De commandant van de Israelische bezettingstroepen heeft zondag een order uitgevaardigd voor zes maanden administratieve detentie voor de Palestijnse parlementariër Khalida Jarrar. De Palestijnse mensensrechtenorganisatie Addameer heeft dat meegedeeld. Jarrar is behalve lid van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina; ook voorzitter van het bestuur van Addameer. Woensdag wordt Jarrar voorgeleid voor een militaire rechter,om de order te bekrachtigen. Dat is een formaliteit. Administratieve detentie wordt opgelegd zonder dat er een formeel proces wordt gevoerd en zonder dat de verdachte het bewijsmateriaal tegen hem of haar, als dat er al is, te zien of te horen krijgt. Jarrar werd woensdag in het holst van de nacht van haar bed gelicht in de wijk al-Irsal van El-Bireh, vlakbij Ramallah. Daarbij werd de voordeur vernield, het huis overhoop gehaald en werden computers een laptop en een mobile telefoon in beslag genomen.
Dit is het Sargasso-café van dinsdag 07-04-2015. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Privacy is al 15 jaar een ondergeschikt aspect bij wetgeving in Nederland. En in de afgelopen vijf jaar was dat helemaal het geval onder minister Opstelten van het Ministerie van Veiligheid en Justitie (hoe Orweliaans nog steeds).
Met de komst van een nieuwe minister, Ard van der Steur, was het dan ook de vraag of er misschien meer aandacht kan komen voor privacy. Het antwoord kwam snel. Nee!
En dat is zorgwekkend.
De argumentatie is ook nu weer: de wetten zijn belangrijk voor het bestrijden van de criminaliteit en voor uw veiligheid. En uw privacy wordt niet geschonden.
Dat laatste is natuurlijk een gotspe. Immers, op het moment dat je alles opslaat, is de privacy al geschonden. Dat staat los van of er iets mee gebeurt of niet.
En opslaan doen ze. Massaal.
Maar minstens even problematisch aan de verdediging is het gebrek aan feitelijke onderbouwing. Hoeveel beter wordt de misdaad bestreden met alle nieuwe middelen? Hoeveel extra boeven worden er gevangen? In hoeveel rechtszaken gaf het middels datavergaring verkregen bewijs de doorslag? We krijgen het niet te horen. Goede onderzoeken ter onderbouwing van het punt ontbreken. Onderzoeken die kritisch aantonen dat het resultaat ernstig tegenvalt, worden terzijde geschoven.
Dus gaat de overheid rustig door met het verder afbreken van uw privacy. Straks weer onder het mom van fraudebestrijding. Gewoon zoveel mogelijk databases aan elkaar knopen. Ook al beweerden ze eerder bij hoog en laag dat dit niet zou gebeuren. Of misschien alleen bij hoge uitzondering. Het is al regel helaas, en straks ook wet.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
ACHTERGROND - Alleen al vanwege die eerste twee punten een interessante vogelvlucht over de geschiedenis van westerse betrekkingen met Iran.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Een kwartier aan muzikale waanzin. Sardonische humor, gecombineerd met aanstekelijke gitaarriffs. Dat moeten wel Nick Cave en de Bad Seeds zijn.
Excuse me, ik ben even door de kamer aan het dansen.
Dreigingsniveau terrorisme blijft “substantieel”.
Verloop sinds 2005:
Later in life, as a libertarian, he would rail against “loafers” and the welfare state but in his leftist days he knew how much he depended on the government. As he acknowledged in a 1941 letter, “This country has been very good to me, and the taxpayers have supported me for many years.” The popularizer of TANSTAAFL* ate more than his share of subsidized meals.
U kent Robert Heinlein via Paul Verhoevens scifi-oorlogsfilm Starship Troopers. Maar waar Verhoeven via satirische omkering van Heinleins werk de martiale cultuur van de VS op de hak nam, meende de laatste alles wat hij schreef doodernstig, zelfs al was Heinlein daarbij nogal eens inconsistent.
Europese Commissie trekt omstreden zaadverordening in.
Het lag nog op de plank, ook na veel protesten. Maar nu toch, onder mom “minder regels”, van de lijst gehaald.
John Oliver reist af naar Rusland om Edward Snowden te vragen of de NSA onze piemels kan zien.
Zie voor meer informatie het naar aanleiding van het interview gecreëerde Cantheyseemydick.com …
Herinner trouwens dat Luigi C., de hockeycoach die net als de NSA ook niet kan aantonen dat zijn gluurwerk terroristische aanslagen heeft of zal voorkomen, vorige maand is veroordeeld tot anderhalf jaar celstraf.
(h/t Bolke)
Radioactieve stof uit Fukushima 4 jaar na ramp aangespoeld op kust VS
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
