Het leven als buitenpromovendus

‘Buitenpromovendus’, wat dat eigenlijk is en hoe dat gaat, vragen jullie? Geen probleem, ik vertel er graag wat over! Wie weet inspireert het deze of gene om zelf een aantal jaren te besteden aan het doen van een wetenschappelijk onderzoek. De reguliere weg Normaal gesproken promoveer je (haal je een PhD) aan de universiteit als aio, oftewel ‘assistent in opleiding’. Je krijgt dan een fulltime contract voor meestal vier, of soms ook drie, jaar. Die tijd moet je moet besteden aan het doen van onderzoek en het schrijven van een proefschrift. Je krijgt daarvoor ongeveer een modaal salaris, een hoeveelheid werk die flink groter is dan je redelijkerwijs af kan krijgen in de tijd die je hebt, een zeer afhankelijke positie ten opzichte van je begeleiders, en bij succes, en mazzel, een volgend tijdelijk contract als postdoc. Mits je natuurlijk in de wetenschap wil blijven. Waarna soms nog één of twee tijdelijke contracten volgen, en je daarna, als alles goed gaat, eindelijk een eerste vast contract mag ontvangen als ‘UD’, of universitair docent. Als alles goed gaat, want de academie is een piramide, en er zijn minder postdoc plaatsen dan aio’s, en minder UD-plaatsen dan postdocs. Klinkt aantrekkelijk, niet? Begrijpelijk, en het verklaart ook wel dat uit onderzoek blijkt dat onder promovendi idioot veel psychische klachten voorkomen. Maar dat terzijde. Geen zorgen Voor jullie je zorgen maken om mijn zielenheil: dit is dus niet de weg die ik bewandeld heb. Ik had al een mooie baan bij de gemeente Nijmegen toen dit onderzoek op mijn pad kwam. De gemeenteraad wilde een wetenschappelijk onderzoek naar een regelarme bijstand, en had daar geld voor beschikbaar gesteld. Nadat her en der wat offertes opgevraagd waren was de conclusie dat het goedkoper was als een ambtenaar dit zelf ging doen, in plaats van universitair wetenschappers in te huren op basis van een uurtarief. Daarnaast was een overweging dat het wel fijn is om nieuw ontwikkelde kennis zelf in huis te houden als gemeente. Lang verhaal kort: ik kon het zelf gaan doen, en mocht in werktijd er vier jaar lang 18 uur per week aan besteden. Dat is vrij riant, voor een buitenpromotie, en optimist als ik ben ging ik er van uit dat het dan wel goed zou moeten kunnen komen. Ik was immers al een paar jaar met het onderwerp bezig als ambtenaar, en vond het ook niet erg er vrije tijd in te steken. Niet alleen hosanna Voor mij werkte dit prima. Dat betekent overigens niet dat dit voor alle buitenpromovendi geldt, want die groep is zeer divers. Van pensionado's die zich in hun nieuw verworven vrije tijd nog eens lekker helemaal in en onderwerp verdiepen, tot buitenlandse studenten die hier komen op een beurs uit het eigen land en dus eigenlijk gratis werknemers zijn voor een universiteit. Maar waar ze wel een promotiepremie voor ontvangen als ze de eindstreep halen. En ook voor mensen in mijn eigen situatie is er een groot verschil tussen diegenen die uren krijgen van de baas, en degenen die alles (of bijna alles) moeten doen in de eigen tijd. Dat is een recept voor een eindeloos traject, als ook nog een fulltime baan hebt. Natuurlijk kun je een en ander doen in avonden en weekenden, maar om echt de diepte in te gaan moet je af en toe ook een paar volle dagen je helemaal op je onderwerp kunnen focussen. En zes, acht, tien of zelf nog meer jaren je weekenden en avonden opofferen gaat op den duur ook een zware tol eisen, vermoed ik zo. Wat overdenkingen Voor mensen die na dit alles denken ‘hé, leuk, dat zou ik ook wel willen’, een paar overdenkingen. In een ideaal geval kun je een buitenpromotie doen als onderdeel van je reguliere werk. Wil de plek waar je werkt een keer iets moeilijks uitgezocht hebben dat jaren gaat duren, en waarvan het onderzoek toch geld kost? En waarvan het beantwoorden enige wetenschappelijke relevantie heeft? Dan kun je je aanmelden als vrijwilliger. Vergeet niet om uren te vragen! Vergeleken met een normaal traject is een voordeel dat je meer zekerheid hebt (als je al een vast contract hebt tenminste), en als je al een tijd werkt waarschijnlijk meer verdient dan wanneer je zou starten als aio. De hoge werkdruk van zo’n proefschrift matcht dan weer minder goed met bijvoorbeeld een levensfase waarin je bijvoorbeeld jonge kinderen rond hebt lopen of nog elke nacht je bed uit moet voor een baby. Mixed blessing ten opzichte van een reguliere aio-traject is dat je je helemaal kan storten op je onderzoek, waar aio’s nog allerlei andere verplichtingen hebben. Denk aan commissies, onderwijs, maar ook congressen in verre vreemde landen. Dat niet doen scheelt tijd (maar je mist ook leuke dingen). En voor iedereen die overweegt een PhD te gaan doen, ongeacht in welke vorm: zorg in vredesnaam dat je een onderwerp hebt dat je leuk vindt en waar je echt intrinsieke motivatie voor hebt. En voor goede begeleiding waar het mee klikt. Anders worden het vier (of zes, of acht) hele lange jaren.

