Een afwijkend geluid van een EU-lidstaat over de Israëlische bezettingspolitiek. Het is niet de enige kwestie waarover het moeilijk is binnen de EU eenheid te bereiken, maar wel een van de hardnekkigste: de houding tegenover het conflict tussen Israël en Palestina. In algemene bewoordingen is er nog wel sprake van eensgezindheid inzake de wenselijkheid van een tweestatenoplossing en de onwettigheid van de bezetting van de Westbank, maar als het wat concreter wordt zoals bij reacties op geweldsuitbarstingen of bij de Palestijnse aanvrage van het VN-lidmaatschap is Europa verdeeld en houdt elk land vast aan zijn eigen koers. De voorkeursbehandeling die Israël dankzij het associatieverdrag met de EU ontvangt wordt echter zelden aangevochten. Ook al worden de bepalingen over de handhaving van mensenrechten regelmatig geschonden. De handel en de samenwerking op wetenschappelijk gebied hebben hebben nog niets te lijden gehad van de toenemende kritiek in Europa op de bezetting, het geweld tegen Palestijnen, de detentie van kinderen etc. Integendeel. De enige maatregel die de EU de afgelopen jaren heeft genomen is de verplichte etikettering van producten die consumenten in staat zouden moeten stellen een keuze te maken Israëls aanwezigheid op de Westbank al dan niet via hun aankopen te steunen. De Ierse senator Frances Black wil verdere stappen. Ze nam het initiatief voor een wet die de import van producten van kolonisten verbiedt. En ze kreeg daarvoor deze week een meerderheid in de Ierse Senaat (Seanad Éireann).
Dit is het Sargasso-café van donderdag 12-07-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
COLUMN - Goed. Laten we het goede voorbeeld volgen van Neutrale Kijkers en eens beginnen met een rectificatie.
In mijn vorige stukje schreef ik dat Peter Buurman en Jordi Yamali (of was het Yordi Jamali?) meerdere keren terugkwamen op de uitspraak van Jerry Mina, Colombiaanse sterverdediger. Diverse schrandere lezers (één op Twitter en één in de reactieruimtes van ons gewaardeerde blog) wezen mij erop dat Jerry Mina helemaal geen Jerry Mina heet, maar Yerry Mina. Dat blijkt inderdaad zo te zien. Er waren mensen die meenden dat ik het bewust had gedaan, maar dat is geenszins het geval.
De verwarring zit ‘m hierin dat de Neutrale Kijkers mij wisten te vertellen dat Yerry vernoemd zou zijn naar het muisdeel van het komische duo Tom & Jerry. Vandaar dat ik er vanuit ging dat je Yerry als Jerry schreef. Wat eigenlijk, bij nader inzien, niet bijster slim van mij was, want als Yerry Mina Jerry Mina had geheten, dan was er waarschijnlijk geen gedoe over de uitspraak geweest.
Alhoewel, dat zeg ik nu wel, maar die Spaanstaligen zouden Jerry waarschijnlijk als Gerry uitspreken. Volgens mij werd dat ook gezegd in één van de eerste rectificaties. Waarna dat weer gerectificeerd moest worden, omdat Colombianen Tom & Jerry wel degelijk Tom & Jerry noemen, en geen Tom & Gerry.
Donald Trump weet dat Angela Merkel allergisch is voor het woord ’transferunie’. Dus is het op zich wel netjes dat hij zijn voorstel om de Nato om te bouwen tot een mechanisme om geld over te hevelen van Duitsland naar de Verenigde Staten, verpakte als een verhoging van het defensiebudget naar vier procent van het bnp.
Want hé, de Saoedi’s doen het immers ook zo, hun handelsoverschot dempen door Amerikaanse militaire parafernalia in de boodschappentas te laden. Op een gegeven moment hadden ze er zoveel van dat ze maar een oorlog begonnen in Jemen. Je moet toch wat. Andere Republikeinse presidenten begonnen zelf oorlogen. Trump laat zijn bondgenoten het voor hem doen. Ik ben benieuwd wie Angela volgens hem moet aanvallen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
We doen een kringloopje covers. Gisteravond van Ry Cooder naar Taj Mahal, Deze bluesartiest heeft ook menig cover op zijn naam staan, o.a. deze Mercedes Benz.
Voor u nu gaat roepen: Maar dat ken ik! Dan bent u ouder dan ik dacht, maar minstens zo oud als ikzelf. Want ja, ik ken het origineel ook van de vermaarde Janis Joplin.
Er zijn niet idioot veel covers van op het wereldwijd web. De wikipedia toont een bizar lijstje uitvoeringen van o.a. The Supremes, naast die van folkbandjes en heftige genres.
