De Zweefteef: De foute woorden van TimmerFrans

Nog even terugkomend op het commentaar op mijn stukje over de uitspraak over asielzoekers van TimmerFrans bij VI: "Het kost ' n paar duiten, maar dan ben je er wel vanaf". Die nog wel grappig geweest zou zijn in een progressieve setting, omdat het aangeeft dat rechtse hufters inmiddels openlijk over omvolking praten en bepaalde groepen mensen wegzetten alsof het beesten zijn, en het helemaal normaal is om deportatie (eufemistisch remigratie genoemd maar iedereen snapt wat er bedoeld wordt) als "oplossing" voor te stellen. Maar aan deze extreemrechtse borreltafel is het een normaliséring van dit afschuwelijke mensbeeld. Het toont aan hoe ernstig het Overton-window naar rechts is opgeschoven, onder invloed van uitspraken in de media. Hou er wel ff rekening mee dat dit dronken (sch)apen-programma (oh vergelijk ik nu zelf mensen met beesten…? Appels en peren mensen, appels en peren, andere context, groot verschil wil ik maar zeggen – maar kom maar op met je commentaar, ik lust je rauw!) met 74% van de stemmen een Televizier-ring heeft binnengesleept – er kijken geloof ik gemiddeld 1 miljoen mensen naar. Ik snap best dat Franske die doelgroep wil aanspreken, maar dit is niet de manier – integendeel, hij stelt ze in het gelijk in hun angst en haat jegens asielzoekers. Voor een ervaren, erudiete politicus als Timmermans vind ik dat buitengewoon zorgelijk. Ja het is een menselijke fout, en het is vast ook authentiek, want ook hij is niet vrij van beïnvloeding door het discours. Maar jezus jongens, het is écht heel grof om zo over kwetsbare mensen te praten, we hebben het hier over mensen die vaak hun leven in de waagschaal hebben gelegd om naar Europa te komen, hun familie heeft kromgelegen om mensensmokkelaars te betalen en wacht thuis tussen hoop en vrees (en waarschijnlijk in erbarmelijke omstandigheden) op nieuws… Dat zal niet voor élke asielzoeker gelden, maar hoe dan ook is de reis niet makkelijk en de reden dat iemand die onderneemt is nooit lollig. De reden dat het vaak alleenstaande jonge mannen zijn is júist omdat het zo gevaarlijk is. En we weten allemaal dat er een hele schimmige, criminele mensensmokkelindustrie bestaat. Als we dat probleem zouden kunnen oplossen is er al een wereld gewonnen, maar dat lijkt onbegonnen werk. Maar nu dwaal ik af. Waar het om gaat is dat woorden ertoe doen. En op OneWorld staat daarover een uitgebreid artikel van Nigel van Schaik, waar ik nu even niets aan toe te voegen heb. Lees, huiver en daarna lees ik graag je reactie. Overigens weet ik nog steeds niet op wie ik ga stemmen volgende week. Ik was trouwens ook mijn stempas kwijt – Freudiaanse vermissing…? Maar ik heb al een nieuwe in de post gekregen vandaag, want verdomd ik laat me niet kisten, stemmen zál ik, potverdriedubbeltjes! Maar op wie…?

Foto: Dilan Yeşilgöz, De Balie, 2022, via Wikimedia Commons.

De rechtsstaat en Yesilgöz: wanneer ‘mening’ een handig schild wordt

Het begint bijna routine te worden in de Nederlandse politiek: zodra een onafhankelijke instantie iets kritisch zegt over plannen die fundamentele rechten raken, wordt er niet inhoudelijk gereageerd, maar wordt de boodschapper verdacht gemaakt. Dilan Yesilgöz doet er nog een schep bovenop door een rapport van de Nederlandse orde van advocaten weg te zetten als “hun mening”. Je hoeft geen staatsrechtgeleerde te zijn om te snappen dat dit gemakzuchtig, misleidend én gevaarlijk is.

De rechtsstaat is geen moodboard

De NOvA verzon dit rapport niet tijdens de vrijdagmiddagborrel. Een onafhankelijke commissie toetste verkiezingsprogramma’s aan drie kernpunten van de rechtsstaat: betrouwbaarheid van de overheid, bescherming van fundamentele rechten, en toegang tot het recht. Dat zijn geen subjectieve voorkeuren, maar de basisvoorwaarden van een democratische samenleving. Alsof je zegt dat verkeersregels slechts een “mening” zijn van het CBR.

Het is ironisch dat Yesilgöz zegt dat haar voorstellen bedoeld zijn om de rechtsstaat te beschermen, terwijl een commissie van deskundigen precies uitlegt hoe diezelfde voorstellen die rechtsstaat ondermijnen.

