De Wereld Draait Door

Criminoloog Therese Klok (blog) vraagt zich af waarom mensen zichzelf in brand steken. 

Als cultuurminnende criminoloog kom je nog eens ergens. Op de Operadagen Rotterdam, bijvoorbeeld. Waarbij je dan nietsvermoedend in het Spookhuis der Geschiedenis van Wunderbaum belandt. Op het eind van de voorstelling gebeurde er iets opmerkelijks. Nadat ik al twee uur naar skeletpyjama’s, rokende contrabasspelers, een Franse stagiaire en een in verdunde aardbeienjam gedrenkte penis had zitten kijken, overgoot de hoofdrolspeler zichzelf met benzine (water uit een jerrycan) en loopt met een aansteker naar buiten, het Schouwburgplein op. Terwijl wij in de Spookhuis-tent achterblijven, horen we hem roepen: ,,je moet je leven veranderen, je moet je leven veranderen!”

En ik barst in lachen uit. In gedachten zie ik namelijk de geschokte reacties van Schouwburgplein-passanten die in het zonnetje van hun biertje genieten of op weg zijn naar Pathé. Om vervolgens geschrokken mijn hand voor mijn mond te slaan, want dit is natuurlijk verschrikkelijk en het afgelopen jaar herhaaldelijk in het echt gebeurd.

Het lijkt alsof het een stijgende trend is: personen die uit pure wanhoop en frustratie zich als statement in de publieke ruimte in brand steken. De lijst is indrukwekkend. Zo was er in november 2011 een 44-jarige Franse wiskundelerares die zichzelf in brand stak met behulp van een brandbare stof, onder het toeziend oog van pauzerende leerlingen. Zij riep hierbij: “Deze is voor jullie.”De doorgaans strenge juf kwam waarschijnlijk bij haar wanhoopsdaad na het overlijden van haar gehandicapte kindje. Verder zijn het vooral mannen die op deze wijze uiting geven aan hun emotie.