argued that the privacy of the lobbyists should be protected as they had not been asked in advance whether they were happy for journalists to be told about the meetings. But lobbyists’ privacy is hardly an appropriate argument against transparency.

When professional lobbyists engage in influencing EU decision-making, for instance on behalf of large companies or lobby groups, they are not acting in a private capacity and must accept that their activities can be made public. Gunnar Hokmark, another Conservative MEP who refused to reveal details of his meetings with lobbyists, argued that he has the right to meet with anyone without questions being raised.

Vorige Volgende