Parlement, corona en de zorg

Het wil maar niet lukken om een parlementaire meerderheid te krijgen voor een beter salaris voor zorgverleners. Bij herhaling is gevraagd het applaus dat de zorgmedewerkers in de frontlinie van de strijd tegen het coronavirus kregen, ook in klinkende munt te vertalen. De Tweede Kamer wist er nog wel een eenmalige bonus uit te slepen, die waarschijnlijk pas per 1 oktober kan worden aangevraagd. Dat tot vijf keer toe de coalitiepartijen niet instemden met een salarisverhoging leidde tot kreten als dat ‘de politiek’ niet achter de zorgmedewerkers staan. Dat is natuurlijk te kort door de bocht, want een deel van ‘de politiek’ wilde het dus wel en behalve loon waren er meer zaken die steun voor de zorg konden betekenen. Om daar enigszins beeld van te krijgen kijken we naar de stemmingsuitslagen van moties die betrekking hadden op de zorg en in de Tweede Kamer zijn behandeld vanaf begin maart tot en met 12 augustus (de laatste plenaire vergadering over de ontwikkelingen rond het coronavirus).

Door: Foto: Lollyman (cc)

Foodwatch: suikerindustrie volgt strategie tabaksfabrikanten

Het Kenniscentrum Suiker en Voeding (KSV) gebruikt in grote lijnen dezelfde strategieën als ‘Big Tobacco’ om de wetenschap te beïnvloeden

  • Negen Nederlandse wetenschappers hebben sterke banden met KSV.
  • Alle negen wetenschappers doen publiekelijk uitingen in lijn met de belangen van de suikerindustrie: in wetenschappelijke publicaties, KSV-publicaties, YouTube-filmpjes, congressen, workshops en de media.
  • Voor 6 van de 9 wetenschappers was er (op meerdere momenten) onvoldoende transparantie over hun toenmalige betrokkenheid bij KSV.
[Persbericht Foodwatch]

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: © Rijksoverheid schermafbeelding persconferentie ivm coronacrisis

Als u het zou zeggen …..

Vanavond weer een persconferentie waarin, naar verwacht, premier Rutte en minister De Jonge nieuwe maatregelen zullen aankondigen om het stijgend aantal coronabesmettingen tegen te gaan.

Twee vragen:  A) welke maatregelen zullen er volgens u genomen moeten worden en B) welke maatregelen denkt u dat de heren zullen afkondigen?

Mocht u bij A) het zelf niet kunnen bedenken, dan kunt u misschien kiezen uit:

– Niets, het gaat prima zo;
– terug naar de lockdown van 16 maart;
– een veel strengere lockdown dan we tot nu toe hebben gehad;
– verplichte quarantaine voor een ieder die positief wordt getest;
– laten we 1 week een landelijk carnaval houden om de groepsimmuniteit een boost te geven.

Mocht u wél wat kunnen bedenken, meldt het dan a.u.b. Wie weet hebben anderen er wat aan.

Bij B) zou u natuurlijk de koffiedikkijkers kunnen volgen in de diverse media. Zo zagen we ergens voorbij komen dat Rutte het volk zal oproepen zich nu toch beter aan de regels te houden. Wij hebben het niet opgezocht, maar hoe vaak heeft hij nu al een beroep gedaan op de eigen verantwoordelijkheid van het volk?

Wie weet zal minister De Jonge eindelijk mee kunnen delen dat de testcapaciteit nu echt op meer dan volle sterkte is en dus kunnen we overgang tot verplicht testen van gans het volk.

Recensie Zomergasten | Carola Schouten

RECENSIE - De vorige zittende politicus die in Zomergasten plaatsnam tegenover Janine Abbring, was de nimmer aan zichzelf twijfelende Eric Wiebes, Minister van Economische Zaken en Klimaat. Het contrast met Carola Schouten (de vijfde Zomergast van 2020 en de zittende Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) kon bijna niet groter zijn.

Ik heb het stukkie nog even opgezocht dat ik twee jaar geleden had geschreven. Wiebes zette zichzelf neer als een problem solver: iemand die problemen analyseert en oplossingen vindt. Janine Abbring deed haar best om Wiebes op zijn blinde vlekken te wijzen, maar het lukte niet. ‘Wiebes is iemand die zijn eigen denkfouten niet ziet omdat hij zichzelf zo slim vindt dat hij denkt niet in staat te zijn denkfouten te maken’, schreef ik toen.

Net als Wiebes heeft Schouten op negenjarige leeftijd haar vader verloren, maar verdere overeenkomsten zag ik niet. Want in tegenstelling tot Wiebes, is Schouten voortdurend bezig met de vraag of ze het wel goed doet. Of ze de juiste beslissingen neemt. En of ze nog wel oog heeft voor de mensen die haar beleid zullen raken. Hoe vaak zie je een zittende politicus zo openhartig vertellen over haar twijfels en drijfveren? Zelden tot nooit, en het is een verademing. (Tijdens de uitzending schijnt er een aantal boeren per tractor naar het Mediapark te zijn gereden om hun onvrede te uiten over het beleid van Schouten. Ik neem aan dat de betreffende boeren de uitzending hebben gezien en, bittere tranen wenend, na afloop hun vergeving hebben aangeboden. Vergeving die Schouten op haar beurt dan weer huilend zou hebben weggewuifd. Waarna de boeren en Schouten tezamen, in navolging van Bono in het laatste fragment van de avond, Yahweh hebben aangesproken om hun handen te leren het juiste te dragen, in plaats van altijd maar weer die vuist te maken.)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Why does my heart feel so bad?

Aan het eind van de dienst, toen de aula leegliep, klonk er hard ‘why does my heart feel so bad’ van Moby door de ruimte, hard, dwingend en aanstekelijk. Het zoog je op, why does my soul feel so bad’ dat was wat je voelde, nu, hier, keihard. Balsem voor je ziel, dit was wat je nu nodig had, rechtstreeks, geen afweer, dat het doordrong. De pulserende beat, dat dwingende ritme, die toetsen, eerst zoekend en aarzelend, dan trefzeker, die zang,  die tekst, zo raak. En het waren alleen maar vragen, twee vragen, steeds repeterend, onontkoombaar, waarom, waarom. En iedereen hier wist het antwoord. Daarom, daarom. Een dancenummer op een uitvaartdienst. Je had er zelf nooit over nagedacht. Een ander wel. Die had de toepasselijk ervan gezien, net op tijd ook. Je liep naar de garderobe en zocht je jas. Moby knalde maar door met zijn eeuwig dolende vragen. why does my heart feel so bad, why does my soul feel so bad’ Je liet de deur achter je dicht vallen. Je stond buiten in de grauwe schemer. Je was alleen en het was stil. Doodstil.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

SG-café dinsdag 18-08-2020

Dit is het Sargasso-café van dinsdag 18-08-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Closing Time | Love Henry

Hoewel ik een periode erg into oude folk was, kende ik Judy Henske pas sinds ik begin deze eeuw de boeken van Michael Connelly las. Harry ‘Hiëronymus’ Bosch, de held uit zijn boeken draait haar muziek en dat maakte me nieuwsgierig. Wat een geweldige stem heeft ze. Bij de introductie van dit liedje van haar plaat Miss Judy Henke uit 1963 laat ze horen dat ze ook nog eens grappig is en het publiek wil entertainen (muziek start v.a. 4.49) . Ze heeft begin jaren ’60 nog opgetrokken met Lenny Bruce, dat is vast geen toeval.

SG-café maandag 17-08-2020

Dit is het Sargasso-café van maandag 17-08-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Closing Time | Chris Rea – The Road To Hell

Ik ben niet zo’n fan van Chris Rea, maar The Road To Hell vind ik echt een kunststukje. Het kwam een tijdje geleden voorbij in een willekeurige YouTube-playlist, en ik was meteen verkocht. Ik kende het niet, maar het blijkt een van zijn bekendste nummers te zijn, van zijn meest succesvolle album met dezelfde naam. Dat wel in Nederland is uitgebracht, maar er zijn geen hits uit voortgekomen.

Overheid laat hack van 900 bedrijven lopen

Een hacker heeft onlangs inlognamen en wachtwoorden online gezet van medewerkers van zeker negenhonderd bedrijven

De gegevens zijn naar alle waarschijnlijkheid buitgemaakt dankzij een beveiligingslek dat al meer dan een jaar bekend was, schrijft het FD (€). In Nederland vonden informatiebeveiligers, onder wie Matthijs Koot, honderden kwetsbare servers. Individueel benaderen was niet haalbaar, dus stuurde Koot zijn vondsten door naar het Nationaal Cyber Security Center (NCSC) van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Dat gooide het gros van de informatie weg, want het NCSC kijkt alleen naar de rijksoverheid en bedrijven in ‘vitale sectoren’, zoals banken en telecombedrijven. ‘Er liggen nu allerlei wachtwoorden van medewerkers op straat, terwijl dat voorkomen had kunnen worden’, zegt Koot.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende