SG-café zondag 03-11-2019
Dit is het Sargasso-café van zondag 03-11-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Op de korte termijn….. Vandaag: Dag van de Participatie. Professionals uit praktijk en wetenschap gaan zich een dagje bezighouden met “participatievraagstukken in de fysieke leefomgeving” en buigen zich over zaken als de “spanning tussen politiek en participatie”, “hoe werkt nationaal beleid door lokaal?” en “ambtenaren hebben in de participatiesamenleving andere vaardigheden, een andere werkhouding en soms meer vrijheid nodig om hun werk goed te kunnen doen”. Het is ook de dag van de BHV. U weet wel, dat stukje bedrijfshulpverlening waardoor bijna alle hardwerkende Nederlanders EHBO’ers zijn geworden. Hoewel… Ruim 500.000 BHV’ers op bijna 9 miljoen werkenden lijkt weinig. Tot in 2007 gold een wettelijke verplichting is 1 BHV’er op 50 werknemers. Toen werd de Arbo-wet gewijzigd en nu geldt de verplichting om “doeltreffende maatregelen te nemen op het gebied van bedrijfshulpverlening”. Dinsdag 5 november:
Dit is het Sargasso-café van zondag 03-11-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
COLUMN - Dat overheidsinstanties steeds slechter lijken te functioneren heb ik de afgelopen weken zelf tot 2 keer toe mogen ervaren. In beide gevallen nota bene bij mijn oude werkgever, de Gemeente Amsterdam. Waar ik als ambtenaar altijd met trots en liefde mijn best deed voor de burger. Maar het is er een zootje geworden.
Een paar weken geleden vond ik in mijn brievenbus maar liefst 5 brieven tegelijk van de gemeente. Vreemd, maar oké.
De eerste die ik openscheurde ging over de erfpacht. O ja, de mijne loopt af in 2027, dus daar moet ik wel wat mee. Gelukkig had ik er net een artikel over gelezen, want geen hond die begrijpt wat ze nou precies bedacht hebben. Het advies: doe sowieso een aanvraag voor een bod, je kunt later beslissen of je dat aanneemt. En aanvragen voor 1 januari 2020 profiteren van een voordeligere regeling. Dus ik naar het portaal.
Bummer. Mijn aanvraag liep vast, omdat ik behalve een woning ook een parkeerplaats in bezit heb. Dat is geen uitzonderlijke situatie, weet ik uit mijn tijd bij Parkeergebouwen. Dus welke nitwit dit portaal op deze manier heeft opgezet, ik weet ’t niet, maar hele hordes burgers kunnen hun aanvraag dus niet op deze manier doen. Advies; stuur een e-mail. Zo gezegd zo gedaan. Het automatische antwoord dat ik ontving luidde: vanwege de vele aanvragen kan het lang duren voor u antwoord ontvangt. Wááát? Dus je maakt een regeling, stelt een deadline, en dan ben je niet voorbereid op de stroom aanvragen die daarop volgt? En de gemeente blijkt ook niet bereid om de deadline op te schuiven. Lekker dan. Maar goed, ik heb mijn aanvraag gedaan en heb daar bewijs van, dus mij maken ze niks. Hoop ik. Zie de volgende casus.
In het Fries Museum in Leeuwarden is momenteel een expositie over het Noord-Nederlands kustgebied in de Vroege Middeleeuwen, “Wij Vikingen”. De boodschap is simpel samen te vatten: de Noormannen hebben in de negende eeuw behoorlijk huis gehouden in de Lage Landen, maar er waren mensen in wat nu Friesland en Groningen heet die zich bij de plunderaars aansloten en meededen. Friese Vikingen dus.
Het bewijs voor die stelling valt archeologisch moeilijk te leveren. Je kunt natuurlijk het skelet van een slachtoffer tonen, maar de dode zal je niet melden wie hem heeft vermoord. Het bewijs dat er Friese Vikingen waren, zal moeten komen uit de geschreven bronnen. Die vermelden echter alleen dát de Noormannen tekeer zijn gegaan op deze of gene plaats. Of het Noren of Denen waren, staat er niet bij. Laat staan dat erbij staat of het Friezen waren, dus mensen uit het gebied van Vlaanderen tot Noord-Duitsland. Gelukkig bieden de Friese rechtsteksten aanwijzingen en nog gelukkiger is dat het Fries Museum de manuscripten ook toont.
Het slachtoffer van een Vikingaanval op Zutphen (882)
Een van de cruciale passages komt uit het Fivelgoër en Oldambtster landrecht, dat ooit heeft gegolden in wat nu de provincie Groningen is. Hieronder de passage die u ziet op de foto boven dit stukje.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Tja, de laatste keer dat ik hier wat herrie van de andere kant neerzette, leidde dat tot een hoop reacties. Daar leidt ik maar uit af dat mensen het mooi vonden (en negeer ik even selectief wat opmerkingen over o.a. sirenes en tinnitus).
Serieus: ik kan hier best wel goed naar luisteren. Skullfuck, dus, van Masters of Ceremony.
Het is een veel gebruikt argument: waarom zouden we ons druk maken over de Nederlandse broeikasgasemissies als India en China aan de lopende band kolencentrales blijven bouwen, is het niet in eigen land dan wel in het buitenland? De werkelijkheid is dat de groei in de kolensector wereldwijd stagneert. De groei in capaciteit neemt af en in belangrijke groeimarkten, zoals China en India hebben kolencentrales te maken met onderproductie. Ook groeit wereldwijd het aantal beleggers, bankiers, verzekeraars en ingenieurs die weigert zaken te doen met bedrijven in de kolensector.
De sluiting van kolencentrales wordt aangevoerd door de VS, ondanks de verkiezingsbeloftes van Donald Trump. Sinds 2010 zijn 289 kolencentrales gesloten, waarvan 50 onder het bewind van president Trump. Inmiddels zijn de kleine kolencentrales in de VS op en wordt ook de sluiting van grote kolencentrales aangekondigd. Grote kolencentrales die ook nog eens in echte kolenstaten als Arizona, Pennsylvania en Kentucky.
De kolencentrales worden vervangen door een combinatie van gascentrales en hernieuwbare energie, waarbij deze laatste aan belang wint. Eerder deze week vroeg het Amerikaanse kolenmijnbouwbedrijf Murray Energy faillissement aan. Pikant hieraan is dat het bedrijf een van de grote sponsors van Trump was, de uitgevoerde wensenlijst m.b.t. het ontmantelen van milieuregelgeving heeft het bedrijf niet kunnen redden. Daarmee hebben alle 4 de grote Amerikaanse kolenmijnbouwbedrijven de afgelopen 3 jaar faillissement aangevraagd. Peabody Energy als eerste in 2016 waarna het 2017 een doorstart maakte. Arch Coal ook in 2016 waarna het bedrijf nog hetzelfde jaar een doorstart maakte. Cloud Peak Energy vroeg in mei van dit jaar faillissement aan.
COLUMN - Irak, Hongkong, Libanon, Spanje, Haïti, Argentinië, Bolivia, Soedan, Algerije, Rusland, het Verenigd Koninkrijk en Chili. Past Nederland in dit rijtje?
Terwijl u daarover nadenkt kijken en luisteren we naar “Het recht om in vrede te leven” (El Derecho de Vivir en Paz), een lied dat Victor Jara opnam in juni 193. In september 1973 werd hij vermoord door militairen van de Chileense junta.
In Chili wordt geprotesteerd tegen het neoliberale bewind. Daar zijn ze die fratsen nu wel meer dan beu.
Tijdens een protestdag waar miljoenen aan deelnamen, werd “Het recht om in vrede te leven” op diverse plaatsen gezongen. Niet alleen door publiek dat werd begeleid door de groep Inti-Illimani, ook begeleid door honderden gitaren.
Er klonk meer muziek uit de tijden dat de Chilenen zich verzetten tegen de dictatuur, die met hulp van de V.S., op 11 september 1973 de sociaal-democratie uit de regeringsgebouwen had gebombardeerd. Ook het roemrucht “El Pueblo Unido” (Een verenigd volk wordt nooit verslagen) was in vele varianten te horen. U krijgt deze:
En nu die vraag of Nederland past in de indrukwekkende rij wereldwijde protesten. Misschien helpen de artikelen in het NRC, of Trouw en De Groene u het antwoord te vinden op de puzzel: zoek de verschillen, zijn er overeenkomsten?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dit is het Sargasso-café van zaterdag 02-11-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Ergens dezer dagen verzuchtte iemand in de reacties: “Het enige wat we kunnen leren is dat we meer naar Tom Waits moeten luisteren.” Dat doen we nu dan ook….
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 01-11-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.