OPINIE - Frankrijk wordt belachelijk gemaakt omdat het een te groot begrotingstekort heeft, maar de Nederlandse media zijn zo verblind door het Duitse ‘succes’ dat ze het echte gevaar niet zien.
Na Griekenland is nu Frankrijk de zondebok voor de eurocrisis. Velen vinden dat de Fransen maar eens goed de oren moet worden gewassen. Het land heeft ‘gebrek aan discipline, is arrogant en gevaarlijk voor de euro,’ volgens Carla Joosten van Elsevier.
En het Financieel Dagblad schrijft:
Of het nu de borreltafel is of de Tweede kamer, overal wordt van Frankrijk een karikatuur gemaakt; het land staat te boek als boertig, verwend en dommig.
Hoe arrogant en vertekend dit beeld van Frankrijk is wordt treffend geïllustreerd in het Financieel Dagblad van zaterdag 29 november [*] in meerdere artikelen.
De krant opent met de kop ‘Brussel en Dijsselbloem geven schot voor de boeg. Frankrijk stevent af op harde confrontatie over begroting’. Als het Frankrijk niet lukt om voor maart volgend jaar de begroting in orde te krijgen dan loopt het kans op een boete van 4,2 mrd euro. ‘Frankrijk moet op de schop, de Fransen moeten een Duits lesje leren,’ schrijft het FD, en dat is hoog nodig want ‘Frankrijk is een gevaar voor de hele eurozone’.
Welke les moet Frankrijk leren? Daarover laat het FD geen misverstanden ontstaan. Het moet de zelfde hervormingen gaan uitvoeren die Duitsland tot een succes hebben gemaakt. Op het lijstje van maatregelen staat: verlaging van loonkosten, hervormen van werkloosheidsverzekeringen [lees: verkorten en verlagen], activeren van luie jonge werklozen, privatiseren van nutsvoorzieningen, het openbreken van beschermde beroepsvoorzieningen en de onvermijdelijke [sic] openstelling van winkels op zondag.
Iedere econoom die het zout in de pap waard is, weet dat het begrotingstekort het gevolg is van de recessie en het tekort op de handelsbalans. En natuurlijk weten ze dat in Brussel ook. Waarom moet Frankrijk dan toch het begrotingstekort reduceren? Dat het daar ook helemaal niet om gaat blijkt in een ander artikel op pagina 2. Onder de kop ‘En toch beweegt zij: eurozone krijgt meer greep op hervormingen’ wordt uitgelegd dat Frankrijk een soeverein land is, maar …
wie anders dan de Fransen bepalen wat goed voor hen is? Frankrijk laat zich niet de les lezen, niet door Brussel of Berlijn en al helemaal niet door de Engelsen. Dat is de achilleshiel van de eurozone, waar het uiteindelijk niet gaat om de vraag of het tekort van een land een paar tienden van procenten te hoog is, maar of de deelnemende economie voldoende krachtig en flexibel is om mee te kunnen met de rest van de club.
Brussel heeft geen zeggenschap over het binnenlands beleid van landen, maar met het Groei en Stabiliteitspact heeft men een breekijzer om toch binnen te komen. Het begrotingsbeleid is de hefboom waarmee de soevereiniteit van de lidstaten kan worden doorbroken om bovengenoemde neoliberale hervormingen af te dwingen.
Dat het met politiek en niet met economie te maken heeft blijkt uit in het begeleidende artikel op pagina 3 met de titel ‘Eurozone stopt met bezuinigen, maar kan nauwelijks stimuleren’. Hierin wordt uitgelegd dat er nog meer problemen zijn dan alleen Frankrijk: namelijk de handelsoverschotten van Nederland en Duitsland. Maar dat dat de werkelijke oorzaak is van de problemen in Frankrijk en Zuid-Europa wordt niet uitgelegd. Men volstaat met ‘nader onderzoek’ en men heeft het over een rood lampje dat gaat branden voor het Nederlandse overschot van 9.8%.
Met andere woorden, in plaats van de oorzaak van de eurocrisis aan te pakken – de onevenwichtige handelsbalans die het gevolg is van loondumping – zet men liever het rode lampje uit: Frankrijk moet zijn begrotingstekort verkleinen.