Door:

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Logo's nieuwe politieke partijen TK Verkiezingen 2023

Wie van de acht: de verliezers

Nieuwe politieke partijen begonnen bij voorbaat op achterstand in de ‘ratrace naar het pluche’. Landelijke media besteden amper tot geen aandacht aan ze. In de korte serie ‘Wie van de acht?’ zochten we uit of er kanshebbers bij waren. De (nog onofficiële) uitslag wijst uit: ze stonden  op achterstand, ze bleven op achterstand.

De Piratenpartij-De Groenen (gezamenlijke lijst, jongerenpartij LEF, de sociaaldemocratische Splinter, de libertaire LP,  de Politieke Partij voor Basisinkomen, PartijvdSport, Nederland met een PLAN en Samen voor Nederland (allen in dit artikel beschreven) zijn nog niet eens in de buurt van één zetel gekomen.

Hier het aantal stemmen dat ze hebben gehaald (bron: NOS), vergeleken met hun resultaten bij de vorige verkiezingen.

De vier partijen die ook in 2021 meededen hebben verlies geleden. Waarbij opgemerkt moet worden dat de stemmen ‘Samen voor Nederland’ niet helemaal zuiver vergeleken kunnen worden. De partij komt voor uit de beweging die tegen de Covid-maatregelen waren. In 2011 deed de partij niet mee, maar wel waren twee andere partijen uit dezelfde hoek present.

Blanco lijst 30 (partij van Anna Zeven en Willem Engel, later Hart voor Vrijheid geheten) en Vrij en Sociaal Nederland haalden in 2021 respectievelijk   8.277 en 942 stemmen.
‘Nederland met een PLAN’ had aardig wat kandidaten uit de hoek van ‘Hart voor Vrijheid’ op de lijst staan. Als we de stemmen voor deze partij optellen bij die van ‘Samen voor Nederland’, dan zouden we kunnen stellen dat de anti-coronabeweging nu zo’n 1.593 stemmen meer wist te trekken dan in 2021.

Foto: Metropolico.org (cc)

Heeft u het verkiezingsprogramma van milde Wilders al gezien?

COLUMN - De man met de meest verrassende campagne won 37 zetels. Verrassen deed hij al vaker, maar meestal door de manier waarop hij mensen uit elkaar probeerde te spelen. Daar was de verrassing ondertussen wel een beetje vanaf. Nu verraste hij Nederland met de indruk die hij wekte samen de problemen van Nederland op te willen lossen. Hij stelde er te willen zijn voor alle Nederlanders. Dat had niemand zien aankomen!

In een campagne waar geen enkele andere partijleider ook maar iets verrassends deed, leverde dat zetels op. Dat betekent overigens ook dat Wilders zijn nieuwe kiezers voor zich heeft gewonnen door naar het midden te bewegen. We hebben niet meer extreemrechtse kiezers, maar een Wilders die zelf zegt zich te matigen. Daarmee heeft hij kiezers die dat (willen) geloven voor zich gewonnen.

Die verrassende beweging van Wilders naar het midden, de opkomst van de milde Wilders, liet iedereen ook in verwarring achter. Verwarring over welke Wilders nu de echte Wilders is. Is dat de Wilders van zijn verkiezingsprogramma, dat niet minder extreem is dan eerder, of is het de milde Wilders uit de campagne?

Eigenlijk kan er geen formatie plaatsvinden zonder daar antwoord op te krijgen. Want Pieter Omtzigt en Caroline van der Plas, met wie gaan jullie mogelijk onderhandelen? De extreme of de milde Wilders? Zou het niet een goed idee zijn daar eerst duidelijkheid over te krijgen?

Closing Time | Day by Day

Jimmy Scott was een jazz-zanger die opviel door zijn krachtige contra-alto stem. Op het eerste gehoor zou je dan ook denken met een vrouw van doen te hebben.

Scott werd beroemd om zijn ballades en liefdesliedjes, en zijn gevoelige stijl van zingen.

Foto: Kamerzetels risastla from Netherlands, CC BY-SA 2.0, via Wikimedia Commons.

De 151e zetel

Het onvolprezen Parlement.com had al snel de nieuwe samenstelling van Tweede Kamer online. Op grond van de voorlopige verkiezingsuitslag, dat wel, maar veel zal het na de officiële uitslag (1 december) niet schelen.

Veel nieuwe gezichten, deels omdat een aantal Kamerleden eerder aangaf niet terug te keren op het kunstleer (‘pluche’ is zooo ‘oude bestuurscultuur’….). De 150 gekozenen zullen 6 december hun zetel in de Tweede Kamer innemen.

Parlement.com heeft, behalve de namen, ook een aantal parameters geordend. Zo komen we erachter dat in de verhouding m/v geen schokkende wijziging in de bestuurscultuur heeft plaatsgevonden. Verkozen zijn 89 mannen, 60 vrouwen en één non-binaire persoon (momenteel is de 2e Kamer bevolkt door 90 mannen en 59 vrouwen).

Verder kun je per partij vrij vlot vinden wat leeftijd, migratie-achtergrond, opleidingsniveau, sector waarin ervaring werd opgedaan en woonprovincie van de kandidaten is.

Een ding moet nog geregeld worden: wie gaat op de 151e zetel zitten? Wordt dat de ‘Kamervoorzitter boven de partijen’? De Kamervoorzitter is nu een van de 150 verkozenen en mag dus meestemmen over wetsvoorstellen, moties en dergelijke. Een soort dubbelfunctie die niet meer van deze tijd (van wantrouwen in de [politiek) is.

Een ander idee over de 151e zetel had Splinter, de partij die te weinig stemmen voor een zetel haalde. Dat moet geen belemmering zijn dit aardige idee in de parlementaire praktijk te brengen:
Splinter is voorstander van het “151ste Tweede Kamerlid.”

Foto: Still uit video Tweede Kamer, deel van PVV, op laatste vergaderdag voor zomerreces 2017

Kiezers uitsluiten?

OPINIE - De PVV zag als eerste Nederlandse partij hoe krachtig de sociale media zou worden. In de beginjaren van de eenmanspartij werd Geert Wilders door de pers redelijk kritisch aangepakt. De reactie daarop was even simpel als doorzichtig: voortaan weigerde Wilders deel te nemen aan talkshows. Zijn argument? Dat is allemaal ‘vooringenomen links’. Het grote inhakken op de pers was begonnen.

