Beeldtaal is de overdracht van gedachten waarbij het geschreven woord – geheel of gedeeltelijk – vervangen is door beeld. In de maanden augustus en september publiceert Willem Visser (beeldend kunstenaar, psycholoog en tekstschrijver) op zaterdagochtend een reeks artikelen over beeldtaal aan de hand van voorbeelden uit kunst, psychologie en alledaagse waarneming. De natuur maakt dankbaar gebruik van onvolkomenheden in de waarneming. Camouflage is daarvan een illustratief voorbeeld. In de evolutie gaat het meestal om sneller, wendbaarder of slimmer te zijn. Maar je kunt je natuurlijk een hoop ellende en inspanning besparen door gewoon niet op te vallen. Beter nog: onzichtbaar te zijn. Camoufleren betekent letterlijk ‘onopvallend maken; wegmoffelen; onzichtbaar maken’. Het is ontleend aan het Franse camoufler waarin we invloed vinden van camouflet, wat letterlijk betekent ‘rook die in iemands gezicht geblazen wordt’. Dit zou zijn overgenomen uit het Italiaanse camufarre dat gevormd is uit capo (hoofd) en mufarre (verhullen). Evolutie van camouflage in versnelde ontwikkeling Een natuurlijk proces van ‘camouflage in ontwikkeling’ was te volgen bij de berkenspanner of peper-en-zout-vlinder (Biston betularia) in Engeland.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 04-08-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
COLUMN - Onder Esarhaddon’s heerschappij (681-669 v. Chr.) bereikte het Assyrische Rijk zijn grootste omvang. Esarhaddon consolideerde het Assyrische gezag over Mesopotamië en de Levant, pacificeerde de nomadenstammen in Anatolië en Iran en versloeg aartsrivaal Egypte. Bovendien had hij de erfopvolging goed geregeld, waardoor de troonswisseling voor het eerst sinds ruim een halve eeuw probleemloos verliep. De zeventienjarige Ashurbanipal werd koning van Assyrië, zijn iets oudere broer Shamas-shum-ukin werd koning van Babylonië. De vloek van Sargon leek te zijn afgewend. Het zag ernaar uit dat het Assyrische Rijk een glansrijke toekomst tegemoet zou gaan. Je voelt vast al wel aan waar dit naartoe gaat…
Het nieuws over de verovering van Egypte had Nineveh nog niet bereikt of Taharqa was alweer teruggekeerd naar de Nijldelta. De onderkoningen die Esarhaddon daar had achtergelaten verzetten zich niet tegen hem. Waarom zouden ze immers vechten voor een koning uit een ver land? Esarhaddon stierf in 669 v. Chr. terwijl hij onderweg was naar Egypte. Zijn zoon en opvolger Ashurbanipal zette in 667 v. Chr. een nieuwe veldtocht tegen Taharqa op touw. Ditmaal reikten de Assyrische troepen tot aan de stad Thebe. Taharqa werd verslagen, maar deze wist opnieuw te ontkomen. Na zijn overwinning op Taharqa rekende Ashurbanipal af met alle onderkoningen die hem in de steek hadden gelaten. Enkel Necho – de onderkoning van Saïs – en diens zoon Psammetichus werden gespaard. Zij mochten nu in zijn naam over de Nijldelta regeren.
ELDERS - In deze periode van vrijwillige werktijdverkorting worden Europese steden zwaar getroffen door een tsunami toeristen. De inwoners van de steden die het meest te lijden hebben zijn het al langer meer dan zat. Toerismeterreur wordt met lokale terreur bestreden (Barcelona) en eisen plaatselijke inwoners hun habitat weer terug (Mallorca).
Eerder waren er al wat ludiekere rolkofferacties in Venetië (2014) en Amsterdam (2015). Andere getroffen gebieden zijn onder andere: Ibiza, Dubrovnik, Berlijn en Santorini.
Massatoerisme staat vooral tijdens komkommertijd in de belangstelling. De rest van het jaar zijn de pittoreske kinderhoofdjes verborgen leed. Dat wil zeggen: vertrapt door zoveel voeten dat het niet meer (om aan) te zien is.