Elders in de zelfde krant legt Mathijs Bouman, in zijn wekelijkse column ‘Het radarwerk’, uit dat het dipje in de Duitse economie deze zomer niet betekent dat Duitsland een ernstige ziekte onder de leden heeft maar dat het gaat om een zomergriepje. Het gaat helemaal niet slecht met Duitsland. Sinds het begin van de kredietcrisis is de werkgelegenheid er met 4% toegenomen, terwijl die bij ons met 4% is gedaald. Duitsland is een banenmotor.
Afgelopen maanden rezen er grote twijfels over de kracht van de Duitse economie … Na zich jarenlang schijnbaar moeiteloos te hebben onttrokken aan de economische rampspoed die andere eurolanden trof, was de crisis nu eindelijk ook aangekomen in het kernland van de eurozone. Zwakke eurobroeders wreven zich al in de handen: nu Duitsland ook leed onder de malaise, zouden Angela Merkel en haar orthodoxe economen eindelijk tot inkeer komen en de passie voor pijnlijke bezuinigen en hervormingen laten varen.
Schäuble, de Duitse minister van Financiën, heeft tien miljard euro gereserveerd voor herstel van de infrastructuur. Dat is bedrag is ronduit vrekkig gezien de totale overheidsbegroting van Duitsland en het wordt nota bene uitgesmeerd over vijf jaar! Maar ‘meer zit er niet in en meer is ook niet nodig vindt de Duitser’ schrijft Bouman.
Nog in oktober berichtte het zelfde Financieel Dagblad [**] dat Nederlandse ondernemingen last hebben van de aftakeling van de Duitse infrastructuur: vrachtwagens moeten steeds vaker omrijden omdat bruggen het vrachtverkeer niet meer aan kunnen.
Is dat misschien de Duitse les die Frankrijk moet leren? Voer je eigen economisch beleid en trek je niets aan van je buurlanden?
Verhelderend is ook de verklaring van Bouman voor het ‘zomerdipje’: ‘de sanctie-oorlog in Rusland [maar] ook nulgroei in Frankrijk en recessie in Italië.’ [cursivering van mij] Bovendien is China aan het bezuinigen want luxe auto’s schijnen verboden te worden volgens Bouman.
Door zuinigheid van de Duitsers is de Duitse economie afhankelijk van export naar andere eurolanden en China. Dat is natuurlijk een probleem als die ook gaan bezuinigen, want dan krijgt Duitsland zelf last. Een zomergriepje? Ik denk het niet.
Duitsland, niet Frankrijk is een gevaar voor de Europese economie, alleen niemand wil het zien, zo verblind is men door het Duitse ‘succes’. De Duitse economie is door het op loondumping gebaseerde economisch beleid geheel afhankelijk van de export. Als China een griepje heeft is Duitsland ziek. Ook dwingt ze een van haar belangrijkste klanten – Frankrijk – te bezuinigen en snijdt op die manier in haar eigen vlees. Kan het dommer?
In Nederland en Duitsland maken we liever Frankrijk belachelijk dan de werkelijkheid onder ogen te zien. De echte achilleshiel van Europa is niet Frankrijk, maar dat zijn Duitsland en Nederland die met hun exorbitante handelsoverschot de eurozone destabiliseren. Het wordt tijd dat Duitsland en Nederland eens een Franse les nemen.
Voetnoten
[*] Ik heb alle artikelen die ik noem in de papieren versie gelezen van Zaterdag 29 november.[**] Aftakeling Duitse wegen en bruggen vormt ook schadepost voor Nederlandse ondernemingen, FD 24 okt 2014, p9
Verantwoording
Afbeelding: Klaus Friese, DEUTSCHLAND, Flickr
Reacties (32)
@0
Goed stuk. Dank daarvoor.
Vooral de eerste helft kan niet vaak genoeg benadrukt worden. De Euro en de daaraan gekoppelde mechanismen (zoals Groei en Stabilitietspact) zijn politeke instrumenten. De taal die gebezigd wordt is dan wel economisch, maar de doelstellingen en het spel zijn politiek. Namelijk binnendringen in de binnenlandse beleidssferen. Nederland en Duitsland faciliteren dat inderdaad, maar lijken niet te beseffen dat over 20 jaar de rolllen wel een omgedraait kunnen worden. En zoals wel vaker, eenmaal een voet tusen de deur….