Via Twitter en Facebook kan de PVV ongehinderd door weerwoord al haar berichten verspreiden en daar eigen frames omheen verzinnen. De volgers namen het gretig over. Volgens hen is de NOS links en spreekt de pers überhaupt de waarheid niet. Jaren later zou Trump de media voortdurend “fakenews” (nepnieuws) noemen, een frame op zich.

Al snel stonden PVV politici bekend om hun lange reeksen ophitsende nep-berichten over islam, moslims, vluchtelingen en werd alles wat ze niet aanstaat “links” genoemd. Wie ze tegensprak en bijvoorbeeld met cijfers kwam als onderbouwing werd al snel geblokkeerd. Aanhangers kopieerden de berichten massaal naar groepen van gelijkgestemden. De waarheid deed er niet meer toe, de frames zijn belangrijker.

Wilders reisde in 2015 en 2016 naar verschillende locaties waar een asielopvang zou komen en riep op tot “verzet” tegen “asielwaanzin” en waarschuwde voor een “verkrachtingsepidemie”. Het ophitsen door de PVV en haar volgers had rellen bij raadsvergaderingen en informatieavonden tot gevolg. Politici werden aangevallen, burgemeesters bedreigd en er zijn aanslagen gepleegd op asielzoekersopvanglocaties en moskeeën. Zelfs omwonenden erkenden later dat ze zich hadden laten opnaaien, maar de beer was los, het is nooit meer opgehouden.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: NiederlandeNet (cc)

Mogelijk twee Groenlinks-PvdA kandidaten met voorkeur de 2e Kamer in

DATA - Na een analyse van de beschikbare gedetailleerde uitslagenlijsten per gemeente van de verkiezingen van afgelopen woensdag komt naar voren dat zeer waarschijnlijk een en mogelijk zelfs twee kandidaten van de lijst van Groenlinks/PvdA met voorkeur in de Kamer gekozen worden.
De meeste kans maakt Danielle Hirsch, nu op plek 27 van de lijst. Ze zit al bijna tegen de grens aan van een kwart van de kiesdeler (naar verwachting rond de 17.500). Of Marleen Haage het ook gaat halen zal sterk afhangen van de uitslagen in Amsterdam. Daar is op dit moment de voorlopige uitslag nog niet van gepubliceerd.
Wat verder opvalt is dat de nummer twee van de lijst van Groenlinks/PvdA, Esmah Lahlah, op ruime afstand nu de meeste stemmen heeft van alle niet-lijsttrekkers.
Tabel stemmen top 11 Groenlinks/PVDA: Timmermans, F.C.G.M. 638556 Lahlah, A. 167433 Klaver, J.F. 126340 Westerveld, E.M. 121252 Piri, K.P. 31427 de Hoop, H.E. 18333 Hirsch, D.H. 16311 Kröger, S.C. 15068 Chakor, G. 14951 Bromet, L. 14689 Haage, M.W. 13858

De twee kandidaten die daarmee mogelijk niet in de kamer komen zijn respectievelijk Luc Stultiens en Jimme Nordkamp (in die volgorde).

Bij geen van de andere partijen is er iemand die niet al op een verkiesbare plaats staat die in de buurt komt van de het benodigde aantal voorkeursstemmen.
In de huidige voorlopige uitslagen die gebruikt zijn, zitten 9,06 miljoen stemmen. Dat is ruim 87% van het totaal aantal uitgebrachte stemmen.
Van 317 gemeenten was de data beschikbaar. Let op, het gaat om voorlopige uitslagen. Pas vrijdag 1 december worden de uitslagen definitief. Morgen (maandag de 27e) moeten alle uitslagen bij de Kiesraad binnen zijn. Installatie nieuwe kamer is op 6 december.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende