Moria-deal op herhaling

Hè, hè, zijn we eindelijk van dat demissionaire kabinet af. Nu kan de Tweede Kamer ook weer voortvarend verder en wel met de controversieel verklaarde onderwerpen. Nadat Rutte III ten val kwam stelden de Tweede en Eerste Kamer vast welke onderwerpen als politiek gevoelig beschouwd konden worden. Pas bij aantreden van een nieuw kabinet kunnen die onderwerpen weer op de Kameragenda gezet worden. Een traditie die moet voorkomen dat een demissionair kabinet niet fluks nog wat van die politiek gevoelige zaken er door jast. Van de 308 controversieel verklaarde onderwerpen, werden er 54 migratierechtelijke onderwerpen op ‘non-actief’ gesteld. Van de 89 controversieel verklaarde onderwerpen van het Ministerie van Justitie en Veiligheid, gaan er 54 over het migratierecht (bron: Verbijfblog van de sectie migratierecht van de Vrije Universiteit Amsterdam). De thema’s integratie, immigratie, asielzaken en vreemdelingenzaken kregen bij de meeste naoorlogse kabinetten een ‘rechts’ VVD/CDA stempel gekregen, met hier en daar wat kleine puntjes van D66 en ChristenUnie (bron: Republiek Allochtonië). Dat was onder Rutte I tot en met III niet anders. Rutte I: Gerd Leers (CDA) minister voor immigratie, integratie en asielzaken, Ministerie Binnenlandse Zaken. Rutte II: Fred Teeven (VVD) staatssecretaris voor Integratie, Immigratie, Asielzaken en Vreemdelingenzaken,  Ministerie van Veiligheid en Justitie. Rutte III: Mark Harbers (VVD) staatssecretaris voor vreemdelingen- en vluchtelingenzaken, migratie en aangelegenheden betreffende mensenhandel, opgevolgd door Ankie Broekers-Knol (VVD), Ministerie van Veiligheid en Justitie. Mark Harbers is terug in Rutte IV, nu als minister van Infrastructuur en Waterstaat. Ankie Broekers-Knol heeft afscheid genomen en is opgevolgd door Eric van der Burg (uiteraard VVD) als staatssecretaris Asiel en Migratie. Nieuw gezicht, nieuw elan, nieuw beleid? Je zou bijna zeggen van wel omdat in het coalitieakkoord wordt beloofd dat het jaarlijkse hervestigingsquotum opgehoogd zal worden van 500 naar 900 vluchtelingen. Maar de manier waarop het nieuwe kabinet dat wil realiseren is een regelrechte kopie van de ‘Moria-deal’, een van de controversieel verklaarde onderwerpen. De ‘Moria-deal’ hield in dat 100 kwetsbare personen, waarvan 50 kinderen tot 14 jaar naar Nederland gehaald zouden worden. Maar omdat onder Rutte II humanitaire hulpverlening tot boekhoudkunde werd gedegradeerd werden 100 reguliere hervestigingsplaatsen geschrapt. Dat trucje wordt nu herhaald. Pas als de invoering van maatregelen ter bevordering van terugkeer bij onrechtmatig verblijf gestalte hebben gekregen, wordt het aantal hervestigers verhoogd. De UNCHR en stichting Vluchtelingenwerk wezen al op deze merkwaardige constructie. Met andere woorden: vluchtelingen hoeven er niet op te rekenen dat het Ruttiaans cynisme vervangen zal worden door empathie. Niks nieuw beleid.

Quote du Jour | Ongelijkheid

QUOTE - Een paar cijfers van Thomas Piketty die onze nieuwe regering ter harte zou moeten nemen naar aanleiding van het Wereld Ongelijkheidsrapport 2022 van Oxfam/Novib: ‘Om de sociale en milieutechnische gevaren die haar ondermijnen het hoofd te bieden zal de planeet meer dan ooit rekening moeten houden met de ongelijkheidsbreuklijnen die haar doorkruisen’, schreef hij in Le Monde (vertaald door 360 Magazine, januari 2022)

De algehele conclusie is dat de hyperconcentratie van vermogen, die tijdens de pandemie nog eens is verergerd, voor alle regio’s van de wereld geldt. Wereldwijd bezat de armste 50% in 2020 amper 2% van het totale privé-eigendom, terwijl de rijkste 10% 76% van het totaal bezat (…) In Europa is de situatie minder extreem [dan in bv. Latijns Amerika, Rusland, het Midden-Oosten en sub-Sahara Afrika] maar er is ook geen reden om de vlag te hijsen: de armste 50% bezit 4% van het totaal tegen 58% voor de rijkste 10%.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Reinier Sierag (cc)

Ondersteuningsverklaring in lockdown

Net als bij de Tweede Kamerverkiezingen lijken er ook voor de komende gemeenteraadsverkiezingen wat corona gerelateerde probleempjes te zijn. Onder ander bij het verkrijgen en inleveren van ondersteuningsverklaringen. Dat raakt alleen nieuwe partijen.

De Tweede Kamerverkiezingen van maart 2021 vonden plaats toen de ‘derde golf’ het land teisterde. Oplopende besmettingen waren aanleiding de toen geldende maatregelen niet te versoepelen. Maar de verkiezingen moesten wel doorgaan. Van uitstel was geen sprake.

De semi-lockdown leidde wel tot problemen voor nieuwe partijen. Voor deelname aan verkiezingen moeten bij de gemeenten ondersteuningsverklaringen ingeleverd worden. Partijen als Volt, Lijst Krol en NLBeter vonden dat lang niet alle gemeenten “hun zaken niet op orde hadden”.

Sommige  gemeenten boden niet altijd de mogelijkheid om zonder afspraak langs te komen. En dat niet alleen: het maken van een afspraak ging her en der moeizaam. Een woordvoerder van NLBeter wist van gevallen waar een afspraak niet telefonisch maar online mest worden gemaakt. “En soms ben je dan twee weken verder voordat een ambtenaar tijd heeft”, verzuchtte de woordvoerder.

Ook Henk Krol had soortgelijke ervaringen en stelde Kamervragen. De minister antwoordde dat ze er begrip voor had dat gemeenten vooral op afspraak wilden werken, maar gaf ook aan dat kiezers ook zonder afspraak hun verklaring konden af leggen.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Die bordesscène, wat vinden de lockdownregels daar eigenlijk van?

COLUMN - Vandaag is het zover, er treedt een nieuw kabinet aan. En sinds jaar en dag vindt daarbij de bordesscène plaats. Het nieuwe kabinet dat zich, de ene minister een trede hoger dan de andere, rondom de koning(in) laat fotograferen door de vaderlandse pers.

Bij Rutte III vond dit plaats op de trappen van Paleis Noordeinde, eerder gebeurde het ook bij Paleis Soestdijk, maar altijd is het buiten. En in deze lockdown gelden buiten, zoals u weet, enkele regels.

Nu ga ik er eigenlijk vanuit dat de volgende kleine observatie niet klopt. Ik zie vast iets over het hoofd. Heb iets niet goed gelezen, of niet kunnen vinden, maar ik weet eigenlijk niet wat. Want als ik naar de website van de Rijksoverheid ga en daar klik op het PDF-je waarin de regels voor deze lockdown staan opgesomd, dan lees ik daar: Groepsvorming buiten: max. 2 personen.

En ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Rutte IV uit meer dan 2 personen zal bestaan. Dus als straks die vele ministers op die trappen staan te poseren, gaat er dan niet iets fout? Ik bedoel, van mij mogen ze, ik verwacht geen superspreading event, maar om nou op de eerste dag van Rutte IV gelijk de lockdown-regels van Rutte III aan de kant te schuiven. Wordt dat dan uitgelegd als een breuk met het vorige kabinet vanwege de nieuwe bestuurscultuur? Of doen ze achteraf alsof ze geen groep zijn en daar toevallig – en nog wel op 1,5 meter afstand – stonden toen die foto werd gemaakt?

Closing Time | Life Is Fine

Toen ik deze plaat een keer draaide thuis, zei mijn bezoek zoiets als: als je alleen op de muziek af zou gaan, dat het toch niet helemaal overtuigend was, dat dat life zo fine was.

En het is inderdaad geen zoet nummer van Rainer And Das Combo dat geluk en tevredenheid uitstraalt: die gruizige gitaar, dat hortende en stotende begin, dat gejank van die gitaar, dat rare, onrustige ritme – en het is misschien eerder een bezwering: als ik maar vaak genoeg beweer dat life fine is, dan is het dat ook. Toch?