Met het tweede stuk heb ik wat meer problemen. De één zegt dat gevaar komt door het handelstekort van Frankrijk, de ander dat het door het handelsoverschot van Nederland en Duitsland komt. Dat zijn twee zijden van dezelfde medaille. Of Nederland en Duitsland moeten juist meer sociale rechten (dus kosten) op zich nemen, of Frankrijk moet ‘liberaliseren’.
Punt is, je zit in een politieke unie met zeer grote nationale verschillen op vele vlakken. Dat werkt door in de economie, die de machtsbalans doet doorslaan naar Duitsland. Dat kun je niet even oplossen door te zeggen: “Duitsland en Nederland moeten even een Franse ls volgen”.
Idealisering van Frankrijk.
Ik denk dat dat ons ook niet gaat helpen.
Dat het met politiek en niet met economie te maken heeft…
Alsof die twee onafhankelijk van elkaar zijn.
@0: Een heel erg subjectief stuk. Dat helpt niet echt. Frankrijk heeft zeer serieuze problemen die ik in deze reeks al eens eerder heb genoemd. Die kun je negeren en de schuld op een handelsoverschot van andere landen schuiven maar dat lost niets op. Het is het Franse spel: Blâmer (de ander discrediteren, schuld afschuiven). Leg nu eens uit wat er goed of fout is in Frankrijk.
En ja, ik denk ook dat de werk- en handelsmoraal van Duitsland en Nederland niet positief werken. Maar om daarmee de problemen van Frankrijk te verklaren? Pff… Beetje grote broek aangetrokken.
@1: dank voor de waardering.
Dit ben ik echter niet met je eens. Waar je naar moet kijken is hoe het is ontstaan. Hoe dit komt heb ik uitgebreid beschreven in mijn recente stuk over loondumping. Waar het op neer komt is dat een race naar bodem is.
Bij he lezen van loondumping dacht ik hieraan.
Gisteren uitgezonden door de VPRO:
http://www.npo.nl/2doc/04-12-2014/VPWON_1197594
Wat ik een beetje begrijp is dat Frankrijk nog een “sociaal heilstaat a la jaren 60 is” met veel te hoge uitkeringen, lage AOW en pensioen leeftijd, betaalbare zorg, grote logge lompe staatsbedrijven, lekker veel vriendjes politiek corruptie, bureaucratie en Duitsland is een soort van “continentaal Verenigde Staten” met tot voor kort geen minimumloon, uitgeklede ontslag bescherming, verborgen werkeloosheid in onzin baantjes (deuropenhouders bij Hotels en Shoppingmalls, tasjes inpakkers bij de kassa etc), two jobs en still working poor fenomeen, laag bijstand en WW niveau, kinderen die verplicht financiële bijdrage leveren aan ouders in verpleegtehuis als die voldoende inkomen en/of vermogen hebben (niet uit prinicpele overwegingen maar als pure bezuiningsmaatregel) etc.
Nou weet ik niet of een van beide karikaturen de werkelijkheid weergeeft maar als ik mag kiezen kiez ik toch voor een aanmodderend sukkellandje waar de sociaal-democratie nog iets (al is het maar een klein beetje) voorstelt.
@2:
Ik idealiseer Frankrijk niet, maar je mag de Fransen niet beschuldigen van iets dat hen niet te verwijten is: de lonen en prijzen zijn in Frankrijk gelijk opgegaan met het inflatie niveau en met de productiviteit. Zij hebben zich gewoon aan de regels gehouden. Ja, ik weet: de regels voor begrotingstekorten hebben ze overschreden, maar dat is een gevolg van de problemen die Duitsland en Nederland veroorzaken.
Hoe Fransen leven is hun zaak, daar hebben Duitsland en Nederland niets over te zeggen. Maar je kan een economie niet runnen zonder je iets van je buren aan te trekken door deze weg te concurreren, om dan vervolgens te eisen dat ze hun ‘begroting op orde brengen’, en dat is wat Duitsland en Nederland doen. En daar komt dan nog eens bij dat ze de Fransen de les willen lezen. Dit is echt een gotspe.
@6: “Hoe Fransen leven is hun zaak, daar heeft Duitsland niets over te zeggen” OF “Hoe Duitsers leven is hun zaak, daar heeft Frankrijk niets over te zeggen”.
– Totdat beide kozen voor de gezamenlijke munt. De Engelsen behielden hun eigen munt met hun eigen zeggenschap.
@7: Nee, dat zie je toch echt niet goed: om in dit frame door te gaan: je mag leven op de manier die je wilt, maar je mag een ander daar niet mee schaden. Dat is het probleem, en daarom is het niet symmetrisch.
Door een muntunie met een ander land aan te gaan verplicht je je om je economisch beleid op dat van anderen af te stemmen. Als je verschillende munten hebt kan de ander zich verdedigen met devaluatie, en is dat niet (zo zeer) nodig.
Ik vind zelf de grafiek die ik eerder al in mijn serie over de eurocrisis heb gebruikt daarom zo verhelderend – zie:
https://sargasso.nl/wp-content/uploads/2014/11/Fig-41-412×300.png
(ik krijg de image niet in het comment, weet iemand hoe je dat doet?)
Deze figuur laat exact zien wat ik bedoel, vanaf de dag dat de euro wordt ingevoerd gaat het fout. Lees hier het verhaal er bij.
@Michel: wat een onzin allemaal. Jij blijft in dat katholieke frame hangen. Alsof de EU een katholiek project is. Dat is het niet, het is een gezamenlijk project.
En Duitsland is nog steeds een hoge lonen land. Duitsland wil niet alleen concurrerend zijn op Europese schaal, maar ook op wereldschaal. En als Duitsland op wereldschaal concurrerend is, daar profiteert de hele EU van.
Stelling: “je bent als land niet schuldig als je concurrerend bent”
@9:
Nee dus. Dat is gewoon niet waar. Ik heb dat beschreven in deel 4 van de serie over de eurocrisis is van groot belang. Het gaat om loon bij een bepaald productiviteitsniveau.
Nog een ding: Als Duitsland concurrentie op wereldschaal wil – dus permanente handelsoverschotten met “de wereld” dan zal dat niet lukken: “de wereld” zal dan devalueren.
@Michel: ik blijf bij mijn stelling: “je bent als land niet schuldig als je concurrerend bent”.
@8: “Door een muntunie aan te gaan verplicht je je om je economisch beleid op dat van anderen af te stemmen”
– juist “niets over te zeggen” is daarmee strijdig!
Interessant artikel weer.
En even los van de vraag wie precies al dan niet meer schuld heeft, is het sowieso goed om in te zien dát die verschillende economieën zo aan elkaar gekoppeld zijn: dat het handelsoverschot van de één niet zonder het handelstekort van de ander kan bestaan, etc. Dat is iets wat velen nog niet eens begrijpen.
@13: Yep, op dat niveau moet zelfs de discussie nog gevoerd worden.
@11: het is je goed recht om vast te houden aan een mening, en je niet door mijn argumenten te laten overtuigen, al zouden tegenargumenten mij helpen om jou standpunt te begrijpen.
Concurrentie door loonmatiging leidt onherroepelijk tot armoede voor alle partijen. Het is net als in een theater: als een persoon staat heeft hij of zij beter zicht, maar als ze allemaal gaan staan dan krijgen ze alleen maar pijn in de benen.
@12 Nee, niet waar. Ik mag in mijn huis doen wat ik wil, maar als ik daarmee overlast veroorzaak bij de buren – bijvoorbeeld door de muziek keihard aan te laten staan – dan mag ik dat niet doen.
Ergens zou je, het artikel lezende, denken dat het in landen met een handelsoverschot, stukken beter gaat. Dat zou kunnen, maar met het overschot van 10 procent heeft Nederland nog steeds een begrotingstekort. Minder dan Frankrijk, maar toch. Volgens mij sluit het een, begrotingsevenwicht, het ander, een nette betalingsbalans niet uit. M.a.w. Frankrijk en Zuid Europa hoeven niet te importeren uit Duitsland en Nederland, maar kennelijk hebben ze er voordeel bij, niemand die ze dwingt. In dit artikel lijkt het zo alsof het zuiden geen keuze zou hebben.
@15: Niemand dwingt, mensen kiezen zelf als ze boodschappen doen. Vrije markt heet dat. Dat, en vrij goederen/kapitaal verkeer zorgen er voor dat er een handels tekort/overschot ontstaat.
In Nederland heeft de staat ik meen 25 miljard of zo besteed aan het redden van enkele bankjes. Vandaar het tekort, en nog wat andere onverstandige keuzes zoals bezuinigen waardoor de economie kromp.
16 veel van dat geld om banken te redden is, wordt terugbetaald. Geld naar zuid Europa wordt niet terugbetaald. Nou ja via Griekenland weer aan de banken en fondsen hier misschien.
