Hoe links is Labour?

De kersverse Britse Labour premier Keir Starmer ging deze week op bezoek bij zijn Italiaanse extreemrechtse collega Giorgia Meloni. Hij vroeg haar advies voor de aanpak van illegale immigratie via Het Kanaal. In een gezamenlijke persconferentie prees Starmer het Italiaanse beleid dat heeft geleid tot een flinke afname van het aantal mensen dat via de Middellandse Zee Italië probeert te bereiken. Volgens Meloni had Starmer ook interesse voor de illegale deal met Albanië. Starmer bevestigde dat niet, terwijl zijn minister van Buitenlandse Zaken David Lammy er wel wat in zag, zo vertelde hij in een televisieinterview voorafgaande aan Starmers bezoek aan Rome. De deal met Rwanda, die de vorige regering sloot, maar die nooit werd uitgevoerd, is door Labour geschrapt. Het bezoek van Starmer aan Rome heeft in zijn partij tot kritische reacties geleid. 'Wat denkt hij van een neofascist te kunnen leren', twitterde parlementslid Diane Abbott.  Kim Johnson, een ander parlementslid vroeg zich af 'of we dan niets geleerd hebben van de fouten van de Tories'. Hij vindt het 'verontrustend dat Starmer lessen probeert te trekken uit een neofascistische regering, vooral na de rellen tegen vluchtelingen en het extreemrechtse racistische terrorisme dat Groot-Brittannië deze zomer teisterde.' Bezuinigingen Bij de opening van het parlementaire jaar, eind augustus, had premier Starmer al gewaarschuwd voor pijnlijke bezuinigingsmaatregelen. Hij vertelde dat de vorige regering 'een economisch zwart gat van 22 miljard pond' heeft achtergelaten. 'De zaken staan er slechter voor dan we ons ooit hadden kunnen voorstellen.' Maar dat die bezuinigingen ook de koudetoeslag voor gepensioneerden zou treffen ging er bij een flink deel van de Labour afgevaardigden niet in. De regering kreeg nog wel een meerderheid voor het plan, maar het verzet tegen dit soort asociale maateregelen is geactiveerd. Vorig jaar ontvingen 10,8 miljoen mensen een toeslag om de energierekening te kunnen betalen. Dat aantal is door de nieuwe regering teruggebracht tot slechts zo'n 1,5 miljoen mensen. Juist de groep gepensioneerden die net boven het minimuminkomen zit wordt getroffen. Het zal de populariteit van Labour bepaald geen goed doen. De Britse schandaalpers wrijft deze week nog wat zout in de wonden met berichten over gebrek aan openheid van Starmer over giften die zijn echtgenote ontvangen heeft en de exorbitante salarisverhoging van zijn belangrijkste adviseur. Doodsbedreiging De verdeeldheid bij Labour is niet nieuw. De Britse arbeiderspartij heeft altijd al een breed politiek spectrum gekend van rechts (Blair, Brown) tot links (Benn, Corbyn). Diane Abbott, de eerste zwarte vrouw die in het Britse parlement werd gekozen en anno 2024 het langstzittende zwarte parlementslid, behoort duidelijk tot het linkse kamp. Ze heeft Starmer er in Newsnight van beschuldigd haar als een 'non-person' te behandelen nadat een Tory-aanhanger haar racistisch had bejegend. Dat ging om Frank Hester, een zakenman die miljoenen doneerde aan de Conservatieven. Hij zei dat hij Abbott haatte, ze zou doodgeschoten moeten worden. Na twee moorden op parlementsleden (Cox in 2016 en Amess in 2021) had Abbott meer steun van haar partijgenoten verwacht. Maar Abbott, schaduwminister onder Corbyn, lag niet goed in de nieuwe fractie onder Starmer. Ze werd zelfs enige tijd als parlementslid geschorst vanwege een brief aan The Observer waarin ze schreef dat Joden, Ieren en woonwagenbewoners niet op dezelfde manier met racisme te maken hadden als zwarte mensen. Na eerdere beschuldigingen van antisemitisme aan het adres van Labour werd een onderzoek ingesteld naar Abbott. Ze kreeg een waarschuwing, maar was opnieuw kandidaat bij de parlementsverkiezingen deze zomer en won haar zetel. De pijn over de opstelling van de rechtse meerderheid van de partij bleef. Volgens haar wijst alles er op dat Starmer met zijn 'New Labour' er alles aan wil doen om linkse parlementsleden uit te schakelen. Eén op de vijf Britten komt tekort Starmer zal de komende tijd nog vaker te maken krijgen met oppositie binnen Labour tegen zijn koers. Groot-Brittannië verkeert in een armoedecrisis, schrijft Imogen Tyler op de site Social Europe. 'Meer dan 14 miljoen mensen (één op de vijf) leven in armoede. Van hen worden er vier miljoen, waaronder één miljoen kinderen, als behoeftig beschouwd: ze kunnen regelmatig niet in hun basisbehoeften voor onderdak, warmte, voedsel en kleding voorzien.' Wat het Verenigd Koninkrijk volgens Tyler onderscheidt van landen op het Europese continent is het keiharde stigma dat mensen krijgen die afhankelijk zijn van staatssteun. Enig begrip is er dan nog voor kinderen, ouderen en gehandicapten, maar voor de rest geldt: ga aan het werk en profiteer niet van onze belastingcenten. Het stigma dat de schuld voor de armoede bij de armoedzaaiers zelf legt leidt tot schaamte en inertie. Tyler: 'Schaamte weerhoudt mensen ervan om hulp en steun te zoeken. De knagende angst dat hun gebrek aan middelen aan anderen wordt blootgesteld, kan ertoe leiden dat mensen zich terugtrekken uit sociale activiteiten en geïsoleerd raken (...) Wanneer politici (via toespraken en beleid) en de media (via reality-tv of stigmatiserende reportages) ons leren om armoede te zien als een resultaat van de slechte keuzes in plaats van een probleem en het economisch systeem, wordt het sociaal acceptabel. Op deze manier versterken armoede en het armoedestigma elkaar.' Tegengas is helaas ook niet te verwachten van een Labourregering die het met strenge bezuinigingen allemaal nog erger maakt voor de onderkant van de samenleving.

Closing Time | They’re Eating The Dogs

Huisdieren zijn afgelopen weken in het nieuws nadat Donald Trump beweerde dat Haïtiaanse immigranten katten en honden opeten. Inmiddels gaan er foto’s rond van Haitianen die hele ganzen mee naar huis nemen, en filmpjes van hele, geplukte kippen op de barbecue die doorgaan voor katten.

Vroeger werden Chinese immigranten beticht van zulke rare eetgewoonten en dierenbeulerij. Hoe meer er verandert, des te meer blijft er hetzelfde.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Groninger Gasveld, gaswinningslocatie Wildervank (bron)

Mooie woorden over AI

Grote techbedrijven, zoals Microsoft, geven hoog op over de kansen die artificiële intelligentie biedt om verduurzaming van de samenleving te versnellen. Los van het feit dat de benodigde datacenters behoorlijke energieslurpers zijn blijkt er ook een andere milieuonvriendelijke kant aan de medaille te zitten. In The Atlantic staat een uitgebreid verhaal, onderbouwd met gegevens uit interne bedrijfspresentaties en interne bronnen, over hoe Microsoft het gebruik van AI pitched bij olie- en gasbedrijven. Daarbij focust het bedrijf zich op de mogelijkheden die AI biedt voor het optimaliseren van het boorproces en bij het modelleren van olie- en gasreservoirs.

Interne documenten spreken van een markt van $35-65 miljard. De klimaatwinst van de inzet van AI bij de winning van bv aardgas valt in het niet bij de totale emissies van olie- en gasbedrijven. Shell schat bv in dat ze jaarlijks 340.000 ton CO2 bespaart op een locatie door de inzet van AI, de totale CO2-emissie van Shell bedraagt echter 1,2 miljard ton CO2 per jaar. De besparing bedraagt daarmee 0,03% per jaar. Andere documenten laten zien dat de verwachting is dat ExxonMobil $1,2 miljard extra opbrengsten kan behalen door de inzet van AI tools van Microsoft. Ondertussen lukt het Microsoft zelf al jaren niet om haar klimaatemissies omlaag te brengen. Deze zijn, mede door AI met ruim 25% gestegen sinds 2020.

Foto: Rijksoverheid, foto Martijn Beekman

Hoe politici kiezers overtuigen op ze te stemmen

ONDERZOEK - door Maaike Homan

Volgens psychologisch onderzoek zijn mensen uiterst vatbaar voor de emoties van anderen. Emotionele uitdrukkingen geven immers informatie over hoe de persoon zich voelt, en wat zijn intenties zijn. Daarnaast kunnen de emoties die we waarnemen bij anderen ook besmettelijk zijn, ze roepen soortgelijke emoties bij ons op.

Psychologen zeggen dat de emoties van anderen onze meningen en beslissingen beïnvloeden. De vraag hier is of deze psychologische processen ook werken in de politiek. Met andere woorden, zijn we vatbaar voor de, al dan niet gespeelde, emoties van politici.

Lachwekkend

Uit onderzoek blijkt dat onze reactie op de emoties van bekende politici sterk afhangt van onze politieke voorkeur. In verschillende experimenten heb ik de activiteit in de gezichtspieren en hersenen gemeten, terwijl proefpersonen emoties van politici waarnemen.

Zodra we iemand zien lachen, gaan we zelf ook lachen

De belangrijkste bevindingen op een rij, bieden ons de volgende inzichten.

Ten eerste roept alleen al het zien van een bekende politicus, los van onze politieke sympathieën, sterke maar onbewuste emotionele reacties op. Daar hoeft deze niets voor te doen.

Ten tweede blijkt onze politieke lens te bepalen hoé we op de emoties van bekende politici reageren. Normaal gesproken zijn de emoties van anderen besmettelijk. Zodra we iemand zien lachen, gaan we zelf ook lachen. Ook de proefpersonen in mijn onderzoek spiegelden de emoties van andere individuen. Bij het zien van bekende politici gebeurde er echter iets anders.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Vulcan Death Grip

… spotten… spotten ze nou echt met alles wat Mooi en Waar is?! NU WEET IK HOE CHRISTENEN ZICH VOELDEN NA LIFE OF BRIAN!

Ahum, goed, Vulcan Death Grip maakt dus een parodie op metal. Wat, naar het schijnt, niet iedereen door had indertijd. Het is een project uit de jaren tachtig van Ann Magnuson, die gister hier ook al voorbij kwam als frontvrouw van Bongwater. Als ik dit zo hoor eigenlijk zonde dat ze niet voor de echt metal is gaan maken, haar carrière is veelzijdig genoeg, en haar stem prima geschikt.

Foto: © Sargasso logo Kort copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Kort | Risicoperceptie

COLUMN - Toevallig gingen een aantal masterscripties die ik recent begeleidde bij de opleiding Bestuurskunde over ‘risicoperceptie’, oftewel: hoe mensen risico’s inschatten. Eén van de rode draden is: er is weinig zeker over hoe persoonskenmerken (leeftijd, opleiding, etc.) risicoperceptie beïnvloeden, behalve één ding: vrouwen schatten risico’s hoger in dan mannen.

Opeens moest ik weer denken aan een Wacken Open Air, lang geleden. We stonden op dat festival in de brandende hitte op een veld, voor een podium. Omdat het eerder geregend had was er stro gestrooid, om te voorkomen dat het één grote modderpoel zou worden. De hoge temperaturen zorgde er echter voor dat alles snel opdroogde, en het stro was al snel gortdroog. En dan is er op zo’n festival waarbij een deel van de bezoekers al vanaf tien uur in de ochtend beschonken is altijd wel één groot licht die er zijn peuk in gooit.

Daar stonden we, met een stuk of vijf lieden, te kijken hoe een aantal meter verder een fik ontstond die steeds groter werd. De enige dame in ons gezelschap vroeg een paar keer of het niet verstandiger was om, nou ja, wat verder weg te gaan staan, omdat de festivalweide in brand stond. De rest, inclusief ondergetekende, kwam niet verder dan een ietwat aangeschoten, “ghehehe, fire is cool” en “komt wel goed” en “wat kan er gebeuren?”, net als de rest van het publiek overigens. Totdat iemand van de organisatie het podium op klom, een microfoon pakte en vroeg of we allemaal achterlijk waren want wij zagen toch ook wel dat er brand was en of we allemaal wilden maken dat we wegkwamen zodat de brandweer er langs kon.

Foto: Tom Jutte (cc)

Mooie woorden

COLUMN - Het regeerprogram van het kabinet Schoof bevat veel mooie woorden. Vage woorden vooral waarbij je je kunt afvragen of ze dat allemaal waar gaan maken. Hoofdstuk 7 ‘Goed bestuur en sterke rechtsstaat‘ spant wat mij betreft de kroon: ‘Nu is het moment om de weg vrij te maken voor herstel en verandering. Dit kabinet presenteert daarom een agenda voor vernieuwing van de democratie en versterking van de rechtsstaat, het bestuur en de controle daarop.’ Gaat dit kabinet dan eindelijk waarmaken wat Rutte IV met zijn streven naar bestuurlijke vernieuwing en een andere bestuurscultuur niet is gelukt?

Wat mogen we verwachten van deze zoveelste vernieuwingsagenda? ‘Een lerende overheid: een overheid die beleid en regelgeving evalueert, blijft verbeteren en altijd op zoek gaat naar de meest passende oplossing.’ Ahum. Moet dat nog zo expliciet gezegd worden? Hieronder een tiental punten om de -relatieve- vernieuwingsdrang van Schoof c.s. de komende tijd aan te toetsen.

  • Constitutionele toetsing staat opnieuw op de agenda. Alsmede verzelfstandiging van de afdeling Rechtspraak van de Raad van State. Het kabinet ‘versterkt de toegang tot de rechtsketen’. Maar niet voor maatschappelijke organisaties die niet aan de vereiste voorwaarden voldoen. Een VVD-wens gaat in vervulling: minder rechtszaken van maatschappelijke clubs die de staat aanklagen vanwege schending van het algemeen belang. ‘Ook investeert het kabinet in het Juridisch Loket, waar burgers met een laag inkomen terechtkunnen voor persoonlijk advies en hulp.’ Zou het niet beter zijn de bezuinigingen op de sociale advocatuur terug te draaien?
  • Steun ons!

    De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

    Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

    Closing Time | Bongwater

    Negen minuten vage, psychedelische hippie shizzl van Bongwater, uit 1990: Folk Song. Wel vette vage psychedelische hippie shizzl, waar ook zonder bong prima van te genieten is. Oh, en mochten jullie dat toch graag willen jongens en meisjes, dat water, dat moet je dus niet opdrinken, zeg ik er voor de zekerheid maar even bij, dat is ongezond. De muziek heeft trouwens ook nog een maatschappijkritische boodschap, dus wat wil je nog meer?

    Foto: David Goehring (cc)

    De bok van Van Bokhoven

    COLUMN, OPINIE - Een gastbijdrage van Frans Kuijpers, eerder verschenen op zijn eigen weblog.

    ‘De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet’ een spreekwoord dat betekent dat iemand een ander iets verwijt waaraan de verwijter zichzelf ook schuldig maakt.. Daar moest ik aan denken bij een artikel van Ines van Bokhoven bij Opiniez. Daaraan en aan de splinter die je in het oog van de ander ziet terwijl je de balk in je eigen ogen niet opmerkt.

    Van Bokhoven gebruikt een tweet van een uitspraak van terrorisme-expert Beatrice de Graaf om haar punt te maken. In een reeks twitterberichten schreef De Graaf het volgende: “maandag heb ik blijkbaar bij @JinekLive geheel radicaalrechts in Nederland diep gekwetst. Ze voelen zich massaal geraakt over een item over de dreiging van extreemrechts in Duitsland, waar AfD geradicaliseerd is (volgens veiligheidsdiensten daar), en mee doet met neonazi’s.” In een tweede bericht gaat Van der Graaf verder: “Alle bekende en onbekende trollen, guurrrechtse “journalisten”, @DDStandaard, @wierduk, @NineForNews hebben onthuld waarmee ze zich identificeren: met de extreem rechtse Duitse onderbuik.”

    Van Bokhoven vindt het gebruik van ‘radicaal rechts’ onnodig generaliserend en het wordt vooral gebruikt om: “zich achter te verschuilen.” Ook het gebruik van de woorden ‘diep gekwetst’ bevallen haar niet: “Nou denk ik dat dat wel meevalt, maar stel dat het wel zo was: waarom daar dan zo laatdunkend over doen? Waarom daar de spot mee drijven? … Waarom zo stampen op de emoties van mensen waar je een samenleving mee deelt? Welk nut dient dat, naast jezelf het gevoel geven dat je zo ont-zet-tend veel beter bent – een volslagen misplaatst gevoel, want onderbouw het maar eens overtuigend na dat soort woorden.”   Van Bokhoven gaat verder: “De Graafs onderbuik: die van haar is prima, haar scheldpartijen en generalisaties en verwijten zijn de redelijkheid en rationaliteit zelve, en de rest van ons is een soort primaat als wij eens eerlijk zeggen, net als zij, op wie we zo kwaad zijn en waarom.”

    Doneer!

    Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

    In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

    Doe het veilig met NordVPN

    Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

    Vorige Volgende