Van kritiek naar slachtofferschap

Yesilgöz “wordt pissig” van de stempel “antirechtsstatelijk”. Dat mag, emoties zijn menselijk. Maar politici krijgen geen vrijstelling van kritiek omdat ze er chagrijnig van worden. In plaats van uit te leggen waarom de analyse van de commissie fout zou zijn, kiest ze voor de klassieker: framen alsof het een politiek spelletje is. “Ze noemen ons antirechtsstatelijk, dus ze zijn partijdig.” Het is dezelfde strategie die we kennen van partijen als PVV en FVD: draai de zaak om, speel slachtoffer, en vermijd inhoud.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

De ZweefTeef ziet een lichtpuntje in de “No King”protests in de VS

Een lichtpuntje in de gestoorde, verstoorde democratische wereld; er gingen naar schatting 7 miljoen (!) mensen de straat op in de VS dit weekend, in protest tegen Trump.

The big orange manbaby reageerde met een AI-video waarin hij in een vliegtuig, met kroon op, over New York vloog en letterlijk shit over de menigte dumpte. Classy! Nicole Wallace van NBC News reageert cynisch: thankfully AI-generated, but we won’t rule anything out at this hour. Blijkbaar slingerde hij ook geruchten over geweld en betaalde demonstranten de wereld in, maar hier haalt hij bakzeil; geen rellen, geen geweld, geen arrestaties, maar miljoenen mensen van allerlei gezindten, in tientallen steden, die tegelijkertijd in gekke pakjes hun stem laten horen.

Foto: Stempotlood Verkiezingen 2021 - Gebruik op Sargasso met toestemming. (c) Sidney Smeets

Uit de regering stappen zonder electorale klappen: Waarom blijft de PVV al maanden relatief hoog scoren in de peilingen?

Met partijen die uit een kabinet stappen loopt het vaak niet best af in de daaropvolgende verkiezingen. Denk aan D66 in 2006. Uit onvrede met het optreden van VVD-minister Rita Verdonk rondom het Nederlanderschap van Ayaan Hirsi Ali stapten destijds alle D66 bewindslieden uit het kabinet-Balkenende II. Het gevolg? Uitgeregeerd werden de Democraten electoraal gehalveerd. Ze gingen van zes naar drie zetels.

Iets soortgelijks overkwam de PVV in het voorjaar van 2012. Na anderhalf jaar gedoogsteun te hebben gegeven aan Rutte I, liet Wilders dit kabinet vallen door niet verder mee te gaan in de besprekingen over een nieuwe begroting. Nog geen vijf maanden later verloor zijn partij negen van de 24 zetels – ofwel min 37,5 procent – bij de door hem veroorzaakte verkiezingen.

In 2025, nadat de PVV wederom een kabinet verliet, lijken de zaken anders te liggen. Toegegeven: de partij staat in de peilingen niet meer op het huidige aantal van 37 Kamerzetels en ze is nog verder verwijderd van haar virtuele zetelstand in de maanden voor en bij aanvang van Schoof I (zie Figuur 1). In die zin ervaart ook Wilders, wiens partij in dit kabinet voor het eerst ministeriële verantwoordelijkheid droeg, wat andere partijen in Nederland en daarbuiten de afgelopen decennia al in toenemende mate hebben ondervonden. Namelijk dat kiezers hun stem steeds meer inzetten om kritisch te oordelen over de zittende regering.

De Zweefteef: Brankele Frank for President, please!

In navolging van mijn vorige emotionele uitbarsting over politiek, die een aardige discussie opleverde*, gooi ik gewoon nog ff een nieuwe knuppel in het kiezershok.

Nu Henri Bontebal heeft aangegeven liever met de VVD in een coalitie te stappen dan met GL/PvdA, en Rob Jetten nota bene JA21 niet heeft uitgesloten, terwijl Wilders en Timmermans vanzelfsprekend geen optie zijn wegens gierende haat in verschillende kampen, en Vandaag Inside met 74% van de stemmen een Televizier Ring heeft binnengehaald, dit land dus volledig losgeslagen en in de ban van een rechts ideaalbeeld is, zeg ik:

Brankele Frank moet onze premier worden, welke partij ook wint 29 oktober. What’s not to like?

Ze is De Slimste Mens, ze is vrouw, ze is prachtig, ze is politiek neutraal (nou ja dat weten we niet maar ze is niet gelieerd aan een partij), en ze is écht slim want wetenschapper. En ze is niet Dick Schoof.

She ticks all the boxes, just saying…

 

*Daar ga ik ook nog wel op in, maar daar ben ik nu even niet voor in de stemming – vanavond ben ik balorig en staat mijn hoofd op Red Alert…!

