Het vertrouwen in de wetenschap staat onder druk. ‘Anti-vaxxers’ en klimaatontkenners vieren hoogtij. Wat gaat er mis? Hoe dichten we de kloof tussen onderzoekers en het algemene publiek? Zou ik mijn kinderen vaccineren? De vraag serieus oproepen klinkt voor mij al absurd. De risico’s van vaccineren zijn miniem en wegen niet op tegen de baten. Mensen die hun kinderen niet vaccineren staan ver van mij af. Althans, dat dacht ik. Totdat het onderwerp ter sprake kwam bij een goede vriendin die met een serieuze blik verkondigde dat ze haar zoontje niet ging laten vaccineren: “Ik laat hem niet injecteren met in een lab gekweekte ziektekiemen die de ontwikkeling van zijn immuunsysteem onderdrukken.” Mijn maag draaide om en de moed zakte in mijn schoenen: Zegt ze dit nu écht? Is mijn vriendin een ‘anti-vaxxer’? Het deed me extra pijn. Ik studeer zelf geneeskunde en zie van dichtbij met hoeveel toewijding artsen zich inzetten om mensen te helpen.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 22-03-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
We vervelen ons, mopperden de bewoners van het land dat net weer een stukje gelukkiger was geworden, straks valt er helemaal niks meer te mopperen en wat moeten we dan? Toen kwamen er verkiezingen. Er was een debat met saaie mannen. Maar er was er eentje, die met de manische blik en het onrustige neusschot, die was niet saai. Alle anderen hadden de schurft aan hem, dat kon je zo zien. Die moesten ze hebben! Die zou wel wat reuring in de tent brengen!
De uilenman had natuurlijk rare standpunten, en ze wilden best in de krant zeggen dat ze die niet kenden of het er matig mee eens waren, maar dat deed er uiteindelijk niet toe. Beteuterde gezichten wilden ze zien bij de anderen. Dat was nog eens lachen! En als het land dan een stukje wiebeliger bestuurd werd, ach, dan zakten ze maar een paar plaatsjes op die ranglijst. Geluk hadden ze zat, vermaak was wat ze ontbeerden.
COLUMN - Er is al het nodige over geschreven, daar wil ik dit nog aan toevoegen….
Die hele speech kan natuurlijk de prullenbak in worden geanalyseerd. Wie een beetje zijn best doet ziet al snel hoe de spreker citaten uit hun context heeft gerukt. En bijster origineel was het zeker niet: verering van vroegere geschiedenis en fulmineren tegen de moderniteit was trendy in de roemruchte dertiger jaren. Maar goed, dat kan een risico zijn bij iemand die wat met geschiedenis heeft.
Afijn, de ‘pissebedden in zijn hoofd’ hebben de gedachten van de spreker danig ‘opgenaaid’. De grootheidswaanzin spat er van af. Dat zou nog om te lachen zijn als spreker er op uit is ‘de grootste zoekterm’ te worden, maar hij liet wel blijken eerder het type te zijn van ‘een daad, zo groot, zo hevig en dramatisch dat mijn naam in alle kranten komt te staan’.
De cursieve tekst is ontleend aan het gedicht ‘Herostratos’, een jongeman die in 356 voor Christus in Efeze de tempel van Artemis in brand stak en daarmee eeuwige roem dacht te vergaren.
Het komt uit de bundel ‘Slordig met geluk’(2016) van de in 2018 overleden dichter Menno Wigman. Uit een van de andere gedichten uit die bundel, citeerde de spreker een regel volledig uit de context. ‘De zon was mij nooit opgevallen, zegt Menno Wigman, als hij niet steeds was ondergegaan’ sprak hij.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Waarom de Franse superster Mylène Farmer in Nederland niet bekender is, weet ik niet, maar ik vind het een fantastische zangeres. Het schaamteloos getalenteerde Franse antwoord op Madonna. Hier is L’Instant X uit 1995/1996, een van haar grootste hits, een liedje dat (net als 1999 van Prince) gaat over het einde van de wereld.
In de Franse literatuur is schuim overigens weleens een symbool voor een orgasme en het is beslist niet beneden Farmer om te spelen met dat soort dubbelzinnigheden.
ELDERS - Een links-liberale verkiezingsoverwinning in Oost-Europa.
