Update Wob-verzoek dampretourinstallaties

Tijdens mijn speurtocht naar ontgassen in de binnenvaart (zie verder hier) stuitte ik vorig jaar op een presentatie (pdf) van het ministerie van Infrastructuur en Milieu. In deze presentatie werd gesteld dat er nog dampretourinstallaties operationeel zijn die rechtstreeks naar de buitenlucht afblazen (sheet 8) en die de schadelijke dampen die ze retour nemen dus niet door een dampverwerkingsinstallatie (DVI) leiden. Volgens de presentatie is de reden hiervoor dat dampverwerkingsinstallaties traag, duur en log zijn. Een bizar fenomeen leek me, maar genoeg reden om bij DCMR (Milieudienst Rijnmond) informatie te vragen om een overzicht van installaties waar dat voor geldt in de regio Rijnmond. Na weken wachten op een antwoord werd dit Wob-verzoek net voor het verstrijken van de besluittermijn afgewezen, omdat ik om een overzicht vroeg en DCMR een dergelijk bestand niet heeft. Beetje flauw, want er is dan wellicht geen overzicht, maar van milieuvergunningen is natuurlijk gewoon documentatie. Even een belletje of mailtje mijn kant op en we hadden dat kunnen oplossen.

Door: Foto: jpmm (cc)

VVD’er gaat over de schreef zoals het een echte VVD’er betaamt

In iedere politieke partij zitten rotte appels. Maar terwijl een PvdA’er bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doet bij een daklozenkrant om er vervolgens met de kas vandoor te gaan, gaat zoiets in VVD-kringen heel anders:

VVD-Statenlid Jart Sluiter uit het Gelderse Hattem is donderdag per direct uit Provinciale Staten gestapt. Reden is dat Sluiter binnenkort voor het gerechtshof in Arnhem moet verschijnen, omdat hij in 2011 jongens zou hebben mishandeld die golfballetjes van zijn terrein pikten. […]

Sluiter bezit twee golfbanen. De rechter in Zutphen achtte bewezen dat de VVD’er in zijn auto achter jongens aan is gegaan die golfballetjes hadden gepikt. Hij bleef op het fietspad vlak achter de jongens rijden. Toen een van de jongens viel, reed Sluiter over zijn fiets heen. De rechter vond dat er sprake was van bedreiging en poging tot zware mishandeling.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Althing, het IJslandse parlement (foto van de auteur)

IJslanders demonstreren voor EU-referendum

ELDERS - Na Oekraïne is er nu ook in IJsland een protestbeweging van voorstanders van toetreding tot de EU.

Voor de vierde achtereenvolgende dag verzamelden zich gisteren demonstranten voor het IJslandse parlement om te protesteren tegen het besluit van de regering om de toetredingsonderhandelingen met de EU te stoppen. De demonstranten eisen voortzetting van de onderhandelingen en een referendum over het resultaat. Die onderhandelingen, gestart in 2009 onder de vorige regering, zijn door de nieuwe centrum-rechtse regering in september vorig jaar voorlopig gestopt. Tegen eerdere beloftes in is er over deze kwestie geen referendum gehouden. En dat is wat de demonstranten deze week het meest steekt nadat de regering vorige week het parlement had voorgesteld definitief af te zien van het EU-lidmaatschap.

Terwijl in het parlement dit voorstel nog besproken wordt heeft al 15% van de IJslanders een petitie getekend waarin de regering gevraagd wordt om alsnog een referendum te houden. Als dat referendum vandaag zou worden gehouden is de kans overigens groot dat het EU-lidmaatschap wordt afgewezen. De meerderheid van de IJslanders staat met de huidige regering nogal sceptisch tegenover de EU vanwege het visserijbeleid in Europa en de afhandeling van de bankencrisis uit 2008 door Groot-Brittanië en Nederland. Maar het aantal tegenstanders is het afgelopen jaar volgens opiniepeilingen al wel gedaald van 63% naar 50%.

Foto: mystic_mabel (cc)

PGGM heroverweegt besluit over Israëlische investeringen, adviseurs waren ‘pro-Palestijns’

ACHTERGROND - Onder invloed van een zeer aanwezige pro-Israëllobby, heroverweegt PGGM zijn eerdere besluit te desinvesteren in vijf grote Israëlische banken.

Was dit te verwachten? Onlangs besloot het pensioenfonds PGGM om zijn investeringen terug te halen uit de vijf grootste Israëlische banken, omdat die de bouw van de illegale nederzettingen in de door Israël bezette gebieden financieren. Maar nu gaat het Pensioenfonds Zorg en Welzijn, PFZW, dat ressorteert onder PGGM, dit besluit ‘zeer uitgebreid doorlichten’. De directeur van PGGM, Peter Borgdorff, bevestigde dit tegenover het magazine IPE.

En waarom gaat PGGM de zaak nu opnieuw tegen het licht houden? Omdat er protesten zijn gekomen van de Joodse lobby en de daarmee verbonden fundamentalistische organisaties als Christenen voor Israël en de kleine christelijke partijen in de Tweede Kamer. PGGM-bestuurders zijn geschrokken van de reacties. En ‘in de nasleep van het besluit’ om geld terug te halen uit de Israëlische banken, zoals het nu heet, bleek ineens dat de adviseurs van PGGM niet deugden.

Het bleek namelijk dat voorzitter Gert van Dijk van de PGGM-raad ook lid was van het pro-Palestijnse ICCO. Cees Flinterman, lid van de ethische raad van PFZW, bleek lid te zijn van The Rights Forum en van het Steuncomité van het Russell Tribunal on Palestine, die er beide van worden beschuldigd een anti-Israëlagenda te hebben. En tenslotte bevestigde PGGM-directeur Borgdorff op zijn blog dat ‘pro-Palestijnse’ organisaties zoals Cordaid, ICCO, IKV PaxChristi, Oxfam Novib, al jaren lobbyen bij het pensioenfonds en dat PGGM de pensioenen verzorgde voor sommige van deze organisaties.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Media | Wie bezet ‘vliegvelden’ op de Krim?

Uit het NRC:

Tientallen gewapende mannen in onbekende, militaire uniformen patrouilleren al de hele nacht op het vliegveld van Simferopol, de hoofdstad van het Oekraïense schiereiland de Krim. Het is onduidelijk wie de gewapende mannen zijn en waarom zij patrouilleren. […]

Persbureau Reuters meldt op gezag van het Russische persbureau Interfax dat op het militaire vliegveld van het ook op de Krim gelegen Sebastopol Russische militairen het vliegveld bezetten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Van die dingen | Blogbal

COLUMN - Ik mocht ooit lang geleden naar het boekenbal omdat de jongens van Jiskefet niet gingen. Gekregen kaarten voelt toch anders dan een persoonlijke uitnodiging. Ik vond aan het hele boekenbal geen barst aan. Iedereen zwierf van zaal naar zaal om te zoeken naar waar het nou wel leuk was. De enige vrolijke noot was Midas Dekkers die achter de rug van Michael Zeeman rare bekken aan het trekken was en de openingsact van Jaap Fischer was weergaloos. Maar voor mij was het boekenbal na het horen van alle legendarische verhalen een stevige deceptie.

Het Blogbal kwam wat jaren later, daar mocht ik komen omdat IK leuke blogs schreef. Ik vond het er top! Samen met mijn lief toog ik naar Amsterdam en liet al die literaire hoogstandjes voorbijgaan richting Schouwburg. Wij namen de afslag richting De Balie. ‘Podium voor het vrije woord, eigentijdse kunst, debat en cultuur.’ Prima stek, want als er nou een groep mensen nooit om een creatieve mening verlegen zit, zijn het de bloggers wel. Het was een topavond. Ik ontmoette mensen waar ik nog nooit eerder van had gehoord. Bloggers schrijven toch vaak onder een alias. Ik sloeg de namen goed in me op, zocht de dag erna op het net en vond een berg boeiende teksten. Daarnaast was het was het begin van een aantal leuke online-vriendschappen.

Nu staat het volgende Blogbal voor de deur. Wegens omstandigheden heb ik twee jaar voorbij moeten laten gaan, maar dit jaar ben ik weer van de partij. Het mooie is dat die paar mensen die ik drie jaar terug heb leren kennen inmiddels een olievlek hebben gevormd op Twitter. De leuke mensen van die avond leverde nieuwe leuke mensen aan en zo bouwde ik een comfortabel twitternetwerk op. Ik ben ontzettend benieuwd naar een aantal mensen achter de 140 tekens, het kan er alleen maar leuker door worden. Daarom vind ik het ook al een feestje; als je komt, kun je ineens je halve tijdlijn voorbij zien lopen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Volgende crisis slaat in 2015 toe

INTERVIEW - Na de dotcomzeepbel aan het begin van dit millennium en de financiële crisis die sinds 2008 de wereld in z’n greep hield, staat de volgende crisis alweer op ons te wachten. In 2015 zou er wel eens een nieuwe oliecrisis kunnen losbarsten, voorspelt Jeremy Leggett, sociaal ondernemer, auteur en activist, in zijn nieuwe boek Uit de olie. ‘Iedereen zou zich hier zorgen over moeten maken,’ zegt hij.

