Mag een agente een hoofddoekje dragen? Nee toch? Het is immers onwenselijk dat een agent toont welke overtuigingen zij of hij heeft, om de suggestie van vooringenomenheid weg te nemen. Ik ben daarom tegen alle soorten zichtbare geloofsuitingen. Je geloof uitdragen doe je maar in je vrije tijd. Zoals ik het hierboven beschreef dacht ik er lang over. Maar ergens begon het steeds meer te knagen. Want als je een kledingstuk al de suggestie van vooringenomenheid toekent, geef je dan niet het verkeerde signaal af? Want de vooringenomenheid is natuurlijk niet weg als het kledingstuk weg is én het suggereert dat uiterlijk er toe doet. Wat betekent dat voor moeilijker “af te zetten” eigenschappen, zoals huidskleur? Waarom zouden die dan geen vooringenomenheid suggereren? Mag een Marokkaanse Nederlander twijfelen aan de vooringenomenheid van een witte agent of rechter, net zoals iemand blijkbaar mag twijfelen aan de neutraliteit van een een hoofddoek dragende rechter of agent?
Vrijdagnacht is geostrateeg Zbigniew Brzezinski op 89-jarige leeftijd overleden.
Brzezinski kreeg wereldwijde bekendheid als Nationaal Veiligheidsadviseur onder de Amerikaanse president Jimmy Carter.
Hij was een gerespecteerde stem inzake het Amerikaanse buitenland- en veiligheidsbeleid, met een invloed die decennia omspant.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
ELDERS - Albanië kan op 25 juni naar de stembus. Een door internationale druk afgedwongen akkoord tussen regering en oppositie heeft een eind gemaakt aan een verlammende politieke crisis. Zo lang als het duurt. Het land lijdt onder misdaad, corruptie, en belastingontwijking. Het laatste dankzij Nederlandse wetgeving.
Tussenkomst van de Verenigde Staten en de Europese Unie was nodig om een boycot van het parlement door de Democratische Partij (PD), de grootste oppositiepartij, te beëindigen. De PD eiste bij monde van partijleider Lulzim Basha het ontslag van de zittende regering van premier Edi Rama van de Socialistische Partij (PS) en de vorming van een nieuwe regering van experts die nieuwe verkiezingen zou moeten voorschrijven. Na de bemiddeling van de Amerikaanse regeringsfunctionaris Hoyt Brian Yee en EU-afgevaardigde McAllister is er nu een regering van beide partijen en zijn er de nodige afspraken gemaakt over de gang van zaken bij de verkiezingen, het zuiveren van staatsorganen van criminelen en hervorming van het justitieapparaat.
Het parlement ging deze week akkoord met de benoeming van nieuwe ministers, regelingen die manipulatie bij de verkiezingen moeten voorkomen en de voorbereiding van integriteitsonderzoeken.
De crisis begon in februari nadat de PD alle geloof in een normaal verloop van de verkiezingen had verloren. Op 24 april blokkeerden duizenden aanhangers van de partij een aantal autowegen. En op 13 mei eisten tienduizenden demonstranten het ontslag van de regering. PD-leider Basha beschuldigde de regering er van zich afhankelijk te hebben gemaakt van misdadigers en drugshandelaren. PS-leider Rama verweet op zijn beurt de PD obstakels op te werpen voor de herziening van het justitiële apparaat dat aan alle corruptie en malversaties een einde zou kunnen maken.
COLUMN - Terwijl ik dit schrijf zijn in de achtertuin van de achterburen twee tuiniers bezig. Een ervan heeft een motorzeis die voldoende lawaai maakt om de muziek in mijn kamer te overstemmen. Ik kan mijn koptelefoon opzetten, die het geluid wat dempt, maar dat is de oplossing niet. Het probleem met geluidsoverlast zit namelijk niet in de decibellen.