Slowakije ligt tussen Polen en Hongarije, twee EU-lidstaten die zich in illiberale richting ontwikkelen. Vorige week heeft het land laten zien dat er in de regio ook nog steeds gewone liberalen te vinden zijn. Zuzana Čaputová, een juriste die zich sterk heeft gemaakt voor de bestrijding van corruptie won met overmacht de eerste ronde van de presidentsverkiezingen. Čaputová is nieuw in de politiek, eerder gelauwerd voor acties tegen het illegaal dumpen van bedrijfsafval en verder bekend als verdediger van LGBT-rechten. Op de achtergrond speelt nog steeds de verontwaardiging over de moord op de journalist Jan Kuciak en zijn vriendin, vorig jaar februari (foto). De moord leidde tot de grootste demonstraties in Slowakije sinds de onafhankelijkheid en het aftreden van de sociaaldemocratische premier Robert Fico. Vlak voor de verkiezingen werd bekend gemaakt dat justitie de vooraanstaande zakenman en multimiljonair Marián Kočner als opdrachtgever voor die moord verantwoordelijk houdt. Kuciak was hem op het spoor gekomen in een corruptiezaak. Čaputová was Kočner eerder ook al eens tegengekomen in een rechtszaak.
Tweede ronde
Čaputová moet het volgende week in de tweede ronde opnemen tegen Maroš Šefčovič, een van de vice-presidenten van de Europese Commissie. Hij wordt gesteund door de sociaaldemocratische partij SMER, die nog steeds in de regering zit. In de eerste ronde kreeg Šefčovič slechts 18.7% van de stemmen tegen Čaputová 40,6%. Maar hij zou haar alsnog kunnen verslaan als hij de stemmen krijgt van de andere kandidaten, waaronder voormalig justitieminster Stefan Harabin (14,4%) en de kandidaat van een extreemrechtse partij Marian Kotleba (10,6%). Zowel Šefčovič als Harabin en Kotleba proberen nu de liberale, pro-westerse Čaputová weg te zetten als extreem-links. In de meest recente verkiezingspeiling gaat ze ondanks dat aan kop met 60,5 % van de stemmen.
COLUMN - De oude uil van Minerva spreidt zijn vleugels bij het vallen van de avond. Hij zet zich af en begint te vliegen over het land dat die dag nummer vijf bleek te staan op de ranglijst voor gelukkigste landen ter wereld. Er waren nog andere verkiezingen geweest die dag. Gedurende de avond dringt het langzaam tot hem door dat er een politieke aardverschuiving is geweest. Althans, dat is de consensus. Als je iets beter kijkt, dan zie je dat rechts Nederland gewoon weer wat verder versplinterd is.
Later op de avond hoort de uil hoe zijn naam ijdel wordt gebruikt door een narcistische idioot met grootheidswaan. ‘En zo staan we hier vanavond, te elfder ure, te midden van de brokstukken van wat ooit de mooiste beschaving was die de wereld ooit heeft gekend. Een beschaving die alle uithoeken van de wereld bestreek. Vol zelfvertrouwen was. En die de mooiste architectuur, de mooiste muziek en de mooiste schilderkunst voorbracht die ooit onder de sterrenhemel heeft bestaan.’ En de mooiste volkeren heeft uitgemoord en de mooiste landen heeft leeggeplunderd, denkt de oude wijze uil er achteraan.
De uil hoort hoe zijn naam als opmaat dient om de ondergang van het Avondland te betreuren en een aanval te beginnen op de intellectuele, culturele en bestuurlijke elite: ‘We worden kapot gemaakt door de mensen die ons zouden moeten beschermen. We worden ondermijnd door onze universiteiten, onze architecten, onze journalisten en bovenal: onze bestuurders.’ Hij heeft het nog net niet over de vijanden van het volk, maar veel scheelt het niet.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 21-03-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Voor de mensen die geen genoeg konden krijgen van het clipje van gisteren: Portishead deed een tijdje geleden ook zoiets met ‘we carry on‘, maar ook met ‘The Rip’, die wat vriendelijker voor het gehoor is.
“Nee, geen sprake van, geen geboe. In een gezonde democratie past het dat we iedere overwinnaar van de verkiezing feliciteren en dat doe ik vanavond.”
Terwijl Baudet net daarvoor “low” ging en iedereen voor rotte vis uitmaakte in zijn overwinningsspeech, ging Klaver “high” en feliciteerde het FvD. Maar is de winst die een partij die zich bedient van bangmakerij, leugens en halve waarheden behaalt wel een felicitatie waard? En hoe gezond is onze democratie nog, als partijen als FvD erin kunnen gedijen?