M.a.w. banken redden is niet de reden van begrotingstekort. Nederland leeft op te grote voet, denk dat de Fransen een nog grotere voet hebben? Naar mijn idee heeft dus concurrentiekracht en waarde te maken met handelsoverschot en te veel uitgeven met begrotingstekort. Eerder kon een land dat corrigeren met geld bijdrukken. Nu kan dat niet meer.
@13: …dat het handelsoverschot van de één niet zonder het handelstekort van de ander kan bestaan, etc.
Het leven is een zero-sum game.
Winners & losers.
Dat is de libertarische wereld waar we in leven.
Rocky XXIII – Rocky studeert economie.
@18: Wat zit je weer een hoop onzinnigheitichkeit te bazelen zuivertje!
Een handelstekort of overschot heeft niets te maken met zero-sum, puur met (sociaal)geografische locatie, middelen en mogelijkheden. Sommige landen zijn goed voor wijn, anderen voor electronica en weer anderen voor houtbouw.
Iedere entiteit (land, bedrijf of persoon) kan door te specialiseren (tijd en land investering) een hogere productiviteit behalen op een bepaald gebied. De verhoogde productiviteit zorgt voor een voordeel ten opzichte van andere entiteiten die weer gespecialiseerd zijn in andere zaken. Als iedereen dat doet wint iedereen (is de gedachte) omdat iedereen voor minder werk meer kan krijgen, dus rijker wordt. Absoluut een positive/negative-sum game dus. Lees de grote economische werken (smith, marx, Ricardo). Of een wat moderner werk: The global minotaur van Varoufakis
@19: Opmerkelijk dat je op mij reageert en niet op #13. Want #13 zegt feitelijk ook dat het een zero-game is.
En mijn opmerking is wat cynisch bedoelt: het leven cq de economie hoeft geen zero-game te zijn maar het wordt er wel van gemaakt. Ondanks jouw positivo bijdrage #19 over hoe het kan zijn: globaal is de economie een zero-game: check Afrika, klimaat en nog zo wat. En nu dus blijkbaar ook al binnen de EU zichtbaar.
Je roept maar @pineaux – je bent nieuw maar je stijl doet me wel even aan een hier bekend iemand denken trouwens – je overtuigt me niet.
@20: Handelsbalans in evenwicht houden is niet het zelfde als zerosum. Het is zoals Matthijs2 uitlegt: handel op de juiste manier bedreven, is win/win: beide partijen hebben voordeel. Maar je hebt wel gelijk dat veel mensen het als zerosum zien: ze zien een ‘pool’ van resources (euro’s, goud, bronnen in het algemeen) en landen die er om strijden. Het is niet voor niets dat Merkel het zo vaak over ‘competitiveness’ heeft, en er voor pleit dat Europa competitiver moet worden, omdat het de strijd met China en India aan moet kunnen.
Het economisch denken van Merkel, en een groot deel van de bestuurders overstijgt het niveau van het mercantilisme niet. Dus, ja in die zin heb je – vrees ik – gelijk.
@21: Dus, ja in die zin heb je – vrees ik – gelijk.
Dank.
De handels onbalans is het gevolg van de hogere productiviteit in Nederland en Duitsland, wil je die onbalans opheffen dan zullen de Fransen toch drastisch moeten hervormen of genoegen moeten nemen met een lager welvaartsniveau en dan het liefst buiten de Euro. Wij zijn ook niet de enigste 2 landen in de wereld waar de Fransen tegen moeten concurreren, dus vroeg of laat zullen ze toch in de vaart der volkeren mee moeten.
Het is ook niet zo dat de Duitse of Nederlandse burgers het zo slecht hebben tegenover de Fransen. Integendeel met hervormingen wordt de welvaart voor de Fransen alleen maar hoger. Hoe eerder zij dat inzien hoe beter.
@23: ik betwijfel of het zo simpel is. Het punt is dat “wij” in het noorden (NL, DE, etc) een positieve handelsbalans hebben A) door zelf te weinig te consumeren en B) dankzij de hogere import van de andere (zuidelijke) landen. Dan kun je wel zeggen tegen die landen: ga hervormen en net zo worden als wij, maar dat kan dus helemaal niet. Niet nu in elk geval. Als de zuidelijke landen nú hun consumptie en import van onze producten verminderen, gaat onze economie er ook aan. De eurozone zit al zes jaar in recessie en nu op het randje van deflatie. Het is simpelweg onmogelijk om allemaal tegelijk een export land te zijn.
