Het broeit nog steeds in Teheran

De slechtste dienst die internationale media de oppositie in Iran kunnen bewijzen, is de aandacht te laten verslappen voor de ontwikkelingen aldaar. Want het broeit nog steeds in Teheran, het verzet is nog niet gebroken. Ahmadinejad zit nog altijd niet stevig in het zadel, ondanks alle pogingen van de Raad van Hoeders om hem als herkozen president te legitimeren. Het meeste nieuws van niet-officiële zijde komt nog steeds binnen via internet en ik noemde het eerder prijzenswaardig dat de NOS als experiment Iran Digitaal opzette als vangnet voor alle berichten die via Twitter, Facebook, Youtube en Flickr binnenkomen. Helaas heeft men sinds zondag besloten dit 'experiment' stil te leggen "omdat de situatie in Iran zich lijkt te stabiliseren". Ja, dat is nou nét wat het Iraanse bewind in de kaart speelt. Ik roep de NOS op de nieuws-updates op Iraan Digitaal direct te hervatten! Bij CNN verslapt de aandacht eveneens: daar zijn Michael Jackson en Farrah Fawcett ineens de hot topics. De Nederlandse actualiteitenprogramma's op radio en tv zijn inmiddels overgegaan op de zomerstand en ook daar nauwelijks meer aandacht voor de undergroundjournalistiek vanuit Teheran. Toch broeit het daar nog steeds, getuige recente berichten...

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Papier hier: wie leest de Kampioen en de Villa d’Arte nou écht?

cover_villadarteAls je een braaf magazine vol bodywarmers, neustrimmers en tips over gevarendriehoeken en reflecterende hesjes automatisch aan alle ANWB-abonnees verstrekt, heb je een aardige oplage. Kampioen is zo’n magazine. 3,5 miljoen exemplaren vliegen momenteel 11 keer per jaar door de Hollandse brievenbussen. Lifestyleblad Villa d’Arte, dat ‘gratis’ verstrekt wordt aan eurocardhouders tussen de 25 en 50 jaar oud, heeft momenteel twee keer meer ’totaal betaalde gerichte oplage’ dan de Volkskrant, aldus de cijfers van HOI, Instituut voor Media Auditing (hier via Villamedia.nl). Het verschil is: De genoemde publieksbladen maken gebruik van een dienst waar consumenten een blaadje bij krijgen. Wat zegt dat nou over het aantal geïnteresseerde lezers?

Actieve verkoop van advertenties in de tijdschriften- en krantenbranche doet men nog altijd graag door te schermen met oplagecijfers. Het marketing- en salesteam doet in een kringetje een yell als er weer een spread is verkocht. Niet verwonderlijk. Bij de ANWB Media vragen ze voor een pagina fullcolour in Kampioen een slordige € 50.852.

Heeft iemand wel eens onderzoek gedaan naar het aantal ANWB-leden dat de adreswikkel om de Kampioen laat zitten en het hele pakket in de kliko smijt? Waarom zou je als adverteerder nog vijftig mille neerleggen voor een pagina in een blad dat weliswaar “veel” verschijnt, maar misschien veel minder gelezen wordt? Over tien à twintig jaar bestelt een enkele invalide alleenstaande senior ongetwijfeld nog een elektrische scooter of zitbad uit de Kampioen, maar al die reisorganisaties die adverteren – compleet met waardecoupons, antwoordkaarten en formulieren – zijn dan wijzer. Uitgaven als Kampioen zullen blijven bestaan, maar hebben eenzelfde functie als een flyer die ongezien uitgedeeld wordt in een gemiddelde winkelstraat. Oplage? Veel. Bereik? Dat weet God alleen (Hoe anders dan met online advertenties, dit terzijde).

Vertweehonderdvoudigd

Met de oplage van de glossy Villa d’Arte, dat in het eerste kwartaal van 2009 op 476.883 zit, is het een ander verhaal. Dit blad verscheen tot 2004 ‘gewoon’ als blad via Argo Media Groep (waartoe ook bijvoorbeeld OOR en Jazz behoren) waar je je op kon abonneren en los kon kopen. Sinds een deal met Eurocard in 2004 wordt het tweemaandelijkse blad met honderdduizenden tegelijk verspreid. En dat komt dan in de cijfers van het HOI onder ‘Totaal betaalde gerichte oplage’ te staan. (Hieronder worden volgens het HOI verstaan “de aantallen reguliere abonnementen die worden geleverd tegen een tarief dat gelijk is aan, of hoger ligt dan 50% van de standaard abonnementsprijs“).Ter verduidelijking: in het vierde kwartaal van 2008 had Villa d’Arte 2.174 staan onder datzelfde kopje. Dus in het eerste kwartaal van 2009 is dat aantal volgens deze theorie vertweehonderdvoudigd? Kan weer op de factsheet. Maar in het eerste kwartaal van stond de teller nog op 506.792. Hé, en in het derde kwartaal van 2007 weer 3.247? De cijferaar bij Argo maakt er een dolle boel van.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Franken wint Minnesota

Amerikaanse vlag (Foto: Arnoud Boer)

Na een acht maanden durend juridisch gevecht is eindelijk de laatste uitslag van de Amerikaanse Senaatsverkiezingen binnen: oud-komiek Al Franken heeft zittend Senator Norm ‘goedkoop apartementje‘ Coleman verslagen. Het Hooggerechtshof van de staat besloot unaniem dat er geen reden was de uitslag nog verder te betwisten. Coleman heeft daarop zijn verlies erkend, zodat Franken benoemd kan worden.

Langdurige juridische strijd
Coleman had heel lang zijn best gedaan om de uitslag in twijfel te trekken door te wijzen op vermeende ongerechtigheden bij het tellen van de stemmen. Het verschil in stemmen was namelijk beperkt tot maar een paar honderd, zodat een kleine wijziging in het toewijzen van de stemmen de uitslag al had kunnen doen kantelen en in dit soort krappe verkiezingen ontstaat altijd discussie welke stemmen geteld mogen worden.

Als de uitslag erg dicht bij elkaar ligt, vindt volgens de kieswet van Minnesota automatisch een hertelling plaats. Hierbij worden ook stemblijetten gescreend op de intentie van de kiezer. Als iemand bijvoorbeeld niet netjes een kruisje heeft gezet, maar bijvoorbeeld van alles heeft doorgekrast en vervolgens Koolman in de marge heeft geschreven zou je kunnen afleiden dat de stemmer Coleman wilde kiezen. Zoals je begrijpt, levert dat altijd grijze gebieden op, en dus ook voldoende aangrijpingspunten om lang door te gaan met rechtzaken aanspannen tegen de interpretatie van verkiezingsbiljetten. Om de conflicten nog een beetje binnen de perken te houden zijn beide campagnes overigens betrokken bij de hertelling. Bij twijfelachtige biljetten werden waarnemers van beide campagnes om hun mening gevraagd, zodat biljetten waar beiden het over eens waren in ieder geval geen deel meer zouden uitmaken van eventuele procedures.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Statistische aannames

“Daar moet je niet naar gissen. Aan statistische aannames hebben we niets.”

Het RIVM fietste een paar dagen geleden door het beleid van Minister Verburg van Landbouw heen door te melden dat er in Nederland statistisch gezien hoogstwaarschijnlijk al doden als gevolg van de Q-koorts zijn gevallen. En daar is ze niet al te blij mee.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende