Emine Uğur reageert op het PVV-verkiezingsprogramma
In 1997 gaf Ed van Thijn de Cleveringa-lezing met de titel "Ons kostelijkste Cultuurbezit: over tolerantie, non-discriminatie en diversiteit" en in het kader daarvan gaf hij in 1998 een keuzevak, waar ik me als een van de eersten voor had ingeschreven. Een van de boeken die behandeld werden was The Clash of Civilizations van Huntington, dat tijdens een werkcollege voor een stevige discussie zorgde tussen Van Thijn en een student die zo de oudere broer van Thierry Baudet had kunnen zijn.
Op een gegeven moment zei Van Thijn: "Moslims staan op hun punt de nieuwe Joden te worden" en met deze opmerking viel de zaal helemaal stil. Niet alleen de strekking van de opmerking en dat het van iemand van Joodse afkomst kwam, maar vooral de stelligheid waarmee hij het poneerde en de student vanachter zijn bril doordringend bleef aankijken maakte dat iedereen even stil viel.
Naderhand zaten we met andere allochtone medestudenten in de trein erover te praten en ik weet nog dat @guvercinzahmin en ik tegen elkaar zeiden dat we het nogal gechargeerd vonden, want ondanks onze individuele ervaringen met racisme en discriminatie, die ik zelfs in hoorcolleges met andere docenten had ervaren (!), was dit nog steeds het Nederland van de wereldberoemde tolerantie. En zo stellig als Van Thijn zijn opmerking had geplaatst, waren wij stellig in de overtuiging dat het in Nederland ón-denk-baar zou zijn dat een minderheidsgroepering ooit weer tot tweederangs burger gedegradeerd zou worden of dat Nederlanders dit zouden toestaan.
(Vergeet niet: dit was vóór 9-11, vóór Pim Fortuyn en Leon de Winter of all people had een paar jaar daarvoor nota bene nog een boek geschreven om zich te verzetten "tegen groeiende vreemdelingenhaat en de politieke pleitbezorgers daarvan". De wereld was nog lang niet zo (openlijk) vol moslim- en islamhaat als nu.)
Fast forward naar 22 jaar later en we hebben een politieke partij die niet schroomt met zulke voorstellen te komen, waarin staat dat ik als moslima met hoofddoek een tweederangs burger zou moeten worden wier grondrechten ontnomen mogen worden vanwege de simpele reden dat ze een gesluierde moslim is met een tweede nationaliteit.
“De PVV wil Nederland ’de-islamiseren’. De partij wil dat doen door uit de EU te stappen, een asiel-stop in te voeren, net als een verbod op het verspreiden van de islam. Een nog op te richten ministerie moet daarbij helpen: het ministerie van Immigratie, Remigratie en De-islamisering (IRD). Het dragen van hoofddoekjes in overheidsgebouwen moet stoppen. Mensen met een dubbele nationaliteit krijgen als het aan de PVV ligt geen stemrecht meer en mogen geen politieke functie meer uitoefenen.” (Uit de Telegraaf)
Nou zullen mensen ongetwijfeld wijzen op de juridische onhaalbaarheid of zeggen dat deze partij toch niet wil meeregeren. Maar dat is niet mijn grootste zorg. Mijn zorg is niet deze partij, maar het aantal mensen dat hier op stemt, en dat hier geen bezwaar in ziet. En de politieke partijen die er geen bezwaar in zien om eventueel met deze partij samen te werken.
Wilders was bij mij met zijn Fitna-film al zo'n beetje zijn shock-effect kwijt, alles wat er daarna kwam heeft bij mij niet veel meer dan een "tja, ach" weten te krijgen, want Geert is gonna Geert. Waar ik me over blijf verbazen en me zorgen over maak zijn de mensen en de partijen die de PVV, en in het verlengde daarvan het gedachtegoed en dit soort voorstellen, legitimiteit willen verlenen.
Als ik in gesprek ga met mensen die PVV of FvD stemmen vraag ik altijd of ze vinden dat ik hier hoor; hun partij betoogt immers dat ik weg moet. Ik krijg altijd "Nee want jij bent anders, dit gaat niet over jou", te horen, oftewel het beroemde maar-jij-bent-een-uitzondering argument dat voor veel allochtone Nederlanders herkenbaar zal zijn. Op de een of andere manier denken veel mensen, ook PVV’ers, dat hun stemgedrag geen gevolgen zal hebben voor die aardige Marokkaanse slager die hun vlees altijd precies zo voor ze snijdt zoals ze dat hebben gevraagd, of die gesluierde oncoloog die hun moeder zo goed had behandeld in de laatste maanden van haar leven of die Turkse buurvrouw die altijd eten komt brengen.
Alsof Geert een uitzondering gaat maken voor Hasan, omdat Henk & Ingrid zo gesteld zijn op deze tandarts of rekening gaat houden met Emine, omdat mensen haar draadjes zo graag lezen en hij gaat toestaan dat zij dan toch nog wel met haar hoofddoek mag blijven werken.
De verkiezingen staan voor de deur en ik ga me niet richten tot PVV- of Fvd-stemmers. Ik wil me graag richten tot de mensen die van plan zijn te stemmen op een partij die er geen bezwaar tegen heeft om samen te werken met een partij die zonder gêne en zonder schroom groepen mensen tot tweederangs burger wil maken. Ik en mensen zoals ik, hebben niets aan jullie verbijstering en ferme afkeuring op social media, als jullie vervolgens stemmen op een partij die er geen moeite mee heeft met de PVV (of een FvD) in zee te gaan. Ik ga mensen niet vertellen waar ze op moeten stemmen, maar laat op zijn minst je stem horen bij je partij, als je deze invloed niet wilt hebben in een regering.
Want elk beetje invloed is een stap in een richting die mij en anderen met mij, in het ergste geval uit wil laten zetten en in het beste geval tot tweederangs burger wil maken. Misschien niet nu, maar ooit. Elke stap in die richting is een stap in een gewenningsproces, elke stap is een stap dichter bij dat "ooit". Want ik dacht 22 jaar geleden nog dat überhaupt zo'n tekst in een partijprogramma ondenkbaar was, and yet here we are.
Deze tekst van Emine Uğur verscheen op 8 januari als draad op Twitter.