De UNESCO dreigde Venetië op de lijst van bedreigd erfgoed te zetten, als de lokale autoriteiten geen maatregelen nemen tegen de gigantische cruiseschepen die de Italiaanse lagune overvaren. Daar moet de UNESCO nog mee oppassen, want een prachtig stukje wereld op de erfgoedlijst zetten kan averechts werken en juist toeristen trekken, zoals het Australische Fraser eiland overkomt. Venetië op de lijst van bedreigde soorten zetten, zou niet alleen gondelliefhebbers trekken maar ook ramptoeristen.
Airbnb wordt als een van de oorzaken van groeiend massatoerisme gezien. In Berlijn mogen particulieren niet langer hun stulpje als Airbnb aanbieden. Wie daar toch op betrapt wordt riskeert een boete van maximaal 100 duizend euro. De overheid ziet blijkbaar geen goede manier deze wet uit te voeren want de Airbnbsector groeide verder.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Toen Steve Harley eind december 2014 een verkeersboete kreeg, wisten de jongens van Top Gear wat ze te doen stond: je organiseert een inzameling voor de zanger van een van de geliefdste popliedjes uit de jaren zeventig. Als iedereen het nu eens zou downloaden.
He’s making a meagre living out of, let’s be honest, one hit single. Everybody loves that song – you can’t trust someone who doesn’t like that song. Imagine if everybody did it – he would wake up tomorrow and think “I’m number one, where did that come from?” It would cheer him up.
COLUMN - Verschijnen er eindelijk eens een paar vrouwelijke superhelden op het witte doek en op de tv – eerst Marvels Wonder Woman, daarna de aankondiging van een nieuwe incarnatie van Dr. Who – of mannen beklommen fluks de barricaden om luidkeels tegen deze ellende te protesteren, plus plechtig te verklaren dat ze nu nóóit meer zouden kijken: hun liefde was in de kern aangetast, hun halfgoden ontheiligd! (Dat belooft nog wat wanneer Idris Elba eindelijk de nieuwe James Bond wordt: die is weliswaar geruststellend man, maar tevens zwart: vast ook een enorm schandaal.)
Vervolgens valt een akelig groot deel van Nederland in katzwijm wanneer de gemeente Amsterdam en de NS besluiten om mensen in het kader van grotere inclusiviteit voortaan niet meer als ‘dames en heren’ maar lekker genderneutraal als ‘geachte aanwezigen’, ‘beste burgers’ of ‘onze reizigers’ aan te spreken. Al is hun aanwezigheid, dat burgerschap, dat onderweg zijn de crux om ze überhaupt aan te spreken: het vlugzout moest eraan te pas komen. Hun mannelijkheid werd hen evident ontnomen, hun kloten werden gekneusd, hun essentie was aangetast.
Die arme, tere mannenzieltjes toch. Dat ravotten, wat SIRE ze kennelijk zo graag ziet doen, kunnen ze heus beter achterwege laten: straks raakt hun haar nog in de war. Voetballen doen Nederlandse vrouwen de laatste tijd trouwens ook beter, net als ze de Giro eerder wonnen dan een man deed – vier keer, zelfs: Marianne Vos in 2011, 2012 en 2014, en Anna van der Breggen in 2015. Niettemin werd Tom Dumoulin deze zomer neergezet als de eerste Nederlander die de Giro ooit won. Een akelig staaltje fake male news.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 03-08-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Skik, een Drents bandje dat debuteerde met een buitengewoon grappige LP die gewoon Skik heette, was in 1995 een sensatie. De “Protestsong” neemt de conventies van het genre vrolijk op de hak. Dat is eerder gedaan, maar dat doet niet af aan het feit dat het een aanstekelijk nummer is.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 02-08-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dismal Euphony is een Noorse band, die actief was tussen 1994 en 2001. Het maakte vier albums. Het begon als een soort black metal met gothic invloeden, maar ging op latere albums helderder, meliodeuzer en langzamere muziek maken. De band is nooit doorgebroken, helaas, want wat mij betreft hadden de muzikanten meer erkenning verdiend. (Daarom probeerde ik ze ook al te pluggen op een ander blog waar ik voor schrijf). Het nummer All Little Devils is een pareltje.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.