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Kate Bush – Kite

Ik loop al dagen met Kate Bush-nummers in mijn hoofd. Gek genoeg is het niet steeds hetzelfde nummer, maar popt er iedere keer weer een andere op. Wel van dezelfde cd, want daar gaat deze Closing Time over: The Kick Inside. Haar latere werk vind ik ook best goed, maar ja dat zit niet in mijn collectie.

De keuze welk nummer ik hier zo plaatsen vond ik dus nogal een dingetje, want ik vind de hele cd geweldig. Bij mijn gewoonlijke check op deze site of er al eens eerder iets van Kate was geplaatst, kwam ik trouwens nog deze oude post van mezelf tegen: The most wuthering heights day ever. Leuk, was ik helemaal vergeten! Er is natuurlijk wel meer over haar geschreven, ook hier, maar ja het is dan ook een topartiest.

Foto: Elie Wiesel, via Wikimedia Commons en Viktor Frankl, ook via Wikimedia Commons.

Onbreekbare menselijkheid in de diepste duisternis

In deze barre tijden is het van belang om ons niet uit het veld te laten slaan door het succes van de populistische en zelfs fascistoïde onderstroom die nu in zijn leugenachtige, perfide, tirannieke gedaante de kop opsteekt; van de tirannie in Trumpistisch Amerika tot terreurdemonstraties tegen AZC’s, van de agressie en sabotage van Putin tot in Den Haag, waar een partij met een dictatoriale structuur zonder interne democratie, maar wel met NSB-speldjes op jasjes, nog steeds wordt gedoogd.

Tegenmacht zal er altijd zijn, maar om die te behouden zijn wel veerkracht en ook inspiratie nodig. Die liggen niet zomaar voor het oprapen en dus moeten wij die zoeken.

Dan komen we snel uit bij getuigenissen van mensen die het vreselijkste hebben moeten doorstaan: het ondenkbaar wrede sadisme van de vernietigingskampen onder het naziregime. Bij stemmen die in staat zijn gebleken om in de ontmenselijking juist hun menselijke waardigheid en de hoop overeind te houden: schrijver Elie Wiesel en psychiater Viktor Frankl.

Mensen raken op diverse manieren medeplichtig aan de wreedheden: uit machtswellust, eigenbelang, ijdelheid, angst, pure hebzucht of de eigen geestelijke gestoordheid. Wat ook de drijfveren en oorzaken voor de vernietigingsdrang en aantrekkingskracht van het fascisme zijn, als het gaat om antwoorden daarop, komt Elie Wiesel uit bij ons gedrag, bij onze houding, bij wat wij doen of nalaten. Zwijgen over wat is gebeurd (en daarmee ook wat zich nu voltrekt) stelt hij gelijk aan medeplichtigheid. Het niet bespreken en het vergeten van de wreedheden en massamoord kwalificeert hij als een gevaarlijke vorm van verraad.

Closing Time | Basement Jaxx – Red Alert

Laten we het weekend eens lekker swingend uitzwaaien! Dit is een van de weinige singles in mijn collectie, dus ik hoef mijn hoofd even niet te breken over welk nummer ik moet kiezen, ook wel ff lekker.

Alleen die namen Felix Buxton en Simon Ratcliffe vind ik al fantastisch. De zangeres is Blu James, ook zo apart. Ik heb even overwogen om een live-versie te plaatsen, maar ik vind de studioversie toch lekkerder, en de clip is ook waanzinnig. Letterlijk, gestoord gewoon, slaat helemaal nergens op. En ik vind de tekst van dit nummer wel erg toepasselijk op het huidige tijdperk; de wereld is gek geworden, maar hij draait gewoon door, en de muziek klinkt gewoon door, en we lopen allemaal door en…nou ja, vul zelf maar in. Het is om gek van te worden, maar ook om je gek te lachen.

Closing Time | J.S Bach Organ Sonata No.4, BWV 528

Mei Lin Hii is een prijswinnende concertpianiste uit het Maleisische deel van Borneo. Ze studeerde aan Manhattan School of Music in New York en mengt klassiek vaak met andere genres, zoals jazz en tango.

Zo speelde ze onder meer Bach onder begeleiding van percussionisten in de jazzclub van haar zus Evelyn, No Black Tie in Kuala Lumpoer.

Hier vertolkt ze Bach echter op de traditionele manier.

Closing Time | So What

Iemand klaagde onlangs dat mijn muziekkeuze in deze rubriek wel erg ‘wit’ is. Daarom een deuntje old skool.

‘So What’ komt van het album Kind of Blue uit 1959.

Niet alleen speelt Miles Davis in deze registratie (trompet), ook jazzlegende John Coltrane is van de partij op de saxofoon.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende