De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Introductie nieuwe bloggers
Sargasso begint het nieuwe jaar met vier nieuwe bloggers: Robert Buzink, AB, Lenmeister en Thomas van Aalten. In de afgelopen weken heeft u al enkele (gast)bijdragen van ze mogen lezen maar bij deze stellen ze zichzelf aan u voor.
Robert Buzink is journalist en studeert Journalistiek en Media aan de Universiteit van Amsterdam. Hij schrijft over de toekomst van de journalistiek en dan het liefst over hoe de journalistiek gebruik kan maken van allerlei vormen van nieuwe media. Daarnaast is hij nieuwsgierig naar alles in de wereld en komt hij daardoor op allerlei plekken in die wereld. Hoe dichterbij hoe beter. Dat resulteert dan in een reportage of, als hij ter plekke interessante mensen ontmoet, een interview. Robert is niet vies van stilstaand en bewegend beeld en maakt ook graag audio-opnames. Crossmedia dus, al is dat een term die hij niet gauw in de mond zal nemen (zie ook: robertbuzink.com).
AB – Andreas Bouman (1977), is sinds 2008 eigenaar van tekstschrijverbureau ‘Dat Zijn Mijn Woorden’. Andreas voornaamste interesses; politiek, geschiedenis en gezondheidszorg. Zijn politieke opvattingen zijn glashelder. Op het gebied van ethische kwesties liberaal (D’66), economisch genuanceerd (PVDA), qua milieu progressief (Groen Links) en qua veiligheid juist conservatief (VVD). Een nadeel van zijn schizofrene politieke overtuiging is de 4-jaarlijkse hoofdpijn in stemhokjes. Zijn politieke overtuiging is echter een zegen voor zijn eigenzinnige blog. (zie ook: datzijnmijnwoorden.nl)
De emotie van de olieprijs

De olieprijs, stond hij in juli nog op bijna 150 dollar per vat, nu gaat een vat ruwe olie voor nog maar ongeveer 40 dollar in andere handen over. De vrije val werd ingeluid door de eerste berichten over de crisis waar we in aan het geraken waren en de daaropvolgende angst voor vraagafname. Inmiddels is de prijs alweer aan het stijgen, en dat komt door het bericht dat China aan het hamsteren is, en het nieuws dat er in het Midden-Oosten een conflict aan de gang is tussen twee volken die niets te maken hebben met de olieproductie.
Niks is gebaseerd op een daadwerkelijke afname of toename van de vraag. Sargasso toonde dat al aan met een grafiekje dat de olievraag tegen de tijd en recessies afzette. De conclusie: er is geen enkele significante relatie tussen de vraag en welk fenomeen dan ook. De enige factor waar je van op aan kan is dat de vraag zal toenemen. En dat deed hij dan ook.
Je kan dus concluderen dat de prijs van de olie meer op emotie dan op andere dingen is gebaseerd en dat er tot nog toe eigenlijk nooit een echte olieschaarste op de markt is geweest. Op zich ook niet vreemd want de oliemaatschappijen kunnen ervan op aan dat de olie toch wel verkocht wordt, dus zij kunnen zonder vrees produceren. De winstcijfers over 2008 van de oliemaatschappijen zullen dat straks waarschijnlijk duidelijk laten zien. Objectief gezien zou je dus kleine schommelingen in de prijs verwachten aangezien de vraag slechts geleidelijk toeneemt. Tenzij er uiteraard echt iets groots gebeurd, zoals de ramp bij New Orleans die een groot deel van de Amerikaanse raffinagecapaciteit uitschakelde.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Gelukkig 2009!

Door middel van deze – volautomagische, we zijn niet gek – post wenst de redactie van GC jullie een gezond en voorspoedig 2009, met uiteraard de nodige meningsverschillen (daar moeten we het immers toch van hebben).
Hieronder kunt u uw gelukswensen kwijt, dan wel uw verwensingen om het nieuwe jaar goed te beginnen.
Maar vooralsnog zit de redactie nog lekker aan de champagne en oliebol, dus verwacht niet al teveel tegengas :-).
Qoute du Jour | Go To hell, Israël
“Go to hell Israël!”
In tamelijk duidelijke bewoordingen trok een betoging in Antwerpen voorbije nacht van het Islamitisch centum van Antwerpen (Borgerhout, door Blangers Borgerrocco genoemd) naar het Joodse centrum, een kleine kilometer verderop. De ordediensten waren verrast, maar tot een confrontatie is het niet gekomen. Het citaat komt uit een nogal rauw verslag van de oudejaarsfestiviteiten in Antwerpen, hier een meer krantiger relaas.
Los van de smeulende spanningen tussen hormonengroepen, bange blanke mannen en boze bruine kereltjes – deze stelling: moet Israël zich niet tegenover de rest van de wereld wat voorzichtiger opstellen? Beseft het wel hoe provocatief het vuur aan de lont wordt gehouden in een wereld die er toch al niet vriendelijker op wordt?
Verantwoordelijkheid, en minder scoringsdrang (4 – 400 tussenstand)
Wat politiek Den Haag u toewenst in 2009…
Wat wensen de politieke partijen voor ons, Nederlander, in 2009? Ehhh…, weinig tot niets (tenzij de redacties van politieke websites afgelopen week vrijaf kregen of geen zin hadden om de site te vullen met mooie wensen en valse beloften). Alleen Geert Wilders heeft (in vergelijking met andere partijen) een vrij uitgebreide boodschap… Hieronder het overzicht:
Pvda: Een gezond en gelukkig 2009.
CDA: Een gezegend 2009.
SP: Een menselijker 2009 dan de vele jaren daarvoor.
GroenLinks: Niets.
ChristenUnie: Een gezond nieuwjaar.
D66: Niets.
SGP: Niets.
PVV: Een socialer Nederland met lagere belastingen en fatsoenlijkere zorg voor ouderen. Een trotser Nederland met minder islam. Een veiliger Nederland met strengere straffen.
Partij voor de Dieren: Niets.
TON: Niets.
(VVD: geen idee, de website ligt plat…).
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
jaarsluiting | Happy Wally
Foto des Tages | Schoenen tegen Israel
Nooit eerder zagen we zoveel islamitische schoenen (veel Nike!) in wereldwijde protestdemonstraties. Ook moslims in Maleisië staken afgelopen dagen massaal een schoen in de lucht uit protest tegen de Israelische raketaanvallen op de Gaza-strook. Zie ook hier, hier en hier.