Het kan best zijn dat bepaalde landen, zoals Frankrijk, nog achterlopen qua hervormingen en bijv een ouderwetse arbeidsmarkt hebben. En wil je verder gaan met europa moeten die landen op termijn zeker hervormen. Maar op dit moment zouden die hervormingen gepaard moeten gaan met toename van inkomen (hogere lonen), consumptie en import elders (noordelijke landen, m.n. Duitsland en Nederland met hun te grote handelsoverschotten).
Uiteindelijk moet je als zone/muntunie niet alleen overal genoeg produceren, er moet een even grote consumptie tegenover staan. En het is die vraagkant waar te weinig aandacht voor is.
Zit me wel af te vragen of Nederland minus de aardgasbaten een groot handelsoverschot heeft, maar goed. Ben benieuwd naar het volgende. Nederland heeft handelsoverschot. In mijn ogen betekent dat meer geld binnen dan eruit gaat. Maar waar is dat geld? Niet bij mij, niet bij de minimumloner en ook niet bij de uitkeringstrekker, want het leven is goed maar geen overdreven vetpot. Dus waar zijn die centen? En is dat niet het probleem? Het overschot vindt haar weg naar de kapitaaleigenaren en niet naar de arbeiders?
@25: goed punt. Dat zal inderdaad een belangrijk deel van het probleem zijn. Kapitaal zuigt een steeds groter deel op van geld dat rondgaat, arbeid steeds minder. Daardoor neemt ook consumptie af en vervolgens ook echte investeringen (itt investeringen in financiele bubbelprodukten in een poging toch nog enig rendement te halen). En tegelijk kunnen collectieve kosten steeds minder goed gedragen worden omdat kapitaal makkelijk wegvlucht en onbelast blijft (leve brievenbussen op de zuid as) waardoor de factor arbeid steeds zwaarder belast wordt en er weer minder overblijft voor consumptie. etc
@25: Zit me wel af te vragen of Nederland minus de aardgasbaten een groot handelsoverschot heeft, maar goed.
Meerendeel van het aardgas consumeren wij gewoon thuis. Daarnaast zijn de totale gasbaten minder dan 10 miljard terwijl het bij het handelsoverschot om tientallen miljarden gaat.
In Duitsland en Frankrijk zullen de burgers inmiddels de EU, de euro en de islam zo hartsgrondelijk haten dat ze er alles voor over hebben om daaruit te komen en vooral van de gehate linkse beschermengelen van dit wangedrocht, “geloof” en de stinkmunt verlost worden! Hun haat is vast nog erger dan in Nederland maar ik zou haast gaan wensen dat zowel het EU-boevennest en de moslimextremisten voor twee historische bloedrechters moesten verschijnen die hen vast ter dood waren veroordeeld en dat waren de Franse openbare aanklager Antoine-Quentin Fouquier-Tinville en de Duitse rechter Roland Freisler. En als deze dan met elkaar gingen discuseren over hoe deze oerdomme groepen moesten worden veroordeeld dan hoop ik dat ze dit tegen elkaar zouden vertellen:
Freisler: “Weet u dat de islam en de bestuurders een zootje Lumpen (schoften) zijn die heel Europa in een geïslamiseerde EU willen veranderen?’
Fouquier-Tinville: “Frankrijk zou gewoon weer aan de Fransen moeten worden teruggegeven en een republiek worden zonder de EU, moslims en agressieve buitenstaanders.”
Freisler: “Het Duitse volk is in elk geval toch veel beter en waardevoller dan die achterlijke figuren uit het Midden-Oosten al waren mijn baas Adolf Hitler en mijn collega Heinrich Himmler wel dol op sommige grootmoefti’s en bepaalde moslimextremisten maar ik hoegenaamd niet!”
Fouquier-Tinville: “U begrijpt dus ook dat mijn baas Maximilien Robespierre, net als ik, zo anti-corrupt was dat hij zich beslist NOOIT door imans zou laten omkopen om zich tot de islam te bekeren!”
Freisler: “Ik zou het liefste alle moslimextremisten, allochtoonse criminelen en EU-politici naar een concentratiekamp sturen of laten ophangen of onthoofden omdat zij constant de Duitsers verraden en terroriseren!”