COLUMN - Het Britse vertrek uit de EU lijkt inmiddels op een slechte strip uit Punch Magazine – zo een waarbij een dronkenlap, zichzelf overeind houdend aan een lantaarnpaal, met gebalde vuist uithaalt, en niet doorheeft dat-ie zichzelf in het gezicht beukt.
Het was al bizar hoe slecht de Britse regering zich had voorbereid op de beslissingen die ze zelf in gang had gezet. Terwijl de EU-delegatie bij de eerste officiële bespreking van het Britse vertrek stapels dikke ordners met problemen, openstaande vragen en punten van onderhandeling had klaarliggen, kwamen de Britten aanzetten met ongeveer niets, en dachten op grond daarvan op tafel te kunnen slaan. We zijn inmiddels maar negen maanden verwijderd van hun daadwerkelijke uittreding, en er is niets geregeld – sterker, de Britten hebben pas afgelopen vrijdag verteld wat henzelf voor ogen staat.
En dat was totaal onhaalbaar. De Britten hebben van oudsher een uitzonderingspositie binnen de EU gehad: andere EU-landen hebben veel en vaak toegegeven om het VK binnen de EU te houden. Zo waren ze bijvoorbeeld niet aangesloten bij de euro. Maar als je eenmaal besluit te vertrekken, kun je moeilijk extra eisen ter tegemoetkoming verlangen – en toch is dat precies de strategie die het VK heeft volgehouden.
RECENSIE - Ze besloot naar Hoek van Holland te gaan. Waarom, dat heeft ze nooit duidelijk weten te maken. En daar lag, heel toevallig, een Brits oorlogsschip aan de kade. Kom, dacht ze, ik ga aan boord. En ze gaf de kapitein opdracht om naar Zeeland te varen want, zei ze, ze wilde zich aansluiten bij de dappere verdedigers van het vaderland aldaar. Maar o jee, de kapitein zei dat hij geen contact mocht opnemen met de commandant in Zeeland. En dus… terug naar Hoek van Holland? De oorlog was in volle gang. Nee, ze ging maar mee naar Engeland.
Ziedaar het verhaal dat koningin Wilhelmina heeft opgehangen over haar vertrek uit Nederland in mei 1940. Een vertrek dat onnodig was, defaitistisch en bovendien onconstitutioneel. Het werd haar dan ook niet in dank genomen. Na de meidagen zetten heel wat vaderlanders het portret van de majesteit bij de vuilnisbak.
Waarom sloeg ze op de vlucht? Een paar dagen daarvoor had ze het volk nog bezworen dat ze dat nooit zou doen. Het was pure paniek. Ze vertrok zonder het kabinet in te lichten (dat moest zijn eigen vlucht maar regelen), zonder dat er wettelijk iets geregeld was. Tegelijkertijd was de vlucht maanden, zo niet jaren eerder al voorbereid. Maar niet alleen het koninklijk gelieg is betreurenswaardig, minstens zo erg is dat ze haar verhaal nooit heeft bijgesteld. Tot haar laatste snik bleef ze bij die flauwekul over het schip dat ‘toevallig’ in Hoek van Holland lag, en de bewering dat ze wilde vechten en nooit heeft willen vluchten. Zoiets volhouden tegen alles in, dat vereist een diepe minachting voor ‘onderdanen’.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 11-07-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
We schatgraven nog eens in gouden, oude covers, waarmee we n.a.v. dit niemendalletje mee waren begonnen. De vierde juli trad hier Ry Cooder op, nu met zijn versie van het door Fats Domino de wereld in geholpen My girl Josephine. Eveneens zo’n lekker deuntje van een niemendalletje.
Het origineel van dit deuntje kreeg een wel haast respectloze vertolking van The Scorpions. Maar ach, Ry Cooder vertolkt het gewoon met een heerlijk zomers zydeco-achtige drive. Die van Taj Mahal loopt ook lekker.
Transparancy International heeft uitgezocht hoeveel bijverdiensten Europarlementariërs hebben.
Dat blijkt heel wat te zijn, minstens 18 miljoen euro en misschien wel 41 miljoen volgens berekeningen van de onderzoekers. Maar liefst 104 parlementsleden verdienden meer dan €100.000 bovenop hun salaris als parlementslid. Dat roept vragen op over hun onafhankelijkheid, concludeert TI.
In de lijstjes van de meest verdienende parlementsleden staan geen Nederlanders. De overgrote meerderheid zit bij de rechtse partijen, EPP (christendemocraten), ENF (FN en PVV) en EFDD (UKIP en M5S).