Leggett begon zijn carrière in de jaren ’80 als geoloog, die in opdracht van grote energiebedrijven als Shell en BP onderzoek deed naar de geschiedenis van de aarde. In 1989 begon hij zich zorgen te maken om klimaatverandering en werd hij campagneleider bij Greenpeace. In 1998 begon hij zijn bedrijf Solarcentury, dat zonnepanelen produceert en verkoopt in Groot-Brittannië. Sindsdien heeft hij verschillende denktanks en lobbygroepen opgericht die waarschuwen voor de wereldwijde verslaving aan fossiele brandstoffen en welke gevolgen dat kan hebben. The Guardian noemde hem ‘Britain’s most respected green energy boss.’

In zijn nieuwe boek geeft hij aan dat er vijf systeemrisico’s zijn die de wereld zoals we die nu kennen in meer of mindere mate bedreigen. Allereerst is er het piekolie-scenario. Dat houdt in dat de olieproductie een piek bereikt, waardoor niet meer aan de vraag voldaan kan worden. Het tweede systeemrisico is klimaatverandering, het derde een nieuwe financiële crisis. Leggett waarschuwt ook voor de koolstofzeepbel. Veel landen hebben een plafond gesteld aan de het percentage waarmee de CO2-emissies mogen stijgen. Om die grens niet te breken, kan er maar een beperkt deel van de olie- en gasreserves gewonnen en verstookt worden. Maar er zitten investeringen in de gehele reserves. Een groot deel van de investeringen ga je nooit terug zien, als je je houdt aan de plafonds voor CO2-emissies. In Nederland is de koolstofzeepbal een reëel probleem, omdat veel pensioenfondsen in Shell geïnvesteerd hebben. ‘De koolstofbubbel is een relatief nieuw begrip dat in 2013 een enorme vlucht heeft genomen,’ zegt Leggett. ‘Logisch. Het gaat om financiële risico’s, dat spreekt mensen altijd meer aan dan klimaatrisico’s.’ Tenslotte wijst Leggett erop dat we te veel vertrouwen op schaliegas en –olie, terwijl dat nooit zal kunnen goedmaken wat we verliezen aan conventionele olie.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

‘Zwarten hebben een lager IQ en verkrachten vaker’

Nieuwe Revu proeft de nieren van zelfverklaard rassenrealist Joost Niemöller. Waarom mag Joost weten, maar het resultaat is niet fraai:

’Criminelen zijn crimineel omdat ze een laag IQ hebben. En zwarten hebben gemiddeld een laag IQ. Ze hebben trouwens wel meer testosteron dan blanken, en zéker meer dan Aziaten. Vandaar dat verkrachtingen onder zwarten ook vaker voorkomen.’ (…)

’Ik zeg ook niet dat Aziaten en blanken níet verkrachten’, vertelt Niemöller. ‘Maar het zou heel goed kunnen dat de daders van die vreselijke Indiase groepsverkrachtingen relatief donker zijn.

Erasmus MC weigert sterftecijfers openbaar te maken

Aldus het NRC:

Het Erasmus MC in Rotterdam, het grootste ziekenhuis in het land, zal niet voldoen aan de eis van minister Schippers (Volksgezondheid, VVD) om op 1 maart sterftecijfers over 2012 openbaar te maken. Dat zegt Jan A. Hazelzet, hoofd medische informatie van het Erasmus […]

Het ziekenhuis heeft al jaren principiële bezwaren tegen openbaring van de gemiddelde sterftecijfers per ziekenhuis, omdat de vergelijking tussen ziekenhuizen mank zou lopen. Vanaf aanstaande zaterdag, 1 maart, is het voor elk ziekenhuis verplicht de sterftecijfers op de eigen website te publiceren en te verzenden aan de toezichthouder.

Waarom Janoekovitsj het niet redde

Politiek wetenschapper Lucan Way in The Washington Post:

One important reason for the stunning collapse of Yanukovych’s regime was that he chose the wrong type of repression to suppress protests. By repeatedly engaging in extremely provocative and public displays of repression – high intensity coercion – Yanukovych simultaneously stoked protests and undermined the unity of the pro government coalition. Yanukovych would likely have survived if he had simply sat tight and let the protests peter out. Protesters might have remained on the square – but they would have increasingly been viewed as a small nuisance rather than a serious challenge to the President. […] [High intensity coercion] can be contrasted with low-intensity coercion. Low intensity coercion involves repressive actions that are largely out of the public eye: low-profile physical harassment, kidnapping and torture of low-level activists and supporters; the use of security forces or paramilitary thugs to vandalize opposition or independent media offices; and to harass, detain, and occasionally murder journalists and opposition activists. It also includes non-violent measures like firing opposition activists from their jobs.

Low intensity coercion is the bread and butter of almost all contemporary authoritarian regimes. Such coercion is used primarily to raise the costs of opposition and preempt serious challenges. Low intensity coercion can also be used to discourage protest activity by raising the costs of protest and thereby encouraging people to give up.

Vorige Volgende