Het zijn, als ik het wel heb, twee problemen tegelijk. Eén ervan is dat je er geen invloed op hebt. Ik kan niets doen aan de tuiniers. Evenmin kan ik verhinderen dat Schiphol op regenachtige dagen vliegtuigen over Amsterdam laat binnenkomen. Ook kan ik niets uitrichten tegen gesprekken in de trein. Mensen aanspreken in de stiltecoupé is theoretisch mogelijk, maar het levert je meestal een gesprek op met een welbewust onbeschoft persoon. Mensen die in de stiltecoupé zitten te praten, weten namelijk doorgaans heel erg goed waar ze zijn en “elkaar aanspreken” – zoals de Nederlandse Spoorwegen ons adviseren – haalt niks uit. Dat beschavingsoffensief is mislukt.
Het tweede probleem ligt in het verlengde van het vorige. Het geluid waar je geen vat op hebt, is niet alleen niet af te zetten, het kan ook een confrontatie zijn met informatie die je niet wil hebben. Maandag in de trein moest ik meeluisteren naar een gesprek over de verlenging van een contract.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 26-05-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
RECENSIE - Overal heerst paniek, zo lezen we op blz. 18 van Tijd van woede. En de auteur, Pankaj Mishra, meent het nog ook. De hele wereld verkeert volgens hem in een staat van paniek. Niemand weet nog waar het naar toe gaat met de aarde. We worden belaagd door kapitalisten, demagogen, terroristen en ga zo maar door, en we zijn onze grip op de toekomst volledig kwijt.
Het enige dat we gemeenschappelijk hebben, is de woede. Van blanke Amerikanen tot moslims, tot Indiase massa’s – iedereen is woedend.
En de oorzaak hiervan is… het kapitalisme. Na gedurende een eeuw het Westen te hebben geteisterd, begon het kapitalisme zo omstreeks 1900 met het ondergraven van het ‘niet-westen’. Wat zich daar heeft afgespeeld, is in wezen een herhaling van de Europese geschiedenis. Het kapitalisme met zijn corruptie en zijn ‘stuitende ongelijkheid’ leidde in Europa tot de opkomst van Hitler en Mussolini; inmiddels leidt het nieuwe kapitalisme (neoliberalisme en globalisering) tot de opkomst van nieuwe demagogen. Erdogan, Marine Le Pen, Modi, Trump, ze putten (p. 17) ‘uit dezelfde borrelende reservoirs van cynisme, verveling en onvrede.’
Dit is zo’n beetje de samenvatting van Tijd van woede. Waar dit alles toe zal leiden, weet de auteur ook niet. Aan het slot van zijn epiloog (p. 301) wijst hij nog maar eens op de grote kloof tussen ‘een elite die de rijpe vruchten van de moderniteit plukt’ en ‘de ontwortelde massa’ die ’terugslaat met cultureel chauvinisme, populisme en rancuneuze wreedheid’. De groeiende tegenstellingen, zo luiden de laatste zin van dit boek
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Gewoon, omdat het een lekker liedje is, ook al is het meer dan 50 jaar oud. En omdat de mussen het dak af vallen.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 25-05-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Het is ‘maar’ een B-kantje, de Closing Time van deze keer, van PJ Harvey’s single Good Fortune. Het is een ode aan de mij verder onbekende Jeff Buckley, maar als ik deze lijst zo zie, vermoed ik dat er genoeg mensen zijn die die naam wel wat zegt. Als alle B-kantjes zo mooi waren, hadden we geen A-kantjes meer nodig.
NIEUWS - De Britse politie is woedend op Amerikaanse veiligheidsdiensten die informatie over de aanslag in Manchester lekken naar de pers. De Britse politie stopt met het verder delen van informatie.
Eerst werd enkele uren na de aanslag de naam van de dader doorverteld, later ook foto’s van delen van de bom en de rugzak.
Theresa May gaat Donald Trump er op aanspreken tijdens de NAVO-top.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.