Fouquier-Tinville: “Dan verzeker ik u alvast dat ik precies hetzelfde had gedaan met dat uitschot en ik zou hen naar de guillotine sturen, geboeid en verpakt in mestwagens, en dat alle geterroriseerde Fransen hen meteen met modder en mest zullen bekogelen!”
De EU en de islam zijn allang bezig om in Europa zelfmoord te gaan plegen en ik kan haast niet wachten eer het ooit zover is! En als dat gebeurd dan hang ik, mits ik de kans ervoor krijg, een geleende Nederlandse vlag uit mijn raam!
@28:
Onbegeleid verlof? ;-)
@29: Ik woon geheel op mezelf, heb geen verlof nodig en krijg ook betaald vakantie. En wie voor de twee bloedrechters stond kreeg hooguit (als de doodstraf niet werd opgelegd) maar tijdelijk “verlof” zodat een vrijgeprokene alsnog kon worden gearresteerd. Zo werd de Duitse evangelist Eugen Karl Albrecht Gerstenmaier (een anti-nazi die Claus von Stauffenberg had gesteund tijdens zijn aanslag op Adolf Hitler) slechts tot 7 jaar tuchthuis veroordeeld, dankzij zijn vrouw Brigitte en een zekere Liesel Sündermann. Freisler was namelijk gek op deze laatstgenoemde vrouw die hem tijdens een romantisch etentje bij kaarslicht zodanig wist te bewerken dat hij Gerstenmaier een lichtere straf gaf. Zijn vriend Helmuth James Graf von Moltke daarentegen, van de Duitse verzetsgroep Kreisauer Kreis, werd helaas wel ter dood veroordeeld!
Maar Gerstenmaier zou, mits hij in deze tijd voor radicale moslimextremisten zou gaan prediceren, zeker door hen zijn gedood omdat ze hem als een “ongelovige” hadden beschouwd!
Tja, komt een handelsoverschot door te weinig binnenlandse consumptie of door een grote vraag naar producten uit het buitenland. Voor Duitsland geldt dat het sinds jaar en dag kwaliteit levert. De autoindustrie is daar een goed voorbeeld van. De hele wereld wil Audi, BMW of Mercedes rijden. Omdat ze snel, zijn, comfortabel, betrouwbaar, preiswert etc. En de winsten stromen naar Duitsland. (Kijk maar eens in Frankrijk, tov 20 jaar geleden rijdt men daar nu veel meer Duits)
De Fransen stellen daar bar weinig tegenover. Hun auto’s zijn niet zo goed als de Duitse, de Franse wijn wordt, door vast te houden aan tradities, in kwaliteit voorbijgestreefd door wijnen uit zuid Afrika, Chili, Australië etc.
Fransen hebben te lang gedacht dat de wereld om Parijs heen draaide, inclusief Brussel. Ze komen er nu achter dat de Franse biotoop bedreigt wordt, door de grote boze buitenwereld. En wie kunnen ze de schuld geven, de EU, of Berlijn.
Ze hoeven niet te hervormen, maar zolang Franse producten het qua innovatie, prijs of kwaliteit afleggen tegen de buitenlandse, zal hun export afnemen, tov de import. En die schuld ligt mi niet bij Duitsland, noch bij Nederland.
@31: De Fransen maken er maar een potje van en de Duitsers en Nederlanders doen het goed is wat je zegt. Ik weet, dat is heel kort samengevat, maar daar komt het uiteindelijk op neer.
Prima zeg ik dan: eerlijke concurrentie. Dat heb ik ook eerder al uitgelegd in mijn stuk over productiviteit en Europa. Maar het geld dat daarmee wordt verdiend gaat niet naar de mensen die het produceren – de lonen zijn in Duitsland veel lager dan mag worden verwacht bij de hoge productiviteit en kwaliteit de wordt geleverd.
Mijn stelling: als Duitsers zo hard werken, waarom worden ze daar dan niet voor betaald? Waarom gaan ze onder prijs werken? En ook: als Fransen er liever met de Franse slag naar slaan is dat hun keuze: ze genieten liever van een lekker wijntje op en terrasje dan dat ze de hele dag in productiehal staan om voor een te laag loon te werken. Waarom zou je de Fransen willen verplichten om te leven en te werken als Duitsers? Wat Duitsland doet heet loondumping. Dat veroorzaakt grote onevenwichtigheid en is de oorzaak van de crisis.