Foto: Maria Willems (cc)

Kunst op Zondag | Uitgaan na de lockdown

Uitgaan na de Lockdown

Weet je, als we straks weer uit mogen,
als we straks weer feest mogen vieren,
naar de kroegen, de stad in, tot laat,
tot erg laat, de straat over, flesje bier
in de hand, zingend hier, pissend daar,
in mekaars armen hangend, beetje
schreeuwen weetjewel, beetje lallen,
zo blij als een kistkalf in de wei,
geen avondklok, wel bier en nog eens bier,
boel plezier, buren boos maar boeien,
wij zijn los, wij vieren feest, mag iedereen
weten, kots in het portiek, fietsen omgooien,
gewoon geintjes weetjewel, huissleutel kwijt,
aankloppen, bellen, bonzen, roepen, buren boos,
muziek nog in de kop, die kroeg, man, man, man,
hossen, struikelen, meisje gemist, wel gezien,
volgende keer misschien. Ochtendgloren,
grauwe kop, helemaal brak, bonzend hoofd,
ogen dik, trage wereld, droge mond, sigaret.
Gordijnen dicht, luxaflex gesloten, mobiel uit,
nee, toch aan, dit wil je niet missen, laatste
berichtjes, hoe ist? En jij denkt: dit was het dus,
zo was het dus, zo gaat het worden. Je denkt:
Ik weet eigenlijk niet of ik het allemaal wel
weer net zo leuk ga vinden als vroeger.

UItgaan na de lockdown

Drie bier

Foto: CorporatieNL (cc)

Eenvoud, niet vernederen

OPINIE - In het  coalitie akkoord staan compromissen. Daarover moeten we iets vinden. ‘Idealen mogen iets vertellen over wat we willen zijn. Maar compromissen vertellen ons wie we echt zijn.’ Dus wat zijn dit voor compromissen? Compromissen roepen dilemma’s op. Aan het begin van de twintigste eeuw groeiden communisten en sociaaldemocraten uit elkaar. Sociaaldemocraten  kozen voor kleine stappen voorwaarts via het compromis. De communisten vonden dit gedrag  ruggengraatloos.

In de jaren tachtig kwam het neoliberalisme op,  dat met de val van de Berlijnse Muur aan kracht won. Iedereen geloofde in de kracht van de marktwerking en de vrije markt. De staat kon niet alles, dus veel overheidsdiensten moesten geprivatiseerd worden.

Dit was de fuik, waarin links is gezwommen, met de sociale wetgeving, zorg en de volkshuisvesting als verliezers. Het zijn de hoofdthema’s van de nieuwe coalitie.

Ik schrijf over volkshuisvesting, maar ik vermoed dat op de andere terreinen dezelfde dingen spelen. De kern is institutionele vernedering van de burgers: die ontstaat vooral door complexiteit in het openbaar bestuur.

Van vereniging naar stichting

In de jaren tachtig vonden we  beheren van woningen ineens een vak, een ‘product’ voor ‘woonconsumenten’. Ik moest binnen VROM een “woonconsumentenbeleid” formuleren. Leden van woningbouwverenigingen werden “klanten”  die “woondiensten” afnamen. Daar paste geen vereniging meer bij. Ik aarzelde daarover: woningbouwverenigingen waren toch emancipatie organisaties? Het ging toch om onderwijzers, om spoorwegpersoneel? Zij vormden, soms als beroepsgroep, verenigingen die voor hun leden woonruimte bouwden en beheerden?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

SPD-leider pleit voor Russische gaspijplijn

Kevin Kühnert, secretaris-generaal van de Duitse socialistische SPD, vindt dat de Nordstream 2 gaspijplijn, die Russisch gas via de Oostzee aan Duitsland levert, aangesloten moet worden.

Kühnert is van mening dat dit project, geleid door het Russische Gazprom, niet mag worden verward met reacties op Ruslands territoriale controverses met Oekraïne en mensenrechtenkwesties. De SPD-bestuurder neemt hierover een standpunt in dat afwijkt van dat van coalitiepartner Die Grünen.

Closing Time | Deantoni Parks

Deantoni Parks is de drummer van rockband The Mars Volta, waar ik nog nooit van had gehoord, ware het niet dat ik laatst eens door een lijstje struinde. Maar Deantoni Parks maakt in zijn eentje ook een heel ander soort muziek, zoals deze downtempo experimentele muziek op de EP A Self.

Closing Time | My Sister

Wat een dramatisch verhaal, maar het is (gelukkig) helemaal verzonnen, in een wasserette, door de toetsenist van de band. Wat een kronkel in een brein al niet vermag. Niet gewoon een ongelukkige dood van een personage verzinnen, maar ook nog een complete levensloop die daartoe leidde erbij. En die is gevuld met tragiek.

De verteller uit het lied verhaalt van zijn zus waarmee hij vroeger kussengevechten hield. En dat zij verantwoordelijk was voor de dood van haar moeder (en kat) door het sigaretten roken in bed. En dat ze een schandaal veroorzaakte door een affaire te beginnen met haar gymleraar toen zij 15 jaar was. En die gymleraar veroorzaakte eerst een verlamming bij haar, door huiselijk geweld (hij sloeg haar met een halter) wat vervolgens leidde tot haar dood toen ze 32 jaar oud was.

Vorige Volgende